Τον σύντροφο Φρ. τον γνώριζε πολλά χρόνια. Τον έβλεπε σε συνεδριάσεις,
σε διαδικασίες, να περπατά σε διαδρόμους. Απροσδιόριστης ηλικίας,
γοητευτικός με τη γοητεία της σοφίας.
Και τα χρόνια περνούσαν, ο σύντροφος Φρ. είχε σπουδαία αποστολή. Τη συνεννόηση. Την ισορροπία στον άξονα του ζενίθ με το ναδίρ. Όμως οι εξελίξεις έτρεχαν πιο γρήγορα από το νερό, απόκτησε η καθημερινότητα ασυνέχειες και μη κανονικότητα που ο σύντροφος Φρ. δεν καταλάβαινε ή καταλάβαινε αργά.
Συνάντησε τον σύντροφο Φρ. τυχαία. Ξεκίνησε να περπατά δίπλα του και να μονολογεί: "Το μέλλον δεν μπορεί να περιμένει. Ή προχωράμε γρήγορα ή μένουμε πίσω". Ο σύντροφος Φρ. κοντοστάθηκε και ξεκίνησε μια φράση με "αλλά". Ο συνομιλητής του όμως δεν πτοήθηκε. Όσο εκείνος του μιλούσε για την αναγκαιότητα των επεξεργασιών, του ολοκληρωμένου σχεδίου, τη σώνει και καλά απάντηση στο ερώτημα "ευρώ ή δραχμή", του απαντούσε για το όραμα, για την ελπίδα. "Ο κόσμος ξέρει πολύ καλά ότι η ζωή του δεν πρόκειται να γίνει καλύτερη από τη μια στιγμή στην άλλη. Θέλει όμως μια ιδέα ζωντανή, μια νέα - καινούργια έννοια, που θα τον συγκινεί, θα τον κινητοποιεί, που θα την πάρει στην πλάτη του για να περάσει απέναντι" του είπε και συνέχισε πιο αποφασιστικά: "Είμαστε η αφετηρία. Η αφετηρία της πορείας για τη μεγάλη ανατροπή. Κι αυτό θέλει πίστη και πάθος".
Ο σύντροφος Φρ. μιλούσε ξανά (με άλλη φωνή) για επεξεργασίες, για σχέδια, για κυβερνησιμότητα. Ο συνομιλητής του φώναζε: "Η ανατροπή δεν θα 'ρθει με μας ατάραχους και στην ίδια διάταξη με χθες. Ας ανατρέψουμε τις συνήθειές μας. Να φτιάξουμε καινούργια εργαλεία, τα παλιά έχουν στομώσει. Να φορέσουμε καινούργια ρούχα, τα παλιά μυρίζουν ναφθαλίνη".
Τότε ο σύντροφος Φρ. εξερράγη: "Δεν γίνονται αυτά". Κι εκείνη τη στιγμή πέρασε μπροστά του όλος ο Χομπσμπάουμ και η "επινόηση της παράδοσης". "Ο σύντροφος Φρ. είναι πολιτικός λαογράφος, θέλει να σώσει το παρελθόν, όταν και το παρελθόν το ίδιο παραδέχεται ότι έχει ηττηθεί", σκέφτηκε ο συνομιλητής του.
Ο σύντροφος Φρ. αρνούνταν να καταλάβει ότι δεν συναρπάζει, άρα και δεν εντάσσει κανέναν και καμία η γραμμική εξέλιξη μέλος - νομαρχιακή επιτροπή - αντιπρόσωποι - συνέδριο - Κ.Ε. - γραμματεία.
Ο σύντροφος Φρ. αρνούνταν να καταλάβει ότι από το ξέσπασμα της κρίσης, το αίτημα είναι ένα και κοινό, Δημοκρατία. Η Δημοκρατία ως το λαϊκό παναίτημα, που περικλείει - εμπεριέχει όλα τα αιτήματα.
"Η Δημοκρατία είναι απόλυτη έννοια. Δεν διαχωρίζεται ποσοτικά σε λίγη και πολλή. Όλοι αυτοί που βρίσκονται σε μια κίνηση τρία χρόνια τώρα θέλουν να πάρουν πίσω τις ζωές τους", του μιλά πιο ήρεμα τώρα. "Τα μοντέλα εκπροσώπησης κι όχι αντιπροσώπευσης απέτυχαν, κατέρρευσαν, έγιναν ανυπόληπτα. Αυτή την καινούρια πρόταση πρέπει να καταθέσεις για να νικήσεις. Nα συγχρονίσεις το κοινωνικό με το πολιτικό".
Το βασικό αντεπιχείρημα του συντρόφου Φρ. ήταν, ότι χρειάζεται χρόνος και αναβολή. Πάλι δεν ήθελε να κατανοήσει ότι σε συνθήκες ακραίας κοινωνικής και πολιτικής πόλωσης το ερώτημα, που ο ίδιος ο λαός βάζει, είναι βαθιά διλημματικό και η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από το "τώρα".
Έχει πάρει θάρρος πια, δοκιμάζει τα όρια και τις αντοχές της πρότασής του: "Πώς θα σου φαινόταν αν φτιάχναμε ένα κόμμα, που το κυρίαρχο όργανό του θα ήταν οι Συνελεύσεις των Μελών, που με ταυτόχρονη και καθολική ψηφοφορία θα εκλέγει αδιαμεσολάβητα όλα -μα όλα- τα όργανα; Που τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής θα εκλέγονται μόνο σε περιφερειακό επίπεδο; Με συγκεκριμένο -απαράβατο- όριο θητειών για τη συμμετοχή σε όλα τα όργανα και τις πολιτικές ιδιότητες; Ένα κόμμα με ανακλητότητα και δημόσιο απολογισμό; Αλλά ξέχασα, επισείεται ο κίνδυνος της διολίσθησης σε αρχηγικό κόμμα -ενώ όλοι ξέρουν ότι δεν είναι υπαρκτός ο κίνδυνος- μόνο και μόνο για να μείνουν όλα τα ίδια, οι τάσεις, οι αρχηγοί των τάσεων, οι φρικτές ισορροπίες του τρόμου μεταξύ των τάσεων και οι αμετροεπείς φιλοδοξίες μακριά από τα ίδια τα μέλη, μακριά και από τον λαό".
Τον σύντροφο Φρ. τον γνώριζε πολλά χρόνια. Τον έβλεπε σε διαδικασίες, σε συνεδριάσεις, να περπατά σε διαδρόμους. Απροσδιόριστης ηλικίας.
Του άφησε μετά από τόσα χρόνια ένα σημείωμα: "Η Δημοκρατία είναι ισχυρή, ουσιαστική και αποτελεσματική μόνο όταν την αντέχεις. Το καινούργιο εισβάλλει από παντού. Θέλουμε να ζήσουμε με λαχτάρα το παρόν και με ανυπομονησία το μέλλον".
www.avgi.gr
Και τα χρόνια περνούσαν, ο σύντροφος Φρ. είχε σπουδαία αποστολή. Τη συνεννόηση. Την ισορροπία στον άξονα του ζενίθ με το ναδίρ. Όμως οι εξελίξεις έτρεχαν πιο γρήγορα από το νερό, απόκτησε η καθημερινότητα ασυνέχειες και μη κανονικότητα που ο σύντροφος Φρ. δεν καταλάβαινε ή καταλάβαινε αργά.
Συνάντησε τον σύντροφο Φρ. τυχαία. Ξεκίνησε να περπατά δίπλα του και να μονολογεί: "Το μέλλον δεν μπορεί να περιμένει. Ή προχωράμε γρήγορα ή μένουμε πίσω". Ο σύντροφος Φρ. κοντοστάθηκε και ξεκίνησε μια φράση με "αλλά". Ο συνομιλητής του όμως δεν πτοήθηκε. Όσο εκείνος του μιλούσε για την αναγκαιότητα των επεξεργασιών, του ολοκληρωμένου σχεδίου, τη σώνει και καλά απάντηση στο ερώτημα "ευρώ ή δραχμή", του απαντούσε για το όραμα, για την ελπίδα. "Ο κόσμος ξέρει πολύ καλά ότι η ζωή του δεν πρόκειται να γίνει καλύτερη από τη μια στιγμή στην άλλη. Θέλει όμως μια ιδέα ζωντανή, μια νέα - καινούργια έννοια, που θα τον συγκινεί, θα τον κινητοποιεί, που θα την πάρει στην πλάτη του για να περάσει απέναντι" του είπε και συνέχισε πιο αποφασιστικά: "Είμαστε η αφετηρία. Η αφετηρία της πορείας για τη μεγάλη ανατροπή. Κι αυτό θέλει πίστη και πάθος".
Ο σύντροφος Φρ. μιλούσε ξανά (με άλλη φωνή) για επεξεργασίες, για σχέδια, για κυβερνησιμότητα. Ο συνομιλητής του φώναζε: "Η ανατροπή δεν θα 'ρθει με μας ατάραχους και στην ίδια διάταξη με χθες. Ας ανατρέψουμε τις συνήθειές μας. Να φτιάξουμε καινούργια εργαλεία, τα παλιά έχουν στομώσει. Να φορέσουμε καινούργια ρούχα, τα παλιά μυρίζουν ναφθαλίνη".
Τότε ο σύντροφος Φρ. εξερράγη: "Δεν γίνονται αυτά". Κι εκείνη τη στιγμή πέρασε μπροστά του όλος ο Χομπσμπάουμ και η "επινόηση της παράδοσης". "Ο σύντροφος Φρ. είναι πολιτικός λαογράφος, θέλει να σώσει το παρελθόν, όταν και το παρελθόν το ίδιο παραδέχεται ότι έχει ηττηθεί", σκέφτηκε ο συνομιλητής του.
Ο σύντροφος Φρ. αρνούνταν να καταλάβει ότι δεν συναρπάζει, άρα και δεν εντάσσει κανέναν και καμία η γραμμική εξέλιξη μέλος - νομαρχιακή επιτροπή - αντιπρόσωποι - συνέδριο - Κ.Ε. - γραμματεία.
Ο σύντροφος Φρ. αρνούνταν να καταλάβει ότι από το ξέσπασμα της κρίσης, το αίτημα είναι ένα και κοινό, Δημοκρατία. Η Δημοκρατία ως το λαϊκό παναίτημα, που περικλείει - εμπεριέχει όλα τα αιτήματα.
"Η Δημοκρατία είναι απόλυτη έννοια. Δεν διαχωρίζεται ποσοτικά σε λίγη και πολλή. Όλοι αυτοί που βρίσκονται σε μια κίνηση τρία χρόνια τώρα θέλουν να πάρουν πίσω τις ζωές τους", του μιλά πιο ήρεμα τώρα. "Τα μοντέλα εκπροσώπησης κι όχι αντιπροσώπευσης απέτυχαν, κατέρρευσαν, έγιναν ανυπόληπτα. Αυτή την καινούρια πρόταση πρέπει να καταθέσεις για να νικήσεις. Nα συγχρονίσεις το κοινωνικό με το πολιτικό".
Το βασικό αντεπιχείρημα του συντρόφου Φρ. ήταν, ότι χρειάζεται χρόνος και αναβολή. Πάλι δεν ήθελε να κατανοήσει ότι σε συνθήκες ακραίας κοινωνικής και πολιτικής πόλωσης το ερώτημα, που ο ίδιος ο λαός βάζει, είναι βαθιά διλημματικό και η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από το "τώρα".
Έχει πάρει θάρρος πια, δοκιμάζει τα όρια και τις αντοχές της πρότασής του: "Πώς θα σου φαινόταν αν φτιάχναμε ένα κόμμα, που το κυρίαρχο όργανό του θα ήταν οι Συνελεύσεις των Μελών, που με ταυτόχρονη και καθολική ψηφοφορία θα εκλέγει αδιαμεσολάβητα όλα -μα όλα- τα όργανα; Που τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής θα εκλέγονται μόνο σε περιφερειακό επίπεδο; Με συγκεκριμένο -απαράβατο- όριο θητειών για τη συμμετοχή σε όλα τα όργανα και τις πολιτικές ιδιότητες; Ένα κόμμα με ανακλητότητα και δημόσιο απολογισμό; Αλλά ξέχασα, επισείεται ο κίνδυνος της διολίσθησης σε αρχηγικό κόμμα -ενώ όλοι ξέρουν ότι δεν είναι υπαρκτός ο κίνδυνος- μόνο και μόνο για να μείνουν όλα τα ίδια, οι τάσεις, οι αρχηγοί των τάσεων, οι φρικτές ισορροπίες του τρόμου μεταξύ των τάσεων και οι αμετροεπείς φιλοδοξίες μακριά από τα ίδια τα μέλη, μακριά και από τον λαό".
Τον σύντροφο Φρ. τον γνώριζε πολλά χρόνια. Τον έβλεπε σε διαδικασίες, σε συνεδριάσεις, να περπατά σε διαδρόμους. Απροσδιόριστης ηλικίας.
Του άφησε μετά από τόσα χρόνια ένα σημείωμα: "Η Δημοκρατία είναι ισχυρή, ουσιαστική και αποτελεσματική μόνο όταν την αντέχεις. Το καινούργιο εισβάλλει από παντού. Θέλουμε να ζήσουμε με λαχτάρα το παρόν και με ανυπομονησία το μέλλον".
www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου