Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Σπάει η ομερτά

Του Κώστα Καπνίση

Tις τελευταίες μέρες «ανοίγουν» πολλά στόματα ανθρώπων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο άσκησαν εξουσία είτε αυτή ήταν σε μεγαλύτερο είτε σε μικρότερο βαθμό και να μιλούν για το τι πραγματικά συνέβη στη χώρα και φτάσαμε ως εδώ. Στα χρόνια που πέρασαν η πολιτική και μιντιοκρατική ελίτ αλλά και οι παρατρεχάμενοί τους βρίσκονταν πάντα σε αγαστή συνεργασία και προστάτευσαν με εξαιρετικά «επιτυχημένο» τρόπο τα συμφέροντά τους. Χαρακτηριστική είναι η ατιμωρησία των υπεύθυνων για το Χρηματιστήριο, για τα δομημένα ομόλογα, για τις υποκλοπές, το Βατοπέδι, την Siemens, τις μίζες για τα εξοπλιστικά, την παράνομη συνταγογράφηση, τον παράνομο πλουτισμό, τις λίστες, τα swaps και δεκάδες για να μην πούμε εκατοντάδες άλλα. Η εξαιρετική αυτή αλληλοκάλυψη θέσεων και συμφερόντων είναι σατανική και παροιμιώδης. Το «μέσο» για να το πετύχουν ήταν και εξακολουθεί να είναι η με κάθε τρόπο παραμονή στην εξουσία.
Τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια δεν είναι τυχαίο που πολλοί ισχυρίζονται ότι κάθε ιδεολογική γραμμή έχει ξεθωριάσει (αν όχι εξαφανιστεί) ανάμεσα στα δύο κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο από το 1974 και μετά. Δεν έχουν άδικο. Το να παραμείνει κάποιος
άλλωστε με κάθε τρόπο στην εξουσία απαιτεί και «θυσίες». Μέσα σε αυτά τα γενικά πλαίσια πορεύτηκαν τα δύο κόμματα εξουσίας και κάθε φορά μοίραζαν και εξακολουθούν να μοιράζουν την «πίτα» με βάση τα συμφέροντά τους. Για να το πετύχουν αυτό δημιούργησαν ένα «κλειστό» σύστημα εξουσίας το οποίο για να «δουλέψει» χρειαζόταν να έχει πίσω του μια ολόκληρη ομάδα συντεχνιών, επιχειρηματικών ομίλων και άλλων συμφερόντων. Σήμερα ,περισσότερο από ποτέ, όλο αυτό το σύστημα εξουσίας μοιάζει να τρίζει, να χάνει τον έλεγχο. Παρακολουθήσαμε αποσβολωμένοι τις τελευταίες ημέρες την περιφορά λιστών από γραφείο σε γραφείο και κανέναν να μη δηλώνει αρμόδιος για να εξετάσει το τι είναι αυτή η λίστα, τι λέει και γιατί το λέει, να γίνει ένας έλεγχος και να μάθουμε την αλήθεια είτε υπάρχει κάποια βάση σε αυτή την ιστορία είτε όχι. Το αντίθετο μάλιστα. Είδαμε να συλλαμβάνουν με συνοπτικές διαδικασίες τον Κώστα Βαξεβάνη που τόλμησε και δημοσιοποίησε κάποια ονόματα. Οι άνθρωποι αυτοί φοβούμενοι ένα επικείμενο τέλος αυτού του κύκλου αναπτύσσουν μια ατομικιστική συμπεριφορά που δεν έχει προηγούμενο. Εξιδανικεύουν τον εαυτό τους, παθιάζονται με αυτόν έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι το κέντρο του κόσμου άρα και των αποφάσεων και αν οι ίδιοι λείψουν τότε θα επικρατήσει το χάος. Πολύ βολικό για τους ίδιους βέβαια αλλά τέτοιες συμπεριφορές τους οδηγούν στο να γίνονται άμετροι, άπληστοι και ανεύθυνοι. Ακούμε πολλές φορές στα τηλεοπτικά παράθυρα, στους ραδιοφωνικούς δέκτες αλλά και στις εφημερίδες την φράση «κατανοούμε το τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία και συμπάσχουμε». Το ότι κατανοούν μπορεί κάποιος να το πιστέψει. Μπορεί να είναι και αλήθεια. Δύσκολα άλλωστε μπορούν να κυκλοφορήσουν στην κοινωνία, στις εκλογικές τους περιφέρειες. Το ότι συμπάσχουν όμως δε μπορούμε να το δεχτούμε με τίποτα όπως και το «όλοι στην ίδια κοινωνία ζούμε και περνάμε τα ίδια». Αυτό δε μπορεί να γίνει με τίποτε αποδεκτό.
Η τρικομματική κυβέρνηση εξαπολύει την τελική επίθεση προς την κοινωνία. Είναι πασιφανές πια ότι δεν υπάρχει ούτε ίχνος πρόθεσης για να «σώσουν» τη χώρα παρά μόνο τους εαυτούς τους, τους φίλους τους αλλά και για να προστατεύσουν τα συμφέροντα από το εξωτερικό που τους κρατούν ακόμα στην εξουσία προκειμένου να ολοκληρώσουν το «έργο» τους. Δεν είναι τυχαίο ότι τους πιστεύει, σύμφωνα και με δημοσκοπικά ευρήματα των τελευταίων ημερών, μόλις το 4% του ελληνικού λαού. Μια αναγωγή αυτού του ποσοστού σε κοινωνικό επίπεδο μας δείχνει πόσοι είχαν όλα αυτά τα χρόνια αλλά και έχουν «έννομο» συμφέρον να παραμείνει αυτός ο τρικομματικός «θίασος» στην κυβέρνηση. Ο πανικός τους είναι φανερός αλλά φαίνεται να μη τους ενδιαφέρει καθόλου. Συλλαμβάνουν, λογοκρίνουν, φιμώνουν και ξυλοκοπούν όσους αντιτίθενται στη βάρβαρη αυτή πολιτική. Καθημερινά άλλωστε κάνουν «ασκήσεις» συνταγματικής εκτροπής. Ο Αντώνης Σαμαράς σε χθεσινή ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ μίλησε για τα τελευταία μέτρα που παίρνουν. Τόνισε ότι αν δεν παρθούν δε θα έλθει η δόση. Δε θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Οι βουλευτές του τον παρακολουθούσαν έντρομοι αλλά έδειχναν να μη μπορούν να αντιδράσουν. Στο «ΠΑΣΟΚ» δεν υπάρχει κοινοβουλευτική ομάδα για να συνεδριάσει και μιλούν μόνο με ραντεβού. Στην «υπεύθυνη» και «αριστερή» ΔΗΜΑΡ παίζουν την «τυφλόμυγα». Στην Ελλάδα του μνημονίου, της διαρκούς οικονομικής ύφεσης, της παραχώρησης εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της εξαθλίωσης και συντριβής του λαού το σύστημα τα «δίνει όλα» προκειμένου να εξασφαλίσει τον ρόλο του πρωταγωνιστή και στη νέα κατάσταση που δημιουργείται. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι και αν ακόμα περάσουν τα μέτρα αυτά δεν πρόκειται να εφαρμοστούν. Δε θα είναι οι ίδιοι στις «καρέκλες» για να τα υλοποιήσουν. Ήδη ακούγονται πολλά και από πολλές πλευρές για «ένωση» των «φιλοευρωπαϊκών» δυνάμεων. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται. Η πορεία του προς τον λαό σύντομα τον φέρνει στην εξουσία και θα σκαρφιστούν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να τον ανακόψουν.
Ένα νέο «κόμμα» γεννιέται σε καθημερινές μυστικές και μη συναντήσεις. Έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν μαζί «φιλελεύθεροι» και «σοσιαλιστές» σε ένα νεοφιλελεύθερο μέτωπο κατά του ελληνικού λαού. Πετούν χωρίς ενδοιασμούς έξω όποιον είναι «αντιρρησίας». Ίσως επιχειρήσουν εκ νέου -για να κερδίσουν λίγο χρόνο- μια νέα «κυβέρνηση» τύπου Παπαδήμου. Όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά. Η δουλειά άλλωστε πρέπει να γίνει και μπροστά σε αυτόν τον στόχο τίποτε δε μπορεί να αποκλειστεί. Όσοι δε συμφωνούν είναι πολύ πιθανό να δουν τα ονόματά τους στα «μανταλάκια» για το παρελθόν τους. Η εβδομάδα που ξεκινά είναι κυριολεκτικά μια διαβολοεβδομάδα διαρκείας. Σε χθεσινή του ομιλία στην κοινοβουλευτική του ομάδα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας κάλεσε τον ελληνικό λαό σε έναν ειρηνικό ξεσηκωμό για να μην περάσουν τα μέτρα αλλά και για να προκηρυχθούν άμεσα εκλογές. Είναι αλήθεια ότι τίποτε δεν πρόκειται να γίνει αν δεν αντιδράσει η ελληνική κοινωνία μπροστά στον επικείμενο σφαγιασμό της. Κανείς άλλωστε δε μπορεί να σώσει κάποιον αν ο ίδιος δε θέλει να σωθεί. Οι συνθήκες έχουν πια ωριμάσει. Ακόμα και αυτοί που πίστεψαν και ψήφισαν την θλιβερή τρικομματική βλέπουν ότι εξαπατήθηκαν. Δεν έχουν τίποτε άλλο να περιμένουν εκτός από τον «αργό θάνατο» τον οποίο τους ετοιμάζουν οι «μερκελιστές». Όλοι κατανοούν ότι αυτή η «πολιτική» οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην χρεοκοπία αφού πρώτα έχει ξεπουληθεί όλος ο δημόσιος πλούτος που είναι πολύτιμος για την ανασυγκρότηση της χώρας. Η πραγματική μάχη για την ελληνική κοινωνία ξεκινά τώρα και ο λαός οφείλει αν θέλει να έχει παρόν και μέλλον να τη δώσει σύσσωμος στους δρόμους για να ανατρέψει τα σχέδια όσων θέλουν να τον καταστρέψουν. Δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα πέρα από την νίκη του λαού. Τη νίκη της Δημοκρατίας…

www.periodista.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου