Ποιος πλήρωνε τελικά και ποιος έτρωγε όλα αυτά τα χρόνια στην Αμυγδαλέζα και την κάθε Αμυγδαλέζα; Κάποια στιγμή, όταν θα πέσουν τα συρματοπλέγματα, καλό θα είναι να πέσουν και τα χρυσά συμβόλαια στο τραπέζι.
«Πρέπει να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη για να καταλάβουν πως είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα και να φύγουν», φώναζε από τα ραδιόφωνα ο Άδωνις Γεωργιάδης, αναφερόμενος σε πρόσφυγες και μετανάστες, προπαγανδίζοντας με τον πιο ακραίο τρόπο το κολαστήριο της Αμυγδαλέζας και των λοιπών στρατοπέδων κράτησης.
Ήταν η εποχή που οι υποστηρικτές των «κέντρων φιλοξενίας» φιλοξενούνταν με περισσή συμπάθεια σε τηλεοπτικά παράθυρα και πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Ήταν η εποχή που ο “Ξένιος Ζευς” βασίλευε στην πρωτεύουσα και οι κλούβες φόρτωναν και ξεφόρτωναν ανεπιθύμητα ανθρώπινα φορτία σε κοντέινερ και κλουβιά. Ήταν η εποχή που η πόλη έπρεπε να σωθεί από την υγειονομική βόμβα των «χαμηλής ποιότητας» μεταναστών και προσφύγων. Ήταν η ίδια εποχή που κάποιοι ανακάλυπταν ένα μικρό Ελντοράντο πίσω από τα συρματοπλέγματα των κέντρων κράτησης.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η Αμυγδαλέζα άνοιξε τις πύλες της τον Απρίλιο του 2012 και κατασκευάστηκε με τη βοήθεια ευγενών εργολάβων, ως επί το πλείστον από ευρωπαϊκά κονδύλια. Το ετήσιο κόστος λειτουργίας της ανέρχεται σήμερα σε 10,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ συνολικά η κράτηση αλλοδαπών στο σύνολο των στρατοπέδων που λειτουργούν στην επικράτεια κοστίζει 28.713.600 ευρώ ετησίως. Με τα χρήματα αυτά θα περίμενε κανείς κάτι καλύτερο από τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης που έχουν διαπιστώσει όσοι πέρασαν πίσω από τα συρματοπλέγματα των στρατοπέδων.
Από την άνοιξη του 2012 μέχρι σήμερα, μια σειρά ιδιωτικών εταιρειών εκμεταλλεύτηκε τη «φάμπρικα» των κέντρων κράτησης πουλώντας υπηρεσίες στο αρμόδιο υπουργείο που ανέλαβε να διαχειριστεί το κόστος της «προσωρινής φιλοξενίας» των υπό απέλαση μεταναστών. Εκατομμύρια ευρώ διατέθηκαν τα τελευταία χρόνια σε εταιρεία που ανέλαβε τη φύλαξη, τη σίτιση και τη λειτουργία της Αμυγδαλέζας και των λοιπών σύγχρονων Παρθενώνων του νεοελληνικού πολιτισμού. Χρυσά συμβόλαια για μια μπουκιά ψωμί. Χιλιάδες ευρώ για ανύπαρκτα ιατρεία. «Για τη σίτιση κρατουμένων στην Αμυγδαλέζα διατίθενται 5,87 ευρώ την ημέρα ανά άτομο, τα οποία εισπράττει μια επιχείρηση σίτισης», έλεγε πριν από λίγο καιρό το ρεπορτάζ. «Πέντε μήνες απλήρωτη είναι η εταιρεία που έχει αναλάβει τη σίτιση των μεταναστών στο κέντρο κράτησης μεταναστών στην Αμυγδαλέζα» αποκαλύπτουν στελέχη του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που κάνουν λόγο για ελλιπή σίτιση των κρατουμένων.
Ποιος πλήρωνε τελικά και ποιος έτρωγε όλα αυτά τα χρόνια στην Αμυγδαλέζα και την κάθε Αμυγδαλέζα; Κάποια στιγμή, όταν θα πέσουν τα συρματοπλέγματα, καλό θα είναι να πέσουν και τα χρυσά συμβόλαια στο τραπέζι.
«Πρέπει να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη για να καταλάβουν πως είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα και να φύγουν», φώναζε από τα ραδιόφωνα ο Άδωνις Γεωργιάδης, αναφερόμενος σε πρόσφυγες και μετανάστες, προπαγανδίζοντας με τον πιο ακραίο τρόπο το κολαστήριο της Αμυγδαλέζας και των λοιπών στρατοπέδων κράτησης.
Ήταν η εποχή που οι υποστηρικτές των «κέντρων φιλοξενίας» φιλοξενούνταν με περισσή συμπάθεια σε τηλεοπτικά παράθυρα και πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Ήταν η εποχή που ο “Ξένιος Ζευς” βασίλευε στην πρωτεύουσα και οι κλούβες φόρτωναν και ξεφόρτωναν ανεπιθύμητα ανθρώπινα φορτία σε κοντέινερ και κλουβιά. Ήταν η εποχή που η πόλη έπρεπε να σωθεί από την υγειονομική βόμβα των «χαμηλής ποιότητας» μεταναστών και προσφύγων. Ήταν η ίδια εποχή που κάποιοι ανακάλυπταν ένα μικρό Ελντοράντο πίσω από τα συρματοπλέγματα των κέντρων κράτησης.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η Αμυγδαλέζα άνοιξε τις πύλες της τον Απρίλιο του 2012 και κατασκευάστηκε με τη βοήθεια ευγενών εργολάβων, ως επί το πλείστον από ευρωπαϊκά κονδύλια. Το ετήσιο κόστος λειτουργίας της ανέρχεται σήμερα σε 10,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ συνολικά η κράτηση αλλοδαπών στο σύνολο των στρατοπέδων που λειτουργούν στην επικράτεια κοστίζει 28.713.600 ευρώ ετησίως. Με τα χρήματα αυτά θα περίμενε κανείς κάτι καλύτερο από τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης που έχουν διαπιστώσει όσοι πέρασαν πίσω από τα συρματοπλέγματα των στρατοπέδων.
Από την άνοιξη του 2012 μέχρι σήμερα, μια σειρά ιδιωτικών εταιρειών εκμεταλλεύτηκε τη «φάμπρικα» των κέντρων κράτησης πουλώντας υπηρεσίες στο αρμόδιο υπουργείο που ανέλαβε να διαχειριστεί το κόστος της «προσωρινής φιλοξενίας» των υπό απέλαση μεταναστών. Εκατομμύρια ευρώ διατέθηκαν τα τελευταία χρόνια σε εταιρεία που ανέλαβε τη φύλαξη, τη σίτιση και τη λειτουργία της Αμυγδαλέζας και των λοιπών σύγχρονων Παρθενώνων του νεοελληνικού πολιτισμού. Χρυσά συμβόλαια για μια μπουκιά ψωμί. Χιλιάδες ευρώ για ανύπαρκτα ιατρεία. «Για τη σίτιση κρατουμένων στην Αμυγδαλέζα διατίθενται 5,87 ευρώ την ημέρα ανά άτομο, τα οποία εισπράττει μια επιχείρηση σίτισης», έλεγε πριν από λίγο καιρό το ρεπορτάζ. «Πέντε μήνες απλήρωτη είναι η εταιρεία που έχει αναλάβει τη σίτιση των μεταναστών στο κέντρο κράτησης μεταναστών στην Αμυγδαλέζα» αποκαλύπτουν στελέχη του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που κάνουν λόγο για ελλιπή σίτιση των κρατουμένων.
Ποιος πλήρωνε τελικά και ποιος έτρωγε όλα αυτά τα χρόνια στην Αμυγδαλέζα και την κάθε Αμυγδαλέζα; Κάποια στιγμή, όταν θα πέσουν τα συρματοπλέγματα, καλό θα είναι να πέσουν και τα χρυσά συμβόλαια στο τραπέζι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου