Πιο συγκρατημένοι στο ΔΝΤ, ενδιαέρονται να καλύψουν την κυβέρνηση μόνο στο μέτρο που καλύπτεται ταυτόχρονα και το δικό τους "λάθος" με τους πολλαπλασιαστές. Προειδοποιεί πάντως το ΔΝΤ για νέα μέτρα, νέο κούρεμα, νέο Μνημόνιο στην άκρη του τούνελ και δεν παραλείπει για πολλοστή φορά να επαναλάβει ότι "στην Ελλάδα οι πλούσιοι δεν πληρώνουν φόρους".
Την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός ετοιμάζει τις αποσκευές του για το Πεκίνο προκειμένου να διαπραγματευθεί με τους Κινέζους την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, των αεροδρομίων και ενδεχομένως και των τρένων. Μια τέτοιου είδους υπόθεση δεν ονομάζεται, βέβαια, ιδιωτικοποίηση, είναι κάτι ποιοτικά διαφορετικό, είναι παράδοση σε μια ξένη, ανεξέλεγκτη δύναμη ενός τεράστιου στρατηγικού τομέα της οικονομίας. Κάτι τέτοιο, ακόμα κι αν ήταν σωστή κίνηση, θα έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο μακράς επεξεργασίας και σχεδιασμού και όχι "road show" του τύπου "το αφεντικό τρελάθηκε - όλα τζάμπα".
Μετά από έξι χρόνια ύφεσης, με τον έναν στους τέσσερις Έλληνες άνεργο και το χρέος να μην πέφτει ούτε σέντσι, χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια και θράσος μια κυβέρνηση, η οποία μόλις προ εβδομάδος ψήφισε στη Βουλή ένα μικρό Μνημόνιο σε ένα άρθρο "για να έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις", να βγαίνει τώρα και να μιλάει για πλεονάσματα και ανοδική πορεία. Ο πρωθυπουργός είχε πει στην αρχή της χρονιάς ότι ο στόχος του είναι "να πηδήξουμε το καλοκαίρι", ελπίζοντας μάλλον σε κάποια αλλαγή κλίματος μετά τις γερμανικές εκλογές.
Η επικοινωνιακή επίθεση των ημερών αυτήν ακριβώς την επιθυμία επιχειρεί να εξυπηρετήσει. Πλην όμως η πραγματικότητα είναι επίμονη και τα "έξω πάμε καλά" δεν μετράνε στην τσέπη των πολιτών.
Την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός ετοιμάζει τις αποσκευές του για το Πεκίνο προκειμένου να διαπραγματευθεί με τους Κινέζους την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, των αεροδρομίων και ενδεχομένως και των τρένων. Μια τέτοιου είδους υπόθεση δεν ονομάζεται, βέβαια, ιδιωτικοποίηση, είναι κάτι ποιοτικά διαφορετικό, είναι παράδοση σε μια ξένη, ανεξέλεγκτη δύναμη ενός τεράστιου στρατηγικού τομέα της οικονομίας. Κάτι τέτοιο, ακόμα κι αν ήταν σωστή κίνηση, θα έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο μακράς επεξεργασίας και σχεδιασμού και όχι "road show" του τύπου "το αφεντικό τρελάθηκε - όλα τζάμπα".
Μετά από έξι χρόνια ύφεσης, με τον έναν στους τέσσερις Έλληνες άνεργο και το χρέος να μην πέφτει ούτε σέντσι, χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια και θράσος μια κυβέρνηση, η οποία μόλις προ εβδομάδος ψήφισε στη Βουλή ένα μικρό Μνημόνιο σε ένα άρθρο "για να έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις", να βγαίνει τώρα και να μιλάει για πλεονάσματα και ανοδική πορεία. Ο πρωθυπουργός είχε πει στην αρχή της χρονιάς ότι ο στόχος του είναι "να πηδήξουμε το καλοκαίρι", ελπίζοντας μάλλον σε κάποια αλλαγή κλίματος μετά τις γερμανικές εκλογές.
Η επικοινωνιακή επίθεση των ημερών αυτήν ακριβώς την επιθυμία επιχειρεί να εξυπηρετήσει. Πλην όμως η πραγματικότητα είναι επίμονη και τα "έξω πάμε καλά" δεν μετράνε στην τσέπη των πολιτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου