Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη
Κάθε πλάσμα στο ζωικό βασίλειο όταν νιώθει ότι απειλείται η επιβίωσή του έχει διάφορους αντανακλαστικούς μηχανισμούς για προστατευτεί. Το ένστικτο του καταρρέοντος συστήματος του υπαγορεύει να ρίξει λάσπη στους αντιπάλους του.
Αυτό που έμεινε στο διαδικτυακό Πρώτο Θέμα και μετά το αναπαρήγαγαν τα Νέα και το Βήμα από την τοποθέτηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2014 είναι ότι «ο Τσακαλώτος συμφωνεί με τον Στουρνάρα» ότι δεν υπαρχει υπερφορολόγηση στην Ελλάδα.
Πιο μεγάλη σημασία έχει να αναφερθούμε στο αν υπάρχει υπερφορολόγηση σήμερα και ποιοι, εντέλει, είναι αυτοί οι οποίοι υπερφορολογούνται. Ο Γ. Στουρνάρας, σε συνέντευξή του στον Γ. Πρετεντέρη, ισχυρίστηκε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει υπερφορολόγηση, επειδή ο λόγος φόροι/ΑΕΠ στην Ελλάδα βρίσκεται συστηματικά κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Δεν αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία, όμως αυτό που ισχυρίστηκε είναι κάτι που είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται λίγο παραπάνω με τους αριθμούς.
Πιο συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία της Eurostat, τα συνολικά έσοδα της Ελλάδας προς το ΑΕΠ (44,6%) υπολείπονται κατά 2,1% του μέσου όρου της Ευρωζώνης (46,7%) και κατά 1% του μέσου όρου της ΕΕ-27 (45,6%). Τα δε φορολογικά έσοδα (μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές) στην Ελλάδα ως ποσοστό του ΑΕΠ (36%) υπολείπονται 6,1% του μέσου όρου της Ευρωζώνης (42,1%) και 5,1% από τον μέσο όρο της ΕΕ-27 (41,1%). Σιγά την ανακάλυψη.
Όμως στην Αριστερά ξέρουμε ότι το σύνολο το φορολογικών εσόδων από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα: αυτό που είναι αποκαλυπτικό είναι η ταξική του σύνθεση. Κάποιοι υπερφορολογούνται και κάποιοι δεν πληρώνουν τίποτα. Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και οι νόμιμες φοροαπαλλαγές προς το ελληνικό και πολυεθνικό κεφάλαιο είναι ο κανόνας, με βάση τον οποίο τα συνολικά φορολογικά έσοδα παραμένουν χαμηλά στην Ελλάδα. Και από τη στιγμή που αυτή η κατάσταση διατηρείται, για να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα πρέπει να υπερφορολογηθούν κάποιοι άλλοι για να καλύψουν τις τρύπες που αφήνουν αυτοί που δεν φορολογούνται.
Γι΄ αυτό μέσα σε λίγα χρόνια έχουμε τα «χαράτσια» στα ακίνητα (ΕΕΤΗΔΕ, ΕΕΤΑ) και τώρα τον ενιαίο φόρο ακινήτων, το τέλος επιτηδευματία στους ελεύθερους επαγγελματίες, την εισφορά αλληλεγγύης, την φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών με 26% από το πρώτο ευρώ και των αγροτών με 13%, την κατάργηση του αφορολογήτου και των εκπτώσεων.
Όλοι οι παραπάνω φόροι χρησίμευσαν στην αύξηση των φορολογικών εσόδων, βαρύνοντας τα συνήθη υποζύγια, δηλαδή τα χαμηλά και τα μεσαία στρώματα. Την ίδια στιγμή, η φοροδιαφυγή παρέμεινε ανέγγιχτη. Το λαθρεμπόριο καυσίμων, τσιγάρων και αλκοολούχων ποτών συνεχίζει ακάθεκτο, όπως και το ίδιο συμβαίνει με την φοροδιαφυγή μέσω του transfer-pricing των πολυεθνικών και τις off-shore εταιρίες. Την ίδια στιγμή από τα 54.000 εμβάσματα άνω των 100.000 ευρώ που βγήκαν στο εξωτερικό την περίοδο 2009-2011, επιλέχθηκαν να ελεγχθούν 24.000, όμως μέχρι σήμερα έχουν ελεγχθεί μόνο 2 (!) τα οποία έχουν αποφέρει 10 εκατ. ευρώ έσοδα για το Δημόσιο. Με άλλα λόγια, όχι, οι 23.998 συμπολίτες μας που δεν ελέγχθηκαν τα εμβάσματα τους προς το εξωτερικό άνω των 100.000 ευρώ δεν υπερφορολογήθηκαν, όμως υπερφορολογούνται όσοι πληρώνουν τους φόρους της παραπάνω παραγράφου. Επίσης ούτε οι εφοπλιστές υπερφορολογήθηκαν, ούτε η εκκλησιαστική περιουσία, ούτε η Νέα Δημοκρατία που δεν πλήρωσε το χαράτσι για το κτήριο της Συγγρού, όμως υπερφορολογούται οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι περισσότεροι ελέυθεροι επαγγελματίες και οι αυταπασχολούμενοι.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είπε ακριβώς αυτό το πράγμα στη Βουλή. Ότι δηλαδή οι μέσοι όροι δεν λένε την αλήθεια και ότι αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε την διάμεσο, δηλαδή το πόσο πληρώνει ο μέσος πολίτης σε φόρους. Και ο μέσος πολίτης υπερφορολογείται, παρά την προσκόλληση του κ. Στουρνάρα στους μέσους όρους.
Η λογική της λάσπης είναι γνωστή τέχνη στα ΜΜΕ. Η απομόνωση φράσεων είναι παιχνιδάκι για τον Τύπο, που διαπρέπει στον κιτρινισμό και μετά ωρύεται για λογοκρισίες. Άλλωστε ο Τσακαλώτος δεν είναι το μόνο θύμα. Μέσα σε μία μέρα, το διαδικτυακό Πρώτο Θέμα ανακάλυψε ότι και ο Δραγασάκης υποστηρίζει τον Γιώργο Παπανδρέου.
Η λογική των κίτρινων δημοσιογραφικών ιστοσελίδων είναι απλή. Πετάνε την λάσπη και αφήνουν τον εσμό των μπλογκ να ολοκληρώσουν τη δουλειά. Έτσι μάλλον λειτουργεί ένα σύστημα όταν νιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του και βρίσκεται σε πανικό μπροστά στην κυβέρνηση της Αριστεράς. Ας το απολαύσουμε, γιατί είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό.
Κάθε πλάσμα στο ζωικό βασίλειο όταν νιώθει ότι απειλείται η επιβίωσή του έχει διάφορους αντανακλαστικούς μηχανισμούς για προστατευτεί. Το ένστικτο του καταρρέοντος συστήματος του υπαγορεύει να ρίξει λάσπη στους αντιπάλους του.
Αυτό που έμεινε στο διαδικτυακό Πρώτο Θέμα και μετά το αναπαρήγαγαν τα Νέα και το Βήμα από την τοποθέτηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό του 2014 είναι ότι «ο Τσακαλώτος συμφωνεί με τον Στουρνάρα» ότι δεν υπαρχει υπερφορολόγηση στην Ελλάδα.
Πιο μεγάλη σημασία έχει να αναφερθούμε στο αν υπάρχει υπερφορολόγηση σήμερα και ποιοι, εντέλει, είναι αυτοί οι οποίοι υπερφορολογούνται. Ο Γ. Στουρνάρας, σε συνέντευξή του στον Γ. Πρετεντέρη, ισχυρίστηκε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει υπερφορολόγηση, επειδή ο λόγος φόροι/ΑΕΠ στην Ελλάδα βρίσκεται συστηματικά κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Δεν αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία, όμως αυτό που ισχυρίστηκε είναι κάτι που είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται λίγο παραπάνω με τους αριθμούς.
Πιο συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία της Eurostat, τα συνολικά έσοδα της Ελλάδας προς το ΑΕΠ (44,6%) υπολείπονται κατά 2,1% του μέσου όρου της Ευρωζώνης (46,7%) και κατά 1% του μέσου όρου της ΕΕ-27 (45,6%). Τα δε φορολογικά έσοδα (μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές) στην Ελλάδα ως ποσοστό του ΑΕΠ (36%) υπολείπονται 6,1% του μέσου όρου της Ευρωζώνης (42,1%) και 5,1% από τον μέσο όρο της ΕΕ-27 (41,1%). Σιγά την ανακάλυψη.
Όμως στην Αριστερά ξέρουμε ότι το σύνολο το φορολογικών εσόδων από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα: αυτό που είναι αποκαλυπτικό είναι η ταξική του σύνθεση. Κάποιοι υπερφορολογούνται και κάποιοι δεν πληρώνουν τίποτα. Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και οι νόμιμες φοροαπαλλαγές προς το ελληνικό και πολυεθνικό κεφάλαιο είναι ο κανόνας, με βάση τον οποίο τα συνολικά φορολογικά έσοδα παραμένουν χαμηλά στην Ελλάδα. Και από τη στιγμή που αυτή η κατάσταση διατηρείται, για να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα πρέπει να υπερφορολογηθούν κάποιοι άλλοι για να καλύψουν τις τρύπες που αφήνουν αυτοί που δεν φορολογούνται.
Γι΄ αυτό μέσα σε λίγα χρόνια έχουμε τα «χαράτσια» στα ακίνητα (ΕΕΤΗΔΕ, ΕΕΤΑ) και τώρα τον ενιαίο φόρο ακινήτων, το τέλος επιτηδευματία στους ελεύθερους επαγγελματίες, την εισφορά αλληλεγγύης, την φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών με 26% από το πρώτο ευρώ και των αγροτών με 13%, την κατάργηση του αφορολογήτου και των εκπτώσεων.
Όλοι οι παραπάνω φόροι χρησίμευσαν στην αύξηση των φορολογικών εσόδων, βαρύνοντας τα συνήθη υποζύγια, δηλαδή τα χαμηλά και τα μεσαία στρώματα. Την ίδια στιγμή, η φοροδιαφυγή παρέμεινε ανέγγιχτη. Το λαθρεμπόριο καυσίμων, τσιγάρων και αλκοολούχων ποτών συνεχίζει ακάθεκτο, όπως και το ίδιο συμβαίνει με την φοροδιαφυγή μέσω του transfer-pricing των πολυεθνικών και τις off-shore εταιρίες. Την ίδια στιγμή από τα 54.000 εμβάσματα άνω των 100.000 ευρώ που βγήκαν στο εξωτερικό την περίοδο 2009-2011, επιλέχθηκαν να ελεγχθούν 24.000, όμως μέχρι σήμερα έχουν ελεγχθεί μόνο 2 (!) τα οποία έχουν αποφέρει 10 εκατ. ευρώ έσοδα για το Δημόσιο. Με άλλα λόγια, όχι, οι 23.998 συμπολίτες μας που δεν ελέγχθηκαν τα εμβάσματα τους προς το εξωτερικό άνω των 100.000 ευρώ δεν υπερφορολογήθηκαν, όμως υπερφορολογούνται όσοι πληρώνουν τους φόρους της παραπάνω παραγράφου. Επίσης ούτε οι εφοπλιστές υπερφορολογήθηκαν, ούτε η εκκλησιαστική περιουσία, ούτε η Νέα Δημοκρατία που δεν πλήρωσε το χαράτσι για το κτήριο της Συγγρού, όμως υπερφορολογούται οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι περισσότεροι ελέυθεροι επαγγελματίες και οι αυταπασχολούμενοι.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είπε ακριβώς αυτό το πράγμα στη Βουλή. Ότι δηλαδή οι μέσοι όροι δεν λένε την αλήθεια και ότι αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε την διάμεσο, δηλαδή το πόσο πληρώνει ο μέσος πολίτης σε φόρους. Και ο μέσος πολίτης υπερφορολογείται, παρά την προσκόλληση του κ. Στουρνάρα στους μέσους όρους.
Η λογική της λάσπης είναι γνωστή τέχνη στα ΜΜΕ. Η απομόνωση φράσεων είναι παιχνιδάκι για τον Τύπο, που διαπρέπει στον κιτρινισμό και μετά ωρύεται για λογοκρισίες. Άλλωστε ο Τσακαλώτος δεν είναι το μόνο θύμα. Μέσα σε μία μέρα, το διαδικτυακό Πρώτο Θέμα ανακάλυψε ότι και ο Δραγασάκης υποστηρίζει τον Γιώργο Παπανδρέου.
Η λογική των κίτρινων δημοσιογραφικών ιστοσελίδων είναι απλή. Πετάνε την λάσπη και αφήνουν τον εσμό των μπλογκ να ολοκληρώσουν τη δουλειά. Έτσι μάλλον λειτουργεί ένα σύστημα όταν νιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του και βρίσκεται σε πανικό μπροστά στην κυβέρνηση της Αριστεράς. Ας το απολαύσουμε, γιατί είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου