Η είδηση σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι εντάχθηκε στη στήλη “τα καλά νέα της ημέρας”... Το Υπουργείο εξετάσεων, ανεργίας, σκλάβων και θρησκευμάτων αποφάσισε να ιδρύσει Κοινωνικά Φροντιστήριο “για την υποστήριξη των οικογενειών με οικονομικά προβλήματα και την αντιμετώπιση της ανεργίας”.
Είναι σημαντικό δε να μην λησμονούμε πως ακόμα δεν άρχισαν τα τμήματα “ενισχυτικής διδασκαλίας”. Εδώ και μήνες οι οικογένειες που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις της παραπαιδείας (που το ίδιο το εξετασιοκεντρικό σύστημα γεννά), περιμένουν εναγωνίως τη λειτουργία της -από τον Οκτώβρη ανακοινωμένης- “ενισχυτικής διδασκαλίας”. Όπως πέρσι, έτσι και φέτος η ενισχυτική δε φαίνεται να λειτουργήσει πριν την άνοιξη. Μια παρωδία στο όνομα της “κυβερνητικής ευαισθησίας για τους πολίτες” που θα λειτουργήσει δύο-τρεις μήνες και αυτό το αποκαλούν ενισχυτική διδασκαλία.
Ούτως ή άλλως είναι γνωστό ότι το ΥΠΑΙΘ θέλει να διαχωρίσει από νωρίς τους “αδύναμους” μαθητές από τους “χαρισματικούς”. Η κοροϊδία της ενισχυτικής συμπληρώνει την πολλαπλή επιβολή εξετάσεων ως αφορμή διαχωρισμού του μαθητών. Μόνο που οι μαθητές με χαμηλή επίδοση κατά βάση προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα (βλ. σχετικά: κωπηλατώντας στην τρικυμία της γνώσης καισπάζοντας τα δεσμά των εξετάσεων). Στην ουσία η καθυστέρηση της έναρξης λειτουργίας της ενισχυτικής διδασκαλίας αποτελεί την άλλη όψη μιας σκληρά ταξικής και αδιάφορης για την κοινωνία πολιτικής στην παιδεία.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο αστείο είναι η “καινοτόμος” (όπως διατείνεται ο Υφυπουργός Παιδείας Κεδίκογλου) ίδρυση Κοινωνικών Φροντιστηρίων. Δηλαδή όλοι εκείνοι που εδώ και χρόνια συμμετέχουμε σε Κοινωνικά Φροντιστήρια και σε συγγραφικό ακτιβισμό σχολικών βοηθημάτων πού εντασσόμαστε; Όλοι εκείνοι οι εκπαιδευτικοί που εθελοντικά συστήνουν ομάδες μελέτες με μαθητές χαμηλών επιδόσεων, που υποστηρίζουν φροντιστήρια, πόσο πρωτοπόροι είναι;
Ας μη γελιόμαστε, η ίδια η ανακοίνωση της Κυβέρνησης ουσιαστικά αποδεικνύει -και το έχουμε τονίσει τόσες φορές από αυτή τη στήλη- το πόσο πίσω από τις κοινωνικές εξελίξεις είναι η Κυβέρνηση. Ενώ Κοινωνικά Φροντιστήρια λειτουργούν εδώ και τρία χρόνια σχεδόν σε όλη τη χώρα, η Κυβέρνηση τώρα τα ανακαλύπτει και προσπαθεί πατώντας στην ανεργία εκπαιδευτικών και τα κενά/λάθη του εκπαιδευτικού συστήματος, να αναδείξει προεκλογικά μια ψευδότιτλη κοινωνική ευαισθησία και την παρουσιάσει ως καινοτόμο δράση.
Την ίδια, βέβαια, στιγμή οι υπουργικές ανακοινώσεις αποκαλύπτουν και τις προθέσεις για το μέλλον του εκπαιδευτικού έργου. Από λειτούργημα ή επάγγελμα και απασχόληση κατέληξε να είναι ωφέλημα για τον εκπαιδευτικό. Ουσιαστικά ο εκπαιδευτικός παύει να είναι λειτουργός, αλλά ωφελούμενος και πρέπει να είναι και ευγνώμων για αυτό (ειδικά ενόψει εκλογών). Με 400-500€, χωρίς ένσημα, χωρίς δικαιώματα εργασιακά, οφείλει να ευγνωμονεί το σκλαβοπάζαρο του ΟΑΕΔ (θυμίζει ελαφρώς Αμερικανούς λευκούς στο Νότο που πίστευαν ότι σώζουν τη ζωή των αφροαμερικανών τους με τη διατήρηση της δουλείας).
Όπως διαφαίνεται από τα μισόλογα των ανακοινώσεων το Υπουργείο σχεδιάζει να λειτουργήσει στους επόμενους μήνες (με τους ρυθμούς που έχουν μάλλον για τον προεκλογικό Μάιο το βλέπουμε) τα Κοινωνικά Φροντιστήρια (ή όπως αλλιώς τα πουν) με “ωφελούμενους” προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ στο πλαίσιο δράσεων των δήμων.
Πέρα από το εξόφθαλμα προεκλογικό πρόγραμμα (και για την κυβέρνηση και τους δήμους του δικομματισμού που τώρα κυριαρχούν) το Υπουργείο εξετάσεων, ανεργίας, σκλάβων και Θρησκευμάτων προσπαθεί για δεύτερη φορά να λειτουργήσει εκπαιδευτικά τμήματα με “ωφελούμενους” προγραμμάτων του ΟΑΕΔ –με εργοδότη όχι το ίδιο το Υπουργείο, αλλά ιδιώτες (ΜΚΟ πχ) ή δήμους. Το είχε προσπαθήσει στις αρχές του φθινοπώρου στην Πρωτοβάθμια (προσχολική) Εκπαίδευση με ένταξη σε ανάλογα προγράμματα νηπιαγωγών. Μόνο που εκεί σκόνταψαν σε πολλούς νόμους (παραβίαση της σειράς στους πίνακες αναπληρωτών, παραβίαση ειδικής απόφασης του ΣτΕ, εισαγωγή ιδιωτών στην ουσία στη δημόσια εκπαίδευση κλπ). Τώρα, η φόρμα βρέθηκε πίσω από πρόθυμους δήμους ενόψει εκλογών και το εύσχημο -και τόσο γνωστό κοινωνικά- όνομα του Κοινωνικού Φροντιστηρίου, που πλέον κατάντησε θεσμός γενικής αποδοχής.
Του Δήμου Χλωπτσιούδη
Βέβαια, η είδηση παρέβλεψε ότι ακόμα σε σχολεία μετράμε λειτουργικά κενά. Ναι, εκείνα τα χιλιάδες κενά που φώναζε ο Υπουργός το Σεπτέμβρη ότι τα εφευρίσκουν οι συνδικαλιστές και μέχρι χτες ακόμα γίνονταν νέες τοποθετήσεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών κατά εκατοντάδες. Και βέβαια, ενώ το Σεπτέμβρη -ή έστω τον Οκτώβρη- δεν υπήρχαν λειτουργικά κενά, ακόμα διορίζει...Είναι σημαντικό δε να μην λησμονούμε πως ακόμα δεν άρχισαν τα τμήματα “ενισχυτικής διδασκαλίας”. Εδώ και μήνες οι οικογένειες που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις της παραπαιδείας (που το ίδιο το εξετασιοκεντρικό σύστημα γεννά), περιμένουν εναγωνίως τη λειτουργία της -από τον Οκτώβρη ανακοινωμένης- “ενισχυτικής διδασκαλίας”. Όπως πέρσι, έτσι και φέτος η ενισχυτική δε φαίνεται να λειτουργήσει πριν την άνοιξη. Μια παρωδία στο όνομα της “κυβερνητικής ευαισθησίας για τους πολίτες” που θα λειτουργήσει δύο-τρεις μήνες και αυτό το αποκαλούν ενισχυτική διδασκαλία.
Ούτως ή άλλως είναι γνωστό ότι το ΥΠΑΙΘ θέλει να διαχωρίσει από νωρίς τους “αδύναμους” μαθητές από τους “χαρισματικούς”. Η κοροϊδία της ενισχυτικής συμπληρώνει την πολλαπλή επιβολή εξετάσεων ως αφορμή διαχωρισμού του μαθητών. Μόνο που οι μαθητές με χαμηλή επίδοση κατά βάση προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα (βλ. σχετικά: κωπηλατώντας στην τρικυμία της γνώσης καισπάζοντας τα δεσμά των εξετάσεων). Στην ουσία η καθυστέρηση της έναρξης λειτουργίας της ενισχυτικής διδασκαλίας αποτελεί την άλλη όψη μιας σκληρά ταξικής και αδιάφορης για την κοινωνία πολιτικής στην παιδεία.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο αστείο είναι η “καινοτόμος” (όπως διατείνεται ο Υφυπουργός Παιδείας Κεδίκογλου) ίδρυση Κοινωνικών Φροντιστηρίων. Δηλαδή όλοι εκείνοι που εδώ και χρόνια συμμετέχουμε σε Κοινωνικά Φροντιστήρια και σε συγγραφικό ακτιβισμό σχολικών βοηθημάτων πού εντασσόμαστε; Όλοι εκείνοι οι εκπαιδευτικοί που εθελοντικά συστήνουν ομάδες μελέτες με μαθητές χαμηλών επιδόσεων, που υποστηρίζουν φροντιστήρια, πόσο πρωτοπόροι είναι;
Ας μη γελιόμαστε, η ίδια η ανακοίνωση της Κυβέρνησης ουσιαστικά αποδεικνύει -και το έχουμε τονίσει τόσες φορές από αυτή τη στήλη- το πόσο πίσω από τις κοινωνικές εξελίξεις είναι η Κυβέρνηση. Ενώ Κοινωνικά Φροντιστήρια λειτουργούν εδώ και τρία χρόνια σχεδόν σε όλη τη χώρα, η Κυβέρνηση τώρα τα ανακαλύπτει και προσπαθεί πατώντας στην ανεργία εκπαιδευτικών και τα κενά/λάθη του εκπαιδευτικού συστήματος, να αναδείξει προεκλογικά μια ψευδότιτλη κοινωνική ευαισθησία και την παρουσιάσει ως καινοτόμο δράση.
Την ίδια, βέβαια, στιγμή οι υπουργικές ανακοινώσεις αποκαλύπτουν και τις προθέσεις για το μέλλον του εκπαιδευτικού έργου. Από λειτούργημα ή επάγγελμα και απασχόληση κατέληξε να είναι ωφέλημα για τον εκπαιδευτικό. Ουσιαστικά ο εκπαιδευτικός παύει να είναι λειτουργός, αλλά ωφελούμενος και πρέπει να είναι και ευγνώμων για αυτό (ειδικά ενόψει εκλογών). Με 400-500€, χωρίς ένσημα, χωρίς δικαιώματα εργασιακά, οφείλει να ευγνωμονεί το σκλαβοπάζαρο του ΟΑΕΔ (θυμίζει ελαφρώς Αμερικανούς λευκούς στο Νότο που πίστευαν ότι σώζουν τη ζωή των αφροαμερικανών τους με τη διατήρηση της δουλείας).
Όπως διαφαίνεται από τα μισόλογα των ανακοινώσεων το Υπουργείο σχεδιάζει να λειτουργήσει στους επόμενους μήνες (με τους ρυθμούς που έχουν μάλλον για τον προεκλογικό Μάιο το βλέπουμε) τα Κοινωνικά Φροντιστήρια (ή όπως αλλιώς τα πουν) με “ωφελούμενους” προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ στο πλαίσιο δράσεων των δήμων.
Πέρα από το εξόφθαλμα προεκλογικό πρόγραμμα (και για την κυβέρνηση και τους δήμους του δικομματισμού που τώρα κυριαρχούν) το Υπουργείο εξετάσεων, ανεργίας, σκλάβων και Θρησκευμάτων προσπαθεί για δεύτερη φορά να λειτουργήσει εκπαιδευτικά τμήματα με “ωφελούμενους” προγραμμάτων του ΟΑΕΔ –με εργοδότη όχι το ίδιο το Υπουργείο, αλλά ιδιώτες (ΜΚΟ πχ) ή δήμους. Το είχε προσπαθήσει στις αρχές του φθινοπώρου στην Πρωτοβάθμια (προσχολική) Εκπαίδευση με ένταξη σε ανάλογα προγράμματα νηπιαγωγών. Μόνο που εκεί σκόνταψαν σε πολλούς νόμους (παραβίαση της σειράς στους πίνακες αναπληρωτών, παραβίαση ειδικής απόφασης του ΣτΕ, εισαγωγή ιδιωτών στην ουσία στη δημόσια εκπαίδευση κλπ). Τώρα, η φόρμα βρέθηκε πίσω από πρόθυμους δήμους ενόψει εκλογών και το εύσχημο -και τόσο γνωστό κοινωνικά- όνομα του Κοινωνικού Φροντιστηρίου, που πλέον κατάντησε θεσμός γενικής αποδοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου