Πολύ κρύο σήμερα. Ήλιος με δόντια. Αρκετός κόσμος συγκεντρωμένος από το πρωί. Περιμένουν. Τα πρόσωπα, στον ΟΑΕΔ, είναι σφιγμένα. Τα χαμόγελα, σπάνια. Εδώ δεν αστράφτουν τα φλας της δημοσιότητας. Εδώ περπατούν όσοι ζουν πίσω από την ήλιο. Στη σκιά του κόσμου. Αυτή την αίσθηση εισπράττεις με μια πρώτη ματιά. Ακόμα και οι υπάλληλοι που εργάζονται στον ΟΑΕΔ, μοιάζουν αποσβολωμένοι μπροστά στην παρέλαση που κάνει η αδικία μπροστά στα μάτια τους. Με σκυμμένα κεφάλια λες κι είναι ένοχοι για κάτι, γιατί έχουν κάποια δουλειά, ίσως! Εδώ δεν περισσεύουν οι ευχές.
Ο Γιώργος Κ. είναι άνεργος περίπου δύο χρόνια. Είναι 39 χρονών, πατέρας δύο παιδιών. Τα αγοράκια
του, ο Λευτέρης και ο Ηλίας είναι 9 και 7 χρονών αντίστοιχα. Η γυναίκα του έμεινε άνεργη κι αυτή πρόσφατα, όμως είναι στη μεγάλη λίστα των αφανών ανέργων, καθώς δεν είχε τις προϋποθέσεις των απαιτούμενων ενσήμων, για να επιδοτηθεί.
Η οικογένεια ζει στο ενοίκιο, το οποίο πλέον αδυνατεί να πληρώσει. Δεν συζητάμε φυσικά για τις «πολυτέλειες», τα στοιχεία της σύγχρονης πλουσιοπάροχης ζωής: την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, θέρμανση και τέτοια! Αυτά για την οικογένεια του Γιώργου ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Η γεννήτρια ενός γείτονα και η υποστήριξη από κάποιους γνωστούς εξασφαλίζει ένα μετρημένο πιάτο φαΐ.
Ο Γιώργος και η Ντίνα είναι καταρρακωμένοι ψυχικά. Με χίλια ζόρια προσπαθούν να σταθούν όσο πιο ψύχραιμα μπορούν απέναντι στην πραγματικότητα. Στη ζωή, τους κρατά η αγάπη ανάμεσά τους, η αγάπη για τα παιδιά τους.
Πρόσφατα άκουσαν από φίλους για το επίδομα των 200 ευρώ σε μακροχρόνια άνεργους. Δεν αποτελούσε λύση «αλλά έστω! Κάτι να γίνει!». Έτσι σκέφτηκαν.
Ο Γιώργος άνηκε στους λίγους «τυχερούς» που είχαν προϋποθέσεις 12μηνης επιδότησης ανεργίας. Μπήκε στο επίδομα τον Απρίλη του 2012 και τελείωσε τον Απρίλη του 2013. Το οικογενειακό εισόδημα, μαζί με τις φορολογικές αλχημείες του κρατικού εισπρακτικού μηχανισμού, δεν ξεπερνά τις 8.500 ευρώ. Θεωρητικά δηλαδή είχε τις προϋποθέσεις που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση.
Η επίσκεψη όμως στον ΟΑΕΔ τον άφησε κυριολεκτικά άφωνο. Δεν έφτανε που αυτό το επίδομα – που ούτε καν επίδομα πείνας δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις – δεν έφτανε που κάλυπτε ελάχιστους ανθρώπους από το σύνολο των μακροχρόνια άνεργων αλλά συνάντησε και τον εμπαιγμό, πρωτοκολλημένο και θεωρημένο από τους νόμους του κράτους, με τον πιο επίσημο και χυδαίο τρόπο.
Οι προϋποθέσεις ένταξης στο επίδομα πείνας αφορούν μοναχά όσους, είχαν προϋποθέσεις ενσήμων για 12μηνη επιδότηση η οποία όμως θα πρέπει να έχει λήξει πρόσφατα. 2 μήνες πριν από το Γενάρη του 2014. Όσοι άνεργοι είναι μακροχρόνια χωρίς δουλειά αλλά δεν έχουν τα ένσημα, δεν το δικαιούνται. Όσοι έχουν τις προϋποθέσεις ενσήμων αλλά το ταμείο τους έληξε το 2012 ή τον Ιούνιο του 2013 για παράδειγμα, επίσης δεν το δικαιούνται. Στην Πάτρα, όπου ανήκει ο Γιώργος, μόνο 2 άνθρωποι δικαιούνται σήμερα την «γενναία» επιδότηση.
Ήταν κουκουλωμένος ο Γιώργος, από τη νέα ψυχρολουσία, σήμερα το πρωί έξω από τον ΟΑΕΔ. «Έχω δύναμη, να παλέψω», μου λέει, «θα ζητήσω βοήθεια από παντού, μα σαν έρθει εκείνη η ώρα… Ξέρεις, ένα σύνθημα περιμένω, θα τους γαμ… και το εννοώ Χρήστο, θα το κάνω!».
Ούτε τέρατα ούτε ύαινες, δεν επιτίθενται με τέτοια μανία στη λεία τους. Εδώ δεν πρόκειται για πολιτική. Εδώ πρόκειται για πολιτικούς δολοφόνους, εκτελεστές μια ολόκληρης χώρας, νεκροθάφτες της ζωής στην πατρίδα μας. Κι αν κάποιοι ακόμα κοιμούνται, θα ξυπνήσουν. Μόνο που ο κρότος θα είναι εκκωφαντικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου