O Χρ. Χωμενίδης είπε στον πρόεδρο του ΠαΣοΚ ότι παρακολούθησε τις
παρεμβάσεις του στη Βουλή στη συζήτηση για τη λίστα Λαγκάρντ και ότι,
κατά τη γνώμη του, «κονιορτοποίησε το λόγο του Αλέξη Τσίπρα».
Πολύ πριν την κονιορτοποίηση Τσίπρα από τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ, είχε προηγηθεί η απειλή αυτοευνουχισμού του socialίστατου συγγραφέα πάνω στον τάφο της Ρόζας Λούξεμπουργκ.
Ο πάλαι ποτέ άμισθος λογογράφος του Γιώργου Παπανδρέου, μετέπειτα ψηφοφόρος της ΔΗΜ.ΑΡ. και νυν θαυμαστής του κονιορτοποιού Βενιζέλου δεν κρύβει την απέχθειά του στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα δηλώνοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ του προκαλεί αναφυλαξία.
Δεν είναι μόνο ο Χωμενίδης όμως που παρουσιάζει συμπτώματα αλλεργίας προς τις «φωνασκούσες μειοψηφίες της αριστεράς». Μία ομάδα συγγραφέων, που εσχάτως έχει αφήσει στην άκρη την πένα και έχει καταλάβει τα πληκτρολόγια, έχει θέσει το πνεύμα της στην υπηρεσία της αστικής διαχείρισης των συγκρούσεων και της έντασης του κοινωνικού αυτοματισμού. Η διάνοιά τους γίνεται εργαλείο στην προσπάθεια να πεισθεί η κοινωνία να προχωρήσει στον αυτοελέγχο παραδεχόμενη πως η όποια αδικία υφίσταται κατατάσσεται στη σφαίρα του κοινωνικά αναγκαίου.
Πνευματώδη πληκτρολόγια που νουθετούν και ενίοτε λοιδορούν τις αναχρονιστικές αντιλήψεις των συντεχνιών και των οπισθοδρομικών κρατιστών, ερωτοτροπούν στα σκοτεινά σοκάκια του νεοφιλελευθερισμού. Έχοντας «ξεσκονίσει» εδώ και χρόνια τα γραπτά της Λούξεμπουργκ, του Γκράμσι και του Αντόρνο γοητεύονται πλέον από εγωπαθείς συνταγματολόγους και μειλίχιους συνηγόρους του μνημονίου.
Αγόγγυστοι αχθοφόροι μιας μασκαρεμένης πολιτικής, οι «οργανικοί διανοούμενοι» πέρασαν από την σιωπή στην κατάφαση, από την αμφισβήτηση στην σύνεση. Τα εκλεκτά παιδιά του σημιτικού εκσυγχρονισμού ς υψώνουν σήμερα τις φωνές τους απέναντι στους «λαϊκιστές» που καραδοκούν. Μια ομάδα οργανικών διανοουμένων, που λειτουργεί σαν πνευματική δημογεροντία, σαν στελέχη ενός μονοφωνικού κόμματος ή ακόμα περισσότερο σαν πλάσματα υπερβατικά και μη υποκείμενα στην ιστορία με τα γραπτά και τα ευφυολογήματά τους αναλαμβάνουν εκθύμως τον ρόλο του διερμηνέα της εξουσίας.
Αλιευμένο από το facebook via left.gr
Πολύ πριν την κονιορτοποίηση Τσίπρα από τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ, είχε προηγηθεί η απειλή αυτοευνουχισμού του socialίστατου συγγραφέα πάνω στον τάφο της Ρόζας Λούξεμπουργκ.
Ο πάλαι ποτέ άμισθος λογογράφος του Γιώργου Παπανδρέου, μετέπειτα ψηφοφόρος της ΔΗΜ.ΑΡ. και νυν θαυμαστής του κονιορτοποιού Βενιζέλου δεν κρύβει την απέχθειά του στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα δηλώνοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ του προκαλεί αναφυλαξία.
Δεν είναι μόνο ο Χωμενίδης όμως που παρουσιάζει συμπτώματα αλλεργίας προς τις «φωνασκούσες μειοψηφίες της αριστεράς». Μία ομάδα συγγραφέων, που εσχάτως έχει αφήσει στην άκρη την πένα και έχει καταλάβει τα πληκτρολόγια, έχει θέσει το πνεύμα της στην υπηρεσία της αστικής διαχείρισης των συγκρούσεων και της έντασης του κοινωνικού αυτοματισμού. Η διάνοιά τους γίνεται εργαλείο στην προσπάθεια να πεισθεί η κοινωνία να προχωρήσει στον αυτοελέγχο παραδεχόμενη πως η όποια αδικία υφίσταται κατατάσσεται στη σφαίρα του κοινωνικά αναγκαίου.
Πνευματώδη πληκτρολόγια που νουθετούν και ενίοτε λοιδορούν τις αναχρονιστικές αντιλήψεις των συντεχνιών και των οπισθοδρομικών κρατιστών, ερωτοτροπούν στα σκοτεινά σοκάκια του νεοφιλελευθερισμού. Έχοντας «ξεσκονίσει» εδώ και χρόνια τα γραπτά της Λούξεμπουργκ, του Γκράμσι και του Αντόρνο γοητεύονται πλέον από εγωπαθείς συνταγματολόγους και μειλίχιους συνηγόρους του μνημονίου.
Αγόγγυστοι αχθοφόροι μιας μασκαρεμένης πολιτικής, οι «οργανικοί διανοούμενοι» πέρασαν από την σιωπή στην κατάφαση, από την αμφισβήτηση στην σύνεση. Τα εκλεκτά παιδιά του σημιτικού εκσυγχρονισμού ς υψώνουν σήμερα τις φωνές τους απέναντι στους «λαϊκιστές» που καραδοκούν. Μια ομάδα οργανικών διανοουμένων, που λειτουργεί σαν πνευματική δημογεροντία, σαν στελέχη ενός μονοφωνικού κόμματος ή ακόμα περισσότερο σαν πλάσματα υπερβατικά και μη υποκείμενα στην ιστορία με τα γραπτά και τα ευφυολογήματά τους αναλαμβάνουν εκθύμως τον ρόλο του διερμηνέα της εξουσίας.
Αλιευμένο από το facebook via left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου