Οι βουλευτές και οι υπουργοί, συνηθίζουν να έχουν στα γραφεία τους, σε περίοπτη θέση, μια φωτογραφία τους με τον εκάστοτε πρωθυπουργό. Η φωτογραφία αυτή, αφού κάνει τον κύκλο της, αφού δηλαδή τον αρχηγό του κόμματος και πρωθυπουργό, αντικαταστήσει κάποιος άλλος (πιθανόν ο εσωκομματικός του αντίπαλος), μπαίνει στα συρτάρια και σχεδόν ξεχνιέται. Η χρησιμότητα αυτής της φωτογραφίας γίνεται αναμνηστική. Σε μεγάλη ηλικία δηλαδή, οι πρώην υπουργοί και βουλευτές, βγάζουν αυτές τις φωτογραφίες για να τις καταγράψει η κάμερα ή έστω κάποιος ιστορικός.
Οι πρωθυπουργοί, έχουν και αυτοί τις δικές τους φωτογραφίες στα γραφεία τους, που είναι συλλογές από συναντήσεις με ξένους ηγέτες. Μέχρι πρόσφατα, ο τζόκερ των φωτογραφιών, ήταν μια φωτογραφία συνάντησης με τον Αμερικανό πρόεδρο. Τώρα πλέον, την αίγλη αυτή φαίνεται να έχει μια φωτογραφία, δίπλα στα πανομοιότυπα έγχρωμα ταγέρ της Μέρκελ.
Ο Αντώνης Σαμαράς, από αυτή την άποψη, είναι τυχερός πρωθυπουργός. Έχει σχεδόν όλη τη συλλογή των πολύχρωμων ταγέρ της Μεγαλειοτάτης, αλλά και φωτογραφίες πλέον με τον Μπάρακ Ομπάμα. Σύμφωνα με κάποιους όμως, ο Σαμαράς δεν είναι και τόσο τυχερός, αφού είναι αναμενόμενο στο Λευκό Οίκο να του τραβήξουν τα αυτιά, για την άνευ όρων παράδοσή του, στις απαιτήσεις του γερμανικού παράγοντα. Ίσως μετά την επιστροφή από την Ουάσινγκτον,ο έλληνας πρωθυπουργός αρχίσει δειλά δειλά, να εγκαταλείπει τον «Μακεδονομάχο» Αντώνη Σαμαρά, προς όφελος μιας «επίλυσης» στο Σκοπιανό. Και όταν λέμε να εγκαταλείπει τον «Μακεδονομάχο» Σαμαρά, εννοούμε επικοινωνιακά, γιατί επί της ουσίας δεν ήταν ποτέ. Ήταν ο υπουργός Εξωτερικών που υπέγραψε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας (χωρίς ανταλλάγματα για την Ελλάδα) και την αναγνώριση των Σκοπίων ως Μακεδονία.
Το ερώτημα είναι ωστόσο, αν αυτή η επιτυχία Σαμαρά να σφίξει το χέρι του Ομπάμα, σημαίνει κάτι για την ελληνική πολιτική και οικονομική πραγματικότητα. Θεωρητικά ναι. Πρακτικά όμως έχει αποδειχθεί πως υπήρξαν πολλά παραδείγματα ελλήνων ηγετών που είχαν τις καλύτερες σχέσεις με Αμερικανούς Προέδρους ή αξιωματούχους και τις καλύτερες φωτογραφίες βέβαια, αλλά η χώρα είχε τα χειρότερα αποτελέσματα.
Ένα από τα πιο ενδεικτικά παραδείγματα είναι αυτό της βασίλισσας Φρειδερίκης. Η Φρειδερίκη όχι μόνο είχε καλές σχέσεις με τους Αμερικανούς, αλλά φαίνεται να κατέγραψε στο ερωτικό της καρνέ και τον στρατηγό Μάρσαλ, (ο οποίος έγραφε πως δεν μπορούσε να ξεχάσει τη μορφή της δίπλα στο τζάκι) και τον αρχηγό της CIA Άλεν Ντάλες. Τον Ντάλες τον συνάντησε πρώτη φορά σε σκάφος του Νιάρχου που είχε παραχωρηθεί γι αυτό ακριβώς το σκοπό. Η δεύτερη συνάντηση έγινε το 1958, όταν η Φρειδερίκη με τον Κωνσταντίνο, επισκέφθηκαν την Ουάσιγκτον. Η βασίλισσα πετάχτηκε ως το γραφείο του Ντάλες και όταν κάποια στιγμή αναζήτησαν τον Ντάλες στο γραφείο του, βρήκαν τους δυo τους κλειδωμένους στο μυστικό δωμάτιο. Το περιστατικό έγινε γνωστό μετά από λίγο καιρό και η ίδια έγραψε στα απομνημονεύματά της, για μια ατυχία που είχαν να φρακάρει η πόρτα του κρυφού δωματίου ενώ την ξεναγούσε. Μετά το περιστατικό πάντως η Φρειδερίκη παρέτεινε την παραμονή της στις ΗΠΑ και επιστρέφοντας στην Ελλάδα, δήλωσε πως πολύ αγαπάμε τους αμερικάνους.
Η διπλωματία και η πολιτική, συχνά περιέχουν τέτοια στοιχεία ανθρώπινης παρεκτροπής. Από τα βιβλία της Ιστορίας, λείπουν όλα εκείνα τα καθοριστικά στοιχεία που οδήγησαν τα πράγματα κάπου και όχι αλλού.
Σημασία πάντα έχει ο λόγος για τον οποίο γίνονται αυτές οι συναντήσεις και τα όπλα με τα οποία προσέρχεσαι. Η Φρειδερίκη είχε τα δικά της. Ο Σαμαράς εύχομαι να έχει άλλα. Εκτός αν πήγε ως την Ουάσινγκτον για τη φωτογραφία.
http://www.koutipandoras.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου