«Κακώς ήρθες παράξενε ξένε»

Κανείς δεν πρόκειται να σε υποδεχτεί στο λιμάνι με τιμές δυτικού τουρίστα κρατώντας δώρα στα χέρια του. Κανείς δεν πρόκειται να σε υποδεχτεί με τιμές σεΐχη στο Ελευθέριος Βενιζέλος .Το πολύ να σε καρφώσει κάποιος στην αστυνομία, ή με κάποιο καταδρομικό μαχαίρι να σε απαλλάξει απ’ το μαρτύριο για να ξεμπερδεύεις το συντομότερο.Στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα σε μισθώσει σε κάποιο κάτεργό του ένας περήφανος - αυτοδημιούργητος - θρήσκος -τσιφλικάς ,πασίγνωστος για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στους κύκλους της κυριλέ ληστείας, και μετά θα σε πυροβολήσει στο ψαχνό. Όπου τους παίρνει να το κάνουν έτσι πράττουν οι πολιτισμένοι τσιφλικάδες στον δυτικό κόσμο: αν αυτό λέγεται Σιέρα Λεόνε, Πακιστάν, Ινδία, Σομαλία ή Ελλάδα,τι σημασία έχει πλέον;

Νομίζουμε ξένε, ότι ακολουθούμε τους δικούς μας δρόμους. Στην πραγματικότητα ακολουθούμε δρόμους που χαράζουν οι άλλοι. Και στην πλειάδα των περιπτώσεων δεν είναι δρόμοι, αλλά χαντάκια. Νομίζουμε ότι ακολουθούμε δικά μας συναισθήματα, στην πραγματικότητα τα αντιγράψαμε από κάποιο περιοδικό. Και στην πλειάδα τους ήταν αυταπάτες, κατασκευασμένες βρομιές, συγκαλυμμένες συνειδήσεις με γυαλιστερές χάντρες.
Νομίζουμε ότι η μιζέρια είναι κάτι το παροδικό που θα ξορκιστεί κάποια στιγμή και θα γλυτώσουμε από τα κακά της πνεύματα. Νομίζουμε ότι με το απόλυτο του απόλυτου ξεπεσμού, μας χωρίζει ακόμα απόσταση. Όχι όλοι μας.
Ο τσιφλικάς από τη Μανωλάδα έχει φράγκα και μπορεί να κρύψει επιτυχώς την μιζέρια του. Κάποτε την κρύβαμε κι εμείς. Ήταν άλλες εκείνες οι εποχές. Ήλθαν και παρήλθαν και μαζί τους κόλλησε και η υπεροψία του ανώτερου έθνους. Του ανώτερου ανθρώπου. Του δυτικού ζώου του πιο ίσου από τα άλλα ζώα στην παγκόσμια φάρμα.
Σήμερα κάποιοι δεν τα ανέχονται όλα αυτά και προβάλουν σθεναρή αντίσταση. Ευτυχώς. Τα μπουκάλια που άνοιξε στα σκυλάδικα ο τσιφλικάς, τα ξεχάσαν και αυτοί που του τα άνοιξαν. Τα τυποποιημένα χαμόγελα των υπαλλήλων στην αντιπροσωπία πολυτελών οχημάτων από την οποία προμηθεύτηκε την πολυτελή κούρσα του ,απολύθηκαν με χίλιες δυό δικαιολογίες. Οι σφαίρες που διέταξε τους υποτακτικούς του μπράβους να ρίξουν στο ψαχνό των παράξενων ,τον τοποθέτησαν με μιας στον θρόνο του κτήνους της ημέρας, της εβδομάδας, του μήνα, της αιωνιότητας. Γίνεται να ξεχαστεί τέτοιο ζώο; Αξέχαστος λοιπόν ο επιχειρηματίας μαλάκας που νομίζει ότι κολυμπάει στη θάλασσα μόνο με μαλάκες, αλλά οι θάλασσες συχνά φουρτουνιάζουν και πνίγουν τους μαλάκες.
Ο εκτελεστής της Μανωλάδας ξεπέρασε ακόμα και τις ηθικοπλαστικές μπαριέρες των πολυεθνικών στον τρίτο κόσμο .Αυτές που σε ανάγκασαν να επισκεφτείς αυτή τη χώρα. Ήταν και εκείνες οι ειρηνικές βόμβες που έκαναν την απόφαση σου μονόδρομο.
Τώρα ξένε σε περιμένουν οι πολιτιστικές βόμβες του πρώτου κόσμου. Είμαστε ο ανώτατος δυτικός πολιτισμός με δημοκρατία , με εκλεγμένους θεσμούς και λίγο απ όλα, που θα ζήλευε μέχρι και η αναγκασμένη να λαδώνει για να συγκρατεί τα κερδοσκοπικά της σάλια στα αντίστοιχα φραουλοχώραφα του Σουδάν, ανώνυμη καταριανή εταιρία.
Στην ευρωπαϊκή Ελλάδα ούτε ο «παντοκράτορας της παγκόσμιας ειρήνης» ΟΗΕ, δεν έχει πέραση άλλο. Οι φτωχοί μετανάστες σκούρου χρώματος και διαφορετικής θρησκείας εξακολουθούν να είναι τα απολίτιστα καρτ ποστάλ κάποιας εκπομπής στο national geographic, φορείς θανατηφόρων νοσημάτων, και γιατί όχι, τώρα που ο καλός ξενοφοβικός μύλος τα αλέθει όλα: έρχονται βάση σχεδίου με σκοπό να μας αφελληνίσουν! Δεν κινδυνεύουμε από τα τα πανάκριβα κοστούμια, παρά μόνο από τα κουρέλια που φοράς ξένε.
Ξένε εδώ στην ελληνική δημοκρατική παράγκα, έχουν πέραση μόνο οι ιδιοκτήτες με τις καραμπίνες και οι πολιτικοί με τα κατραμπινάτα τους νομοθετήματα.
Όμως κάποια στιγμή θα γκρεμιστεί και αυτή η παράγκα όσο όμορφη κι αν είναι εξωτερικά, και κανείς, όσο αντίθετος κι αν είναι ,δε θα μπορέσει να κάνει το παραμικρό για να το αποτρέψει. Θα χτιστεί κάτι άλλο στη θέση της. Πιο γερό ή γεμάτο εργολαβικές παραλείψεις, καλύτερο ή χειρότερο, δεν είμαι χαρτορίχτρα για να κάνω προβλέψεις. Τα συντρίμμια εκτός από νεκρούς, δημιουργούν και κατάλληλες προϋποθέσεις. Η ιστορία αυτό έχει διδάξει, και το χειρότερο είναι πως τα χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμα.
Κάποια μέρα, οι αδικημένοι θα ζυγίσουν τα υπέρ και τα κατά χωρίς τις ηθικοπλαστικές μπαριέρες των πολυεθνικών στο νου τους. Κάποια μέρα, κάποιοι θα αναθεωρήσουν τα πάντα στη ζωή του, κάποιοι άλλοι θα νικήσουν τους φόβους τους ,κάποιοι άλλοι θα ξεπεράσουν τον συντηρητισμό τους, κάποιοι θα εξοργιστούν, κάποιοι θα σπάσουν τις καταναλωτικές αλυσίδες τους, κάποιοι θα θελήσουν να αποδράσουν από τις φυτείες, κάποιοι θα αφήσουν πίσω τους τα μαντριά, κάποιοι θα αποτινάξουν τον φασισμό του πρωινού ξυπνήματος και κάποιοι θα θελήσουν να τα γαμήσουν όλα.

*Πηγή: noumero11888.wordpress.com