Από το Μαρικάκι
Το πακέτο μέτρων που οσονούπω θα ανακοινωθεί και αναμένεται να ψηφιστεί στην Ολομέλεια με μικρές απώλειες, είναι εφιαλτικό για τα κατεστραμμένα μικρομεσαία νοικοκυριά και συνολικά για την οικονομία, ειδικά ύστερα από δυόμισι χρόνια εσωτερικής υποτίμησης, εκτοξευόμενης ανεργίας και ύφεσης. Το κοινωνικό κλίμα βράζει πλην όμως στην κυβέρνηση δεν φαίνεται να ανησυχούν ότι προς το παρόν αυτό θα πυροδοτήσει μεγάλες διαδηλώσεις.
Άλλωστε το μηντιακό σύστημα που περιβάλλει την κυβέρνηση έχει εργαστεί σκληρά τις τελευταίες εβδομάδες εξαπολύοντας στοχευμένα τις επιθέσεις του:
τόσο προς την αριστερά εν γένει, κάνοντας διαχείριση της ανόδου της Χρυσής Αυγής, με την περιβόητη «θεωρία των άκρων», τα οποία άκρα απειλούν το «άμωμο» προοδευτικό κέντρο, όσο και προς διάφορες κοινωνικές κι επαγγελματικές ομάδες που στοχοποιούνται ως φοροδιαφεύγοντες, απατεώνες, υπεράριθμοι, κ.λπ.
Την ίδια ώρα τα διάφορα όπλα που έχει ο κόσμος για να αντιδράσει, πότε ως εργαζόμενος που υπερασπίζεται εργασιακά του δικαιώματα, πότε ως πολίτης που υπερασπίζεται κοινωνικά δικαιώματα, αποτελούν μονίμως αντικείμενο συντονισμένης επικοινωνιακής επίθεσης:
Οι κλαδικές απεργίες έχουν επίσης κατασυκοφαντηθεί στο βαθμό που για το κυρίαρχο πολιτικό μπλοκ θεωρούνται σχεδόν εξορισμού παράνομες και παρεμπόδιση «του δικαιώματος στην εργασία» την οποία βεβαίως έχουν θεσμικά ευτελίσει σε βαθμό αδιανόητο μέχρι πριν δυο τρία χρόνια. Κάθε κινητοποίηση στοχοποιείται πλέον ως εξτρεμισμός που απειλεί υποτίθεται τη δημοκρατία, την τάξη και την ασφάλεια.
Μ’ αυτά και μ’αυτά ο κόσμος έχει απελπιστεί, έχει κουραστεί βράζει στο ζουμί του, προσπαθεί να βρει τρόπους για να ζεσταθεί το χειμώνα που έρχεται, ωστόσο δεν είναι σαφές αν είναι διατεθειμένος να ξαναβγει στους δρόμους.
Η αυριανή πρεμιέρα των εργατικών κινητοποιήσεων του ερχόμενου διαστήματος, ως εκ τούτου, μάλλον έρχεται να μετρήσει τις αγωνιστικές διαθέσεις του επόμενου διαστήματος παρά να αποτρέψει την ψήφιση των μέτρων.
Εξακολουθεί επομένως να παραμένει σε ισχύ το άκρως πιεστικό ερώτημα, πώς οι δυνάμεις, πολιτικές και κοινωνικές, που τάσσονται στο πλευρό της κοινωνικής πλειοψηφίας θα λειτουργήσουν ως καταλύτες ώστε η κοινωνική αντίδραση να εκφραστεί μαζικά και δη πολιτικά και όχι άναρχα…
topontiki.gr
Το πακέτο μέτρων που οσονούπω θα ανακοινωθεί και αναμένεται να ψηφιστεί στην Ολομέλεια με μικρές απώλειες, είναι εφιαλτικό για τα κατεστραμμένα μικρομεσαία νοικοκυριά και συνολικά για την οικονομία, ειδικά ύστερα από δυόμισι χρόνια εσωτερικής υποτίμησης, εκτοξευόμενης ανεργίας και ύφεσης. Το κοινωνικό κλίμα βράζει πλην όμως στην κυβέρνηση δεν φαίνεται να ανησυχούν ότι προς το παρόν αυτό θα πυροδοτήσει μεγάλες διαδηλώσεις.
Άλλωστε το μηντιακό σύστημα που περιβάλλει την κυβέρνηση έχει εργαστεί σκληρά τις τελευταίες εβδομάδες εξαπολύοντας στοχευμένα τις επιθέσεις του:
τόσο προς την αριστερά εν γένει, κάνοντας διαχείριση της ανόδου της Χρυσής Αυγής, με την περιβόητη «θεωρία των άκρων», τα οποία άκρα απειλούν το «άμωμο» προοδευτικό κέντρο, όσο και προς διάφορες κοινωνικές κι επαγγελματικές ομάδες που στοχοποιούνται ως φοροδιαφεύγοντες, απατεώνες, υπεράριθμοι, κ.λπ.
Την ίδια ώρα τα διάφορα όπλα που έχει ο κόσμος για να αντιδράσει, πότε ως εργαζόμενος που υπερασπίζεται εργασιακά του δικαιώματα, πότε ως πολίτης που υπερασπίζεται κοινωνικά δικαιώματα, αποτελούν μονίμως αντικείμενο συντονισμένης επικοινωνιακής επίθεσης:
Οι κλαδικές απεργίες έχουν επίσης κατασυκοφαντηθεί στο βαθμό που για το κυρίαρχο πολιτικό μπλοκ θεωρούνται σχεδόν εξορισμού παράνομες και παρεμπόδιση «του δικαιώματος στην εργασία» την οποία βεβαίως έχουν θεσμικά ευτελίσει σε βαθμό αδιανόητο μέχρι πριν δυο τρία χρόνια. Κάθε κινητοποίηση στοχοποιείται πλέον ως εξτρεμισμός που απειλεί υποτίθεται τη δημοκρατία, την τάξη και την ασφάλεια.
Μ’ αυτά και μ’αυτά ο κόσμος έχει απελπιστεί, έχει κουραστεί βράζει στο ζουμί του, προσπαθεί να βρει τρόπους για να ζεσταθεί το χειμώνα που έρχεται, ωστόσο δεν είναι σαφές αν είναι διατεθειμένος να ξαναβγει στους δρόμους.
Η αυριανή πρεμιέρα των εργατικών κινητοποιήσεων του ερχόμενου διαστήματος, ως εκ τούτου, μάλλον έρχεται να μετρήσει τις αγωνιστικές διαθέσεις του επόμενου διαστήματος παρά να αποτρέψει την ψήφιση των μέτρων.
Εξακολουθεί επομένως να παραμένει σε ισχύ το άκρως πιεστικό ερώτημα, πώς οι δυνάμεις, πολιτικές και κοινωνικές, που τάσσονται στο πλευρό της κοινωνικής πλειοψηφίας θα λειτουργήσουν ως καταλύτες ώστε η κοινωνική αντίδραση να εκφραστεί μαζικά και δη πολιτικά και όχι άναρχα…
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου