του Paul KrugmanΤην ημέρα των εφετινών προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ το διεθνές αεροδρόμιο της Βοστώνης είχε έλλειψη θέσεων πάρκινγκ. Όχι για αυτοκίνητα, αλλά για ιδιωτικά τζετ. Οι μεγάλοι χρηματοδότες συνέρρεαν στην πόλη για να παρευρεθούν στο επινίκιο πάρτι του Μιτ Ρόμνεϊ.
Όπως έγινε φανερό, ήταν εκτός πολιτικής πραγματικότητας. Όμως οι απογοητευμένοι πλουτοκράτες ήξεραν καλά ποιος ήταν με το μέρος τους. Οι εκλογές αυτές έριξαν φως στα συμφέροντα των πολύ πλούσιων εναντίον των συμφερόντων της μεσαίας τάξης και των φτωχών. Ο Μπάρακ Ομπάμα κέρδισε κυρίως επειδή τόνισε την ταξική πλευρά της προεκλογικής διαμάχης.
Το σημαντικό που πρέπει να καταλάβουμε τώρα είναι ότι, ενώ οι εκλογές τελείωσαν, ο ταξικός πόλεμος όχι. Οι ίδιοι άνθρωποι που στοιχημάτισαν χοντρά στον Ρόμνεϊ και έχασαν προσπαθούν σήμερα να κερδίσουν υπογείως -στο όνομα της δημοσιονομικής υπευθυνότητας - το έδαφος που δεν κατόρθωσαν να κερδίσουν ανοιχτά στις εκλογές.
Οι ψηφοφόροι είπαν με σαφήνεια όχι στις φορολογικές περικοπές για τους πλούσιους, όχι στις περικοπές των επιδομάτων της μεσαίας τάξης και των φτωχών. Τι επιδιώκει λοιπόν αυτός ο ταξικός πόλεμος που διεξάγεται από πάνω προς τα κάτω; Η απάντηση, όπως έχω ήδη υπονοήσει, είναι ότι βασίζονται στη μυστικότητα για να εισάγουν λαθραία πολιτικές φιλικές προς την πλουτοκρατία με το πρόσχημα ότι είναι απλώς συνετές αντιδράσεις στο έλλειμμα του προϋπολογισμού.
Αναλογιστείτε, για παράδειγμα, τις πιέσεις για να αυξηθεί το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, η ηλικία από την οποία αποκτά κάποιος δικαίωμα στην δημόσια περίθαλψη (Medicare) ή και τα δύο. Αυτό είναι λογικό, μας λένε -άλλωστε έχει αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής, δεν πρέπει λοιπόν να βγαίνουμε στη σύνταξη αργότερα; Κατ' αρχάς, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής επικεντρώνεται στους εύπορους. Γιατί οι θυρωροί πρέπει να παίρνουν σύνταξη αργότερα επειδή οι δικηγόροι ζουν περισσότερο; Δεύτερον, τόσο η Κοινωνική Πρόνοια όσο και η Medicare είναι πολύ πιο σημαντικές, σε σχέση με το εισόδημα, για τους λιγότερο εύπορους Αμερικανούς. Συνεπώς το να αυξήσουμε το όριο ηλικίας από το οποίο έχει κάποιος δικαίωμα στις υπηρεσίες αυτές θα έπληττε πολύ περισσότερο τις απλές οικογένειες παρά το κορυφαίο 1%.
Γι' αυτό να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά όσο συνεχίζεται το δημοσιονομικό παιχνίδι. Δεν είμαστε όλοι μαζί σε αυτά και τούτο αποτελεί μια άβολη αλλά πραγματική αλήθεια. Οι ταξικοί πολεμιστές από πάνω προς τα κάτω της Αμερικής ηττήθηκαν κατά κράτος στις εκλογές, αλλά σήμερα προσπαθούν να μεταχειριστούν το πρόσχημα της ανησυχίας για το έλλειμμα για να υφαρπάξουν τη νίκη από τα δόντια της ήττας. Ας μην τους αφήσουμε να τα καταφέρουν.
Από το άρθρο του Paul Krugman, 30.11.2012
www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου