Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

ΟΤΑΝ Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ

Του Γιάννη Βασιλείου*
Πρόσφατα, η Eurostat ανακοίνωσε ότι το Δημόσιο χρέος της Ελλάδας βρίσκεται στο 160,5 % του ΑΕΠ, ενώ τον Μάιο του 2010 ήταν στο 120%.
Θυμόμαστε, ότι το Μνημόνιο επιβλήθηκε με στόχο να αντιμετωπιστεί το δημόσιο χρέος, το οποίο όμως αυξάνεται …..
Τίθεται λοιπόν το εξής ερώτημα:
Αφού οι Μνημονιακές πολιτικές απέτυχαν να αντιμετωπίσουν την αιτία για την οποία επιβλήθηκαν, τότε, γιατί συνεχίζουν να τις εφαρμόζουν και μάλιστα με ακόμα μεγαλύτερο ζήλο;
Απλούστατα γιατί αυτές δεν επιβλήθηκαν για τους λόγους που μας έλεγαν, αλλά για να ‘μεταρρυθμίσουν’ την χώρα.
Επειδή όμως δυσκολεύονταν να την ‘μεταρρυθμίσουν’ (δηλαδή να κατεδαφίσουν το βιοτικό επίπεδο που είχε κατακτήσει ο Ελληνικός λαός) με την ‘αέναη’ εναλλαγή ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, έπρεπε να βρουν ένα πρόσχημα ‘μπαμπούλα’.

Αυτός βρέθηκε στο όνομα του δημόσιου χρέους της χώρας, δηλαδή σε ένα πραγματικό μεν πρόβλημα, το οποίο όμως έχουν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής ένωσης και η ίδια η Γερμανία.
Έκτοτε, στο όνομα των υποχρεώσεων της χώρας για την αποπληρωμή του χρέους, έκαναν την Ελλάδα το πρώτο πειραματόζωο εφαρμογής των πιο ακραίων νεοφιλελευθέρων πολιτικών.
Η συνέχεια των πολιτικών αυτών έπεται για ολόκληρη την Ευρώπη.
Με τον ‘μπαμπούλα’ του χρέους επεδίωξαν αρχικά να γονατίσουν τον Ελληνικό Λαό, φορτώνοντας τον ενοχές, στη συνέχεια να τιθασεύσουν και να ελέγξουν τις αντιδράσεις του, και τέλος να περάσουν από πάνω του τα δρεπανηφόρα άρματα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Αυτές που αποκαλούν ‘μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική προσαρμογή’, εξευτελίζοντας έτσι και την ουσία του προβλήματος.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, και όχι η άθλια Κυβερνητική προπαγάνδα που εδώ και τρεισήμισι χρόνια αναπαράγουν τα δελτία των 8, κεντρική ιδέα των οποίων είναι η γνωστή ρήση ‘μαζί τα φάγαμε’.
Απόδειξη όλων αυτών είναι, ότι τα βόλια (μνημόνια) που ρίχνουν για να σκοτώσουν τον ‘μπαμπούλα’ (χρέος) αστοχούν, ενώ αυτό γιγαντώνεται!
Κατά παράδοξο δε τρόπο, βρίσκουν και καταστρέφουν τον παραγωγικό ιστό της χώρας, στέλνουν εκατομμύρια πολίτες στην ανεργία, τους πιο ‘τυχερούς’ στον ΟΑΕΔ με 386 ευρώ και τους πιο άτυχους στον ‘άλλο κόσμο’, την νεολαία μετανάστες στο εξωτερικό, φτωχοποιούν τους περισσότερους, ενώ στερούν από τους πιο αδύναμους κάθε δυνατότητα επιβίωσης με την διάλυση του κοινωνικού κράτους κοκ, κοκ.
Όταν, λοιπόν, τα Μνημόνια αντί να μειώνουν το χρέος βρίσκουν άλλους στόχους, προφανώς δεν πρόκειται περί αστοχίας.
Πολύ περισσότερο όταν αυτό γίνεται συστηματικά, επί τρεισήμισι χρόνια και με διαρκή ‘μικρά’ πραξικοπήματα μέσα στη βουλή.
Γίνεται δηλαδή και με ένα εξαιρετικά επικίνδυνο και για την Δημοκρατία παιχνίδι, αφού απαξιώνουν το ίδιο το κοινοβούλιο και τους θεσμούς που αντικειμενικά κρατούν τις κοινωνίες σε κάποιες ισορροπίες.
Τουλάχιστον, όταν βλέπουν την εκλογική άνοδο φασιστικών κομμάτων τύπου Χρυσής Αυγής ας μην μας παριστάνουν και τους απορημένους.
Εάν δεν αλλάξει ριζικά ο πολιτικός προσανατολισμός της χώρας, ο λογαριασμός δεν βγαίνει με τίποτα και το επόμενο στάδιο θα είναι η χώρα και ο Ελληνικός λαός να πάμε αύτανδροι.
Είναι όμως χρέος όλων μας να μην επιτρέψουμε αυτό να συμβεί.
Για να μην συμβεί λοιπόν, πρώτη ενέργεια, είναι να αποκαθηλώσουμε από την εξουσία την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Να πέσει η Κυβέρνηση των κ. κ. Σαμαρά και Βενιζέλου.
Μόνο που αυτό δεν θα γίνει από μόνο του, ανεξάρτητα, πέρα και χωρίς την καθοριστική συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα.
Θα συμβεί εάν με τον δικό μας αγώνα τους υποχρεώσουμε να φύγουν.
Μόνο έτσι θα σταματήσουμε την Μνημονιακή κοροϊδία.
Η δεύτερη ενέργεια είναι, μετά από εκλογές ο σχηματισμός Κυβέρνησης της Αριστεράς, με πυρήνα τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να ξεκινήσει η δύσκολη πορεία παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάκτησης της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας.
Για να έρθουμε και στην τρίτη ενέργεια, όλα αυτά θα υλοποιηθούν και θα αντέξουν στον χρόνο μόνο με τον αγώνα, τη συμμετοχή, τη στήριξη και τον έλεγχο της κοινωνίας, προς τη νέα πλέον Αριστερή διακυβέρνηση που θα έχει η Ελληνική Δημοκρατία.
Άλλη όμως λύση σήμερα δεν υπάρχει! 


 * Μέλος Κ.Π.Ε ΣΥΡΙΖΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου