Στα υπόλοιπα θέματα, χαρακτηρίζει ψευδο-ερώτημα, το "ευρώ ή δραχμή", ενώ με τη γλώσσα των αριθμών, τέλος, ο Δ. Βίτσας παρουσιάζει την εικόνα σύνθλιψης της κοινωνίας από την παρούσα πολιτική, επισημαίνει όμως ότι η κυβέρνηση αυτή δεν θα φύγει από μόνη της...
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
* Ισχύει το χρονοδιάγραμμα για διεξαγωγή του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο 15νθήμερο του Ιουλίου;
Δεν βλέπω γιατί να μην ισχύει. Υπάρχει η απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης αλλά και της πρόσφατης Κ.Ε. Πάνω απ' όλα όμως υπάρχει η θέληση των δεκάδων χιλιάδων μελών και των εκατοντάδων χιλιάδων φίλων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να προχωρήσουμε. Να ωφεληθούμε από την αποτελεσματικότητα της ενιαίας δομής, να λύσουμε διακηρυκτικές απορίες και πιθανές ασάφειες σε επίπεδο προγραμματικών κατευθύνσεων, να βιώσουμε την εσωτερική δημοκρατία και με αποφασιστικότητα να δώσουμε τη μάχη ενάντια σε Μνημόνια και κανιβαλικές πολιτικές λιτότητας, ενάντια στην Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού και της Μέρκελ. Με αποφασιστικότητα να σταματήσουμε την καταστροφή, να χτίσουμε μια νέα Ελλάδα σε μια νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και της επικουρικότητας.
* Σας ρωτώ γιατί, ανεξαρτήτως από άλλες εξελίξεις στην πολιτική σκηνή και την κοινωνία, δεν εμφανίζονται όλοι, μέσα στο κόμμα, το ίδιο έτοιμοι για το Συνέδριο...
Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάτι τέτοιο, αλλά, αν υπάρχει, καλό είναι να ετοιμαστούν. Ο δημοκρατικός διάλογος μαζί με τη συντροφική αλληλοκατανόηση και αλληλεγγύη είναι η λυδία λίθος. Μαζί μ' αυτό η ενιαία εκφώνηση, που παράγεται από τις αποφάσεις, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να κερδίζεις την εμπιστοσύνη του λαού. Η αμφιβολία είναι ευλογημένη και δικαιολογημένη αλλά η αποφασιστικότητα είναι αυτή που προχωρά την κοινωνία και την Ιστορία, αυτή που δίνει λύσεις. Ας συζητήσουμε λοιπόν τις διάφορες σκέψεις μας και ας αποφασίσουμε.
* Με τις συνιστώσες τι θα γίνει; Ο Συνασπισμός, γραμματέας του οποίου είστε, θα διαλυθεί;
Από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι ενιαίος φορέας. Των δεκάδων χιλιάδων μελών που θα ανατρέψουν την κατάσταση, θα γράψουν ιστορία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ως συμμαχικό σχήμα έδωσε πολλά, μετουσίωσε σε πράξη την ιδέα της ενότητας της Αριστεράς. Αυτή η ιδέα διεκδικεί σήμερα πολύ περισσότερα και απαιτεί άλματα εσωτερικής δημοκρατίας. Αυτό δεν είναι σημερινό. Υποστηρίζω πως το κάλεσμα ενότητας, ο στόχος της κυβέρνησης της Αριστεράς και η αποφασιστική συμμετοχή στην ανάπτυξη κινημάτων ανατροπής και αλληλεγγύης έβγαλαν τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ μπροστά στις εκλογές του 2012 και όχι ο συμμαχικός του χαρακτήρας, που βέβαια έπαιξε ρόλο όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ρόλο ύπαρξης, με προβλήματα, όχι ρόλο εκτίναξης.
Στον νέο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θα υπάρχουν ρεύματα, τάσεις, απόψεις όχι όμως καταστάσεις δομημένες κάθετα. Αυτή είναι η άποψή μου και θεωρώ πως ο ΣΥΝ θα παίξει καταλυτικό ρόλο ώστε να διαμορφωθεί η νέα κατάσταση. Σαφώς πριν από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θα συνέλθει το Διαρκές Συνέδριο του ΣΥΝ που θα αποφασίσει. Θεωρώ όμως αδιανόητο να αποφασίσει αλλιώς.
* Ένα από τα θέματα που βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα των συζητήσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη είναι, ασφαλώς, και το θέμα της οικονομικής πολιτικής, ειδικότερα δε, εκείνο του νομίσματος. Θέμα που απασχολεί και την ευρωπαϊκή Αριστερά, αν κρίνει κανείς από πρόσφατες παρεμβάσεις. Πόσο επηρεάζει και τον ΣΥΡΙΖΑ;
Όταν γίνεται μια συζήτηση, πρέπει να έχεις ανοιχτά αυτιά και μυαλό. Και βεβαίως να εμπλέκεσαι. Οι αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης είναι γνωστές και κατά την γνώμη μου σωστές. Εμείς είμαστε ενάντια στη λογική πως η λιτότητα, με Μνημόνια ή χωρίς, με ευρώ ή με εθνικό νόμισμα, μπορεί να οδηγήσει την κοινωνία σε έξοδο από την κρίση. Θεωρούμε πως είναι ο δρόμος με τον οποίο το κεφάλαιο προσπαθεί να βρει διέξοδο από τη δική του κρίση. Είναι καταστροφικός δρόμος για τις δυνάμεις της εργασίας.
Άρα προτείνουμε σε Ελλάδα και Ευρώπη να σταματήσει η καταστροφή, να μπούμε στον δρόμο της κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης, της δημοκρατίας. Από 'κεί πηγάζουν οι προτάσεις μας για κατάργηση του Μνημονίου, για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, για τη συμμαχία των εργαζομένων και των λαών σε Νότο και Βορρά, για την ανάγκη επαναθεμελίωσης της Ευρώπης σε αντίθεση με τη σημερινή της αρχιτεκτονική και πολιτική κ.λπ. Και είναι καθαρές οι κόκκινες γραμμές μας: η υπεράσπιση της κοινωνίας, των μισθών και συντάξεων, της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού και όχι τα συμφέροντα «δανειστών», κλεπτοκρατών κ.λπ. Σ' αυτή τη λογική επιλέγουμε ως πεδίο αντιπαράθεσης, ως πεδίο σύγκρουσης και την Ελλάδα και την Ευρώπη. Πρόκειται για κοινωνική σύγκρουση, ταξική και όχι νομισματική, ούτε ταξική που εκδηλώνεται στο επίπεδο της νομισματικής ή συναλλαγματικής πολιτικής.
* Μήπως, επί τη ευκαιρία, δίκιο ο Μανώλης Γλέζος όταν έλεγε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κόλλησε στις δημοσκοπήσεις επειδή εγκλωβίστηκε στο δίλημμα "ευρώ ή δραχμή";
Είναι μια εξήγηση. Επιμένω πως το ερώτημα "ευρώ ή δραχμή" είναι ψευδές. Το αληθές ερώτημα είναι έξοδος από τη κρίση μέσω λιτότητας ή μέσω κοινωνικής προστασίας και ανάπτυξης στη βάση της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών και της προστασίας του περιβάλλοντος. Από την άλλη υπάρχει μια επιμονή σ. πάνω σ' αυτό το θέμα, από τότε που εκδηλώθηκε με βιαιότητα η κρίση. Κατ' εμέ αυτό δημιουργεί σύγχυση μια και όσοι εκτιμούν ότι πρέπει να επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα δεν είναι υπέρ της εξ' αυτού λιτότητας και αντίθετα όσοι θεωρούν ότι η μάχη πρέπει να δοθεί σε επίπεδο Ευρώπης δεν είναι υπερασπιστές της αρχιτεκτονικής της Ε.Ε., της Ευρωζώνης και του ευρώ.
Πολλές φορές όμως η συζήτηση γίνεται με φαντάσματα ή καρικατούρες απόψεων που μπορούν να αποφευχθούν αν ξεφύγουμε από μια εμμονή που παρουσιάζεται ως νέα και ριζοσπαστική ενώ στην πραγματικότητα συζητάμε επί πολλά χρόνια και έχουμε καταλήξει πολλές φορές. Βέβαια η «πολιτική Μέρκελ» δημιουργεί «ευρωσκεπτικισμό» και αποσταθεροποιεί όχι την Ευρωζώνη, αλλά την ιδέα της Ευρώπης της αλληλεγγύης και της επικουρικότητας, την ιδέα της Ευρώπης των λαών.
Όμως από πότε ο «ευρωσκεπτικισμός» μετατράπηκε από συντηρητικό σε προοδευτικό πολιτικό ρεύμα; Από πότε, στον καπιταλισμό, η υποτίμηση του νομίσματος έγινε βασικό όπλο στα χέρια του κόσμου της εργασίας; Αν αυτή η συζήτηση δυσκολεύει τον σταθερό προσανατολισμό μας στην ανάπτυξη των κινημάτων και την πολιτική ανατροπή, ναι, ο σ. Γλέζος έχει δίκιο.
* Την ίδια στιγμή το Μέγαρο Μαξίμου και οι σύμμαχοί του, με τη συμβολή της συντριπτικής πλειονότητας των μέσων ενημέρωσης, έχουν αποδυθεί σε εκστρατεία ότι τα χειρότερα έχουν περάσει. Συμφωνείτε; Θα δούμε κάτι να αλλάζει στην αντιπολιτευτική τακτική το επόμενο διάστημα;
Ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι, εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλειστές, «κουφάρια» παραγωγικών μονάδων ορατά σε κάθε πρώην βιομηχανική ζώνη και στις ίδιες τις εθνικές οδούς, μείωση ακόμα περισσότερο του κατώτερου μισθού, ασφαλιστικά ταμεία σε κρίση και έπεται συνέχεια. Μόνο με τα έως στιγμής εξαγγελθέντα μέτρα στην Παιδεία στην ουσία απολύονται 10.000 εκπαιδευτικοί και ακολουθούν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, ο ΟΠΑΠ πωλήθηκε σε ένα εξευτελιστικό παζάρι, ακολουθούν λιμάνια και αεροδρόμια, από τη δήθεν επανεκκίνηση των έργων έμεινε η τηλεοπτική εικόνα, με τη λήξη της μετενέργειας μειώνονται οι μισθοί 10%-20%, χαράτσια και λυσσαλέα φοροεπιδρομή κ.ά.
Η ύφεση αναμένεται στο 4,5% και ο κ. Στουρνάρας δεν βλέπει, δεν ακούει, ζει μέσα σε αριθμούς και χαρούμενα αναγγέλλει ανάπτυξη, κάτι που κάνει από το 2010. Να συνεχίσω; Κατά τη γνώμη μου όλη η Ευρώπη μπαίνει σε μια νέα υφεσιακή διαδικασία και η πολιτική της λιτότητας θα προκαλέσει κοινωνικές εκρήξεις. Η μαγική εικόνα που προσπαθούν να δημιουργήσουν κυβέρνηση και μίντια ελπίζοντας στην κοινωνική ανοχή και επενδύοντας στον φόβο σύντομα θα διαλυθεί. Αποδεικνύεται όμως πως δεν θα φύγουν μόνοι τους, πρέπει να τους διώξουμε, εμείς ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ μαζί με τον λαό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου