Αν και η πολιτική κατάσταση της χώρας μας παραμένει ρευστή, φαίνεται ότι διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις παγίωσης ενός σοβαρού προβαδίσματος της πολιτικής και εκλογικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Σε συνθήκες χειροτέρευσης της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των πιο αδύναμων στρωμάτων της ελληνικής οικονομίας, διάλυσης του παραγωγικού ιστού, επικείμενης λεηλασίας του δημόσιου πλούτου, η ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης και η ανάδειξη μίας κυβέρνησης της Αριστεράς προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη. Άλλωστε η λήψη νέων μέτρων φορολόγησης και μείωσης μισθών και συντάξεων, που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις είναι αναπόφευκτη, φαίνεται ότι θα
αποτελέσει το τελικό χτύπημα στην αξιοπιστία της τρικομματικής μνημονιακής κυβέρνησης και θα οδηγήσει στην κατάρρευση της.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να ανοίγει μία συζήτηση σχετικά με το περιεχόμενο της πολιτικής και τα άμεσα μέτρα που οφείλει να λάβει μία κυβέρνηση που θα έχει ως βασικό κορμό της τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Στην πρόσφατη απόφαση της Κ.Ε. περιγράφεται ένα πλαίσιο που σταματά την καταστροφή και διαμορφώνει ένα δίχτυ αλληλεγγύης για τα φτωχότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας όπως, επαναφορά συλλογικών συμβάσεων και μετενέργειας, αύξηση του κατώτερου μισθού και του αφορολόγητου ορίου, μείωση ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, περιουσιολόγιο, αύξηση φορολόγησης του πλούτου, κατάργηση χαρατσιών, μέτρα προστασίας των δανειοληπτών, ιεράρχηση των δαπανών σε σχέση με τα έσοδα).
Συμβάλλοντας στη σχετική συζήτηση, ισχυρίζομαι ότι το κύριο μέλημα μίας κυβέρνησης με βασικό κορμό τη ριζοσπαστική Αριστερά θα είναι η προσπάθειά της να επιβεβαιώνει συνεχώς, την αταλάντευτη συμμαχία της με τα πιο αδύναμα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, να υπενθυμίζει τόσο στον διεθνή περίγυρο όσο και στο εσωτερικό τη διαρκή προσπάθειά της να εκπροσωπήσει τα συμφέροντά τους τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Η μακροημέρευση των αριστερών καθεστώτων στη Λατινική Αμερική, η επιβεβαίωσή τους μέσω πολλαπλών εκλογικών διαδικασιών, παρά τον λυσσαλέο πόλεμο του κυρίαρχου οικονομικού, πολιτικού επικοινωνιακού συστήματος, οφείλεται κυρίως σε αυτή τη συνταγή.
Η δέσμη των άμεσων, αλλά και των μακροπρόθεσμων μέτρων που θα υλοποιήσει μία κυβέρνηση της Αριστεράς, δεν μπορεί να είναι ένα κλειστό σύστημα αυστηρής καταγραφής προεπιλεγμένων μέτρων. Το πολιτικό σχέδιο έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και εξαρτάται κυρίως από την πολιτική συγκυρία της δεδομένης φάσης, από τον συσχετισμό στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Αυτό που οφείλουμε να υλοποιήσουμε ως Αριστερά, στην περίπτωση που αναλάβουμε την κυβερνητική εξουσία, είναι να επιλέγουμε κάθε φορά και για κάθε επίδικο την πιο ριζοσπαστική και ταυτόχρονα υλοποιήσιμη εκδοχή.
Η ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης από την Αριστερά θα οξύνει τις κοινωνικές και πολιτικές αντιθέσεις Σ' αυτή τη περίπτωση ο ρόλος του κινήματος θα είναι αναντικατάστατος, καθώς θα αποτελεί βασικό παράγοντα συνδιαμόρφωσης της κοινωνικής και πολιτικής κινητικότητας. Ένα ισχυρό κίνημα θα υποστηρίζει και θα συμπορεύεται με τα κυβερνητικά μέτρα, θα πιέζει για ευρύτερες διεργασίες σε ριζοσπαστικότερη κατεύθυνση και θα αντιτίθεται εάν κάτι τέτοιο χρειασθεί. Μία αριστερή κυβέρνηση διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ώστε το κίνημα να διεκδικήσει από καλύτερες θέσεις τα αιτήματά του. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα, η θεσμοθέτηση από την κυβέρνηση της Αριστεράς της αποκατάστασης των μισθών στα προ Μνημονίου επίπεδα, δεν σημαίνει και την άμεση υλοποίησή της στην αγορά εργασίας. Η εργοδοσία και ειδικά οι μεγάλες επιχειρήσεις θα κάνουν τα πάντα ώστε ένα τέτοιο μέτρο να μην εφαρμοσθεί, όμως το συνδικαλιστικό κίνημα από πολύ καλύτερες θέσεις μπορεί να επιδιώξει να δώσει τη μάχη για την εφαρμογή του.
Αυτό που χρειάζεται στη σημερινή συγκυρία είναι να ετοιμασθούμε για την επόμενη και μεγάλη ημέρα. Το βασικό είναι η επεξεργασία του προσανατολισμού του σχεδίου της κυβέρνησης της Αριστεράς, όχι η ονομασία της. Το βασικό είναι ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων στην αμέσως επόμενη φάση, όσο πιο ευνοϊκός θα είναι για την ριζοσπαστική Αριστερά, τόσο λιγότερη θα είναι η ανάγκη στήριξης από αντιμνημονιακές αλλά ετερόκλητες πολιτικές δυνάμεις, όπως οι ΑΝ.ΕΛ. Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι με δεδομένη την πολιτική ρευστότητας πιθανόν να υπάρξουν ανακατατάξεις στον χώρο της κεντροΑριστεράς ή ακόμα και επανατοποθέτηση από την ηγεσία του ΚΚΕ, επιμένουμε όμως ότι η βασική μας προτεραιότητα δεν είναι η πρόβλεψη πιθανών σεναρίων αλλά η πολιτική, κινηματική και προγραμματική μας προετοιμασία.
* Ο Μιχάλης Υδραίος είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου