Όπως ενημερώνει η Σίσσυ
Βωβού, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης
στις διωκόμενες οροθετικές, «πέθανε
χθες από καρδιά η κρατούμενη Αναστασία
Μπενικσή, 37 χρόνων, στις φυλακές
Κορυδαλλού, όπου κρατείτο στην απομόνωση
κατηγορούμενη για υποθέσεις ναρκωτικών».
«Η Αναστασία είχε διαγνωστεί με
πρόβλημα καρδιάς πριν 15 ημέρες, οπότε
μεταφέρθηκε μετά από μια κρίση στο
νοσοκομείο. Σύντομα την επανέφεραν στην
απομόνωσή της, γιατί, υποθέτουμε, "δεν χρειαζόταν περαιτέρω θεραπεία"», τονίζει η Σ. Βωβού και προσθέτει:
«Στις 15 Απριλίου είχε αυτοκτονήσει στις ίδιες φυλακές η Μαρία Θεοδωράκη, που κρεμάστηκε στο κελλί της (βλ. www.fylosykis.gr). Η Αναστασία, λίγες ώρες νωρίτερα είχε επίσης κάνει απόπειρα, αλλά, τότε, το προσωπικό την πρόλαβε. Χθες πέθανε από «φυσιολογικά αίτια», όπως φανταζόμαστε ότι θα γραφτεί στο πιστοποιητικό θανάτου, στο οποίο όμως δεν θα αναφέρεται πόσες γυναίκες πεθαίνουν ή αυτοκτονούν στις φυλακές της κρίσης, στις φυλακές που δεν ξέρουμε καν αν ήταν καλύτερες προ κρίσης. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι εκτός από τη Μαρία Θεοδωράκη που αναφέρουμε, πέθανε επίσης από «φυσιολογικά αίτια» (καρδιά) η Αθανασία Τζιούρα πριν δύο μήνες περίπου, σε ηλικία 53 ετών, στην ίδια πτέρυγα.
Πόσο «φυσιολογικά» μπορεί να είναι τα αίτια που οδηγούν στο θάνατο τόσες γυναίκες που δεν είναι σε ηλικία αποδημίας, έστω κι αν έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας, που όπως ξέρουμε εντείνεται στο έπακρο στις συνθήκες κράτησης;
Να μην παραλείψουμε ότι στις φυλακές αυτές τις μέρες η θερμοκρασία ανεβαίνει ακόμα και πάνω από τους 38 βαθμούς, και δεν υπάρχει κλιματισμός. Πόσο να αντέξει μια ευπαθής καρδιά σ’ αυτές τις συνθήκες;
Είναι συνεπώς σωστότερο να μιλάμε για «φυσιολογικά αίτια» ή για συνθήκες εξόντωσης γι’ αυτές τις «νεκρές ψυχές»;
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου