Η τρομοκρατία της υποταγής

Μια νέα εβδομάδα ξεκίνησε, αλλά ακόμα δεν έχει καταλαγιάσει η αντίδραση για τα βασανιστήρια της αστυνομίας στους κατηγορούμενους για “τρομοκρατία”. Πριν προχωρήσουμε, ας σημειώσω ακόμα μία φορά ότι είμαι ταγμένος κατά της τρομοκρατίας και κάθε άσκησης σωματικής βίας, ειδικά από αριστερούς επειδή περισσότερο δίνουν αφορμή στα μέσα άσκησης επιρροής στους πολίτες να λειτουργήσουν προβοκατόρικα. Και σήμερα που βρισκόμαστε σε τέτοια λαϊκή αγανάκτηση η παραπληροφόρηση είναι το καλύτερο αφιόνι για τους υπηκόους... 
Γιατί τελικά ο πολίτης έχει εξαφανιστεί, έχει μετατραπεί σε υπήκοο υπάκουο και πρόθυμο, σε υποτακτικό μιας αντιδημοκρατικής κυβέρνησης που σέρνει έναν ολόκληρο λαό στον πόνο, την καταναγκαστική απληρωτί εργασία σε ιδιώτες με στρατιωτικού τύπου επεμβάσεις με το
αντισυνταγματικό επιχείρημα του εθνικού κινδύνου.

Ο πολίτης μαθαίνει πως όταν αντιδρά θα βασανίζεται, πως όταν προσπαθεί να βοηθήσει κάποιον που βασανίζεται θα κατηγορηθεί για συμμετοχή σε έγκλημα κι αντίσταση κατά της αρχής, μαθαίνει από θεσμικά χείλη ότι ο τρομοκράτης καταδικάστηκε ως τέτοιος από τον Υπουργό Βασανισμού των πολιτών πριν ακόμα αποφανθεί η Δικαιοσύνη (τύποις ακόμα ανεξάρτητη). Κάθε μορφή αντίστασης θα τιμωρείται είτε με επιστράτευση (ποιος άραγε αγωνιά αν καταπατούν το Σύνταγμα) είτε με ξυλοφόρτωμα...

Πόσες φορές μιλήσαμε για αντιδημοκρατικές μεθόδους.. Κι όμως ο υπήκοος δε θέλει να το καταλάβει. Προτιμά το αφιόνι, βουλιάζει σε μία κουβέρτα (ευτυχώς ο χειμώνας είναι μαλακός -αν και αυτό είναι κακό για την κυβέρνηση γιατί έφερε λιγότερους φόρους και το νέφος κάνει κακό στους φόρους) μήπως και γλιτώσει...

Αυτό που ζούμε δεν είναι χούντα και δεν λέγεται δημοκρατία, είναι τρομοκρατία! Ένα καθεστώς εκτάκτων μέτρων, στρατιωτικών διατάξεων, αντισυνταγματικών ρυθμίσεων που δε σέβεται ούτε Κοινωνικό Συμβόλαιο ούτε την ασφάλεια των πολιτών.

Οι φιλελεύθεροι δίδασκαν ότι η πολιτική αλλαγή μόνο με εκλογές. Μα αν ο νικητής δε σέβεται το Συμβόλαιο που υπέγραψε με το λαό προεκλογικά; Αν βλέπεις να ασκείται συστηματικά βία, πώς να μην αντιδράσεις; Και φυσικά όταν αντιδράς γίνεσαι ύποπτος, τρομοκράτης, επικίνδυνος... Οι ίδιοι οι φιλελεύθεροι υποτακτικοί του Σαμαρά ξεπουλούν τις δικές τους κατακτήσεις (τη Χάρτα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την ισότητα).


Η ακολουθούμενη πολιτική ξεπερνά τα στενά όρια της μονόπλευρης λιτότητας, δεν είναι απλό πρόγραμμα νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης. Οδηγεί σε καταστροφή την κοινωνία και την όποια δημοκρατία, λειτουργεί ως τρομοκρατική επίδειξη. Αποτελεί μία συνειδητή επιλογή άσκησης αυταρχισμού και δεσποτισμού ανατολίτικου τύπου (με την επικοινωνιακή κάλυψη πεφωτισμένης δεσποτείας δίπλα στο σουλτάνο) που ξεπερνά ακόμα και τον ίδιο το θατσερισμό και το σαρκοζισμό. Αυτοί λειτουργούσαν στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας και είχαν φανερή υποστήριξη από μεγάλο μέρος του κόσμου. Σήμερα η κυβέρνηση διατηρεί τον έλεγχο μόνο με τη χρήση βίας και τρομοκράτησης των υπηκόων της.
Το φιλελεύθερο δόγμα για την ιερότητα του νόμου έχει χαθεί. Ο νόμος δεν μπορεί να υπόκειται σε ηθολογικές προσεγγίσεις. Οφείλουμε να εξετάσουμε τα αποτελέσματά του, την επιρροή του στην κοινωνία.

Η υπέρτατη αξία της κοινωνικής συμβίωσης έχει σπάσει. Οι νόμοι πλέον δεν ανταποκρίνονται ούτε στις ανάγκες επιβίωσης των πολιτών. Οι νόμοι όχι απλά είναι αντιδημοκρατικοί υποταγμένοι στη Βία και το Κράτος, υπηρετούν την ίδια την ανθρωπιστική κρίση, τη φτώχεια και το θάνατο της κοινωνίας. Γιατί τελικά, δε σέβονται κανένα Κοινωνικό Συμβόλαιο.

Η βία πια κυριαρχεί παντού, σε όλες τις οθόνες σε όλο τον κοινωνικό στίβο. Είναι η βία των ΜΑΤ, η βία των εικόνων φρίκης του γείτονα που πεινά, η βία της προπαγάνδας... Πώς να μη γίνεις υποτακτικός; Με τι κουράγιο να αντιδράσεις; Τόσο χρόνια μάθαινες ότι η κοινωνική ειρήνη είναι πάνω από όλα....
Η Βία έρχεται με τον αδελφό της, το Κράτος, για να πατήσουν στα πτώματα των αυτοχείρων, στα κορμιά των αστέγων που γεμίζουν ολόκληρες πλατείες, στα καρότσια των ρακοσυλλεκτών που δεν έχουν αλλού να βρουν φαγητό, στα ιδρωμένα χέρια των απεργών που επιστρατεύονται για να δουλέψουν για ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η Βία αποτελεί το μόνο στήριγμα του Κράτους. 8 στους 10 Έλληνες υποχρεώθηκαν να περιορίσουν ακόμα και την αγορά βασικών προϊόντων διατροφής εξαιτίας της ακολουθούμενης πολιτικής, την οποία όλοι αναγνωρίζουν ως λάθος, αλλά όλοι υπηρετούν τυφλά. Την ίδια ώρα η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων έχει μειωθεί στο μισό. Οι μικρές επιχειρήσεις αδυνατούν να καταβάλλουν φόρους και αυτομάτως τίθενται εκτός αγοράς οι μεσοαστοί, αφήνοντας σε νόμιμη επιφάνεια μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις που στοχεύουν να απλωθούν στην αγορά που κάλυπτε μέχρι σήμερα η μεσαία τάξη.

Η Βία και το Κράτος, τα δυο αδέλφια, που κάποτε πολέμησαν μαζί για να φέρουν την ευταξία του Δία και τη δημοκρατία με το σεβασμό στους θνητούς, τώρα επιβουλεύονται τον ανθρώπινο αγώνα για επιβίωση και ισονομία. Η Θέμις εγκατέλειψε τη χώρα προ ετών...

Και ακόμα μας αφιονίζουν με την τρομοκρατία και τον κίνδυνο πτώχευσης...

Ο δείμος του πολίτη