Ηχηρό ράπισμα στο success story του Μαξίμου και των τεχνικών της επικοινωνίας συνιστά η έκθεση του Γραφείου για την παρακολούθηση του κρατικού προϋπολογισμού που συστάθηκε πρόσφατα στη Βουλή και αναφέρεται στην πορεία της Οικονομίας στο δεύτερο τρίμηνο του έτους.
Σε γλώσσα ασυνήθιστη για κοινοβουλευτικό όργανο το Γραφείο στην έκθεσή του που δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη, διαπιστώνει απερίφραστα, προχειρότητα και καθυστερήσεις
στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων και πολιτικές που διογκώνουν δραματικά την ανεργία, διαχέοντας στους πολίτες το αίσθημα της άνισης μεταχείρισης, ενώ την ίδια στιγμή, προβλέπει ότι θα υπάρξει μετά τον Ιούνιο του 2014 χρηματοδοτικό κενό για το οποίο εκτιμά, ότι «δεν υπάρχουν περιθώρια να καλυφθεί με νέα μέτρα λιτότητας».
Οδυνηρές διαπιστώσεις και τελευταία ευκαιρία
Ξεκινώντας από την παραδοχή, ότι «είναι φανερό πως η Τρόϊκα έχει επιλέξει την πίεση μέσω των χρηματοδοτήσεων αντί της προκαταβολικής εμπιστοσύνης ότι η ελληνική πλευρά θα εφαρμόσει όσα έχουν συμφωνηθεί μαζί της» οι συντάκτες, παρατηρούν ότι παρά τις δημοσιονομικές προόδους:
- οι δημόσιες επενδύσεις περικόπτονται συνεχώς παρασύροντας με άλλους παράγοντες και τις ιδιωτικές προς τα κάτω
- βασικά θεσμικά- διαρθρωτικά προβλήματα, όπως η φοροδιαφυγή και τα ασφαλιστικά ταμεία, εξακολουθούν να αποτελούν απειλή για το μάλλον
- και ότι το κράτος εξακολουθεί να μην ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του έναντι των προμηθευτών
«Η περίοδος έως το 2014 είναι η τελευταία ευκαιρία για να αποφύγουμε χειρότερη κρίση»υπογραμμίζεται, προειδοποιώντας ότι διαφορετικά, αν δεν έχει βρεθεί μέχρι τον Ιούνιο του ΄14 «κάποια λύση για το χρέος», η Ελλάδα θα πρέπει να προσφύγει στις διεθνείς αγορές και να αναγκαστεί να πληρώσει υψηλότερα επιτόκια, αν φυσικά μπορέσει να αντλήσει πόρους από πρόθυμους επενδυτές να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα.
Που χωλαίνει η κυβέρνηση
«Η μεγαλύτερη υστέρηση και σε ορισμένες περιπτώσεις προχειρότητα, εμφανίζεται στις μεταρρυθμίσεις», σημειώνεται, με αξιολογικά σημαντικότερες αυτές στην Δημόσια Διοίκηση, Δικαιοσύνη, αποκρατικοποιήσεις, φορολογικό σύστημα, υγεία και εκπαίδευση.
Υποδεικνύοντας μάλιστα τα χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της ΕΡΤ και της Δημοτικής Αστυνομίας το Γραφείο συμπεραίνει πως «έδειξαν ότι οι υστερήσεις στο τέλος οδηγούν σε κινήσεις που δεν φαίνονται να εντάσσονται σε ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό».
Στο ίδιο πλαίσιο επισημαίνεται, ότι «η επιστροφή στην διατηρήσιμη ανάπτυξη θα αποδειχθεί απατηλό όραμα αν δεν εφαρμοστούν κρίσιμες μεταρρυθμίσεις» και για όσο καιρό «διαπιστώνεται από παντού εκτεταμένη διαφθορά στο Δημόσιο, υπολειτουργία της Δικαιοσύνης και ότι το φορολογικό σύστημα παραμένει ασταθές, δύσκολα θα επενδύονται παραγωγικά κεφάλαια στην Ελλάδα».
Δεν διστάζει μάλιστα να στείλει σήμα- κινδύνου, προειδοποιώντας ότι «η μεταρρυθμιστική υστέρηση μαζί με άλλες δημοσιονομικές αστοχίες θα μπορούσαν να καταλήξουν σε νέα κρίση στις σχέσεις με την Ε.Ε με αποτέλεσμα να διακοπεί η στήριξη της χώρας, οι διευκολύνσεις του συστήματος Target της ΕΚΤ, χρηματοδοτήσεις από την ΕΤΕπ, διμερή σχέδια δανεισμού κλπ».
«Το κλειδί» και «Το αγκάθι»
Πρώτη προτεραιότητα της πολιτικής για οικονομική προσαρμογή, όπως τονίζεται, θα έπρεπε να είναι εξαρχής η αλλαγή και η ριζική αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος, σε κλίμα διεξοδικής διαβούλευσης με την συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής. «Κλειδί», ωστόσο για τον εκσυγχρονισμό, προστίθεται «είναι η δημιουργία προϋποθέσεων για την αποτροπή πολιτικών –κομματικών παρεμβάσεων.
«Αγκάθι», όμως στην όλη προσπάθεια κατά τους συντάκτες, «παραμένει η διάχυτη αίσθηση μεταχείρισης των πολιτών. Η κυβέρνηση στέλνει αμφίσημα μηνύματα στην κοινωνία. Αυτό δείχνουν οι ¨δυστοκίες¨ γύρω από τη λίστα Λαγκάρντ, οι καθυστερημένες αναζητήσεις πληροφοριών για εξωχώριες εταιρείες, η δυστοκία στη φορολόγηση σκαφών, ακόμα και στο φορολογικό κ.άλ».
Ο βραχνάς
Η ανεργία και η αδήλωτη εργασία, υπογραμμίζεται εμφατικά, «είναι η πιο σκοτεινή πλευρά της προσαρμογής», με τις γυναίκες (31%) να διατηρούν τα πρωτεία από τους άνδρες (24,7%).
Το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στους νέους και τις γυναίκες κάτω των 25 ετών (60% και 66,3% αντίστοιχα), ενώ πέρα από την ανεργία οι νέοι αντιμετωπίζουν επιπλέον το πρόβλημα της δυσκολίας εισόδου στην αγορά εργασίας, της υποαπασχόλησης για λόγους ανάγκης σε εργασίες ξένες προς τις επιλογές τους καθώς και της ανασφάλιστης εργασίας.
Αξίζει ακόμα να σημειωθεί η ραγδαία αύξηση της ανεργίας στους άνδρες άνω των 64 ετών-μια δημογραφική κατηγορία που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε αντιμετωπίσει πρόβλημα ανεργίας. Συγκεκριμένα, το 8,6% των ανδρών αυτών δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να βγει στη σύνταξη, αλλά ούτε και να βρει εργασία, ενώ, την ίδια στιγμή, η αδήλωτη εργασία ανέρχεται συνολικά στο 39,4%.
Με βάση την εμπειρία, την προηγούμενη 20ετία η ελληνική οικονομία δημιουργούσε κατά μέσο όρο 45.000 εργασίας. Το συμπέρασμα του Γραφείου είναι άκρως ανησυχητικό, όταν σημειώνει «αν μελλοντικά επαναληφθεί αυτή η εμπειρία, η αντιμετώπιση της ανεργίας θα πάρει πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα η παρούσα συγκυριακή ανεργία να μετατραπεί σε μακροχρόνια με τρομακτικές συνέπειες για την κοινωνική συνοχή».
Γιατί δεν πέφτουν οι τιμές;
Η εσωτερική υποτίμηση και η κατακόρυφη μείωση των μισθών δεν είχε σημαντικές επιπτώσεις στη μείωση του κόστους παραγωγής και των τιμών στις υπηρεσίες και τα προϊόντα. Μεταξύ των αιτίων, καταγράφονται: η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, οι αναδρομικοί φόροι, οι ενδοομιλικές συναλλαγές των πολυεθνικών, η στρεβλή λειτουργία του ανταγωνισμού, όπως, αθέμιτες συμπράξεις, κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης και περιοριστικές πρακτικές που επιβάλλονται από τις μεγάλες αλυσίδες στα δίκτυα διανομής για προϊόντα, όπως άλευρα, γαλακτοκομικά, κρέας, λαχανικά, καφές, κλπ, η ολιγοπωλιακή διάρθρωση της αγοράς χονδρικού και λιανικού εμπορίου, η μεγάλη εξάρτηση από τις διεθνείς τιμές πετρελαίου, οι αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και η παύση των πιστώσεων στις εισαγωγικές επιχειρήσεις λόγω της αστάθειας και της αβεβαιότητας που επικρατούν στη χώρα.
http://www.topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου