Επιτάχυνση!

Η λιτότητα αποδιαρθρώνει την Ευρωζώνη και επιταχύνει την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών από διάφορες κατευθύνσεις. Η κυπριακή περίπτωση μπορεί να μην απείλησε άμεσα με ευρωπαϊκό ντόμινο, αλλά επιβεβαιώνει ότι δεν είναι μια περιχαρακωμένη τραγωδία. Το φάντασμα της "κυπροποίησης" διατρέχει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Παρά τις δεξιές ή κατά βάση μνημονιακές κυβερνήσεις που κυβερνούν τον ευρωπαϊκό Νότο, οι κοινωνίες δεν υποτάσσονται και προκαλούν ακόμη και πολιτική κρίση. Ο Γάλλος πρόεδρος Ολάντ, μετά τη χθεσινή συνάντησή του με τον Ιταλό πρωθυπουργό Λέτα, δήλωσε ότι "αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνον η ευρωπαϊκή ιδέα, αλλά και η πολιτική σταθερότητα στις χώρες μας". Η ανοιχτή κρίση στο γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, η ανάδυση πολιτικών αντιφατικών αλλά δυνάμει πλειοψηφικών κινημάτων, όπως αυτό του Γκρίλο στην Ιταλία, η ανασυγκρότηση της Αριστεράς στην Ιβηρική χερσόνησο και, πάντοτε, το "παράδειγμα ΣΥΡΙΖΑ" συγκροτούν μια δυναμική ανατροπής των κυβερνήσεων λιτότητας στη νότια Ευρώπη.
Ο Νότος, όταν μάλιστα, εξαιτίας της γαλλικής κρίσης, εκτείνεται μέχρι τα σύνορα με τη Γερμανία, ξυπνάει αντιδράσεις στο Βερολίνο. Πυκνώνουν οι κριτικές και οι πρωτοβουλίες κατά του διδύμου Μέρκελ - Σόιμπλε. Κι όταν ξυπνάει η Γερμανία, τα πράγματα σοβαρεύουν... Η ανακίνηση θέματος μάρκου, με πρωτοβουλία παραγόντων του δεξιού πολιτικού φάσματος, αγγίζει και την Αριστερά, όπως δείχνει το άρθρο Λαφοντέν.
Η συζήτηση στην ουσία δεν αφορά το νόμισμα. Αφορά τη λιτότητα, την ανεργία, τη γερμανική αξίωση να κατοχυρώσει την ηγεμονία της πάνω στα πλεονάσματά της, που δημιουργούνται εις βάρος των υπολοίπων ευρωπαϊκών λαών.
Εκεί που όλοι περίμεναν η συζήτηση να αρχίσει το φθινόπωρο, μετά τις γερμανικές εκλογές, άρχισε πολύ νωρίτερα. Δεν περιορίζεται στη γερμανική πολιτική ζωή. Ακόμη και η Κομισιόν επικρίνει τη Γερμανία για τη μισθολογική πολιτική της.
Οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη δεν αφορούν μόνο τους λαούς της, αλλά προκαλούν κύματα σε ολόκληρη τη διεθνή οικονομία. Γι' αυτό οι άλλες χώρες παγκόσμιας ισχύος παρακολουθούν και παρεμβαίνουν.
Σε μια περίοδο που ενισχύεται η αμφισβήτηση της πολιτικής Μέρκελ - Σόιμπλε, συνιστά ιστορική ατυχία για την Ελλάδα να έχει κυβέρνηση μερκελιστών, η οποία μάλιστα αποσυντίθεται, όπως δείχνει η κρίση κορυφής στο ΠΑΣΟΚ. Η επιτάχυνση των ευρωπαϊκών εξελίξεων επιβάλλει ανάλογη επιτάχυνση των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων. Η Ελλάδα δεν πρέπει να παραμείνει όμηρος του μερκελικού παρελθόντος και θλιβερός ουραγός στην Ευρώπη.

http://www.avgi.gr