Οικονομία, πολιτική και "αέρας"

Ο πρωθυπουργός είναι οπαδός του δόγματος των χρηματιστών, σύμφωνα με το οποίο η οικονομία είναι αέρας! Και επιχειρεί να κερδίσει πολιτικό χρόνο, έστω κάποιους μήνες, δημιουργώντας κλίμα τεχνητής αισιοδοξίας και προσδοκιών.
Τι κι αν διεθνείς οργανισμοί προβλέπουν ότι η ύφεση για την Ελλάδα θα διαρκέσει και το 2014; Ο Σαμαράς δογματίζει ότι σε λίγους μήνες θα αρχίσει η ανάκαμψη -ακόμη και η ανεργία θα μειωθεί! Σ' αυτή την επιχείρηση "αναπτέρωσης των ελπίδων" επιστρατεύονται οι πελταστές του συστήματος: ξένοι οίκοι αξιολόγησης, τράπεζες, κανάλια, νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι. Όλοι αυτοί όμως στερούνται έξωθεν καλής μαρτυρίας και στοιχειώδους φερεγγυότητας, διότι είναι οι ίδιοι οι οποίοι επί τρία χρόνια προπαγάνδιζαν ότι το Μνημόνιο είναι η σωτηρία της οικονομίας και της χώρας. Νομίζουν ότι η Ελλάδα κατοικείται από λωτοφάγους!
Αυτή τη φορά τα "παπαγαλάκια" του συστήματος σύρονται στην προπαγανδιστική επιχείρηση, αν και διαπιστώνουν καθημερινά ότι απαξιώνονται κοινωνικά. Η επιβίωσή τους εξαρτάται άμεσα από τους τροϊκανούς σχεδιασμούς. Σύμφωνα με το "Βαρόμετρο" (κοινωνική έρευνα που πραγματοποιείται με ευθύνη της Ε.Ε.), 8 στους 10 Έλληνες (έναντι 5 στους 10 στην Ε.Ε.) υποπτεύονται ή και απορρίπτουν το κυρίαρχο σύστημα ενημέρωσης. Κατά σύμπτωση, στα ίδια μεγάλα ποσοστά, το 80% των Ελλήνων προβλέπει ότι η ζωή του θα χειροτερέψει τον επόμενο χρόνο, ενώ μόλις το 7% θεωρεί ότι θα βελτιωθεί.
Με τέτοια ποσοστά λαϊκής απαισιοδοξίας, η επιμονή του Σαμαρά να μας πείσει ότι μετά τη δόση ξεκινάει η ανάκαμψη της οικονομίας το πιθανότερο είναι να εκληφθεί από τους πολίτες ως κοροϊδία και να τους εξοργίσει. Όταν μάλιστα αποδειχθεί ότι τα περί προσδοκιών ανάκαμψης είναι εμπόριο ψήφων, τότε η λαϊκή καταδίκη θα είναι οριστική για την κυβέρνηση.
Είναι δραματική η κατάσταση για την κοινωνία και δεν εξωραΐζεται με ασκήσεις "μαγικών εικόνων". Αν δεχθούμε την αντίληψη σύμφωνα με την οποία η οικονομία είναι ψυχολογία, αυτό δεν σημαίνει ότι η ανάκαμψη είναι υποκειμενικό θέμα, ούτε η ανάπτυξη ψυχολογισμός. Η ψυχολογία δεν αφορά μεμονωμένες ατομικές συμπεριφορές, αλλά συλλογικές - κοινωνικές πραγματικότητες. Οι πολίτες δεν ζουν την κρίση ως παίκτες στο καζίνο και το χρηματιστήριο, αλλά ως άνεργοι και φτωχοί. Οι ελπίδες δεν είναι θέμα ρουλέτας, αλλά αποτέλεσμα έλλογων πολιτικών αποφάσεων.
Η λιτότητα διαλύει τις προσδοκίες και ταυτοχρόνως μηδενίζει τον πολιτικό χρόνο που θέλει να αγοράσει ο Σαμαράς. Και μαζί με το blue chip της κυβέρνησης οδηγούνται σε limit down και τα κυβερνητικά κόμματα της μικρής κεφαλαιοποίησης!

www.avgi.gr