Δηµόσια δίκτυα ενέργειας: αναγκαία συνθήκη για τον κοινωνικο-οικολογικό µετασχηµατισµό

Πρόσφατα (Οκτώβριος 2013), το Κοινοβούλιο της Ολλανδίας ενέκρινε ένα εκτεταµένο πρόγραµµα ιδιωτικοποιήσεων. Από το πρόγραµµα εξαιρέθηκε το δίκτυο µεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, γιατί όπως εξήγησε σε επιστολή του προς τους βουλευτές ο Υπουργός Οικονοµικών και επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελµπλουµ, “το δίκτυο µεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας εξαιρείται από το πρόγραµµα ιδιωτικοποιήσεων γιατί θεωρείται στρατηγικής σηµασίας για την ανάπτυξη της χώρας” [1].
Του Αλέξη Χαρίτση

Μυθιστόρημα;

Μπορεί το απόσταγμα των αρχών της δημοσιογραφίας που διατυπώνει με τόση ενάργεια ο μυθιστορηματικός ήρωας του Λε Καρέ να αφορά την Ελλάδα τού σήμερα;

Του Αριστείδη Μπαλτά

Άσε να σου εξηγήσω τις αρχές της δημοσιογραφίας. Βγάζω λεφτά με δύο τρόπους. Ο πρώτος είναι να με πληρώνουν να γράφω ιστορίες, και άρα τις γράφω. Δεν γουστάρω καθόλου το γράψιμο, αλλά πρέπει να τρώω, πρέπει να χρηματοδοτώ τις ανάγκες μου. Ο άλλος τρόπος είναι να με πληρώνουν για να μη γράψω. Για μένα αυτός ο τρόπος είναι ο καλύτερος γιατί έτσι δεν έχω να γράψω τίποτε και τα λεφτά τα παίρνω. Αν παίξω τα χαρτιά μου σωστά, παίρνω περισσότερα για να μη γράψω παρά για να γράψω. Υπάρχει και ένας τρίτος τρόπος που δεν μου αρέσει. Τον ονομάζω το τελευταίο μου καταφύγιο.

To 1969 επιστρέφει ma non troppo

45 χρόνια από την αποπομπή της χουντικής κυβέρνησης από το Συμβούλιο της Ευρώπης, η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι κατηγορούμενη

Ο αντιρατσιστής Σαμαράς παραμυθιάζει και τους Ευρωπαίους. Του Σ. Κούλογλου

Ακόμη και αν ταξιδεύεις στην Ευρώπη, πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι. Έτσι και ο πρωθυπουργός, όταν βρέθηκε χθες στο Ευρωκοινοβούλιο σε μια ομιλία για το Ολοκαύτωμα, εμφανίστηκε να μάχεται κατά του ρατσισμού και των νεοναζί στην Ελλάδα.

Του Στέλιου Κούλογλου

Υπουργείο εξετάσεων, ανεργίας, σκλάβων και Θρησκευμάτων. Του Δήμου Χλωπτσιούδη

Η είδηση σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι εντάχθηκε στη στήλη “τα καλά νέα της ημέρας”... Το Υπουργείο εξετάσεων, ανεργίας, σκλάβων και θρησκευμάτων αποφάσισε να ιδρύσει Κοινωνικά Φροντιστήριο “για την υποστήριξη των οικογενειών με οικονομικά προβλήματα και την αντιμετώπιση της ανεργίας”.

 Του Δήμου Χλωπτσιούδη

Οι «ασώματες κεφαλές» της διαφθοράς

του Δημήτρη Χριστόπουλου

«Τι ενισχύει τη Χρυσή Αυγή περισσότερο; Τα Μνημόνια ή ο Λιάπης;» με ρώτησε έγκριτος νομικός φίλος, ο οποίος θεωρεί αναγκαίο κακό τα πρώτα. Προσπαθώ εισαγωγικά να συνοψίσω το πρόβλημα. Κι αυτό δεν είναι τόσο ότι ο ανιψιός τού Κωνσταντίνου Καραμανλή είναι μάλλον ένοχος για τις μικροαπάτες που του καταλογίζονται, αλλά το ότι είναι σίγουρα υπεύθυνος για την εξαγρίωση ενός ήδη αλαφιασμένου λαού.
Διαφθορά, τιμωρία και δημοκρατία. Μετά τις πλαστές πινακίδες του Touareg, ακολούθησαν οι απίθανες μίζες του Υπουργείου Άμυνας: άνθρωποι που κάνανε παραμονές Πρωτοχρονιάς μες στη μιζέρια άκουγαν πρώην στρατιωτικούς να μιλάνε για τρελά λεφτά που έμπαιναν στο λογαριασμό τους. Μετά ήρθαν οι ποινικές διώξεις για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, όπου πλέον σύσσωμο το σύστημα που κυβερνά την Ελλάδα –χωρίς καμία διαφοροποίηση κόμματος και οικογένειας– εμφανίζεται

Το Μαξίμου κάνει δώρο στην ΧΑ ανθρώπινα κορμιά. Του Σ.Κούλογλου

Το Μέγαρο Μαξίμου διαρρέει ότι η απάνθρωπη αντιμετώπιση των μεταναστών στο Φαρμοκονήσι είχε αποτρεπτικό σκοπό: αυτός είναι, λέει, ο μόνος τρόπος που μπορεί να κάνει διστακτικούς τους 200 χιλιάδες μετανάστες, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να περάσουν τα σύνορα τον επόμενο χρόνο. Του Στέλιου Κούλογλου

MEGA ανθρωπισμός: Παίρνουν τα παιδιά τους και πάνε και πνίγονται

«Σκληρός πυρήνας του κράτους». Βοήθα παναγιά!

Του Χρήστου Λάσκου

Υπήρξαν, μάλιστα, κάποιοι που θεώρησαν πως ανοίγει ο δρόμος για μια στρατηγική ήττα της μνημονιακής πολιτικής στο μέτρο που η συγκεκριμένη απόφαση θα δημιουργούσε νομολογία ευνοϊκή για την αποκατάσταση των καταστροφικών ζημιών που έχει υποστεί η τεράστια πλειοψηφία των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Όπως αποδείχτηκε, βιάστηκαν πολύ.
Και βιάστηκαν, ενώ θα έπρεπε να ήταν υποψιασμένοι. Γιατί το Συμβούλιο της Επικρατείας ήδη είχε αποφανθεί διαφορετικά απορρίπτοντας σχετικά αιτήματα άλλων κατηγοριών εργαζομένων του δημοσίου, που προηγήθηκαν στις περικοπές.

O Latuff σκιτσάρει τη «δολοφονική» πολιτική Σαμαρά για τους μετανάστες

Ουδεμία έκπληξις

Του Χριστόφορου Παπαδόπουλου

Διαβάζω στις εφημερίδες για μια νέα διάσπαση που προετοιμάζει ομάδα στελεχών της ΔΗΜΑΡ και δεν εκπλήσσομαι με τα ονόματα που, σύμφωνα με τις ίδιες δημοσιογραφικές πηγές, είναι οι πρωταγωνιστές της.
Αν απουσίαζες επί μακρόν, επέστρεφες ανυποψίαστος και σε ρωτούσαν ποιοι φεύγουν από την «Ανανεωτική Αριστερά» για να τα βρουν με το ΠΑΣΟΚ πάλι μέσα θα έπεφτες, με απόκλιση 1-2 πρόσωπα. Θα έπεφτες βεβαίως έξω όσον αφορά τον Νίκο Μπίστη, γιατί θα τον έβαζες πρώτο και καλύτερο και θα έχανες. Πρόλαβε να φύγει πρώτος και μόνος, μακριά από το «αγριεμένο» πλήθος των βραδυπορούντων. Εκείνος έπιασε ήδη στασίδι στην κίνηση των 58, οι άλλοι έπονται. Δεν

Το Κεφάλαιο είναι δύναμη και η φτώχεια επιλογή

Του Πέτρου Σταύρου

Οι χώρες που βγαίνουν από την ύφεση θεωρούν βέβαιο ότι η ανάπτυξη που θα επακολουθήσει δεν θα επαναφέρει τα πράγματα στη προτέρα κατάσταση αλλά απλώς ευελπιστούν να σταθεροποιηθεί η οικονομία, χωρίς όμως κάποια δυναμική εκτίναξης.
Οι οικονομολόγοι Larry Summers και Paul Krugman θεωρούν ότι μόνο αλλεπάλληλες «φούσκες» μπορούν να δημιουργήσουν κάποια ευφορία στη γενικότερη «κοσμική στασιμότητα» των δυτικών οικονομιών. Η ανεργία στην Ευρώπη έχει φτάσει σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Στην Ελλάδα και την Ισπανία η ανεργία βρίσκεται σε επίπεδα που μόνο οι ΗΠΑ και η Γερμανία γνώρισαν

«Ωφελούμενοι» δουλοπάροικοι

Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι κεντρικοί τίτλοι πολλών εφημερίδων αλλά και τηλεοπτικών δελτίων γεμίζουν με… χιλιάδες προσλήψεις στον δημόσιο τομέα. Χιλιάδες προσλήψεις και μια μαγική λέξη: «Ωφελούμενοι»!

 Του Χρήστου Κάτσικα

Γεωργιάδης: Ακριβή η διάσωση ανθρώπων στη θαλασσα

Παλαιότερη κοινοβουλευτική ερώτηση του Α.Γεωργιάδη για το κόστος διάσωσης μεταναστών στη θάλασσα.

ERTOPEN PARTY

Στο «εδώλιο» για τα ανθρώπινα δικαιώματα ο Σαμαράς

Συνδικάτα και οργανώσεις ζητούν να εξεταστεί η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα από το ευρωκοινοβούλιο.

Ποια ΕΡΤ θέλουμε;

Του Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη, δημοσιογράφου της Ελεύθερης ΕΡΤ3

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΤ3:
Μετά και την προκήρυξη-φιάσκο της ΝΕΡΙΤ, όπου ΕΡΤ3 δεν υφίσταται, να ΘΥΜΙΣΩ την ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση της 23ης Ιουλίου της εργασιακής συνέλευσης των δημοσιογράφων μελών της ΕΣΗΕΜΘ. Βασίστηκε στην εισήγηση που κατέθεσα και γραπτά και προφορικά. Όταν τόνιζα πώς η κυβερνητική επιλογή είναι με τις αιτήσεις των προθύμων να αυτοτοποθετηθούν «στο θάλαμο δημιουργικής αναμονής» . ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΩ, για αυτούς που θυμήθηκαν μετά από ΕΠΤΑ ΜΗΝΕΣ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ, για αυτούς που

Οι φόροι και η Αριστερά

Του Χρήστου Λάσκου

Είναι γνωστό πως το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δίνει πολύ μεγάλο βάρος στο ζήτημα της ριζικής αναδιανομής του εισοδήματος και του πλούτου. Οι λόγοι είναι οι προφανείς για μια δύναμη της ριζοσπαστικής Αριστεράς –κι ένας παραπάνω. Αυτός ο παραπάνω λόγος είναι εντελώς στρατηγικός και συνίσταται στην αντίληψη πως οποιοδήποτε αριστερό πρόγραμμα δεν μπορεί παρά να εμπεριέχει, ήδη βραχυπρόθεσμα, μια πρωτεύουσα έμπρακτη ταξική διάσταση, αμέσως αντιληπτή από τον κοινωνικό συνασπισμό που θα υλοποιήσει το πρόγραμμα.
Το αξονικό σύνθημα «Την κρίση να πληρώσουν οι πλούσιοι» είναι εξαιρετικά εύληπτο, όταν

Σύντομη ιστορία των ανθρώπινων δικαιωμάτων

Του Κώστα Δουζίνα*

Από το 1989 και μετά, τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν γίνει η ιδεολογία μετά «το τέλος των ιδεολογιών», η τελευταία «ουτοπία» σε έναν κόσμο χωρίς αξίες. Αλλά η μεταχείριση προσφύγων και μεταναστών, η κατάσταση εξαίρεσης στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και στους δρόμους της Αθήνας και οι «ανθρωπιστικοί» πόλεμοι δείχνουν ότι η κατάσταση είναι πιο σύνθετη. Οπως είχε παρατηρήσει ο καθολικός φιλόσοφος και πρωτεργάτης της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Ζακ Μαριτέν, «συμφωνούμε για τα δικαιώματα αρκεί να μη μας ρωτήσουν γιατί. Με το “γιατί” αρχίζουν οι

Η Διεθνής και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων για τη ΝΕΡΙΤ

Η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (ΔΟΔ) και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (ΕΟΔ) εξέφρασαν τη βαθιά ανησυχία τους για τα απαράδεκτα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης σε σχέση με το νέο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σχήμα ΝΕΡΙΤ και δήλωσαν ότι η εφαρμογή του θα σημάνει την απώλεια πολλών δημοσιογραφικών θέσεων εργασίας και θα δημιουργήσει έναν υποβαθμισμένο αθηνοκεντρικό οργανισμό.

Η Διεθνής Αμνηστία για τον… Παστίτσιο

Ένα ακόμα πλήγμα στην ελευθερία της έκφρασης χαρακτηρίζει η Διεθνής Αμνηστία την καταδίκη του 29χρονου μπλόγκερ Φίλιππου Λοΐζου (γνωστού ως «Γέροντα Παστίτσιο») σε 10 μήνες φυλάκιση με αναστολή για «προσβολή θρησκεύματος».

Νηστεία, προσευχή και …μουρουτέλαιο

Tου Κώστα Βαξεβάνη

Η ελληνική κοινωνία πρέπει να διαλέξει. Μεταξύ του Σαμαρά ο οποίος όχι μόνο είναι θρησκευόμενος, αλλά έχει επιβάλει σε ολόκληρη την κοινωνία νηστεία και του Τσίπρα ο οποίος είναι πιθανόν να τρώει σπλινάντερα ακόμη και την Μεγάλη Παρασκευή. Μπορεί να κυβερνήσει την Ελλάδα ένας άνθρωπος ο οποίος δεν κοινωνεί και δεν εξομολογείται όπως έκαναν τόσοι και τόσοι πιστοί πολιτικοί όπως ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ο κατάδικος Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, ο επίσης καταδικασμένος Πάνος Ψωμιάδης, ο ομοτράπεζος του Αρχιεπισκόπου Λαυρέντης Λαυρεντιάδης και ο συνέταιρός του και

Ανομία, «λεφτά υπάρχουν» και αντιευρωπαϊσμός.Του Κώστα Πουλάκη

Η ημερομηνία των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν αποτελούσε συνήθως αντικείμενο αντιπαράθεσης. Διαχρονικά, καθοριζόταν από το νόμο, τον οποίο, βέβαια, σεβόταν ο εκάστοτε Υπουργός. Η κατάσταση άλλαξε από τη στιγμή που η κυβέρνηση συνειδητοποίησε, βοηθούντων και των δημοσκοπικών ευρημάτων, ότι η συσσωρευμένη αγανάκτηση των πολιτών θα αποτυπωθεί σαφώς στις αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές κάλπες – τις πρώτες που θα στηθούν μετά το 2012, οπότε ο κ. Σαμαράς εκλέχθηκε με σημαία την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, διαψεύδοντας απολύτως στη συνέχεια τις προσδοκίες όσων τον εμπιστεύθηκαν.

Αφορολόγητο για το 95% των Ελλήνων υπόσχεται η ΝΔ;

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι αθώο. H Hellenic Postbank όμως;

Του Μιχάλη Νικολακάκη

Ένα χέρι που τοποθετεί ένα νόμισμα σε ένα γουρουνάκι-κουμπαρά: αυτή ήταν η κυρίαρχη αναπαράσταση του Ταχυδρομικού Ταμιευτήριου για δεκαετίες. Τις τελευταίες μέρες όμως, το ΤΤ εμφανίστηκε ξανά στη δημόσια συζήτηση. Αυτή τη φορά ως αντικείμενο διαπλοκής και διαφθοράς, επιβεβαιώνοντας διαδεδομένες αντιλήψεις για την έκταση της διαφθοράς και επικυρώνοντας αντιπολιτικές απόψεις αναφορικά με τη «φυσική» και «αναπόφευκτη» ταύτιση συμφερόντων ανάμεσα στην πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας.
Χωρίς να αρνούμαι τις ιδιαίτερες πολιτικές συνθήκες που επενεργούν στην περίπτωση της ελληνικής

Οι αντιστάσεις, το Πρόγραμμα και η πραγματική οικονομία

Του Χριστόφορου Παπαδόπουλου

Προκειμένου μια κυβέρνηση της Αριστεράς να μην είναι ένα μικρό διάλειμμα στην πολιτική ιστορία του τόπου, αλλά το σημείο καμπής, η αφετηρία δηλαδή του κοινωνικού μετασχηματισμού, η ίδια χρειάζεται δύο προϋποθέσεις: την αυτονομία ενός ποικίλου, συμμετοχικού και πολιτικοποιημένου κοινωνικού κινήματος και το Πρόγραμμα. Το Πρόγραμμα, με την έννοια της εκπόνησης ενός στρατηγικού σχεδίου για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας, της οικονομίας και του κράτους.

Ντροπή σου Καψή!

του Γιώργου Τούλα

Πέρασαν επτά ολόκληροι μήνες από το κλείσιμο της ΕΡΤ όπου εργαζόμουν για σχεδόν είκοσι χρόνια. Τις πρώτες μέρες εκείνης της άγριας εβδομάδας ακούσαμε τον νεόκοπο υπουργό ς ΕΡΤ Παντελή Κάψη, να αναλαμβάνει τη νέα δημόσια ραδιοτηλεόραση. Επειδή είναι ψυχοπονιάρης και αγαπά τους συναδέλφους του, διαβεβαιώνει αμέσως ότι οι απολυμένοι της ΕΡΤ θα πάρουν την αποζημίωση τους στο ακέραιο και με το παραπάνω. Γεννημένος πολιτικάντης άλλωστε και με θητεία στις διαβεβαιώσεις, αφού ανάμεσα στα άλλα της ζωής του διατέλεσε και κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης.

Παρατεταμένη σύγκρουση, κυβερνητική προοπτική και αναμενόμενες πιέσεις

Του Ανδρέα Καρίτζη
Αν καταφέρουμε να ανατρέψουμε το μνημονιακό κατεστημένο κάτω από αυτές τις πιέσεις, διαμορφώνοντας παράλληλα τον ΣΥΡΙΖΑ σε ανθεκτικό φορέα διαφορετικής λογικής, τότε και μόνο τότε θα είμαστε έτοιμοι για το επόμενο στάδιο.

Είναι κοινός τόπος ότι βρισκόμαστε σε μια σκοτεινή περίοδο βίαιης διάλυσης της ζωής των λαϊκών τάξεων, σε όλα τα επίπεδα, με κάθε διαθέσιμο μέσο. Μπροστά σε αυτή την ολική επίθεση έχουν δοκιμαστεί όλα τα γνωστά μέσα αντίστασης: κοινωνικοί αγώνες παλλαϊκοί, επιμέρους και τοπικοί, και εκλογικές επιλογές αντίθεσης

Ο δρόμος είναι μακρύς, του «Γέροντα Παστίτσιου»

Για πρώτη φορά στη ζωή μου βρέθηκα σε αίθουσα δικαστηρίου και είδα από κοντά πως λειτουργεί αυτός ο θεσμός που ίσως να αποτελεί το πιο νευραλγικό τομέα για την εύρυθμη λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτόν το θεσμό είκαζα πως οι δικαστές τον χειρίζονται με λεπτότητα και υπευθυνότητα αλλά τελικά η πραγματικότητα με διέψευσε. Ομολογώ πως περίμενα ένα χαλαρό κλίμα μιας και οι κατηγορίες περί εξύβρισης θρησκεύματος που έχω χρεωθεί δε στέκουν πουθενά καθώς ουδέποτε χρησιμοποίησα υβρεολόγιο μήτε με τη θρησκεία ασχολήθηκα. Αφελώς το περίμενα.

Μικρό καλάθι, μεγάλη υπόθεση. Του Χρήστου Λάσκου

Η αναφορά του Γιάννη Δραγασάκη, σε συνέντευξή του πριν λίγο καιρό, σε «μικρό καλάθι» ενόψει της πολύ ισχυρής πιθανότητας για προοπτική κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα σε σύντομο χρόνο δημιούργησε, γι’ άλλη μια φορά, την αναγκαία χλαπαταγή.
Βέβαια, αυτήν τη φορά, η αντίδραση των καθεστωτικών ήταν σχετικά υποτονική στο μέτρο που η εκδοχή επικοινωνιακής αντιμετώπισης του ΣΥΡΙΖΑ ως σχήματος που τα «μαζεύει» ή τα «στρογγυλεύει» είχε ήδη δοκιμαστεί και αποτύχει. Όσο κι αν επιχειρήθηκε να χαιρετιστούν τα «ταξίδια» του Τσίπρα και οι δηλώσεις σχετικά με την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να πολιτευτεί, χωρίς να θέτει ο ίδιος κανένα ζήτημα «εξόδου», ως «επιστροφή στη σοβαρότητα», στο τέλος της ημέρας η ρητή επιμονή στην κατάργηση των μνημονιακών ρυθμίσεων και στην ολοκληρωτική απόρριψη της λιτότητας δεν άφηναν ουσιαστικά

Πόσο μοιραίες θα είναι οι τράπεζες για την κυβέρνηση και την κοινωνία όλη;

Θα ξεκινήσουμε με θέματα όχι άμεσα συνδεδεμένα με τον τίτλο αυτού του άρθρου, επιχειρώντας να ξεδιαλύνουμε κάπως τα πράγματα γύρω από τα ζητήματα του χρέους των χωρών σε επιτήρηση, για να δούμε έτσι, πού ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα και κυρίως για να βγάλουμε τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα που να δικαιολογούν, τελικά, τον τίτλο.
Του Πέτρου Σταύρου

Χιλιάδες εργαζόμενοι που αναγκάστηκαν να δουλέψουν τις Κυριακές έμειναν απλήρωτοι και χωρίς ρεπό

24ωρη απεργία την Κυριακή 19 Ιανουαρίου από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων ενάντια στην λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή.

Ρόζα Λούξεμπουργκ, τι σού΄ χω μαζεμένα...

Του Χρήστου Λάσκου

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ δολοφονήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1919 στα «μεθεόρτια» μιας ακόμη από τις προλεταριακές ήττες, που τόσο εγκωμίασε η ίδια ως θεμελιώδη σκαλιά της κλίμακας που οδηγεί στην ανθρώπινη χειραφέτηση. Επρόκειτο για προαναγγελθείσα ήττα, όπως η ίδια είχε προβλέψει. Το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο μόλις είχε ιδρυθεί με κέντρο την Ένωση Σπάρτακος, θεωρούσε ρητά πως ο συσχετισμός δυνάμεων δεν ευνοούσε το επαναστατικό εγχείρημα.
Με το που ξεκίνησε, όμως, η εξέγερση δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη. Οι κομμουνιστές, με πρώτη τη Ρόζα, συστρατεύτηκαν με τους επαναστατημένους εργάτες του Βερολίνου –δεν υπήρχε περίπτωση να

Γράμμα Κέυνς προς Στουρνάρα

Το 2010 δέχθηκα στον ύπνο μου δύο επισκέψεις από τον Τζον Μέιναρντ Κέυνς, που μου υπαγόρευσε δύο επιστολές προς τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου σχετικά με τις αντιφάσεις του μνημονίου που προωθούσε. Τριάμισι χρόνια μετά, ο Κέυνς επανήλθε με νέα επιστολή, αυτή την φορά για τον Γιάννη Στουρνάρα. Όπως και τότε, την παραθέτω χωρίς δικά μου σχόλια
Το 2010 δέχθηκα στον ύπνο μου δύο επισκέψεις από τον Κέυνς που μου υπαγόρευσε δύο επιστολές προς τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου για τις αντιφάσεις του μνημονίου που προωθούσε. Και οι δύο δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία (η πρώτη εδώκαι η δεύτερη εδώ). Τριάμισι χρόνια μετά, ο Κέυνς επανήλθε με νέα επιστολή, αυτή την φορά για τον Γιάννη Στουρνάρα. Όπως και τότε, την παραθέτω χωρίς δικά μου σχόλια.

Λιγότερο κράτος περισσότερη παρακολούθηση

Προσπάθεια αυτοκάθαρσης αλλά και αποπροσανατολισμού από τα μεγαλύτερα εκδοτικά συγκροτήματα των ΗΠΑ για την υπόθεση Σνόουντεν.
Του Αρη Χατζηστεφάνου

Διαφθορά και Τιμωρία. Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Η διαφθορά των πολιτικών δεν αποτελεί αποκλειστικά ελληνικό γνώρισμα. Αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο μάλιστα διαπλέκεται με τις γενικότερες τάσεις παγκοσμιοποίησης της οικονομίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αντιμετώπιση της ως διεθνούς οικονομικού εγκλήματος ουσιαστικά ξεκινά από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, με την ψήφιση στις Η.Π.Α. του νόμου για την ποινικοποίηση της δωροδοκίας ως μέσου για την επίτευξη επιχειρησιακών συμφωνιών με αλλοδαπά κράτη (Foreign Corrupt Practices Act -1977-).
Του Γιώργου Κατρούγκαλου *

Η ευκολία ως μπούμερανγκ

Σε μια συγκυρία, στην οποία οι πολίτες είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό στερημένοι από τις θεμελιωδέστερες εξουσίες τους, η Αριστερά καλείται να οργανώσει την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, αλλά και να αναστρέψει τις τραγικές συνέπειες από τη μνημονιακή διαχείριση.
Του Νίκου Σκοπλάκη

Οι τράπεζες στο επίκεντρο

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να μεταφέρει στο κέντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση την υπόθεση τουΤαχυδρομικού Ταμιευτηρίου διεκδικώντας τη διεύρυνση της «επιχείρησης κάθαρση» ώστε να αγγίξει ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα. Μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας, με επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, απευθύνεται προσωπικά στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ζητώντας έλεγχο και στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των συστημικών τραπεζών και ειδικότερα προς επιχειρηματικούς ομίλους, ΜΜΕ και πολιτικά κόμματα.

Της Αγγελικής Σπανού

Για τη «μικρή πολωνοεβραία που ήθελε να καταστρέψει τη Γερμανία»

Ο τρόπος με τον οποίο το κεφάλαιο κατάφερε να ενώσει την Ευρώπη μετά τον πόλεμο, δείχνει να έχει φτάσει στα όριά του. Mε λιγότερο κομψή διατύπωση, αυτο το είδος της “αιώνιας ειρήνης” οδηγεί σήμερα σε έναν καινούριο, βαθύτερο διχασμό. Το επισημαίνει η Άγκελα Μέρκελ, απειλώντας κυνικά για ένα “νέο 1914”. Το λένε με τον τρόπο τους οι Financial Times, ανατρέχοντας κι αυτοί στη χρονιά που ξέσπασε ο “ευρωπαϊκός εμφύλιος πόλεμος”.
Του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου

Η λιτότητα σκοτώνει – κυριολεκτικά, 1: Πλούτος της κοινωνίας είναι οι άνθρωποι

του Ντέιβιντ Στάκλερ και του Σάντζεϊ Μπασού

μετάφραση: Μάνος Αυγερίδης

«Austerity kills. The Body Economic» είναι ο τίτλος της μελέτης του David Stuckler και του Sanjay Basu που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες (εκδ.Allen Lane). Ο Στάκλερ (κορυφαίος ειδικός σε ζητήματα οικονομικών της υγείας, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) και ο Μπασού (επιδημιολόγος, αναπληρωτής καθηγητής υγείας στο Στάνφορντ) μελέτησαν συστηματικά τις επιπτώσεις της λιτότητας στην Ευρώπη (σημαντικό μέρος της έρευνας καταλαμβάνει η Ελλάδα) και τη Βόρεια Αμερική, καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα, το οποίο το τεκμηριώνουν πολλαπλώς και αποτυπώνεται και στον τίτλο του βιβλίου: «Η

Αιτήματα ή δεσμεύσεις;

Του Αριστείδη Μπαλτά

Ενδέχεται η Αριστερά να αναλάβει σύντομα πλήρεις κυβερνητικές ευθύνες. Να κληθεί να πραγματοποιήσει το όνειρο που είχε αρχίσει να κάνει πράξη το ΕΑΜ τότε, στις απελευθερωμένες περιοχές της χώρας. Το όνειρο που τη στοιχειώνει ολόκληρη -είτε το ξέρουμε είτε όχι, αλλά έτσι λειτουργεί η ιστορία- από την εποχή εκείνου. Η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη. Μόλις ελάχιστα χρόνια πριν δεν θα μπορούσαμε καν να ονειρευτούμε ότι θα βρισκόμαστε εδώ. Οπότε το ερώτημα είναι: πόσο έχουμε συνειδητοποιήσει τη νέα κατάσταση και πώς πράττουμε σήμερα; Πόσο έχουμε όντως "ωριμάσει

Αίμα, Τιμή, Τράφικινγκ

Υποτίθεται ότι η Χρυσή Αυγή θέλει να διώξει τους μετανάστες από την Ελλάδα και να «καθαρίσει» το κέντρο της Αθήνας από τους ξένους. Μόνο που τα στελέχη της εμπλέκονται στις πιο άθλιες μορφές εκμετάλλευσης των ξένων
Του Ιού

Περί αμαρτημάτων και ποινών – από τον Γιαγκούλα και τον Τσακιτζή μέχρι τον Χρ. Ξηρό

του Στρατή Μπουρνάζου
Ένα ήταν το θέμα που μονοπωλούσε τα δελτία των οκτώ, Τετάρτη και Πέμπτη (ίσως και τις επόμενες μέρες, αλλά αυτό θα το ξέρουν οι αναγνώστες· η ύλη των «Ενθεμάτων» κλείνει Πέμπτη βράδυ). Δεν ήταν η ελληνική προεδρία ούτε οι προφυλακίσεις για το μέγα σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ούτε οι μίζες των εξοπλιστικών ούτε η δίκη για τη δολοφονία Λουκμάν. Ήταν η φυγή του Χριστόδουλου Ξηρού.
Για τα κανάλια, η ιστορία ασφαλώς είναι ελκυστική. Έτσι, υποθέσεις εντελώς διαφορετικές ή άσχετες ενώνονται σε μία (το τρικέφαλον «τέρας» Μαζιώτης-Ξηρός-Σακκάς), ενώ μάθαμε πλείστα όσα για τον μπαγλαμά του Ξηρού, τη συμμετοχή του σε καριώτικα πανηγύρια, την οικογένειά του, τον βίο του εντός φυλακών και άλλα πολλά. Με τον ίδιο περίπου τρόπο που στα μέσα του περασμένου αιώνα οι εφημερίδες δημοσίευαν, σε ατέλειωτες συνέχειες, λαϊκά αναγνώσματα για τον λήσταρχο Γιαγκούλα ή τον «Τσακιτζή, εφέ του Αϊδινίου». Αν το κακό

H τελευταία αρπαχτή!

Σύμφωνα με την τρέχουσα ειδησεογραφία, ανάμεσα στα πρόσωπα που κατηγορούνται ότι έσπασαν τον κουμπαρά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για να φάνε και να ταΐσουν τα μεγάλα αρπακτικά και ταμικρότερα τρωκτικά που παρεπιδημούν στον σύγχρονο στάβλο του Αυγεία, συμπεριλαμβάνεται και η «κυρία» που σήμερα ηγείται του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής «Σταθερότητας».
Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει που ο τοποτηρητής του κ. Schäuble στην Ελλάδα και οικονομικός διευθυντής της κυβέρνησης των Ολετήρων, συνεχίζει να περιβάλλει αυτήν την «κυρία» με την εμπιστοσύνη (sic) του. Προφανώς την εμπιστεύεται, επειδή από τη σημερινή της θέση, η εν λόγω

Οι Κένταυροι ωρίμασαν και καταδικάζουν την τρομοκρατία..

Και όπως είπε και ο Σκουρλέτης εκεί που σταματάει η λογική αρχίζουν οι πολιτικές δηλώσεις της Νέας Δημοκρατίας.Το να αποκαλείς βέβαια τη μεγαλύτερη αριστερή πολιτική δύναμη της χώρας σου με ιστορία, κοινωνικούς αγώνες και ιστορικά στελέχη που φυλακίστηκαν για τη κοινωνική τους δράση ,συνιστώσα της τρομοκρατίας σταματάει να είναι απλά παράλογο.. Είναι πια επικίνδυνο…

 Του Θάνου Ν. Νασόπουλου

Οι «φίλοι των τρομοκρατών» και γιατί τους πολεμά η Ν.Δ. Του Δημήτρη Μπελαντή

Το να σε καταγγέλλει η σημερινή Νέα Δημοκρατία ονομαστικά ως «φίλο των τρομοκρατών» και σχεδόν ως συνεργό τους και να ζητά τη διαγραφή σου από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι που λέει πολύ περισσότερα πράγματα για αυτόν που καταγγέλλει παρά για αυτόν που καταγγέλλεται. Το βασικό κυβερνητικό κόμμα έχει προχωρήσει αποφασιστικά στον δρόμο της Ακροδεξιάς και της πολιτικής της κουλτούρας αντιποιούμενο μερικά από τα χαρακτηριστικά της Χρυσής Αυγής. Οι ύβρεις και οι συκοφαντίες κατά του ΣΥΡΙΖΑ και των στελεχών του αποτελούν ένδειξη απελπισίας αλλά και ακραίας ιδεολογικής αναδίπλωσης.

Προφανώς, η «φιλελεύθερη» Νέα Δημοκρατία ξεκινά από την ακραία αρνητική εκτίμησή της για τη

Τα νέα τραπεζικά ήθη και το σκάνδαλο του ΤΤ. Του Π. Σταύρου

Με αφορμή το σκάνδαλο που ξέσπασε με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ) ας δούμε πρώτα ορισμένα χαρακτηριστικά του νόμιμου οικονομικού περιβάλλοντος που επικρατούσε, προ κρίσης, και ιδιαίτερα τα χαρακτηριστικά του νόμιμου χρηματοπιστωτικού περιβάλλοντος που αναπόφευκτα οδήγησε στην αύξηση των λεγόμενων θαλασσοδανείων.

Πέτρου Σταύρου

Πίσω κουφάλες!

Ξαφνικά, μία ωραία πρωΐα, κυβέρνηση Αριστεράς; Του Χρήστου Λάσκου

Έχω κάτι σαν προαίσθηση ότι το κόμμα μας, λόγω της μαλθακότητας και της αναποφασιστικότητας των άλλων κομμάτων, μπορεί να βρεθεί ξαφνικά, μια ωραία πρωία, στην κυβέρνηση για να εφαρμόσει μέτρα που δεν θα είναι άμεσα προς το συμφέρον μας, αλλά θα ανταποκρίνονται στα συμφέροντα της επανάστασης γενικώς και ειδικά στα συμφέροντα της μικροαστικής τάξης… Σε αυτά τα ζητήματα χάνει κανείς τα λογικά του… και παράγεται μια αντίδραση, και, ώσπου ο κόσμος να είναι σε θέση να εκφέρει ιστορική κρίση σχετικά με τα γεγονότα, μας βλέπουν όχι μόνο σαν άγρια θηρία, αλλά επιπλέον σαν ηλίθιους, πράγμα που είναι χειρότερο

Ένγκελς, 12 Απριλίου 1853

Το περίγραμμα της ευρωπαϊκής οικονομικής τραγωδίας

Του Πέτρου Σταύρου

Το 2014 θα είναι μια σημαντική χρονιά για την Ευρώπη και για ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. Ειδικά για την Ευρώπη, οι καταστάσεις και η άσκηση συγκεκριμένων πολιτικών μέσα στα προηγούμενα δύο χρόνια έχουν δώσει συγκεκριμένη «τροχιά» στις πιθανές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν, κάτι που καθιστά πανευρωπαϊκό το μέλημα της αριστεράς να τροποποιήσει σημαντικά ή και να «εκτροχιάσει» τις εξελίξεις που μας οδηγούν σε ένα μέλλον πιο στυγνής εκμετάλλευσης και μεγαλύτερης βαρβαρότητας. Εδώ, στη συγκεκριμένη οικονομία αυτού του άρθρου, θα επιχειρήσουμε να δούμε τις σημαντικότερες εξελίξεις που προδιαγράφονται σε τέσσερα πεδία της ευρωπαϊκής και οικονομικής πολιτικής και που ευελπιστούμε ότι θα παρακολουθήσουμε πιο αποτελεσματικά το νέο έτος.