Από τα πράσινα ψηφοδέλτια στις 7 κάλπες. Του Στέλιου Κούλογλου

Το 1985, στις ψηφοφορίες για την εκλογή του Χ. Σαρτζετάκη στην προεδρία της Δημοκρατίας, σημειώθηκαν παραβιάσεις του κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος, που θυμίζουν έντονα τα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες με τις ψηφοφορίες για την λίστα Λαγκάρντ. Καλό είναι οι βουλευτές όλων των κομμάτων, που θα κληθούν σήμερα να αποφασίσουν και για την διαδικασία που θα ακολουθηθεί, να πάρουν υπ' όψη τους που οδήγησε η κοινοβουλευτική ανωμαλία εκείνης της εποχής.
Στην πρώτη άκαρπη ψηφοφορία του 1985 βρέθηκαν 2 λευκά, προφανώς από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που διέθετε τότε οριακό αριθμό ψήφων για την εκλογή του εκλεκτού του κ. Σαρτζετάκη. Η συγκεκριμένη ψηφοφορία, όπως και η επόμενη, ήταν μυστική. Στη δεύτερη ψηφοφορία και για να αποφευχθούν νέες «διαρροές» προς τα λευκά, το προεδρείο της Βουλής διένειμε πράσινα ψηφοδέλτια με το όνομα του υποψηφίου προέδρου, κατά παράβαση κάθε έννοιας κοινοβουλευτικών κανόνων και δημοκρατικής αντίληψης. Κομματόσκυλα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στέκονταν μπροστά στην κάλπη, προσπαθώντας να διακρίνουν αν οι βουλευτές του κόμματος είχαν βάλει μέσα στο φάκελο το πράσινο ψηφοδέλτιο ή ψήφιζαν λευκό.
Σημειώθηκαν και άλλα έκτροπα σε εκείνη την περιπετειώδη εκλογή , από την ψήφο του προέδρου της Βουλής Αλευρά, που -ως προεδρεύων της χώρας- δεν ψήφισε στις 2 πρώτες αλλά ψήφισε στην τρίτη για να συγκεντρώσει το ΠΑΣΟΚ(μαζί με το ΚΚΕ) τους απαραίτητους 180 ψήφους, μέχρι την αρπαγή της κάλπης από τον βουλευτή της ΝΔ Ελ. Καλογιάννη, ο οποίος τη μετέφερε στα γραφεία του κόμματός του!
Ο κοινός παρονομαστής τότε και τώρα είναι ότι η κυβερνητική πλειοψηφία δεν έχει εμπιστοσύνη ότι οι βουλευτές της θα ακολουθήσουν την κομματική γραμμή , να ψηφίσουν τον Σαρτζετάκη τότε, να ψηφίσουν κατά της παραπομπής Βενιζέλου σήμερα. Και για αυτό χρησιμοποιεί την πλειοψηφία για να επιβάλλει διαδικασίες που προσβάλλουν βάναυσα το Σύνταγμα και παραβιάζουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Παρά την αντίθετη άποψη και τότε και τώρα, έγκριτων Συνταγματολόγων.
Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από την εμπειρία του 1985 είναι ότι αποτέλεσε σημείο καμπής στην καθοδική πορεία που έκτοτε πήρε το πολιτικό σύστημα και η χώρα ολόκληρη. Επρόκειτο για την επικράτηση της αντίληψης ότι όλα τα χτυπήματα επιτρέπονται, αν ευνοούν πολιτικά μια συγκυριακή πλειοψηφία. Εθρεψε την αλαζονεία του ΠΑΣΟΚ, που θα κορυφωθεί με το “Τσοβόλα δώστα όλα” και το σκάνδαλο Κοσκωτά. Οξυνε αφάνταστα το πολιτικό κλίμα για το επόμενα χρόνια, που θα καταλήξει στην παραπομπή του Α. Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο και στον διχασμό της χώρας σε δύο στρατόπεδα.
Ηταν η αντίληψη που οδήγησε στην ακυβερνησία με τις 3 εκλογικές αναμετρήσεις τα χρόνια 1989-90: με βάση ακριβώς αυτήν την περιφρόνηση στους κανόνες ψηφίστηκε ο εκλογικός νόμος Κουτσόγιωργα, εξ αιτίας του οποίου ήταν αδύνατο το πρώτο κόμμα(τότε η ΝΔ) να συγκεντρώσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ακόμη και αν έπαιρνε το 45% των ψήφων!! Και από τις συμβάσεις διαπλοκής μέχρι τα ιδιωτικά κανάλια χωρίς άδεια, όλες οι αποφάσεις που σφράγισαν την κακοδαιμονία της χώρας ελήφθησαν ακριβώς την εποχή της ακυβερνησίας.
Οι πολιτικοί αρχηγοί που τις προτείνουν και οι βουλευτές που θα υπερψηφίσουν τις μεθοδεύσεις για 7 κάλπες και ότι άλλο τραγικό και καθόλου κωμικό προτείνεται σήμερα, αναλαμβάνουν τεράστιες πολιτικές ευθύνες. Αν οι προηγούμενες ήταν οι συνέπειες την δεκαετία του 80, σε μια εποχή που η οικονομία ήταν σε καλύτερη κατάσταση, ενώ η δημόσια διοίκηση και το κοινωνικό κράτος λειτουργούσαν ακόμη, καταλαβαίνει κανείς τα αποτελέσματα ανάλογων ενεργειών σήμερα, όταν η τύχη της χώρας και της δημοκρατίας της κρέμονται από μια κλωστή.

tvxs.gr