Αγαπητοί συμπολίτες
Χαιρετίζοντας εκ μέρους της Περιφερειακής Παράταξης ‘ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’ την σημερινή συγκέντρωση, είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι που πρωτοστατήσαμε στην ανάδειξη του προβλήματος της ανεργίας, κυρίως όμως γιατί επιμείναμε ο αγώνας κατά της ανεργίας και της λιτότητας να έχει ενωτικά χαρακτηριστικά.
Είναι δε μια από τις λίγες φορές που στην περιοχή μας, ανεξάρτητα από τις διαφορές η τις διαφωνίες μας, είμαστε, αν όχι όλοι τουλάχιστον οι περισσότεροι εδώ.
Αυτή η ενότητα και ευρύτατη συσπείρωση οφείλεται σε έναν και μόνο λόγο.
Στο ότι η ανεργία έχει σήμερα πάρει μαζικά χαρακτηριστικά.
Προσέξτε, το 1997, στον ΟΑΕΔ Ελευσίνας ήταν μόλις 983 εγγεγραμμένοι άνεργοι, για να φτάσουν φέτος τον Μάρτιο τους 9.463.
Μέχρι σήμερα δε, έχουν ήδη προστεθεί και άλλοι, ενώ με τις σχεδιαζόμενες απολύσεις σε δημόσιο
και ιδιωτικό τομέα έπεται και συνέχεια.
Οφείλουμε λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε ότι το πρόβλημα της ανεργίας δεν λύνεται πλέον ατομικά και πως ήρθε για να μείνει.
Γι’ αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα, προκειμένου να πιέσουμε για την αντιμετώπιση του.
Οι Μνημονιακές πολιτικές και οι πολιτικές λιτότητας που εφάρμοσαν όλες οι μέχρι σήμερα Κυβερνήσεις, εκ του αποτελέσματος, δεν είναι ούτε καλές ούτε κακές.
Είναι άθλιες, είναι απαράδεκτες, ζούνε με ανθρωποθυσίες.
Αλίμονο εάν όλοι εμείς δεν αξιώσουμε την ανατροπή τους, βάζοντας κατ’ αρχήν τέρμα στην ανθρωπιστική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα μας.
Ταυτόχρονα όμως επιβάλλεται να πιέσουμε, ώστε να παραχθούν όχι γενικά και αφηρημένα πολιτικές ανάπτυξης, αλλά ανάπτυξης που θα είναι απόλυτα συνδεδεμένης με την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με αξιοπρεπείς απολαβές και με συνδικαλιστικές ελευθέριες.
Σε ότι δε αφορά το Θριάσιο η ανάπτυξη δεν μπορεί και αυτή την φορά, και αυτόν τον αιώνα να γίνει με περιβαλλοντικούς βιασμούς που δεχόμαστε εδώ και εκατό χρόνια, με τελευταίο την επέκταση της Πετρόλα.
Άλλωστε η μαζική ανεργία που μαστίζει την περιοχή απέδειξε ότι ήταν ψευδοδίλλημα το ανεργία η περιβάλλον που ακούμε εδώ και δεκαετίες.
Το δικαίωμα στην εργασία και το να ζει καθένας σε ασφαλές και καθαρό περιβάλλον δεν είναι απλά αιτήματα, είναι ανθρώπινα δικαιώματα και σαν τέτοια οφείλουμε όλοι μας να τα αντιμετωπίζουμε.
Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό, ελπιδοφόρο και ανοίγει νέες προοπτικές ότι όλοι μαζί, ενωμένοι αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε τα αυτονόητα.
Το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να έχει εργασία, ώστε να είναι σε θέση ο ίδιος και η οικογένεια του να ζουν με αξιοπρέπεια.
Ακόμα όμως είναι πιο σημαντικό να σταθούμε πλάι σε κάθε άνεργο που κυριολεκτικά δοκιμάζονται οι ψυχολογικές και συναισθηματικές αντοχές του.
Δείχνοντας αφ’ ενός αλληλεγγύη, ώστε να καταφέρει να επιβιώσει, αφ’ ετέρου όμως καλώντας τον στον κοινό μας αγώνα κατά της ανεργίας.
Φίλοι και φίλες
Την σημερινή συγκέντρωση πρέπει να την δούμε ως ένα μεγάλο ενωτικό εγχείρημα, που πρέπει να συνεχιστεί, γιατί όπως λέει ο ποιητής έχουμε πολύ ξέρα μπροστά μας.
Η δική μας λοιπόν πρόταση είναι η εξής:
Να επεξεργαστούμε και πάλι όλοι μαζί, την δυνατότητα διοργάνωσης το φθινόπωρο πλέον, μιας πορείας μέχρι την Αθήνα για το πρόβλημα της ανεργίας, συντονισμένοι με όλους τους όμορους Δήμους και φορείς απ’ όπου αυτή θα διέρχεται, οι οποίοι επίσης μαστίζονται από το ίδιο πρόβλημα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ανεξάρτητα ποιο η ποια κόμματα θα είναι κάθε φορά στην Κυβέρνηση, η Περιφερειακή παράταξη ‘ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’ θα συνέχει να συμβάλει με όλες τις δυνάμεις της για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας.
Χαιρετίζοντας εκ μέρους της Περιφερειακής Παράταξης ‘ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’ την σημερινή συγκέντρωση, είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι που πρωτοστατήσαμε στην ανάδειξη του προβλήματος της ανεργίας, κυρίως όμως γιατί επιμείναμε ο αγώνας κατά της ανεργίας και της λιτότητας να έχει ενωτικά χαρακτηριστικά.
Είναι δε μια από τις λίγες φορές που στην περιοχή μας, ανεξάρτητα από τις διαφορές η τις διαφωνίες μας, είμαστε, αν όχι όλοι τουλάχιστον οι περισσότεροι εδώ.
Αυτή η ενότητα και ευρύτατη συσπείρωση οφείλεται σε έναν και μόνο λόγο.
Στο ότι η ανεργία έχει σήμερα πάρει μαζικά χαρακτηριστικά.
Προσέξτε, το 1997, στον ΟΑΕΔ Ελευσίνας ήταν μόλις 983 εγγεγραμμένοι άνεργοι, για να φτάσουν φέτος τον Μάρτιο τους 9.463.
Μέχρι σήμερα δε, έχουν ήδη προστεθεί και άλλοι, ενώ με τις σχεδιαζόμενες απολύσεις σε δημόσιο
και ιδιωτικό τομέα έπεται και συνέχεια.
Οφείλουμε λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε ότι το πρόβλημα της ανεργίας δεν λύνεται πλέον ατομικά και πως ήρθε για να μείνει.
Γι’ αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα, προκειμένου να πιέσουμε για την αντιμετώπιση του.
Οι Μνημονιακές πολιτικές και οι πολιτικές λιτότητας που εφάρμοσαν όλες οι μέχρι σήμερα Κυβερνήσεις, εκ του αποτελέσματος, δεν είναι ούτε καλές ούτε κακές.
Είναι άθλιες, είναι απαράδεκτες, ζούνε με ανθρωποθυσίες.
Αλίμονο εάν όλοι εμείς δεν αξιώσουμε την ανατροπή τους, βάζοντας κατ’ αρχήν τέρμα στην ανθρωπιστική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα μας.
Ταυτόχρονα όμως επιβάλλεται να πιέσουμε, ώστε να παραχθούν όχι γενικά και αφηρημένα πολιτικές ανάπτυξης, αλλά ανάπτυξης που θα είναι απόλυτα συνδεδεμένης με την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με αξιοπρεπείς απολαβές και με συνδικαλιστικές ελευθέριες.
Σε ότι δε αφορά το Θριάσιο η ανάπτυξη δεν μπορεί και αυτή την φορά, και αυτόν τον αιώνα να γίνει με περιβαλλοντικούς βιασμούς που δεχόμαστε εδώ και εκατό χρόνια, με τελευταίο την επέκταση της Πετρόλα.
Άλλωστε η μαζική ανεργία που μαστίζει την περιοχή απέδειξε ότι ήταν ψευδοδίλλημα το ανεργία η περιβάλλον που ακούμε εδώ και δεκαετίες.
Το δικαίωμα στην εργασία και το να ζει καθένας σε ασφαλές και καθαρό περιβάλλον δεν είναι απλά αιτήματα, είναι ανθρώπινα δικαιώματα και σαν τέτοια οφείλουμε όλοι μας να τα αντιμετωπίζουμε.
Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό, ελπιδοφόρο και ανοίγει νέες προοπτικές ότι όλοι μαζί, ενωμένοι αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε τα αυτονόητα.
Το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να έχει εργασία, ώστε να είναι σε θέση ο ίδιος και η οικογένεια του να ζουν με αξιοπρέπεια.
Ακόμα όμως είναι πιο σημαντικό να σταθούμε πλάι σε κάθε άνεργο που κυριολεκτικά δοκιμάζονται οι ψυχολογικές και συναισθηματικές αντοχές του.
Δείχνοντας αφ’ ενός αλληλεγγύη, ώστε να καταφέρει να επιβιώσει, αφ’ ετέρου όμως καλώντας τον στον κοινό μας αγώνα κατά της ανεργίας.
Φίλοι και φίλες
Την σημερινή συγκέντρωση πρέπει να την δούμε ως ένα μεγάλο ενωτικό εγχείρημα, που πρέπει να συνεχιστεί, γιατί όπως λέει ο ποιητής έχουμε πολύ ξέρα μπροστά μας.
Η δική μας λοιπόν πρόταση είναι η εξής:
Να επεξεργαστούμε και πάλι όλοι μαζί, την δυνατότητα διοργάνωσης το φθινόπωρο πλέον, μιας πορείας μέχρι την Αθήνα για το πρόβλημα της ανεργίας, συντονισμένοι με όλους τους όμορους Δήμους και φορείς απ’ όπου αυτή θα διέρχεται, οι οποίοι επίσης μαστίζονται από το ίδιο πρόβλημα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ανεξάρτητα ποιο η ποια κόμματα θα είναι κάθε φορά στην Κυβέρνηση, η Περιφερειακή παράταξη ‘ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ’ θα συνέχει να συμβάλει με όλες τις δυνάμεις της για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου