Ο Σόιμπλε ήρθε σαν επικυρίαρχος, για να δείξει ότι ελέγχει την κατάσταση, τόνισε ο Δημήτρης Βίτσας στην εκπομπή της Γιάννας Παπαδάκου στον «Alpha 98,9», υπογραμμίζοντας ότι χρειαζόμαστε την κατάργηση του Μνημονίου και αναπτυξιακή πολιτική.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Δ. Βίτσας στη Γ. Παπαδάκη
Είμαστε στην επομένη της επίσκεψης Σόιμπλε, για κάντε μου ένα σχόλιο για τη δήλωσή του, αυτή που μας μετέφερε εδώ, ο συνάδελφός μου ο κύριος Δουράκης, για τον κύριο Τσίπρα… Όταν τον ρωτήσανε για το κατοχικό δάνειο, ξέρετε τι είπε. Φαινόταν να μη θυμάται κιόλας….
Καταρχήν ο κ. Σόιμπλε ήρθε στην Ελλάδα ως επικυρίαρχος και ήταν πρωτοφανές το γεγονός ότι έκλεισαν δρόμοι…
-Καλά πρωτοφανές δεν ήταν κύριε Βίτσα τα ‘χουμε ξαναδεί…
Ναι αλλά σε τι χρόνους
-Και παλιά. Και παλιά. 1985 επίσκεψη Σουλτς. Την είχαμε καλύψει…
Τα θυμάμαι κι εγώ αυτά τα πράγματα, οπότε, ήρθε ως επικυρίαρχος. Υπέβαλε τους όρους του στην κυβέρνηση, η κυβέρνηση τους έκανε δεκτούς και από κει και πέρα ως επικυρίαρχος, άρχισε να αποδίδει χαρακτηρισμούς δεξιά και αριστερά. Σε κανένα επίπεδο διπλωματικής ευγένειας δεν μπορεί κανένας να ανεχθεί την προσβολή που έκανε ένας αξιωματούχος, ένας υπουργός, άλλου κράτους προς όλο τον πολιτικό κόσμο. Ξέρετε, δεν είναι προσβολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι προσβολή προς όλον τον πολιτικό κόσμο. Όταν αναφέρεται με τέτοιους απαξιωτικούς όρους «κάποιος της αντιπολίτευσης», όταν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Μανώλης Γλέζος επισκέφθηκαν και συζήτησαν με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για ένα πάρα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, ο κύριος Σόιμπλε, προσπαθεί να ξεχάσει, να ξεπεράσει, να επιβάλει τους όρους του σε σχέση με τις γερμανικές οφειλές και αποζημιώσεις.
-Για το δάνειο, άφησε ένα παραθυράκι, ας πούμε, αλλά για το άλλο το απέρριψε τελείως. Για τις αποζημιώσεις…
Ακριβώς. Ακριβώς.
-Συμφωνώ μαζί σας ότι δεν ήταν καθόλου ευγενική, πολιτικά ευγενική. Δε μας νοιάζουν οι ευγένειες μόνο, μας νοιάζει το πολιτικό περιεχόμενο. Στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που τον είχε επισκεφθεί πριν από λίγο καιρό, τον δέχτηκε, μιλήσανε…
Και του υπέβαλλε πάλι το ζήτημα για τις γερμανικές οφειλές και αποζημιώσεις. Αυτό είναι το βασικό ζήτημα.
-Τώρα βέβαια από την άλλη, τι θα μπορούσε να κάνει; Επισκέπτεται μία κυβέρνηση ο κ. Σόιμπλε που: του ζητάει χρήματα για τους μικρομεσαίους και για να αντιμετωπίσει την ύφεση, του ζητάει κούρεμα, γιατί είναι ο επικυρίαρχος, έχει δεσπόζουσα θέση, έτσι δεν είναι, στο Eurogroup, αυτή είναι η αλήθεια.
Ο κύριος Σόιμπλε ήρθε και κάτω από τις ανάγκες των γερμανικών εκλογών . Δηλαδή για να δείξει και στους Γερμανούς πολίτες ότι «εμείς ελέγχουμε την κατάσταση, εμείς θα την πάμε όπου θέλουμε» και αυτά είχαν να κάνουν και με τις δηλώσεις του, και σε σχέση με τις ρυθμίσεις για το χρέος, και σε σχέση με το πιθανό κούρεμα, αλλά ακόμη και σε σχέση με το καινούργιο ταμείο, το ελληνικό επενδυτικό ταμείο.
- Θα ήθελα να μου πείτε, τι θα θέλατε να θέσει η ελληνική κυβέρνηση που δεν το έθεσε....
Τι θα μπορούσε να θέσει μια άλλη κυβέρνηση για να μην πιάσουμε αυτή τη κυβέρνηση. Θα μπορούσε να πει ότι εδώ βλέπεις τα ερείπια μιας αποτυχημένης πολιτικής, δηλ της πολιτικής των μνημονίων. Τι έχει κάνει αυτή η πολιτική των μνημονίων; Έχει βυθίσει τη χώρα στην ανεργία, έχει κλείσει μαγαζιά. Δεν μπορεί αυτή η πολιτική των μνημονίων να συνεχιστεί. Δεν είναι δυνατόν. Χρειάζεται ένα πρόγραμμα εθνικής, παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης. Σε αυτή τη λογική δεν μπορείς να επιμένεις, εσύ και η γερμανική πολιτική, στην πολιτική της άγριας λιτότητας.
- Επομένως, εσείς θα θέλατε να τεθεί από την αρχή αυτό το μνημόνιο, το θέμα του μνημονίου.
Βεβαίως. Ότι αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει. Το δεύτερο που θα έπρεπε να του θέσει είναι το ζήτημα του χρέους. Αν αυτά γίνονται για το χρέος και το χρέος συνεχώς ανεβαίνει και πρέπει να σας πω ότι τους τελευταίους μήνες, το χρέος στις 31/12/2012 ήταν 305 δις και 31/03/2013 ήταν 309 δις. Δηλαδή. 4 δις παραπάνω μέσα σε τρεις μήνες. Τα οποία είναι όλα τόκοι. Εμείς θέλουμε να ισχύσει αυτό που ίσχυσε για την Γερμανία το 1953 στη Συμφωνία του Λονδίνου στην οποία συμμετείχε και η Γερμανία και η Ελλάδα. Αυτά είναι γνωστά. Δηλαδή βαθύ κούρεμα του χρέους και ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του. Χωρίς μνημόνια και άλλες διαδικασίες γιατί κανένας δεν ξέρει καλύτερα από τον ελληνικό λαό, πώς μπορεί να μπει σε μια διαδικασία ανάπτυξης. Και το τρίτο ζήτημα που θέλαμε να του θέσει είναι ότι υπάρχει η διαδικασία των γερμανικών οφειλών και αποζημιώσεων. Σε αυτά τα τρία ο κ. Σόιμπλε απάντησε αρνητικά.
http://www.avgi.gr
Ολόκληρη η συνέντευξη του Δ. Βίτσας στη Γ. Παπαδάκη
Είμαστε στην επομένη της επίσκεψης Σόιμπλε, για κάντε μου ένα σχόλιο για τη δήλωσή του, αυτή που μας μετέφερε εδώ, ο συνάδελφός μου ο κύριος Δουράκης, για τον κύριο Τσίπρα… Όταν τον ρωτήσανε για το κατοχικό δάνειο, ξέρετε τι είπε. Φαινόταν να μη θυμάται κιόλας….
Καταρχήν ο κ. Σόιμπλε ήρθε στην Ελλάδα ως επικυρίαρχος και ήταν πρωτοφανές το γεγονός ότι έκλεισαν δρόμοι…
-Καλά πρωτοφανές δεν ήταν κύριε Βίτσα τα ‘χουμε ξαναδεί…
Ναι αλλά σε τι χρόνους
-Και παλιά. Και παλιά. 1985 επίσκεψη Σουλτς. Την είχαμε καλύψει…
Τα θυμάμαι κι εγώ αυτά τα πράγματα, οπότε, ήρθε ως επικυρίαρχος. Υπέβαλε τους όρους του στην κυβέρνηση, η κυβέρνηση τους έκανε δεκτούς και από κει και πέρα ως επικυρίαρχος, άρχισε να αποδίδει χαρακτηρισμούς δεξιά και αριστερά. Σε κανένα επίπεδο διπλωματικής ευγένειας δεν μπορεί κανένας να ανεχθεί την προσβολή που έκανε ένας αξιωματούχος, ένας υπουργός, άλλου κράτους προς όλο τον πολιτικό κόσμο. Ξέρετε, δεν είναι προσβολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι προσβολή προς όλον τον πολιτικό κόσμο. Όταν αναφέρεται με τέτοιους απαξιωτικούς όρους «κάποιος της αντιπολίτευσης», όταν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Μανώλης Γλέζος επισκέφθηκαν και συζήτησαν με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για ένα πάρα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, ο κύριος Σόιμπλε, προσπαθεί να ξεχάσει, να ξεπεράσει, να επιβάλει τους όρους του σε σχέση με τις γερμανικές οφειλές και αποζημιώσεις.
-Για το δάνειο, άφησε ένα παραθυράκι, ας πούμε, αλλά για το άλλο το απέρριψε τελείως. Για τις αποζημιώσεις…
Ακριβώς. Ακριβώς.
-Συμφωνώ μαζί σας ότι δεν ήταν καθόλου ευγενική, πολιτικά ευγενική. Δε μας νοιάζουν οι ευγένειες μόνο, μας νοιάζει το πολιτικό περιεχόμενο. Στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που τον είχε επισκεφθεί πριν από λίγο καιρό, τον δέχτηκε, μιλήσανε…
Και του υπέβαλλε πάλι το ζήτημα για τις γερμανικές οφειλές και αποζημιώσεις. Αυτό είναι το βασικό ζήτημα.
-Τώρα βέβαια από την άλλη, τι θα μπορούσε να κάνει; Επισκέπτεται μία κυβέρνηση ο κ. Σόιμπλε που: του ζητάει χρήματα για τους μικρομεσαίους και για να αντιμετωπίσει την ύφεση, του ζητάει κούρεμα, γιατί είναι ο επικυρίαρχος, έχει δεσπόζουσα θέση, έτσι δεν είναι, στο Eurogroup, αυτή είναι η αλήθεια.
Ο κύριος Σόιμπλε ήρθε και κάτω από τις ανάγκες των γερμανικών εκλογών . Δηλαδή για να δείξει και στους Γερμανούς πολίτες ότι «εμείς ελέγχουμε την κατάσταση, εμείς θα την πάμε όπου θέλουμε» και αυτά είχαν να κάνουν και με τις δηλώσεις του, και σε σχέση με τις ρυθμίσεις για το χρέος, και σε σχέση με το πιθανό κούρεμα, αλλά ακόμη και σε σχέση με το καινούργιο ταμείο, το ελληνικό επενδυτικό ταμείο.
- Θα ήθελα να μου πείτε, τι θα θέλατε να θέσει η ελληνική κυβέρνηση που δεν το έθεσε....
Τι θα μπορούσε να θέσει μια άλλη κυβέρνηση για να μην πιάσουμε αυτή τη κυβέρνηση. Θα μπορούσε να πει ότι εδώ βλέπεις τα ερείπια μιας αποτυχημένης πολιτικής, δηλ της πολιτικής των μνημονίων. Τι έχει κάνει αυτή η πολιτική των μνημονίων; Έχει βυθίσει τη χώρα στην ανεργία, έχει κλείσει μαγαζιά. Δεν μπορεί αυτή η πολιτική των μνημονίων να συνεχιστεί. Δεν είναι δυνατόν. Χρειάζεται ένα πρόγραμμα εθνικής, παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης. Σε αυτή τη λογική δεν μπορείς να επιμένεις, εσύ και η γερμανική πολιτική, στην πολιτική της άγριας λιτότητας.
- Επομένως, εσείς θα θέλατε να τεθεί από την αρχή αυτό το μνημόνιο, το θέμα του μνημονίου.
Βεβαίως. Ότι αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει. Το δεύτερο που θα έπρεπε να του θέσει είναι το ζήτημα του χρέους. Αν αυτά γίνονται για το χρέος και το χρέος συνεχώς ανεβαίνει και πρέπει να σας πω ότι τους τελευταίους μήνες, το χρέος στις 31/12/2012 ήταν 305 δις και 31/03/2013 ήταν 309 δις. Δηλαδή. 4 δις παραπάνω μέσα σε τρεις μήνες. Τα οποία είναι όλα τόκοι. Εμείς θέλουμε να ισχύσει αυτό που ίσχυσε για την Γερμανία το 1953 στη Συμφωνία του Λονδίνου στην οποία συμμετείχε και η Γερμανία και η Ελλάδα. Αυτά είναι γνωστά. Δηλαδή βαθύ κούρεμα του χρέους και ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του. Χωρίς μνημόνια και άλλες διαδικασίες γιατί κανένας δεν ξέρει καλύτερα από τον ελληνικό λαό, πώς μπορεί να μπει σε μια διαδικασία ανάπτυξης. Και το τρίτο ζήτημα που θέλαμε να του θέσει είναι ότι υπάρχει η διαδικασία των γερμανικών οφειλών και αποζημιώσεων. Σε αυτά τα τρία ο κ. Σόιμπλε απάντησε αρνητικά.
http://www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου