Η εμφύλια αναμέτρηση του Δεκέμβρη στην Αθήνα, του Μενέλαου Χαραλαμπίδη

Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του ιστορικού Μενέλαου Χαραλαμπίδη με τίτλο «Δεκεμβριανά 1944. Η μάχη της Αθήνας» από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Πρόκειται για μελέτη που επικεντρώνεται στα ίδια τα γεγονότα και στηρίζεται σε αδημοσίευτες κυρίως πηγές, επιχειρώντας να δώσει απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα: Ποιες ήταν οι αιτίες που οδήγησαν στο ξέσπασμα των μαχών και ποιο ήταν το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο εντός του οποίου

Αντίσταση: Ο Καββαδίας για το Δεκέμβρη του 44

Γιατί ήταν κόκκινος ο Δεκέμβρης του 1944; Του Χρήστου Λάσκου

70 χρόνια μετά τη Δεκεμβριανή εξέγερση είναι αρκετά αυτά που δεν ξέρουμε ακόμη. Περισσότερα, ωστόσο, είναι αυτά που ξέρουμε καλά, πλέον.
Μπορεί για καιρό ακόμη να συνεχιστεί η συζήτηση για τα λάθη και τα εγκλήματα, τη στρατηγική σημασία πράξεων και παραλείψεων. Το πιθανότερο, μάλιστα, είναι πως, ως προς αυτά, η συζήτηση δεν πρόκειται να τελειώσει.
Πράγμα που, νομίζω, δεν ισχύει για το ερώτημα του τίτλου.
Θέλω να πω, η βασική αφήγηση του αστισμού στην Ελλάδα, για την οποία ο Δεκέμβρης ήταν

Πατρίς-Θρησκεία-10%, ή οι μπίζνες της Χούντας, του Νίκου Σκοπλάκη

Στο γερμανικό ειδησεογραφικό περιοδικό «Der Spiegel» δημοσιεύτηκαν από το 1967 μέχρι το 1974 πολλά αξιόλογα ρεπορτάζ για την προέλευση, τον χαρακτήρα και τις αναδιατάξεις του δικτατορικού καθεστώτος στην Ελλάδα. Από τα πιο ενδιαφέροντα και τεκμηριωμένα είναι τα εκτενή άρθρα για τα οικονομικά της χούντας, για τις αναδιαρθρώσεις με «ελληνοχριστιανικές» αρχές, τη νομιμοφροσύνη που ανανέωνε τα διαπιστευτήριά της μέσα από τη διαπλοκή των δικτατόρων με μικρούς και μεγάλους καπιταλιστές, την αμφίδρομη προσφορά κινήτρων που

Γιατί το Ποτάμι είναι τόσο φιλοχουντικό;

Ποιοι είναι στ΄ αλήθεια οι ζωντανοί και ποιοι οι πεθαμένοι;, του Γιάννη Αλμπάνη

«Το φως φέγγει στο σκοτάδι, το σκοτάδι δεν μπόρεσε να το καταπνίξει»
Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο

Η «Νύχτα των Κρυστάλλων»

9 Νοεμβρίου 1938: Ο πόλεμος δεν θα αργούσε να έρθει. Ούτε όμως και το Ολοκαύτωμα.

Νέα Δημοκρατία: Άντε και καλά σαράντα. Του Άρη Χατζηστεφάνου

Από τον Καραμανλή στον Σαμαρά (μέσω Κενταύρων και Rangers)

La mala educacion, του Νίκου Σκοπλάκη

Ένα ολόκληρο πλέγμα μετριοπάθειας, συγχρόνως διανόηση και όργανο μαζικής πειθάρχησης υπέρ των ηγητόρων, εξέφρασε το 1936 την εμπιστοσύνη του στον κατασταλτικό ζήλο των κυβερνήσεων Δεμερτζή και Μεταξά, αλλά και στον δικτατορικό μετασχηματισμό της τελευταίας. Ο αυτάρεσκος παχυδερμισμός επιβαλλόταν ως συνείδηση του έθνους, για να πλήξει το κοινωνικό σώμα από την ελευθερία του συνέρχεσθαι μέχρι το φοιτητικό κίνημα. Έγραφε η «Καθημερινή» στις 24.3.1936, σελ. 6: «Συμφώνως προς την απόφασιν του υπουργού της Παιδείας κ. Λούβαρι επανελήφθησαν χθες την πρωίαν τα μαθήματα του Πανεπιστημίου. Καθ”

Η μεγάλη προδοσία. Του Άγγελου Μανταδάκη

ΕΝΑ από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, είναι η παράδοση εκατοντάδων Ελλήνων πολιτικών κρατουμένων από τις ελληνικές αρχές (δικτατορία Μεταξά) στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Επρόκειτο για αντιφασίστες που είχαν καταδικαστεί με βάση τον νόμο περί Ιδιώνυμου του 1929 (κυβέρνηση Βενιζέλου). Βρίσκονταν δηλαδή στο κάτεργο της Ακροναυπλίας για τα φρονήματά τους. Η παράδοσή τους στον εχθρό (υποτίθεται ότι ο εχθρός ήταν οι ναζί) ισοδυναμεί με προδοσία. Και συνάμα αποδεικνύει ότι το καθεστώς του Μεταξά ένιωθε πολύ πιο κοντά ιδεολογικά και

ΜΕΓΑΡΑ (1974)

Ντοκιμαντέρ του 1973, που καταγράφει τον αγώνα των κατοίκων των Μεγάρων κατά της βίαιης απαλλοτρίωσης της γης τους προκειμένου να κατασκευαστεί στην περιοχή ένα συγκρότημα διυλιστηρίων.

Ο Εμπολα σκότωσε τη δημοκρατία του Περικλή;

Η ανάλυση των συμπτωμάτων του Έμπολα οδηγεί αρκετούς επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι ο συγκεκριμένος ιός ευθύνεται για τον λοιμό της Αθήνας που περιέγραφε ο Θουκυδίδης το 430 π.Χ. Η λύση των προβλημάτων όμως δεν βρίσκεται στην περιγραφή των συμπτωμάτων αλλά των αιτιών μετάδοσης του ιού.

Ποιός ήταν ο Μομφεράτος

Η διαμαρτυρία, που πραγματοποίησε ο γιος του δολοφονηθέντα από τη 17Ν Ν.Μομφεράτου, έξω από το βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου έκανε πολύ σύντομα τον γύρο των social media.

Σύντομη ιστορία των ανθρώπινων δικαιωμάτων

Του Κώστα Δουζίνα*

Από το 1989 και μετά, τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν γίνει η ιδεολογία μετά «το τέλος των ιδεολογιών», η τελευταία «ουτοπία» σε έναν κόσμο χωρίς αξίες. Αλλά η μεταχείριση προσφύγων και μεταναστών, η κατάσταση εξαίρεσης στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και στους δρόμους της Αθήνας και οι «ανθρωπιστικοί» πόλεμοι δείχνουν ότι η κατάσταση είναι πιο σύνθετη. Οπως είχε παρατηρήσει ο καθολικός φιλόσοφος και πρωτεργάτης της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Ζακ Μαριτέν, «συμφωνούμε για τα δικαιώματα αρκεί να μη μας ρωτήσουν γιατί. Με το “γιατί” αρχίζουν οι

Ρόζα Λούξεμπουργκ, τι σού΄ χω μαζεμένα...

Του Χρήστου Λάσκου

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ δολοφονήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1919 στα «μεθεόρτια» μιας ακόμη από τις προλεταριακές ήττες, που τόσο εγκωμίασε η ίδια ως θεμελιώδη σκαλιά της κλίμακας που οδηγεί στην ανθρώπινη χειραφέτηση. Επρόκειτο για προαναγγελθείσα ήττα, όπως η ίδια είχε προβλέψει. Το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο μόλις είχε ιδρυθεί με κέντρο την Ένωση Σπάρτακος, θεωρούσε ρητά πως ο συσχετισμός δυνάμεων δεν ευνοούσε το επαναστατικό εγχείρημα.
Με το που ξεκίνησε, όμως, η εξέγερση δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη. Οι κομμουνιστές, με πρώτη τη Ρόζα, συστρατεύτηκαν με τους επαναστατημένους εργάτες του Βερολίνου –δεν υπήρχε περίπτωση να

Ο ιστορικός λόγος του Άρη Βελουχιώτη στη Λαμία

Στις 19 Οκτωβρίου απελευθερώνεται η Λαμία, ενώ οι ναζιστικές κατοχικές δυνάμεις αποχωρούν από την Ελλάδα. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, καταφτάνουν στην πόλη και συγκαλείται στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης συγκέντρωση του ΕΑΜ. Ο Άρης Βελουχιώτης θα εκφωνήσει από το μπαλκόνι τον περίφημο λόγο του που σηματοδοτεί το τέλος του αντάρτικου της κατοχής και παρουσιάζει ουσιαστικά τους βασικούς άξονες των θέσεων του ΚΚΕ για την μεταπολεμική ελληνική κοινωνία.