Δεν θα έπρεπε να είναι όμως έτσι, σύμφωνα με το συντάκτη του άρθρου, ο οποίος εκτιμά ότι η περίπτωση της Ελλάδας έχει δώσει ένα πολύτιμο μάθημα παρά τις διαφορές της σε σχέση με άλλες προβληματικές χώρες.
Επίσης, γίνεται αναφορά στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ (δημοσιοποιήθηκε τη Δευτέρα) στην οποία υπάρχουν αχτίδες αισιοδοξίας για τη χώρα, ενώ παράλληλα σημειώνεται πως το πρόγραμμα που έχει υιοθετηθεί στην Ελλάδα έχει αρχίσει να επιτυγχάνει ορισμένους από τους στόχους του.
"Το κόστος όμως είναι καταστροφικό" αναφέρεται χαρακτηριστικά, ενώ σημειώνεται πως το κόστος σε κοινωνικό επίπεδο δεν είναι μετρήσιμο και οι επιπτώσεις του θα αποκαλυφθούν τα επόμενα χρόνια.
Greek drama lacks a happy ending
Με αυτόν τον τίτλο οι Financial Times ασχολούνται για μία ακόμη φορά με την Ελλάδα λέγοντας ότι «το Ελληνικό πρόβλημα δεν θα έχει καλό τέλος» κατηγορώντας πρωτίστως τους πολιτικούς και τις επιλογές τους που δημιούργησαν περισσότερο πόνο στους πολίτες.
Επίσης κατηγορεί και τους πολιτικούς σχετικά εμ το θέμα της μη αξιοκρατικής φορολόγησης λέγοντας πως «δεν ευθύνονται μόνο οι υπερβολικά μεγάλες περικοπές για τα δεινά των αθώων Ελλήνων, αλλά και η επιλογή να προστατευτούν οι προνομιούχοι και να μεταφερθεί το βάρος στους πιο αδύναμους ώμους».
Η Ελλάδα πήρε δάνεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τους γείτονές της χωρίς να αντιμετωπίζεται πια ως απειλή για την ακεραιότητα της Ευρωζώνης και παρόλα αυτά συνεχίζει να ζει το μαρτύριό της μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας συνεχίζει το άρθρο
Αχτίδα αισιοδοξίας από την έκθεση του ΔΝΤ
«Τα πράγματα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, μόνο και μόνο γιατί η εμπειρία της Ελλάδας μας διδάσκει πολύτιμα μαθήματα, παρά τις διαφορές από τις άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για το πρόγραμμα προσαρμογής που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα, εμφανίζει κάποιες αχτίδες αισιοδοξίας εν μέσω των δεινών και των συνεχών διαψεύσεων».
Και για να εξηγήσει το αισιόδοξο της έκθεσης ο συντάκτης του άρθρου αναφέρει: «Το πρόγραμμα επιτυγχάνει κάποιους από τους οικονομικούς στόχους: το πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο έχει βελτιωθεί κατά 10% του εθνικού προϊόντος, μια από τις μεγαλύτερες προσαρμογές της ιστορίας σε καιρό ειρήνης. Αντίστοιχη βελτίωση έχει σημειώσει και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει κλείσει τα δύο τρίτα από το κενό ανταγωνιστικότητας που δημιουργήθηκε μετά την είσοδο στο ευρώ. Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται, κάτι που μπορεί να δώσει τέλος στην πιστωτική ασφυξία».
Το κοινωνικό κόστος είναι ανυπολόγιστο
Και συνεχίζει: «Ωστόσο το τίμημα είναι τεράστιο. Το ΑΕΠ έχει υποχωρήσει περισσότερο από 20%. Το κόστος ανά μονάδα εργασίας έχει βελτιωθεί μέσω των περικοπών στους μισθούς – κατ' επέκταση και στο επίπεδο ζωής – και όχι μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας. Το κοινωνικό κόστος είναι ανυπολόγιστο και οι συνέπειες θα είναι μακροχρόνιες.
Δεν υπήρχε τρόπος να συνεχίσει η Ελλάδα να καταναλώνει πέρα από τις δυνάμεις της. Όπως σημειώνει το ΔΝΤ, χωρίς τα μισητά δάνεια διάσωσης, η προσαρμογή θα ήταν ακόμα πιο ριζική – περισσότερες απότομες περικοπές ή το χάος μιας ανεξέλεγκτης εξόδου από το ευρώ.
Το εξαιρετικά δυσχερές σημείο εκκίνησης, όμως, δεν απέκλειε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η Eυρωζώνη θα μπορούσε να είχε αποδεχτεί νωρίτερα ένα μεγαλύτερο κούρεμα στον ιδιωτικό τομέα. Και οι επιλογές της Αθήνας δημιούργησαν περισσότερο πόνο από ότι χρειαζόταν.
Προστατεύονται οι προνομιούχοι
Οπότε δεν ευθύνονται μόνο οι υπερβολικά μεγάλες περικοπές για τα δεινά των αθώων Ελλήνων, αλλά και η επιλογή να προστατευτούν οι προνομιούχοι και να μεταφερθεί το βάρος στους πιο αδύναμους ώμους.
Αν υπάρχει κάποιο θετικό σημείο, είναι ότι η Ελλάδα έχει πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη. Αλλά χωρίς μια βαθύτερη πολιτική αναμόρφωση, θα παραμείνουν ανεκμετάλλευτες και θα χρειαστούν, όπως προειδοποιεί το ΔΝΤ, συνεχείς επιμηκύνσεις των δανείων της Ελλάδας, με ευνοϊκότερους όρους από αυτούς της αγοράς. Η ευρωζώνη και οι καθημερινοί Ελληνες έχουν κοινό συμφέρον να κόψουν τα δεσμά μεταξύ διαπλεκόμενων και κράτους».
Επίσης, γίνεται αναφορά στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ (δημοσιοποιήθηκε τη Δευτέρα) στην οποία υπάρχουν αχτίδες αισιοδοξίας για τη χώρα, ενώ παράλληλα σημειώνεται πως το πρόγραμμα που έχει υιοθετηθεί στην Ελλάδα έχει αρχίσει να επιτυγχάνει ορισμένους από τους στόχους του.
"Το κόστος όμως είναι καταστροφικό" αναφέρεται χαρακτηριστικά, ενώ σημειώνεται πως το κόστος σε κοινωνικό επίπεδο δεν είναι μετρήσιμο και οι επιπτώσεις του θα αποκαλυφθούν τα επόμενα χρόνια.
Greek drama lacks a happy ending
Με αυτόν τον τίτλο οι Financial Times ασχολούνται για μία ακόμη φορά με την Ελλάδα λέγοντας ότι «το Ελληνικό πρόβλημα δεν θα έχει καλό τέλος» κατηγορώντας πρωτίστως τους πολιτικούς και τις επιλογές τους που δημιούργησαν περισσότερο πόνο στους πολίτες.
Επίσης κατηγορεί και τους πολιτικούς σχετικά εμ το θέμα της μη αξιοκρατικής φορολόγησης λέγοντας πως «δεν ευθύνονται μόνο οι υπερβολικά μεγάλες περικοπές για τα δεινά των αθώων Ελλήνων, αλλά και η επιλογή να προστατευτούν οι προνομιούχοι και να μεταφερθεί το βάρος στους πιο αδύναμους ώμους».
Η Ελλάδα πήρε δάνεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τους γείτονές της χωρίς να αντιμετωπίζεται πια ως απειλή για την ακεραιότητα της Ευρωζώνης και παρόλα αυτά συνεχίζει να ζει το μαρτύριό της μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας συνεχίζει το άρθρο
Αχτίδα αισιοδοξίας από την έκθεση του ΔΝΤ
«Τα πράγματα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, μόνο και μόνο γιατί η εμπειρία της Ελλάδας μας διδάσκει πολύτιμα μαθήματα, παρά τις διαφορές από τις άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για το πρόγραμμα προσαρμογής που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα, εμφανίζει κάποιες αχτίδες αισιοδοξίας εν μέσω των δεινών και των συνεχών διαψεύσεων».
Και για να εξηγήσει το αισιόδοξο της έκθεσης ο συντάκτης του άρθρου αναφέρει: «Το πρόγραμμα επιτυγχάνει κάποιους από τους οικονομικούς στόχους: το πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο έχει βελτιωθεί κατά 10% του εθνικού προϊόντος, μια από τις μεγαλύτερες προσαρμογές της ιστορίας σε καιρό ειρήνης. Αντίστοιχη βελτίωση έχει σημειώσει και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει κλείσει τα δύο τρίτα από το κενό ανταγωνιστικότητας που δημιουργήθηκε μετά την είσοδο στο ευρώ. Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται, κάτι που μπορεί να δώσει τέλος στην πιστωτική ασφυξία».
Το κοινωνικό κόστος είναι ανυπολόγιστο
Και συνεχίζει: «Ωστόσο το τίμημα είναι τεράστιο. Το ΑΕΠ έχει υποχωρήσει περισσότερο από 20%. Το κόστος ανά μονάδα εργασίας έχει βελτιωθεί μέσω των περικοπών στους μισθούς – κατ' επέκταση και στο επίπεδο ζωής – και όχι μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας. Το κοινωνικό κόστος είναι ανυπολόγιστο και οι συνέπειες θα είναι μακροχρόνιες.
Δεν υπήρχε τρόπος να συνεχίσει η Ελλάδα να καταναλώνει πέρα από τις δυνάμεις της. Όπως σημειώνει το ΔΝΤ, χωρίς τα μισητά δάνεια διάσωσης, η προσαρμογή θα ήταν ακόμα πιο ριζική – περισσότερες απότομες περικοπές ή το χάος μιας ανεξέλεγκτης εξόδου από το ευρώ.
Το εξαιρετικά δυσχερές σημείο εκκίνησης, όμως, δεν απέκλειε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η Eυρωζώνη θα μπορούσε να είχε αποδεχτεί νωρίτερα ένα μεγαλύτερο κούρεμα στον ιδιωτικό τομέα. Και οι επιλογές της Αθήνας δημιούργησαν περισσότερο πόνο από ότι χρειαζόταν.
Προστατεύονται οι προνομιούχοι
Οπότε δεν ευθύνονται μόνο οι υπερβολικά μεγάλες περικοπές για τα δεινά των αθώων Ελλήνων, αλλά και η επιλογή να προστατευτούν οι προνομιούχοι και να μεταφερθεί το βάρος στους πιο αδύναμους ώμους.
Αν υπάρχει κάποιο θετικό σημείο, είναι ότι η Ελλάδα έχει πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη. Αλλά χωρίς μια βαθύτερη πολιτική αναμόρφωση, θα παραμείνουν ανεκμετάλλευτες και θα χρειαστούν, όπως προειδοποιεί το ΔΝΤ, συνεχείς επιμηκύνσεις των δανείων της Ελλάδας, με ευνοϊκότερους όρους από αυτούς της αγοράς. Η ευρωζώνη και οι καθημερινοί Ελληνες έχουν κοινό συμφέρον να κόψουν τα δεσμά μεταξύ διαπλεκόμενων και κράτους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου