ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ*
Πολλά από τα μέτρα λιτότητας που οι κυβερνώντες αυτή την ώρα αποφασίζουν παρουσιάζονται ως αναγκαία για την επίτευξη συγκεκριμένων δημοσιονομικών στόχων. Τι γίνεται όμως με εκείνα τα μέτρα καταστροφής των δομών του κράτους και της κοινωνίας που έχουν ελάχιστη σχέση με τις κρατικές δαπάνες; Ποιος είναι ο στόχος ύπαρξης αυτών των αποφάσεων; Ποιες ανάγκες εξυπηρετούν;
Κραυγαλέο παράδειγμα μιας τέτοιας πολιτικής απόφασης συνιστά η επιλογή του υπουργού Εσωτερικών Ε. Στυλιανίδη, να κλείσει ουσιαστικά τα Πολιτιστικά Κέντρα των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ). Στα νομικά πρόσωπα των ΟΤΑ επιτρέπεται να απασχολούν εργαζόμενους καλλιτεχνικής παιδείας και αθλητικών προγραμμάτων με σχέσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου
ορισμένου χρόνου, στην πλειονότητά τους ωρομίσθιοι. Το παραπάνω προσωπικό, ανταποδοτικού χαρακτήρα, αμείβεται από έσοδα που προέρχονται από αντίτιμο που εισπράττουν οι ΟΤΑ από τους ωφελούμενους για την παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών. Να το πούμε απλά: μιλάμε για εργαζόμενους που βασικά πληρώνονται από τους γονείς. Μέχρι το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 το προσωπικό αυτό προσλαμβάνονταν μετά την αποστολή αιτημάτων από τους ΟΤΑ στις οικείες υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και τις σχετικές χορηγήσεις εγκρίσεων πρόσληψης προσωπικού από τους Γενικούς Γραμματείς των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Με τις διατάξεις του άρθρου 12 του Ν. 4071/2012, το προαναφερόμενο προσωπικό υπήχθη σε διακριτή διαδικασία έγκρισης και εξαιρέθηκε από τον περιορισμό των μειώσεων θέσεων προσωπικού. Όμως, βάσει περιορισμού που επέβαλε πρόσφατα η κυβέρνηση, καθορίστηκε μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός ατόμων που θα προσληφθούν σε αυτή την κατηγορία πανελλαδικά σε 800 άτομα! Ο αριθμός αυτός συνιστά πολιτικό ανέκδοτο, αν όχι ειρωνεία, αν αναλογιστεί κανείς ότι το εν λόγω προσωπικό πανελλαδικά ανέρχονταν πέρυσι σε μερικές χιλιάδες άτομα. Η συγκεκριμένη απόφαση πρακτικά στερεί τους ΟΤΑ από τη δυνατότητα λειτουργίας πολιτιστικών κέντρων.
Η επιλογή του υπουργείου Εσωτερικών επιβάλλει τον περιορισμό προσλήψεων ακόμα και για προσωπικό που βασικά δεν βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) των ΟΤΑ και τα έξοδα της κεντρικής κυβέρνησης! Δεν υπάρχει καμία οικονομική λογική στο συγκεκριμένο μέτρο. Οι εργαζόμενοι καθηγητές καλλιτεχνικών μαθημάτων και αθλημάτων θα βρεθούν στον δρόμο παρά τη συνεισφορά τους στην κοινωνική πρόοδο και τη στήριξη της νέας γενιάς, σε έναν τομέα απασχόλησης που αποτελεί κοινωνικό λειτούργημα και του οποίου τα έξοδα βασικά καλύπτουν οι γονείς και όχι το κράτος. Με όρους δημόσιων οικονομικών θα λέγαμε ότι η εν λόγω απόφαση, στον βαθμό που παράγει ανεργία, επιτείνει την ύφεση και δυσχεραίνει αυτούς καθαυτούς τους δημοσιονομικούς στόχους της κυβέρνησης!
Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι υπαγόμαστε σε καθεστώς πολιτιστικής απομόνωσης, εξάρτησης και μηδενισμού. Χιλιάδες παιδιά θα μείνουν χωρίς πρόσβαση στην πολιτιστική παιδεία που εδώ και χρόνια παρέχεται, σε προσιτές τιμές, από τους ΟΤΑ Τα ωδεία και οι σχολές χορού μαζί με όλες τις άλλες δραστηριότητες των Πολιτιστικών Κέντρων (σχολές φωτογραφίας, εικαστικών, λέσχες, βιβλιοθήκες κ.λπ.) αποτελούν για το υπουργείο Εσωτερικών μια περιττή δραστηριότητα. Η πολιτιστική αμορφωσιά επιβάλλεται μέσω απαράδεκτων και παράνομων υπουργικών αποφάσεων. Ένα είναι βέβαιο: ο πολιτιστικός μηδενισμός δεν θα περάσει. Οι γονείς φρονούν ότι ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, είναι δικαίωμα των παιδιών τους. Το μόνο που δημιουργεί η εν λόγω πολιτική απόφαση είναι μια επιπλέον πηγή αγανάκτησης έναντι της κυβέρνησης. Η κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών έφερε αποτέλεσμα και έχουν ήδη βρεθεί τρόποι υπέρβασης των νομικίστικων τακτικισμών που επιβάλλει το υπουργείο Εσωτερικών. Τα πρώτα πολιτιστικά κέντρα των ΟΤΑ θα ξαναλειτουργήσουν κανονικότατα σε λίγες εβδομάδες. Μόλις αυτό γίνει γεγονός, η εν λόγω θεσμική «τεχνογνωσία» θα διαχυθεί πανελλαδικά. Αυτή είναι ακόμα μια νίκη των πολιτών.
*Ο Γ. Αγγελόπουλος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
www.avgi.gr
Πολλά από τα μέτρα λιτότητας που οι κυβερνώντες αυτή την ώρα αποφασίζουν παρουσιάζονται ως αναγκαία για την επίτευξη συγκεκριμένων δημοσιονομικών στόχων. Τι γίνεται όμως με εκείνα τα μέτρα καταστροφής των δομών του κράτους και της κοινωνίας που έχουν ελάχιστη σχέση με τις κρατικές δαπάνες; Ποιος είναι ο στόχος ύπαρξης αυτών των αποφάσεων; Ποιες ανάγκες εξυπηρετούν;
Κραυγαλέο παράδειγμα μιας τέτοιας πολιτικής απόφασης συνιστά η επιλογή του υπουργού Εσωτερικών Ε. Στυλιανίδη, να κλείσει ουσιαστικά τα Πολιτιστικά Κέντρα των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ). Στα νομικά πρόσωπα των ΟΤΑ επιτρέπεται να απασχολούν εργαζόμενους καλλιτεχνικής παιδείας και αθλητικών προγραμμάτων με σχέσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου
ορισμένου χρόνου, στην πλειονότητά τους ωρομίσθιοι. Το παραπάνω προσωπικό, ανταποδοτικού χαρακτήρα, αμείβεται από έσοδα που προέρχονται από αντίτιμο που εισπράττουν οι ΟΤΑ από τους ωφελούμενους για την παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών. Να το πούμε απλά: μιλάμε για εργαζόμενους που βασικά πληρώνονται από τους γονείς. Μέχρι το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 το προσωπικό αυτό προσλαμβάνονταν μετά την αποστολή αιτημάτων από τους ΟΤΑ στις οικείες υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και τις σχετικές χορηγήσεις εγκρίσεων πρόσληψης προσωπικού από τους Γενικούς Γραμματείς των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Με τις διατάξεις του άρθρου 12 του Ν. 4071/2012, το προαναφερόμενο προσωπικό υπήχθη σε διακριτή διαδικασία έγκρισης και εξαιρέθηκε από τον περιορισμό των μειώσεων θέσεων προσωπικού. Όμως, βάσει περιορισμού που επέβαλε πρόσφατα η κυβέρνηση, καθορίστηκε μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός ατόμων που θα προσληφθούν σε αυτή την κατηγορία πανελλαδικά σε 800 άτομα! Ο αριθμός αυτός συνιστά πολιτικό ανέκδοτο, αν όχι ειρωνεία, αν αναλογιστεί κανείς ότι το εν λόγω προσωπικό πανελλαδικά ανέρχονταν πέρυσι σε μερικές χιλιάδες άτομα. Η συγκεκριμένη απόφαση πρακτικά στερεί τους ΟΤΑ από τη δυνατότητα λειτουργίας πολιτιστικών κέντρων.
Η επιλογή του υπουργείου Εσωτερικών επιβάλλει τον περιορισμό προσλήψεων ακόμα και για προσωπικό που βασικά δεν βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) των ΟΤΑ και τα έξοδα της κεντρικής κυβέρνησης! Δεν υπάρχει καμία οικονομική λογική στο συγκεκριμένο μέτρο. Οι εργαζόμενοι καθηγητές καλλιτεχνικών μαθημάτων και αθλημάτων θα βρεθούν στον δρόμο παρά τη συνεισφορά τους στην κοινωνική πρόοδο και τη στήριξη της νέας γενιάς, σε έναν τομέα απασχόλησης που αποτελεί κοινωνικό λειτούργημα και του οποίου τα έξοδα βασικά καλύπτουν οι γονείς και όχι το κράτος. Με όρους δημόσιων οικονομικών θα λέγαμε ότι η εν λόγω απόφαση, στον βαθμό που παράγει ανεργία, επιτείνει την ύφεση και δυσχεραίνει αυτούς καθαυτούς τους δημοσιονομικούς στόχους της κυβέρνησης!
Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι υπαγόμαστε σε καθεστώς πολιτιστικής απομόνωσης, εξάρτησης και μηδενισμού. Χιλιάδες παιδιά θα μείνουν χωρίς πρόσβαση στην πολιτιστική παιδεία που εδώ και χρόνια παρέχεται, σε προσιτές τιμές, από τους ΟΤΑ Τα ωδεία και οι σχολές χορού μαζί με όλες τις άλλες δραστηριότητες των Πολιτιστικών Κέντρων (σχολές φωτογραφίας, εικαστικών, λέσχες, βιβλιοθήκες κ.λπ.) αποτελούν για το υπουργείο Εσωτερικών μια περιττή δραστηριότητα. Η πολιτιστική αμορφωσιά επιβάλλεται μέσω απαράδεκτων και παράνομων υπουργικών αποφάσεων. Ένα είναι βέβαιο: ο πολιτιστικός μηδενισμός δεν θα περάσει. Οι γονείς φρονούν ότι ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, είναι δικαίωμα των παιδιών τους. Το μόνο που δημιουργεί η εν λόγω πολιτική απόφαση είναι μια επιπλέον πηγή αγανάκτησης έναντι της κυβέρνησης. Η κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών έφερε αποτέλεσμα και έχουν ήδη βρεθεί τρόποι υπέρβασης των νομικίστικων τακτικισμών που επιβάλλει το υπουργείο Εσωτερικών. Τα πρώτα πολιτιστικά κέντρα των ΟΤΑ θα ξαναλειτουργήσουν κανονικότατα σε λίγες εβδομάδες. Μόλις αυτό γίνει γεγονός, η εν λόγω θεσμική «τεχνογνωσία» θα διαχυθεί πανελλαδικά. Αυτή είναι ακόμα μια νίκη των πολιτών.
*Ο Γ. Αγγελόπουλος διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου