«Κύριοι, πετύχαμε σύνδεση των Τεχνικών Λυκείων με την αγορά…»
Γράφει ο Δήμος Χλωπτσιούδης
Και αν αυτό θυμίσει σε κάποιους την πρακτική εργασία, οφείλω να τους διορθώσω. Η πρακτική εργασία ήταν πάντα μόνο ένα εξάμηνο και μόνο σε ΤΕΙ ή λίγα ΑΕΙ. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι η πρώτη φορά που εισέρχεται η εργασία και μάλιστα όχι για ένα εξάμηνο, αλλά για δύο συνεχόμενα χρόνια (με λίγα μαθήματα ανάμεσα).
Γράφει ο Δήμος Χλωπτσιούδης
Έτσι
θα μπορούσε να αρχίζει μία ομιλία του Υπουργού Παιδείας με όσους
προτείναμε μέχρι χτες ότι η Τεχνική κι Επαγγελματική Εκπαίδευση δε
συνδέονται με την αγορά εργασίας και τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.
Βέβαια κάποιοι ξεφεύγαμε και θέλαμε να έχει κάποιο στην επιλογή
ειδικοτήτων και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, εκφράζοντας τις ανάγκες και τα
οράματα των τοπικών κοινωνιών…
Κι ο Υπουργός κατάφερε με μία μόνο αλλαγή να αλλάξει εντελώς το Τεχνικό Λύκειο.
Έκοψε 16 ώρες μαθήματος και τις μετέτρεψε σε δωρεάν εργατική δύναμη σε
παραγωγικές μονάδες. Ουσιαστικά δηλαδή το 1/2 των ωρολογίου προγράμματος
της Β΄ και Γ΄ τάξης θα γίνουν μαθητεία σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (728
ώρες σε 1508 διδακτικές).
Και αν αυτό θυμίσει σε κάποιους την πρακτική εργασία, οφείλω να τους διορθώσω. Η πρακτική εργασία ήταν πάντα μόνο ένα εξάμηνο και μόνο σε ΤΕΙ ή λίγα ΑΕΙ. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι η πρώτη φορά που εισέρχεται η εργασία και μάλιστα όχι για ένα εξάμηνο, αλλά για δύο συνεχόμενα χρόνια (με λίγα μαθήματα ανάμεσα).
Ενώ
άλλες χώρες επενδύουν στην Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση
δίνοντας κίνητρα και εργασιακά δικαιώματα σε αποφοίτους, στη χώρα μας
αποφασίζεται η περαιτέρω υποβάθμισή της. Στην ουσία η κυβέρνηση
αποφάσισε να καταστήσει το απολυτήριο του Επαγγελματικού Λυκείου ένα
παντελώς άχρηστο χαρτί.
Αντί
να συζητάμε πώς θα επενδύσουμε και θα αναβαθμίσουμε τοπικές κοινωνίες
και Κεντρική Διοίκηση την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση ώστε να
στηριχτούμε σε αυτήν για να φτάσουμε στην Ανάπτυξη, η κυβέρνηση
προέκρινε την κατάργηση 52 τομέων και ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ
και τη διανομή των μαθητών σε επιχειρήσεις ως εργατικό δυναμικό.
Και
ας αναρωτηθούμε σε ποιες επιχειρήσεις θα πάνε; Στις μεσοαστικές και
μικροαστικές επιχειρήσεις που δεν έχουν δουλειά και κλείνουν κατά
χιλιάδες κάθε χρόνο, λόγω της ύφεσης; Ουσιαστικά μόνη επιλογή είναι οι
πολύ μεγάλες επιχειρήσεις και βιομηχανίες, οι ίδιες που επιθυμούν
περεταίρω μειώσεις μισθών και ασφαλιστικών εισφορών. Τώρα πια το
Υπουργείο Παιδείας στην πλέον ακροδεξιά λογική του επιβάλει την
αναγκαστική δωρεάν εργασία σε μαθητές.
Και
φυσικά η σύνδεση της αγοράς δεν μπορεί να νοηθεί μόνο με το φτηνό
εργατικό δυναμικό που χαρίζεται σε ιδιώτες. Η σύνδεση με την αγορά
εργασίας έχει να κάνει πρωτίστως με τα εργασιακά δικαιώματα που
παραχωρείς στους αποφοίτους σου. Δεν μπορεί να καταργούνται τις πλέον
δημοφιλείς κατευθύνσεις και μετά να χαρίζεται εργατικό δυναμικό σε
επιχειρήσεις σε βάρος των ίδιων των μαθημάτων (1/2 του ωρολογίου
προγράμματος).
Το
δημόσιο σχολείο οφείλει να λειτουργεί δωρεάν ως επένδυση στην κοινωνία.
Κι όμως η Τεχνική κι Επαγγελματική Εκπαίδευση που προωθεί η κυβέρνηση
αποτελεί κοινωνική επένδυση προς όφελος των ιδιωτών χωρίς να παρέχει
κανένα επαγγελματικό δικαίωμα στους αποφοίτους της. Αντίθετα, η ελληνική
κυβέρνηση για να μπορέσει να στηρίξει το ιδιωτικό κεφάλαιο (και να
απολύσει μερικές χιλιάδες εκπαιδευτικούς) διαλύει δημοφιλείς
κατευθύνσεις και τις ωθεί στην ιδιωτική εκπαίδευση (ΙΙΕΚ) και όποιον
μείνει τον προορίζει απλά για εργάτη, μια ιδέα που τελικά αρχίζει να τη
διδάσκει με πρακτική άσκηση ήδη από τη Β΄ Λυκείου.
Στην
ουσία οι μαθητές μη έχοντας κανένα εργασιακό δικαίωμα αποφοιτώντας και
χωρίς καμία αναβάθμιση (αλλά αντίθετα τακτική διάλυσης) του Τεχνικού
Σχολείου και προκειμένου να μη γίνουν δωρεάν εργατικό δυναμικό
επιχειρήσεων, θα οδηγηθούν στο Ενιαίο Λύκειο και στην επίσης υποχρεωτική
πια εισαγωγή σε κάποιο ΑΕΙ – ΤΕΙ (φαύλος κύκλος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου