1997 983.
2002 2.592.
2006 4.357.
2010 Δεκέμβριος 5.649.
2012 Δεκέμβριος 8.699.
2013 Μάρτιος 9.463.
Εδώ και πολλές δεκαετίες, επελέγη το Θριάσιο πεδίο ως μια από τις καταλληλότερες περιοχές της χώρας, προκειμένου να αναπτυχθεί κυρίως ο δευτερογενής τομέας της οικονομίας.
Εξαιρώντας τις επιπτώσεις αυτής της επιλογής - περιβάλλον, χωροταξία κλπ - το προφανές θετικό αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης ήταν να αυξηθεί η ζήτηση για εργασία.
Η αγροτική παραγωγή έφθινε, όμως ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν πολλές χιλιάδες νέων θέσεων εργασίας που καλύφτηκαν όχι μόνο από τον ντόπιο πληθυσμό αλλά και από εσωτερική μετανάστευση.
Σήμερα το Θριάσιο πεδίο ακολουθώντας ακριβώς αντίστροφη πορεία, βουλιάζει στην ανεργία:
Οι μεγάλες βιομηχανίες που πρόσφεραν άμεσα εργασία σε χιλιάδες πολίτες και έμμεσα σε άλλους τόσους, υπολειτουργούν.
Οι μικρές βιομηχανίες και βιοτεχνίες που συμπλήρωναν με δυναμικό τρόπο αυτή την παραγωγική άνθηση, βάζουν λουκέτα.
Ο κλάδος των επαγγελματιών που επίσης πρόσφερε πολλές νέες θέσεις εργασίας, είναι ημιθανής.
Ο δημόσιος τομέας και το κοινωνικό κράτος που απορροφούσαν σημαντικότατο μέρος εργατικού και επιστημονικού δυναμικού, συρρικνώνονται.
Δραματική μείωση εμφανίζει μέχρι και ο τομέας των μεταφορών, παρότι κάποια στιγμή έδειχνε να ανακάμπτει.
Όταν λοιπόν η ‘Μέκκα’ της απασχόλησης έχει μετατραπεί σε πρωτεύουσα της ανεργίας, κανείς δεν μπορεί να δηλώνει αισιόδοξος.
Εκτός, ίσως, από την τρικομματική Κυβέρνηση, που παίζοντας με την αγωνία του κόσμου καταφεύγει σε επικοινωνιακές δηλώσεις αισιοδοξίας.
Η πραγματικότητα όμως, όπως επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία του ΟΑΕΔ Ελευσίνας που αφορούν μόνο την καταγεγραμμένη ανεργία και όχι το σύνολο αυτής, διαψεύδουν οικτρά τον κ. Σαμαρά και την παρέα του.
ΕΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΝΕΡΓΩΝ
1997 983.
2002 2.592.
2006 4.357.
2010 Δεκέμβριος 5.649.
2012 Δεκέμβριος 8.699.
2013 Μάρτιος 9.463.
Επιπλέον δείχνουν, πως το μεγάλο μπαμ της ανεργίας γίνεται αφότου εφαρμόστηκαν στη χώρα οι πολιτικές του ΔΝΤ και των Μνημονίων.
Η ανεργία αποκτά μαζικά χαρακτηριστικά και κτυπά αδιακρίτως φύλλου, ηλικίας, επιπέδου σπουδών, γνώσεων η καταγωγής.
Το πιο επικίνδυνο όμως είναι ότι οι Μνημονιακές πολιτικές, στο τρίχρονο εφαρμογής τους, εξουδετέρωσαν έναν προς έναν όλους τους παράγοντες που αντικειμενικά συνδέονται με την ανάπτυξη της παραγωγικής διαδικασίας.
Απαξίωσαν τον αγροτικό τομέα, κατάστρεψαν τον βιομηχανικό ιστό, λεηλάτησαν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ιδιωτικοποίησαν τις επιχειρήσεις δημοσίου συμφέροντος και τώρα προχωρώντας στην τελευταία πράξη του δράματος, παραδίνουν και το κοινωνικό κράτος βορά στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας!
Παρακολουθώντας την γενική παραγωγική κατάρρευση της χώρας, το Θριάσιο πεδίο σήμερα είναι ουσιαστικά ένα κλειστό μαγαζί που το μόνο το οποίο παράγει είναι μαζική ανεργία.
Όταν όμως μια επιχείρηση κλείνει πολύ δύσκολα ξανανοίγει και ακόμα πιο δύσκολα επανέρχεται σε προηγούμενους τζίρους.
Όταν δε μια ολόκληρη οικονομία καταρρέει, καθένας αντιλαμβάνεται τις προσπάθειες που χρειάζονται προκειμένου να επανέλθει στοιχειωδώς.
Πόσο μάλλον όταν η κατάσταση αυτή δεν είναι προσωρινή, αλλά αντίθετα ήρθε για να μείνει δεκαετίες και βλέπουμε!
Αυτά οφείλουμε να το συνειδητοποιήσουμε για δυο κυρίως λόγους:
Γιατί ασφαλώς μαγικές λύσεις του προβλήματος δεν υπάρχουν, όμως δεν υπάρχει και καμία περίπτωση να εξευρεθούν, εάν δεν ανατραπούν οι πολιτικές των Μνημονίων.
Γιατί ασφαλώς η αντιμετώπιση της ανεργίας προϋποθέτει την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ούτε όμως αυτό μπορεί να επιτευχθεί, εάν δεν αλλάξουν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές.
Σε αυτές λοιπόν τις συνθήκες, εάν σήμερα κάτι έχει νόημα αυτό είναι:
Ανεξάρτητα από τις διαφορές που έτσι η αλλιώς πάντα θα υπάρχουν, οι φορείς και οι πολίτες στο Θριάσιο πεδίο να προτάξουμε όλοι μαζί ότι μας ενώνει και να πιέσουμε στις δυο παραπάνω κατευθύνσεις.
Να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο διεκδικητικό κίνημα κατά της ανεργίας, συμπεριλαμβάνοντας ως κεντρικό αίτημα σε αυτό, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ανέργων.
Μαζικό, ενωτικό, μαχητικό και πλουραλιστικό με στόχο την ανατροπή των σημερινών άθλιων Μνημονιακών πολιτικών.
Γιατί εάν σήμερα υπάρχει κάτι που μας ενώνει, αυτό είναι η ανεργία.
Γιατί κανείς σήμερα δεν μπορεί μόνος του να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό.
Τέλος, γιατί όσο καθυστερεί η ανάπτυξη του, τόσο το Θριάσιο πεδίο θα βουλιάζει όλο και βαθύτερα στην ανεργία, στην φτώχεια και στην ανέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου