«Ο ναζισμός ήταν μια μεγάλη
επανάσταση: εναντίον της γραφειοκρατίας, εναντίον της άνοιας, για χάρη
της νεολαίας, εναντίον των περιχαρακωμένων ιεραρχιών…». Επιπλέον, «τα
γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελούσαν τμήμα της πολεμικής
προσπάθειας των Γερμανών, οι οποίοι αποσκοπούσαν αρχικά να περιορίσουν
τα ανεπιθύμητα στοιχεία (αιχμαλώτους πολέμου αντίπαλων κρατών,
θεωρούμενες εχθρικές εθνικές και κοινωνικές μειονότητες) και κατόπιν να
αξιοποιήσουν (σ.σ σικ) το εργατικό δυναμικό των αιχμαλώτων». Εν τέλει, «η
πρακτική του να “κατηγοριοποιούμε” και άρα να απορρίπτουμε τον ναζισμό
πρέπει να σταματήσει, γιατί αυτό στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει μια
φροϋδική απώθηση από την πλευρά των διανοουμένων, οι οποίοι αρνούνται να
αναγνωρίσουν το τι ήταν. Άλλοι “βάζουν στο ίδιο τσουβάλι” τον ναζισμό,
τη
δικτατορία, τις σφαγές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την τρέλα του
Χίτλερ…».
Αν κάποιος, εύλογα, θεωρήσει ότι τα
παρατιθέμενα αποσπάσματα προέρχονται από κάποια ιστοσελίδα της Χρυσής
Αυγής, γνωστής για τις υμνητικές στο ναζισμό θέσεις της, θα πρέπει να
ξαναμαντέψει. Όσο και αν φαντάζει απίστευτο, τα παραπάνω λόγια ανήκουν
στον κ. Ιωάννη Κωτούλα, αποσπασμένο εκπαιδευτικό στο πολιτικό γραφείο
του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών, κ. Χαράλαμπου Αθανασίου, και βασικό
σύμβουλο του τελευταίου στο θέμα του νόμου περί ιθαγένειας αλλά και του
μεταναστευτικού ζητήματος εν γένει.
Γίνεται ένας άνθρωπος, ο οποίος στο
πόνημα του «Η άνοδος του Γ’ Ράιχ» επιχειρεί με τρόπο προκλητικό το
στρογγύλεμα της ναζιστικής θηριωδίας και την ανασκευή των «ποικίλων
ιστορικών μύθων που έχουν επικρατήσει γι’ αυτή», όπως μας ενημερώνει ο
ίδιος στο οπισθόφυλλο, να συμβουλεύει το υπουργείο για τα λεπτά ζητήματα
ιθαγένειας και μετανάστευσης; Και όμως γίνεται!
Δεν γίνεται βέβαια να γνωρίζει ο
Πρωθυπουργός το ποιόν όλων των συμβούλων των υπουργών και υφυπουργών της
κυβέρνησής του. Δυστυχώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον το γνώριζε
πολύ καλά, αφού ο παράλληλος πολιτικός βίος των δύο ανδρών δύσκολα
αφήνει περιθώρια σύμπτωσης: Ο κ. Κωτούλας, ως φοιτητής του Τμήματος
Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπήρξε μέλος της
«Πολιτικής Άνοιξης» και της φοιτητικής της παράταξης, «Νέοι Οριζόντες».
Αργότερα, νεαρός ακόμη, βρήκε καταφύγιο ξανά στη ΝΔ. Πρόσφατα, μετά την
εκλογή Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ, ο Ι. Κωτούλας τοποθετήθηκε δημόσια για
το μεταναστευτικό ως μέλος της γραμματείας Μεταναστευτικής Πολιτικής
της ΝΔ.
Ας επιστρέψουμε όμως στις «αιρετικές»
απόψεις του κ. συμβούλου: Σε αφιέρωμα του περιοδικού «Ιστορικά Θέματα»,
για τα «Εγκλήματα Πολέμου του Άξονα» αναφέρει ότι «τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελούσαν συνήθη και καθιερωμένη πρακτική όλων των εμπολέμων πλευρών». Στο ίδιο πλαίσιο, η εξόντωση των Εβραίων της Ελλάδας, αναφέρεται ως «εκτοπισμός»και η συγκέντρωσή τους στο Αουσβιτς ως… αποστολή: «Στις
15 Μαρτίου εκτοπίστηκαν τα πρώτα 2.400 άτομα στο στρατόπεδο
συγκέντρωσης του Άουβιτς. Ακολούθησαν 18 επιπλέον αποστολές… Μεγάλο
τμήμα των Εβραίων που εκτοπίστηκαν απεβίωσαν στα γερμανικά στρατόπεδα»
Ούτε το δράμα που έζησε ο ελληνικός λαός υπήρξε, σύμφωνα με τον «άτεγκτο» ιστοριογράφο, αφού«κατά
την προέλαση του γερμανικού στρατού στην Ελλάδα δεν σημειώθηκαν
έκτροπα… Η Λουφτβάφε είχε πραγματοποιήσει απλώς επιλεκτικούς
βομβαρδισμούς όπως εναντίον της Λάρισας, των Φαρσάλων και της Λαμίας.
Σημειώθηκαν βεβαίως και παρατυπίες (σ.συντ: σικ), όπως ο βομβαρδισμός
του πλωτού νοσοκομείου Αττική». Για τα εγκλήματα των Γερμανών στην Κρήτη φταίνε οι κρητικοί καθώς «ο
αρχικά ευμενής τόνος της γερμανικής κατοχής διαταρασσόταν βέβαια από
πράξεις αντιποίνων των δυνάμεων κατοχής… Όπως αυτά που συνέβησαν στην
Κρήτη, αμέσως μετά τη λήξη των συγκρούσεων για την κατάληψη της νήσου.
Αφορμή στάθηκε ο ακρωτηριασμός των πτωμάτων ορισμένων Γερμανών
αλεξιπτωτιστών…»!
ΥΓ. Ο κ. Κωτούλας και το ΦΕΚ του διορισμού του
via http://correspondent4.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου