ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑΣ
«Κύριε Υπουργέ, αισθάνθηκα την ανάγκη να μην απευθυνθώ κατ’ ιδίαν σε εσάς για να πληροφορηθώ για ένα μείζον ζήτημα, όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με την πρόθεση της Κυβέρνησης να παγώσει το σχέδιο νόμου το οποίο εσείς είχατε ετοιμάσει και, εξ όσων γνωρίζουμε, είχατε δώσει στα κόμματα της συγκυβέρνησης. Εκτός των άλλων, το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου αφορά και υποχρέωση της χώρας προς τους διεθνείς και ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Αισθάνθηκα, λοιπόν, την ανάγκη να σας ζητήσω όχι κατ’ ιδίαν, αλλά δημοσίως και ανοιχτά, στο Κοινοβούλιο, να ενημερώσετε τη Βουλή των Ελλήνων και τον ελληνικό λαό, διότι έχουμε την αίσθηση ότι εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μεθοδεύσεις που ξεπερνούν τα όρια κάποιων μικροκομματικών αντιπαραθέσεων.
Κύριε Υπουργέ, τα τελευταία τρία χρόνια, τα χρόνια που η χώρα βρίσκεται κάτω από αυτή την πίεση της δημοσιονομικής προσαρμογής, τη σκληρή επιτήρηση, την κηδεμονία, κάτω από τον μνημονιακό ζυγό θα έλεγα, το μεγαλύτερο θύμα είναι η ίδια η δημοκρατία.
Επιστρατεύσεις, προληπτικές επιστρατεύσεις, νομοσχέδια και άρθρα που δεν γράφονται από τους Υπουργούς και τα κυβερνητικά στελέχη, δεκάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, υποβάθμιση της λειτουργίας της Βουλής -θα γνωρίζετε φαντάζομαι τα στοιχεία σε σχέση με την ανταπόκριση των συναδέλφων σας στις ερωτήσεις που γίνονται από Βουλευτές και της Συμπολίτευσης και της Αντιπολίτευσης- υποκατάσταση του Υπουργικού Συμβουλίου από μία άτυπη συνάντηση Πολιτικών Αρχηγών, παράκαμψη του ίδιου του Συντάγματος, κράτος εκτάκτου ανάγκης και νομίζω ότι αυτός ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Πολύ φοβούμαι ότι με αυτή τη λογική τελειώνει το οξυγόνο της δημοκρατίας. Θέλω να σας ρωτήσω και να πάρω συγκεκριμένες απαντήσεις στα εξής. Ποιος νομοθετεί, κύριε Υπουργέ; Ποιος έχει την ευθύνη για τα νομοσχέδια σε αυτή την Κυβέρνηση; Ο αρμόδιος Υπουργός ή ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου;
Τι ακριβώς έχει συμβεί με το νομοσχέδιο που καταθέσατε; Είναι μια νομοθετική πρωτοβουλία που παρά τις όποιες αντιρρήσεις που και εμείς μπορεί να έχουμε -γιατί ξέρετε ότι δεν πιστεύουμε πως κανένας νόμος μπορεί να λύσει τέτοιου είδους προβλήματα, γκρίζες ζώνες σχετικά με τα ζητήματα που αφορούν τις ελευθερίες του λόγου- από την πρώτη στιγμή δηλώσαμε την πρόθεσή μας να την στηρίξουμε, ακριβώς διότι θεωρούμε ότι αποτελεί και υποχρέωση της χώρας -αναφέρεται στη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ, την απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης- αλλά κυρίως διότι πιστεύουμε ότι τα φαινόμενα της ρατσιστικής βίας, της ξενοφοβίας, της μισαλλοδοξίας είναι παρόντα και απειλητικά για την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατία.
Κύριε Υπουργέ, ξέρετε καλύτερα από εμένα φυσικά ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες που έχουν οδηγήσει την Κυβέρνηση σε αυτές τις παλινωδίες. Ξέρετε καλύτερα από εμένα ποιοι είναι αυτοί και γιατί βάζουν τρικλοποδιές σε αυτή την πρωτοβουλία. Θα ήθελα να δώσετε συγκεκριμένες και ειλικρινείς απαντήσεις.
Τα ερωτήματα που σας κατέθεσα έχουν να κάνουν κυρίως με το τι έχει συμβεί έως τώρα. Θα προσέθετα όμως και ένα ακόμη. Σε ποιες ενέργειες σκοπεύετε να προβείτε, ώστε να θωρακιστεί πολιτικά και νομικά η χώρα απέναντι σε κρούσματα ρατσιστικής βίας και μίσους απέναντι σε κάθε διαφορετικότητα. Διότι αποτελεί προσβολή προς τον κοινοβουλευτικό θεσμό, προς την κοινοβουλευτική λειτουργία να γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες από αυτό εδώ το Βήμα πολιτικών κηρυγμάτων μίσους και μισαλλοδοξίας. Και επιτέλους ας φροντίσουμε όλοι μας, ώστε το Κοινοβούλιο να απαλλαγεί ή να προστατευθεί από τέτοιου είδους διαδικασίες.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το εξής. Θα τους επιτρέψετε και με τη δική σας ανοχή να συνεχίζουν να χαϊδεύουν ακροδεξιά αυτιά και θαυμαστές του Χίτλερ σε αυτήν εδώ την Αίθουσα;
Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα κλείνοντας να σας πω ότι, παρά τις πολιτικές διαφορές, έχουμε εμπιστοσύνη στην εντιμότητά σας και τη νομική σας επάρκεια. Θα ήθελα ειλικρινά να μου απαντήσετε αν αυτή η μεθόδευση της αναστολής, του παγώματος, της απόσυρσης του νομοσχεδίου έχει να κάνει με νομικές ατέλειες που είχε το σχέδιο που ετοιμάσατε ή με πολιτικές διαφωνίες.
Εκεί είναι το ζητούμενο για εμάς, αν υπάρχει πολιτικός λόγος που οδηγεί σε αυτές τις παλινωδίες και στην απόσυρση ενός νομοσχεδίου που θα μπορούσε να βρει σε αυτήν εδώ την Αίθουσα ευρύτατη πλειοψηφία.
Δευτερολογία
Κύριε Υπουργέ, θα συμφωνήσω μαζί σας ότι τέτοιου είδους ζητήματα δεν λύνονται με νομοθετικές παρεμβάσεις και μόνο. Χρειάζεται καλλιέργεια συνείδησης στην πλειοψηφία της κοινωνίας.
Από την άλλη πλευρά, όμως, επιτρέψτε μου να σας πω ότι η δημοκρατία σήμερα δεν απειλείται μονάχα από όλους όσους είδαν φως και μπήκαν, από αυτούς τους μισαλλόδοξους που μέχρι προχθές μας έλεγαν ότι είναι τα παιδιά των ηττημένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και σήμερα ξαφνικά άλλαξαν τροπάρι και μας λένε ότι είναι τα παιδιά των νικητών του εμφυλίου, σπέρνοντας μίσος και διχασμό στη χώρα. Αλλά η δημοκρατία απειλείται και από αυτούς που την έχουν μετατρέψει, με πρόσχημα την έκτακτη ανάγκη, σε δημοκρατία a la carte, από αυτούς που έχουν κάνει τις πολιτικές επιστρατεύσεις πασατέμπο για να αντιμετωπίσουν κάθε κοινωνική αντίδραση. Και πολύ φοβάμαι ότι βρισκόμαστε σε μία περίοδο που δεν έχουμε κίνδυνο να γυρίσουμε στο αλήστου μνήμης «Ελλάς Ελλήνων χριστιανών», αλλά στο «Ελλάς Ελλήνων Επιστρατευμένων», κύριε Υπουργέ.
Εγώ θα ήθελα να κρατήσω αυτό που είπατε, ότι το νομοσχέδιο δεν αποσύρεται. Όμως, να σας πω ότι το ζήτημα είναι όχι να μην αποσυρθεί τυπικά, αλλά να μην αποσυρθεί επί της ουσίας.
Γι’ αυτό επικαλούμενος και τη νομική σας επάρκεια -ξέρετε γράμματα παραπάνω από μαθητή δημοτικού- σας καλώ να μην δεχθείτε επί της ουσίας αλλοίωση, πολιτική αλλοίωση, στο πνεύμα του νομοσχεδίου.
Με τη δημοκρατία δεν μπορούμε να παίζουμε σε αυτή τη χώρα. Και επιτρέψτε μου να σας πω ότι αυτό που ενόχλησε και ενοχλεί δεν είναι κάποιες αναφορές ή κάποιοι νομικοί όροι που θα μπορούσαν να είναι έτσι ή διαφορετικά. Άλλωστε, όλα τα νομοσχέδιο τίθενται σε διαβούλευση και στην αρμόδια Επιτροπή και όλα τα κόμματα μπορούν να παρέμβουν επ’ αυτών των ζητημάτων. Αυτό το οποίο ενόχλησε το σκληρό πυρήνα του Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι με το νομοσχέδιο αυτό, επί της ουσίας, σμπαραλιάζετε, συνθλίβετε, ένα σχέδιο, μία θεωρία, μία ανιστόρητη και ανυπόστατη θεωρία, η θεωρία των δύο άκρων. Δηλαδή, ότι σε αυτόν εδώ τον τόπο όλοι είναι ίσοι και όμοιοι, αυτοί που αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία και για την ελευθερία, στο ίδιο τσουβάλι με τους νοσταλγούς του Χίτλερ.
Η θεωρία των δύο άκρων ήταν επικίνδυνη, ανιστόρητη, ανυπόστατη.
Και ενδεχομένως κάποιοι φοβούνται ότι ήρθε η στιγμή και τυπικά να εκπνεύσει αυτό το ιδεολόγημα. Και βεβαίως δεν θέλω -αλλά δεν μπορώ να μην το κάνω- να υπενθυμίσω ότι υπάρχουν κάποιες εκλεκτικές συγγένειες, κάποιες επιλεκτικές συμφωνίες σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, διότι μιλάτε για την ανάγκη σύμπλευσης των δυνάμεων του συνταγματικού τόξου.
Όμως, κύριε Υπουργέ, δεν μπορώ να καταλάβω πώς θα μπορέσουμε εμείς με την κουλτούρα και τη δημοκρατική παράδοση της Αριστεράς να συμπλεύσουμε και να προστατεύσουμε τη δημοκρατία με ανθρώπους των οποίων η ιστορία έχει καταγραφεί. Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Βορίδης ήταν επικεφαλής της νεολαίας της ΕΠΕΝ με εντολή του δικτάτορα Παπαδόπουλου από τη φυλακή. Τι είδους συνταγματικό τόξο, λοιπόν, να κάνουμε εμείς και πόσο να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία;
Δεν είναι τυχαίο ότι σ’ αυτό εδώ το Σώμα ο υποψήφιος της Χρυσής Αυγής –ο οποίος είναι στο πυρ το εξώτερο από το συστημικό κομμάτι του πολιτικού συστήματος, αλλά κατά την άποψή μας είναι το μακρύ χέρι του συστήματος- ψηφίστηκε με σαράντα τρεις ψήφους. Πού ήταν αυτές οι σαράντα τρεις ψήφοι; Από τον ΣΥΡΙΖΑ ή μήπως από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας;
Ο Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας κ. Κεφαλογιάννης ψήφισε κατά της άρσης ασυλίας του Κασιδιάρη για την περιβόητη υπόθεση της βιαιοπραγίας απέναντι στην κ. Κανέλλη και την κ. Δούρου. Τι είδους εκλεκτικές συγγένειες είναι αυτές;
Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, σας ζητώ να μη δεχθείτε αλλοίωση του πνεύματος του σχεδίου νόμου και μάλιστα μ’ αυτόν τον ταπεινωτικό τρόπο που υποβαθμίζει και υποβιβάζει την πορεία σας ως έγκριτου νομικού για το ότι δήθεν έχει ατέλειες ο νόμος.
Τέλος, επιτρέψτε μου να εκμεταλλευθώ την ευκαιρία και το γεγονός ότι θεωρώ πως εσείς τουλάχιστον δεν πρόκειται ελαφρά τη καρδία να αποκηρύξετε θέσεις και άρθρα σας του πρόσφατου παρελθόντος, για να ανακοινώσω και σε εσάς και στο Σώμα ότι σε λίγη ώρα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θα καταθέσει πρόταση νόμου για την κατάργηση αυτού του άθλιου θεσμού που μας έχει μείνει από παλιές εποχές, από την εποχή της Δικτατορίας, της πολιτικής επιστράτευσης.
Και πάνω σ’ αυτήν την πρόταση θα κριθούν όλοι, κύριε Υπουργέ. Και το ΠΑΣΟΚ -και ελπίζω να θυμάται ότι πριν από πέντε χρόνια είχε καταθέσει ανάλογη πρόταση- αλλά και η Δημοκρατική Αριστερά που λέει ότι διαφωνεί με τις επιστρατεύσεις.
Εμείς λέμε «ως εδώ με τη βία και την τρομοκρατία» απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στους εργαζόμενους. Λέμε ότι μια κοινωνία δεν μπορεί να λειτουργήσει με εκβιασμούς και επιστρατεύσεις. Λέμε «ως εδώ με την τρομοκρατία» απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Επίσης, λέμε ότι αυτή η τρίτη συνεχόμενη πολιτική επιστράτευση θα είναι η τελευταία, είτε ψηφίσουν είτε δεν ψηφίσουν εδώ, κύριε Υπουργέ. Εμείς δεν πρόκειται να ανεχθούμε να συνεχίζεται αυτή η φάμπρικα. Έχουμε ευθύνη να προστατεύσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και τους εργαζόμενους και όχι να τους στείλουμε σαν Ιφιγένειες στη σφαγή. Δεν θα επιλέξει η Κυβέρνηση την ημέρα και την ώρα της σύγκρουσης. Θα προστατεύσουμε τους αγώνες. Σεβόμαστε την αυτονομία του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Όμως, αυτό δεν είναι προειδοποίηση, αλλά ενημέρωση με αίσθηση ευθύνης ότι από εδώ και στο εξής θα υπερασπιστούμε με όλα τα μέσα –μέσα που μας δίνει το Σύνταγμα και οι δημοκρατικές παραδόσεις του τόπου- τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα και το συνταγματικό τους δικαίωμα να απεργούν, να αγωνίζονται και να διεκδικούν.
Και η επόμενη σύγκρουση και απεργία δεν θα έχει μπροστά συνδικαλιστές, θα είναι πολιτική απεργία και θα έχει μπροστά τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, αν πράγματι αισθάνονται ότι είναι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, για να υπερασπιστούν τα κοινωνικά δικαιώματα και το Σύνταγμα».
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑΣ
«Κύριε Υπουργέ, αισθάνθηκα την ανάγκη να μην απευθυνθώ κατ’ ιδίαν σε εσάς για να πληροφορηθώ για ένα μείζον ζήτημα, όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με την πρόθεση της Κυβέρνησης να παγώσει το σχέδιο νόμου το οποίο εσείς είχατε ετοιμάσει και, εξ όσων γνωρίζουμε, είχατε δώσει στα κόμματα της συγκυβέρνησης. Εκτός των άλλων, το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου αφορά και υποχρέωση της χώρας προς τους διεθνείς και ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Αισθάνθηκα, λοιπόν, την ανάγκη να σας ζητήσω όχι κατ’ ιδίαν, αλλά δημοσίως και ανοιχτά, στο Κοινοβούλιο, να ενημερώσετε τη Βουλή των Ελλήνων και τον ελληνικό λαό, διότι έχουμε την αίσθηση ότι εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μεθοδεύσεις που ξεπερνούν τα όρια κάποιων μικροκομματικών αντιπαραθέσεων.
Κύριε Υπουργέ, τα τελευταία τρία χρόνια, τα χρόνια που η χώρα βρίσκεται κάτω από αυτή την πίεση της δημοσιονομικής προσαρμογής, τη σκληρή επιτήρηση, την κηδεμονία, κάτω από τον μνημονιακό ζυγό θα έλεγα, το μεγαλύτερο θύμα είναι η ίδια η δημοκρατία.
Επιστρατεύσεις, προληπτικές επιστρατεύσεις, νομοσχέδια και άρθρα που δεν γράφονται από τους Υπουργούς και τα κυβερνητικά στελέχη, δεκάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, υποβάθμιση της λειτουργίας της Βουλής -θα γνωρίζετε φαντάζομαι τα στοιχεία σε σχέση με την ανταπόκριση των συναδέλφων σας στις ερωτήσεις που γίνονται από Βουλευτές και της Συμπολίτευσης και της Αντιπολίτευσης- υποκατάσταση του Υπουργικού Συμβουλίου από μία άτυπη συνάντηση Πολιτικών Αρχηγών, παράκαμψη του ίδιου του Συντάγματος, κράτος εκτάκτου ανάγκης και νομίζω ότι αυτός ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Πολύ φοβούμαι ότι με αυτή τη λογική τελειώνει το οξυγόνο της δημοκρατίας. Θέλω να σας ρωτήσω και να πάρω συγκεκριμένες απαντήσεις στα εξής. Ποιος νομοθετεί, κύριε Υπουργέ; Ποιος έχει την ευθύνη για τα νομοσχέδια σε αυτή την Κυβέρνηση; Ο αρμόδιος Υπουργός ή ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου;
Τι ακριβώς έχει συμβεί με το νομοσχέδιο που καταθέσατε; Είναι μια νομοθετική πρωτοβουλία που παρά τις όποιες αντιρρήσεις που και εμείς μπορεί να έχουμε -γιατί ξέρετε ότι δεν πιστεύουμε πως κανένας νόμος μπορεί να λύσει τέτοιου είδους προβλήματα, γκρίζες ζώνες σχετικά με τα ζητήματα που αφορούν τις ελευθερίες του λόγου- από την πρώτη στιγμή δηλώσαμε την πρόθεσή μας να την στηρίξουμε, ακριβώς διότι θεωρούμε ότι αποτελεί και υποχρέωση της χώρας -αναφέρεται στη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ, την απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης- αλλά κυρίως διότι πιστεύουμε ότι τα φαινόμενα της ρατσιστικής βίας, της ξενοφοβίας, της μισαλλοδοξίας είναι παρόντα και απειλητικά για την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατία.
Κύριε Υπουργέ, ξέρετε καλύτερα από εμένα φυσικά ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες που έχουν οδηγήσει την Κυβέρνηση σε αυτές τις παλινωδίες. Ξέρετε καλύτερα από εμένα ποιοι είναι αυτοί και γιατί βάζουν τρικλοποδιές σε αυτή την πρωτοβουλία. Θα ήθελα να δώσετε συγκεκριμένες και ειλικρινείς απαντήσεις.
Τα ερωτήματα που σας κατέθεσα έχουν να κάνουν κυρίως με το τι έχει συμβεί έως τώρα. Θα προσέθετα όμως και ένα ακόμη. Σε ποιες ενέργειες σκοπεύετε να προβείτε, ώστε να θωρακιστεί πολιτικά και νομικά η χώρα απέναντι σε κρούσματα ρατσιστικής βίας και μίσους απέναντι σε κάθε διαφορετικότητα. Διότι αποτελεί προσβολή προς τον κοινοβουλευτικό θεσμό, προς την κοινοβουλευτική λειτουργία να γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες από αυτό εδώ το Βήμα πολιτικών κηρυγμάτων μίσους και μισαλλοδοξίας. Και επιτέλους ας φροντίσουμε όλοι μας, ώστε το Κοινοβούλιο να απαλλαγεί ή να προστατευθεί από τέτοιου είδους διαδικασίες.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το εξής. Θα τους επιτρέψετε και με τη δική σας ανοχή να συνεχίζουν να χαϊδεύουν ακροδεξιά αυτιά και θαυμαστές του Χίτλερ σε αυτήν εδώ την Αίθουσα;
Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα κλείνοντας να σας πω ότι, παρά τις πολιτικές διαφορές, έχουμε εμπιστοσύνη στην εντιμότητά σας και τη νομική σας επάρκεια. Θα ήθελα ειλικρινά να μου απαντήσετε αν αυτή η μεθόδευση της αναστολής, του παγώματος, της απόσυρσης του νομοσχεδίου έχει να κάνει με νομικές ατέλειες που είχε το σχέδιο που ετοιμάσατε ή με πολιτικές διαφωνίες.
Εκεί είναι το ζητούμενο για εμάς, αν υπάρχει πολιτικός λόγος που οδηγεί σε αυτές τις παλινωδίες και στην απόσυρση ενός νομοσχεδίου που θα μπορούσε να βρει σε αυτήν εδώ την Αίθουσα ευρύτατη πλειοψηφία.
Δευτερολογία
Κύριε Υπουργέ, θα συμφωνήσω μαζί σας ότι τέτοιου είδους ζητήματα δεν λύνονται με νομοθετικές παρεμβάσεις και μόνο. Χρειάζεται καλλιέργεια συνείδησης στην πλειοψηφία της κοινωνίας.
Από την άλλη πλευρά, όμως, επιτρέψτε μου να σας πω ότι η δημοκρατία σήμερα δεν απειλείται μονάχα από όλους όσους είδαν φως και μπήκαν, από αυτούς τους μισαλλόδοξους που μέχρι προχθές μας έλεγαν ότι είναι τα παιδιά των ηττημένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και σήμερα ξαφνικά άλλαξαν τροπάρι και μας λένε ότι είναι τα παιδιά των νικητών του εμφυλίου, σπέρνοντας μίσος και διχασμό στη χώρα. Αλλά η δημοκρατία απειλείται και από αυτούς που την έχουν μετατρέψει, με πρόσχημα την έκτακτη ανάγκη, σε δημοκρατία a la carte, από αυτούς που έχουν κάνει τις πολιτικές επιστρατεύσεις πασατέμπο για να αντιμετωπίσουν κάθε κοινωνική αντίδραση. Και πολύ φοβάμαι ότι βρισκόμαστε σε μία περίοδο που δεν έχουμε κίνδυνο να γυρίσουμε στο αλήστου μνήμης «Ελλάς Ελλήνων χριστιανών», αλλά στο «Ελλάς Ελλήνων Επιστρατευμένων», κύριε Υπουργέ.
Εγώ θα ήθελα να κρατήσω αυτό που είπατε, ότι το νομοσχέδιο δεν αποσύρεται. Όμως, να σας πω ότι το ζήτημα είναι όχι να μην αποσυρθεί τυπικά, αλλά να μην αποσυρθεί επί της ουσίας.
Γι’ αυτό επικαλούμενος και τη νομική σας επάρκεια -ξέρετε γράμματα παραπάνω από μαθητή δημοτικού- σας καλώ να μην δεχθείτε επί της ουσίας αλλοίωση, πολιτική αλλοίωση, στο πνεύμα του νομοσχεδίου.
Με τη δημοκρατία δεν μπορούμε να παίζουμε σε αυτή τη χώρα. Και επιτρέψτε μου να σας πω ότι αυτό που ενόχλησε και ενοχλεί δεν είναι κάποιες αναφορές ή κάποιοι νομικοί όροι που θα μπορούσαν να είναι έτσι ή διαφορετικά. Άλλωστε, όλα τα νομοσχέδιο τίθενται σε διαβούλευση και στην αρμόδια Επιτροπή και όλα τα κόμματα μπορούν να παρέμβουν επ’ αυτών των ζητημάτων. Αυτό το οποίο ενόχλησε το σκληρό πυρήνα του Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι με το νομοσχέδιο αυτό, επί της ουσίας, σμπαραλιάζετε, συνθλίβετε, ένα σχέδιο, μία θεωρία, μία ανιστόρητη και ανυπόστατη θεωρία, η θεωρία των δύο άκρων. Δηλαδή, ότι σε αυτόν εδώ τον τόπο όλοι είναι ίσοι και όμοιοι, αυτοί που αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία και για την ελευθερία, στο ίδιο τσουβάλι με τους νοσταλγούς του Χίτλερ.
Η θεωρία των δύο άκρων ήταν επικίνδυνη, ανιστόρητη, ανυπόστατη.
Και ενδεχομένως κάποιοι φοβούνται ότι ήρθε η στιγμή και τυπικά να εκπνεύσει αυτό το ιδεολόγημα. Και βεβαίως δεν θέλω -αλλά δεν μπορώ να μην το κάνω- να υπενθυμίσω ότι υπάρχουν κάποιες εκλεκτικές συγγένειες, κάποιες επιλεκτικές συμφωνίες σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, διότι μιλάτε για την ανάγκη σύμπλευσης των δυνάμεων του συνταγματικού τόξου.
Όμως, κύριε Υπουργέ, δεν μπορώ να καταλάβω πώς θα μπορέσουμε εμείς με την κουλτούρα και τη δημοκρατική παράδοση της Αριστεράς να συμπλεύσουμε και να προστατεύσουμε τη δημοκρατία με ανθρώπους των οποίων η ιστορία έχει καταγραφεί. Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Βορίδης ήταν επικεφαλής της νεολαίας της ΕΠΕΝ με εντολή του δικτάτορα Παπαδόπουλου από τη φυλακή. Τι είδους συνταγματικό τόξο, λοιπόν, να κάνουμε εμείς και πόσο να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία;
Δεν είναι τυχαίο ότι σ’ αυτό εδώ το Σώμα ο υποψήφιος της Χρυσής Αυγής –ο οποίος είναι στο πυρ το εξώτερο από το συστημικό κομμάτι του πολιτικού συστήματος, αλλά κατά την άποψή μας είναι το μακρύ χέρι του συστήματος- ψηφίστηκε με σαράντα τρεις ψήφους. Πού ήταν αυτές οι σαράντα τρεις ψήφοι; Από τον ΣΥΡΙΖΑ ή μήπως από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας;
Ο Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας κ. Κεφαλογιάννης ψήφισε κατά της άρσης ασυλίας του Κασιδιάρη για την περιβόητη υπόθεση της βιαιοπραγίας απέναντι στην κ. Κανέλλη και την κ. Δούρου. Τι είδους εκλεκτικές συγγένειες είναι αυτές;
Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, σας ζητώ να μη δεχθείτε αλλοίωση του πνεύματος του σχεδίου νόμου και μάλιστα μ’ αυτόν τον ταπεινωτικό τρόπο που υποβαθμίζει και υποβιβάζει την πορεία σας ως έγκριτου νομικού για το ότι δήθεν έχει ατέλειες ο νόμος.
Τέλος, επιτρέψτε μου να εκμεταλλευθώ την ευκαιρία και το γεγονός ότι θεωρώ πως εσείς τουλάχιστον δεν πρόκειται ελαφρά τη καρδία να αποκηρύξετε θέσεις και άρθρα σας του πρόσφατου παρελθόντος, για να ανακοινώσω και σε εσάς και στο Σώμα ότι σε λίγη ώρα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θα καταθέσει πρόταση νόμου για την κατάργηση αυτού του άθλιου θεσμού που μας έχει μείνει από παλιές εποχές, από την εποχή της Δικτατορίας, της πολιτικής επιστράτευσης.
Και πάνω σ’ αυτήν την πρόταση θα κριθούν όλοι, κύριε Υπουργέ. Και το ΠΑΣΟΚ -και ελπίζω να θυμάται ότι πριν από πέντε χρόνια είχε καταθέσει ανάλογη πρόταση- αλλά και η Δημοκρατική Αριστερά που λέει ότι διαφωνεί με τις επιστρατεύσεις.
Εμείς λέμε «ως εδώ με τη βία και την τρομοκρατία» απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στους εργαζόμενους. Λέμε ότι μια κοινωνία δεν μπορεί να λειτουργήσει με εκβιασμούς και επιστρατεύσεις. Λέμε «ως εδώ με την τρομοκρατία» απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Επίσης, λέμε ότι αυτή η τρίτη συνεχόμενη πολιτική επιστράτευση θα είναι η τελευταία, είτε ψηφίσουν είτε δεν ψηφίσουν εδώ, κύριε Υπουργέ. Εμείς δεν πρόκειται να ανεχθούμε να συνεχίζεται αυτή η φάμπρικα. Έχουμε ευθύνη να προστατεύσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και τους εργαζόμενους και όχι να τους στείλουμε σαν Ιφιγένειες στη σφαγή. Δεν θα επιλέξει η Κυβέρνηση την ημέρα και την ώρα της σύγκρουσης. Θα προστατεύσουμε τους αγώνες. Σεβόμαστε την αυτονομία του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Όμως, αυτό δεν είναι προειδοποίηση, αλλά ενημέρωση με αίσθηση ευθύνης ότι από εδώ και στο εξής θα υπερασπιστούμε με όλα τα μέσα –μέσα που μας δίνει το Σύνταγμα και οι δημοκρατικές παραδόσεις του τόπου- τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα και το συνταγματικό τους δικαίωμα να απεργούν, να αγωνίζονται και να διεκδικούν.
Και η επόμενη σύγκρουση και απεργία δεν θα έχει μπροστά συνδικαλιστές, θα είναι πολιτική απεργία και θα έχει μπροστά τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, αν πράγματι αισθάνονται ότι είναι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου, για να υπερασπιστούν τα κοινωνικά δικαιώματα και το Σύνταγμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου