Πρόσεχε μην πέσεις στον υπόνομο της ιστορίας

Του Κώστα Καπνίση

Στη χώρα που γέννησε την Δημοκρατία είναι σχήμα οξύμωρο να κάνει κάποιος μαθήματα Δημοκρατίας. Θα μπορούσε να είναι αλήθεια αν η ίδια η πραγματικότητα δεν ερχόταν με σοκαριστικό ομολογουμένως τρόπο να το διαψεύσει. Τα παραδείγματα των ημερών πολλά και μάλιστα διαδέχεται το ένα το άλλο με κινηματογραφική ταχύτητα. Παρόλα αυτά καμιά ουσιαστική κουβέντα δε γίνεται από την συντριπτική πλειονότητα των εκπροσώπων του Έθνους και εντός αλλά και εκτός Βουλής αλλά και από τη γνωστή μιντιοκρατία της διαπλοκής. Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από την «αντισυστημική» Χρυσή Αυγή γνωστή και ως μακρύ χέρι του συστήματος ή αλλιώς «Μπάμπης ο σουγιάς» ή αλλιώς το «πουλί της Χούντας» ή αλλιώς πείτε την όπως θέλετε. Ακούν σε όλες τις προσφωνήσεις.
 Στις τελευταίες εθνικές εκλογές φαντάσματα από το παρελθόν ξεπήδησαν μέσα από μελανές σελίδες της ιστορίας της χώρας μας τα οποία επιμελώς φρόντιζαν μετά την μεταπολίτευση να βρίσκονται καλυμμένα πίσω από τα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία 40 χρόνια και για να είμαστε πιο ακριβείς κυρίως από την δεξιά πτέρυγα του πολιτικού συστήματος. Τους τελευταίους μήνες έχουμε γίνει μάρτυρες εξαιρετικά αποκρουστικών εικόνων των
υποτιθέμενων «εκδικητών»- «τιμωρών». Τα παλαιότερα περιστατικά είναι γνωστά και δε χρειάζεται να γίνει εκ νέου αναφορά σε αυτά. Τα τελευταία τους «θεάρεστα» έργα είναι η επίσημη πλέον και με τη βούλα έπαρση αηδιαστικών συμβόλων της Χούντας, δηλώσεις του τύπου «θα έχουμε νεκρούς, εξύβριση ανώτατων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. χωρίς τιμωρία, σαφή υπονοούμενα για χρήση ένοπλης βίας συγκεκαλυμμένης από την βουλευτική ασυλία και πολλά τέτοια παρόμοια. Η κλιμακωτή αποθράσυνση των φασιστοειδών έρχεται «πανηγυρικά» να δικαιώσει την άποψη ότι όντως αυτοί που τους ψήφισαν το έκαναν συνειδητά. Βλέπουν ότι δημοσκοπικά ανεβαίνουν(έτσι παρουσιάζεται τουλάχιστον) και αποφασίζουν αρκετά μεθοδικά και «συντεταγμένα» τα επόμενα βήματά τους. Αυτού του είδους οι « αθώοι ψηφοφόροι» που «δεν ήξεραν» και τους ψήφισαν αλλά και όσοι έχουν πρόθεση να τους ψηφίσουν στο μέλλον είναι και αυτοί που απειλούν την Δημοκρατία μας. Εγκαταλείπουν λοιπόν τα καταρρέοντα κόμματα που άσκησαν την εξουσία για 40 σχεδόν χρόνια αφού πια δεν τους είναι χρήσιμα και στρατεύονται εκεί που πάντα ανήκαν. Στην Χρυσή Αυγή.
Οι έχοντες κάποια μεγαλύτερη ηλικία αλλά και όχι μόνο έχουν παρευρεθεί σε κοινωνικές συνεστιάσεις και πάντα έβρισκαν έναν τέτοιο «συνομιλητή» απέναντί τους. Τα προηγούμενα χρόνια αυτοί οι «συνομιλητές» ήταν «συνεσταλμένοι». Πήγαιναν μέχρι ενός σημείου την κουβέντα και όταν έβλεπαν ότι δεν τους «έπαιρνε» άλλο σταματούσαν. Σήμερα στις κοινωνικές συναναστροφές όλων μας παρατηρείται ότι σε μια συνάντηση αυτοί οι «συνομιλητές» έχουν αυξηθεί. Προς τι λοιπόν το ερώτημα αν αυτοί που τους ψήφισαν είναι φασίστες; Το θέμα δε σηκώνει καν σοβαρή ανάλυση. Η απάντηση εννοείται πως είναι καταφατική. Η Δημοκρατία άλλωστε είναι ανεκτική και δεν τιμωρεί την αντίθετη άποψη έστω και αν είναι αντιδημοκρατική. Οι τελευταίες κινήσεις που γίνονται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ κυρίως για να καταστεί η Χρυσή Αυγή αντισυνταγματικό κόμμα κάθε άλλο παρά κακό της κάνουν. Οποιοσδήποτε πολίτης ή ένωση πολιτών σε αυτή τη χώρα μπορεί να συστήσει οποιασδήποτε «ιδεολογίας» κόμμα. Η ουσία και η αντιμετώπιση του προβλήματος δε βρίσκεται εκεί. Όλο το ζουμί βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτή η οργάνωση πρέπει να αντιμετωπιστεί ως εγκληματική και να αντιμετωπιστεί από το επίσημο Κράτος ποινικά και μόνο. Αυτό το θλιβερό γκρουπούσκουλο δίνει άλλωστε καθημερινά αφορμές ώστε να μπορέσεις να το «στριμώξεις» ποινικά. Το γιατί δε γίνεται είναι το ύποπτο. Ένα Κράτος και μια Δικαιοσύνη βέβαια που δε φροντίζει να τιμωρήσει παραδειγματικά όσους το λεηλάτησαν φαίνεται πως είναι ανήμπορο και αδύναμο στο να αντιδράσει και σε φαινόμενα τύπου Χρυσής Αυγής. Καθόλου περίεργο. Το αντίθετο μάλιστα.
Οι πραγματικοί εκπρόσωποι του χθες έχουν τεράστιες ευθύνες για την άνοδο του φασισμού όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη ολόκληρη. Η αντιμετώπισή τους με τρόπους όπως αυτός της αντισυνταγματικότητας μόνο ως ασπιρίνη μπορεί να λειτουργήσει αλλά και να φέρει τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Όταν στα τηλεοπτικά παράθυρα παρελαύνουν απίστευτοι και απίθανοι τύποι που ζητούν να μη δουλεύουν στις επιτροπές της Βουλής γιατί έχει μειωθεί ο μισθός τους μόνο κακή υπηρεσία προσφέρουν στη χώρα. Αν δε μπορείτε κύριε βουλευτά σπίτι σας χωρίς δεύτερες σκέψεις. Υπάρχουν άλλοι πραγματικά χρήσιμοι άνθρωποι που και σε θέση είναι να προσφέρουν αλλά και μεγαλύτερη ορμή και θέληση έχουν για να βοηθήσουν πραγματικά και με λιγότερα χρήματα από όσα παίρνουν σήμερα οι βουλευτές. Ζούμε βέβαια σε μια χώρα που συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού όπως βουλευτές, δικαστικοί, σύμβουλοι, Γραμματείς, μεγαλοδημοσιογράφοι και άλλοι δε μπορούν να ζήσουν με λιγότερα από 5.000 ευρώ γιατί αυτό είναι αναξιοπρεπές και δε βοηθά στο να κάνουν αποτελεσματικά τη δουλειά τους. Ποια δουλειά όμως; Την κάνουν σωστά ή εξυπηρετούν δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα και μόνο; Οι ίδιοι όμως αποφασίζουν χωρίς δισταγμό και νομοθετούν για να ζει η μεγάλη πλειονότητα του λαού κάτω από τα όρια της φτώχειας και σε καθεστώς πραγματικής εξαθλίωσης. Να υποθέσουμε ότι και αυτό είναι λαϊκισμός;
Αν κάποιος παρακολουθούσε την συνεδρίαση της επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής με ημερομηνία 28/11/2012 με θέμα συζήτησης τα ναρκωτικά θα καταλάβαινε πολλά. Δεν υπήρχε εκπρόσωπος της Κυβέρνησης για να απαντήσει στις ερωτήσεις βουλευτών και η συνεδρίαση διακόπηκε. Προφανώς οι Υπουργοί δεν πληρώνονται και αυτοί για τις Επιτροπές και έκριναν περιττή την παρουσία στους; Είναι προφανώς οι ίδιοι που αρνήθηκαν να γίνει και η περίφημη Εξεταστική για το πώς φτάσαμε στο Μνημόνιο με την αστεία δικαιολογία ότι δεν είναι κατάλληλη η χρονική συγκυρία. Πότε θα είναι; Όταν θα έχουμε πάψει να υπάρχουμε ως Έλληνες και η χώρα θα έχει ξεπουληθεί; Προφανώς τους αρκεί που είναι αποικία. Μικρό το κακό για τους ίδιους αφού και τις θέσεις τους κρατούν και τους παχυλούς μισθούς τους. Τους αρκεί. Άσχετο είναι το ότι παριστάνουν ότι κυβερνούν. Μάλλον λαϊκισμός και αυτός. Λεφτά και προνόμια προφανώς και υπάρχουν. Για τους ίδιους και τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες φίλους που τους στηρίζουν και όχι για τον λαό. Ζούμε όντως σε ένα μεγάλο σοβιέτ. Δίκιο έχουν. Όταν είδαν ότι δε βγαίνουν με τίποτε τα «κουκιά» αποφάσισαν να φτιάξουν το Κόμμα. Για την ακρίβεια τρία σε ένα και μάλιστα λίγο ανοικοκύρευτα και βιαστικά αλλά και αυτό ακόμα δεν πειράζει. Θα διορθωθεί και μάλιστα σύντομα αφού είναι γνωστό πια ότι παρασκηνιακά γίνονται κινήσεις που θα το «νοικοκυρέψουν» το θέμα «πετώντας» με συνοπτικές διαδικασίες έξω όσους είναι «ανεπιθύμητοι» και θα φτιάξουν ένα συμπαγές νεοφιλελεύθερο «μαγαζί» εξουσίας. Μέχρι να ολοκληρωθεί βέβαια αυτό θα πρέπει να έχουν και ένα άλλο «μαγαζί» το οποίο θα απασχολεί και θα διχάζει την κοινωνία. Την Χρυσή Αυγή. Όταν θα είναι έτοιμοι τότε θα πάψει και αυτή να είναι «χρήσιμη» και θα σβήσει ως άλλος διάττων αστέρας. Όλα καλώς καμωμένα λοιπόν. Το σχέδιο λειτουργεί ρολόι. Έτσι φαίνεται τουλάχιστον ή έτσι θέλουν να νομίζουν. Για αυτό περιφρονούν και παράλληλα προκαλούν την κοινωνία. Γιατί προς το παρόν αυτούς που έχουν πετάξει έξω και δεν τους είναι χρήσιμοι είναι οι Έλληνες πολίτες. Την πλειονότητά τους βέβαια.
Το πόσο γρήγορα αντανακλαστικά έχει ο λαός και το ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για να αντιδράσει θα το κρίνει ο ίδιος. Η αλήθεια είναι ότι αρκετά υπέμεινε τα τρία τελευταία χρόνια. Η Ιστορία όμως δε μπορεί να περιμένει καθώς τώρα γράφονται οι πιο σημαντικές σελίδες της και ο λαός πρέπει να δώσει βροντερά και με τόλμη την απάντησή του σε ένα διαχρονικό και συνάμα καίριο για την ίδια του πλέον την ύπαρξη σύνθετο ερώτημα που τίθεται κάθε φορά που η εκάστοτε εξουσία γίνεται τυραννική. Αν όχι τώρα πότε; Αν όχι εμείς τότε ποιοι;

www.periodista.gr