«Η Θάτσερ δεν είχε ίχνος ανθρωπιάς»

Ο «επικήδειος» του Morrissey για την Θάτσερ
Η Θάτσερ έχει μείνει στη ιστορία ως η Σιδηρά Κυρία μόνο και μόνο για το πείσμα της και για την επίμονη άρνηση της να ακούσει και να καταλάβει τους άλλους. Η κάθε της κίνηση ήταν φορέας αρνητισμού. Κατέστρεψε τις βιομηχανικές μονάδες παραγωγής, μισούσε τους ανθρακωρύχους, απεχθανόταν τις τέχνες, μισούσε τους Ιρλανδούς Μαχητές της Ελευθερίας και τους άφησε να σβήσουν, απεχθανόταν τους φτωχούς και δεν έκανε τίποτα για να τους ενισχύσει, μισούσε την Greenpeace και τους υπέρμαχους της οικολογίας, ήταν η μόνη Ευρωπαία ηγέτης που αντιτάχθηκε στην απαγόρευση του εμπορίου ελεφαντοστού, είχε στείρο πνεύμα και καρδιά από πάγο, και τελικά την απομάκρυνε το ίδιο της το επιτελείο. Σιδηρά Κυρία; Όχι. Βάρβαρη Κυρία; Ναι. Μισούσε τις φεμινίστριες, παρόλο που η άνοδος της στην εξουσία ευνοήθηκε από την πρόοδο του γυναικείου κινήματος. Εξαιτίας της, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία άλλη γυναίκα σε τέτοιο πόστο στη Βρετανική πολιτική ζωή, έκλεισε πίσω της καλά την πόρτα, αντί να την κρατήσει ανοιχτή για να ασχοληθούν και άλλες γυναίκες με την πολιτική. Θα την θυμούνται με συμπάθεια μόνο όσοι δεν έτυχε να υποστούν τις συνέπειες των πολιτικών της. Αλλά η πλειοψηφία των εργαζόμενων Βρετανών την έχουν ήδη ξεχάσει και στην Αργεντινή θα γιορτάζουν το θάνατό της. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η Θάτσερ ήταν ο τρόμος προσωποποιημένος, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς
MORRISSEY.

lifo.gr

Λίγες ώρες μετά την είδηση του θανάτου της Μάργκαρετ Θάτσερ, ο Morrissey δημοσίευσε έναν δηκτικό «επικήδειο» για την πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας. Ο ίδιος και η μπάντα του The Smiths ήταν πάντοτε επικριτικοί για την πολιτική της και χρησιμοποιούσαν τα τραγούδια τους για να καταδικάσουν την ίδια και τις θέσεις της. Με αποκορύφωμα το τραγούδι που έγραψε ο Morrissey με τίτλο «Margaret on the Guillotine», στο οποίο φαντάζεται τον θάνατο της. Το γράμμα του Morrissey για την Θάτσερ (όπως δημοσιεύθηκε στο Salon) Η Θάτσερ έχει μείνει στη ιστορία ως η Σιδηρά Κυρία μόνο και μόνο για το πείσμα της και για την επίμονη άρνηση της να ακούσει και να καταλάβει τους άλλους. Η κάθε της κίνηση ήταν φορέας αρνητισμού. Κατέστρεψε τις βιομηχανικές μονάδες παραγωγής, μισούσε τους ανθρακωρύχους, απεχθανόταν τις τέχνες, μισούσε τους Ιρλανδούς Μαχητές της Ελευθερίας και τους άφησε να σβήσουν, απεχθανόταν τους φτωχούς και δεν έκανε τίποτα για να τους ενισχύσει, μισούσε την Greenpeace και τους υπέρμαχους της οικολογίας, ήταν η μόνη Ευρωπαία ηγέτης που αντιτάχθηκε στην απαγόρευση του εμπορίου ελεφαντοστού, είχε στείρο πνεύμα και καρδιά από πάγο, και τελικά την απομάκρυνε το ίδιο της το επιτελείο. Σιδηρά Κυρία; Όχι. Βάρβαρη Κυρία; Ναι. Μισούσε τις φεμινίστριες, παρόλο που η άνοδος της στην εξουσία ευνοήθηκε από την πρόοδο του γυναικείου κινήματος. Εξαιτίας της, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία άλλη γυναίκα σε τέτοιο πόστο στη Βρετανική πολιτική ζωή, έκλεισε πίσω της καλά την πόρτα, αντί να την κρατήσει ανοιχτή για να ασχοληθούν και άλλες γυναίκες με την πολιτική. Θα την θυμούνται με συμπάθεια μόνο όσοι δεν έτυχε να υποστούν τις συνέπειες των πολιτικών της. Αλλά η πλειοψηφία των εργαζόμενων Βρετανών την έχουν ήδη ξεχάσει και στην Αργεντινή θα γιορτάζουν το θάνατό της. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η Θάτσερ ήταν ο τρόμος προσωποποιημένος, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς MORRISSEY. Πηγή: www.lifo.gr