Του Δημήτρη Βίτσα, γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ
Σ’ αυτή την «μη ομαλή» περίοδο όλες οι προτάσεις χρήζουν εξέτασης. Η «πρόταση Καμμένου» περί παραίτησης όλων των βουλευτών και των επιλαχόντων ώστε να προκηρυχθούν εκλογές προσπαθεί με ένα «κοινοβουλευτικό κόλπο» να λύσει ένα υπαρκτό ζήτημα: «να μην περάσουν από την Βουλή τα μέτρα». Η πρόταση πάσχει σε πολλά σημεία:1ο Προσπαθεί να αντικαταστήσει την λαϊκή κινητοποίηση και την κινηματική και πολιτική δράση «για να διώξουμε την κυβέρνηση και την πολιτική της» αξιοποιώντας «τεχνικό τρόπο» μετάθεσης της λήψης απόφασης.
2ο Δημιουργεί επιχείρημα υπέρ του αντιπάλου που θα επικαλεστεί «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της αντιπολίτευσης», «Πραξικόπημα» που «χρεοκοπεί» τη χώρα, διότι καθυστερεί δήθεν τη δόση των 31,5 δις. Έχουμε αποδείξει ότι ούτε ένα σεντ από την δόση δεν θα πέσει στην πραγματική οικονομία, αλλά η επιχειρηματολογία μας καθιστάται «μη αποδείξιμη» απλά «συζητήσιμη» και μάλιστα μεταθέτει για άλλη μια φορά την σύγκρουση από κοινωνική και ταξική (ναι ή όχι στην πολιτική λιτότητας και εξαθλίωσης) στη γνωστή συζήτηση (ευρώ ή δραχμή) και μάλιστα με «τροϊκανή» κυβέρνηση.
3ο Όσον αφορά το «τεχνικό μέρος».
Με βάση το νόμο δεν φτάνει η παραίτηση των βουλευτών αλλά και των επιλαχόντων και οι εκλογές διεξάγονται στους νομούς που μένουν κενές θέσεις και μόνο για τις κενές θέσεις. Προσωπικά κρατώ μικρό καλάθι για την καθολική παραίτηση βουλευτών και επιλαχόντων των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», αλλά ας είναι. Τα πιθανά σενάρια είναι:Α)Τα κόμματα της συγκυβέρνησης δεν λαμβάνουν μέρος στις εκλογές (περίπτωση Τσοβόλα) καταγγέλλοντας ως άνω και ζητώντας να μην προσέλθουν οι ψηφοφόροι στις κάλπες προσπαθώντας να οικειοποιηθούν πολιτικά το σύνολο της αποχής. Το ίδιο το αποτέλεσμα αναδιατάσσει ή όχι τον εσωτερικό συσχετισμό της αντιπολίτευσης και διατηρεί τη δύναμη των κομμάτων της συμπολίτευσης.
Β) Τα κόμματα της συγκυβέρνησης λαμβάνουν μέρος στις εκλογές και όσο και να «καταδικαστούν» κερδίζουν επιπλέον έδρες και μάλιστα έδρες πιο «σίγουρες». Τα κόμματα της «τρόικας» μπορούν να πάρουν μέρος είτε ως εκλογικοί συνδυασμοί είτε ως ανεξάρτητοι υποψήφιοι (περίπτωση Λεβέντη).
Γ) Ανοίγει ένας δρόμος όπου η Βουλή δεν θα λειτουργεί γιατί η κάθε φορά αντιπολίτευση θα παραιτείται κ.ο.κ. Αν αυτό δεν εξυπηρετεί τις φασιστικές ομάδες, τι εξυπηρετεί;
Δ) Σ’ όλη αυτό το χρονικό διάστημα όπου η Βουλή στην ουσία δεν λειτουργεί, κυβέρνηση υπάρχει και νομοθετεί. Νομοθετεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου στη βάση του νόμου «μνημόνιο 2». Η περίπτωση του «κατώτατου μισθού» και της «μετενέργειας» είναι χαρακτηριστικές. Τις όποιες πράξεις νομιμοποιεί κοινοβουλευτικά θεσμοθετεί κατόπιν στη νέα σύνθεση της Βουλής.
Άρα η πρόταση έχει τεράστια πολιτικά προβλήματα. Σε καμιά περίπτωση δεν αντικαθιστά και ως πρόταση δεν συμβάλλει σε ένα πολιτικό και κοινωνικό κίνημα «Μαζί να διώξουμε την κυβέρνηση και τους ναζί».
Ο δικός μας δρόμος είναι ξεκάθαρος. Μέσα και έξω από την Βουλή ασταμάτητη δράση, έξω από λεγκαλιστικές αντιλήψεις, ώστε να διευρύνεται συνεχώς το κίνημα αντίστασης, ενεργητικής και παθητικής ανυπακοής για να μην περάσουν και να μην εφαρμοσθούν τα τρισάθλια μέτρα, να διώξουμε την κυβέρνηση και την πολιτική κοινωνικού κανιβαλισμού, να αναδείξουμε ως απαραίτητο κρίκο «κυβέρνηση της Αριστεράς».
www.left.gr
2ο Δημιουργεί επιχείρημα υπέρ του αντιπάλου που θα επικαλεστεί «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της αντιπολίτευσης», «Πραξικόπημα» που «χρεοκοπεί» τη χώρα, διότι καθυστερεί δήθεν τη δόση των 31,5 δις. Έχουμε αποδείξει ότι ούτε ένα σεντ από την δόση δεν θα πέσει στην πραγματική οικονομία, αλλά η επιχειρηματολογία μας καθιστάται «μη αποδείξιμη» απλά «συζητήσιμη» και μάλιστα μεταθέτει για άλλη μια φορά την σύγκρουση από κοινωνική και ταξική (ναι ή όχι στην πολιτική λιτότητας και εξαθλίωσης) στη γνωστή συζήτηση (ευρώ ή δραχμή) και μάλιστα με «τροϊκανή» κυβέρνηση.
3ο Όσον αφορά το «τεχνικό μέρος».
Με βάση το νόμο δεν φτάνει η παραίτηση των βουλευτών αλλά και των επιλαχόντων και οι εκλογές διεξάγονται στους νομούς που μένουν κενές θέσεις και μόνο για τις κενές θέσεις. Προσωπικά κρατώ μικρό καλάθι για την καθολική παραίτηση βουλευτών και επιλαχόντων των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», αλλά ας είναι. Τα πιθανά σενάρια είναι:Α)Τα κόμματα της συγκυβέρνησης δεν λαμβάνουν μέρος στις εκλογές (περίπτωση Τσοβόλα) καταγγέλλοντας ως άνω και ζητώντας να μην προσέλθουν οι ψηφοφόροι στις κάλπες προσπαθώντας να οικειοποιηθούν πολιτικά το σύνολο της αποχής. Το ίδιο το αποτέλεσμα αναδιατάσσει ή όχι τον εσωτερικό συσχετισμό της αντιπολίτευσης και διατηρεί τη δύναμη των κομμάτων της συμπολίτευσης.
Β) Τα κόμματα της συγκυβέρνησης λαμβάνουν μέρος στις εκλογές και όσο και να «καταδικαστούν» κερδίζουν επιπλέον έδρες και μάλιστα έδρες πιο «σίγουρες». Τα κόμματα της «τρόικας» μπορούν να πάρουν μέρος είτε ως εκλογικοί συνδυασμοί είτε ως ανεξάρτητοι υποψήφιοι (περίπτωση Λεβέντη).
Γ) Ανοίγει ένας δρόμος όπου η Βουλή δεν θα λειτουργεί γιατί η κάθε φορά αντιπολίτευση θα παραιτείται κ.ο.κ. Αν αυτό δεν εξυπηρετεί τις φασιστικές ομάδες, τι εξυπηρετεί;
Δ) Σ’ όλη αυτό το χρονικό διάστημα όπου η Βουλή στην ουσία δεν λειτουργεί, κυβέρνηση υπάρχει και νομοθετεί. Νομοθετεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου στη βάση του νόμου «μνημόνιο 2». Η περίπτωση του «κατώτατου μισθού» και της «μετενέργειας» είναι χαρακτηριστικές. Τις όποιες πράξεις νομιμοποιεί κοινοβουλευτικά θεσμοθετεί κατόπιν στη νέα σύνθεση της Βουλής.
Άρα η πρόταση έχει τεράστια πολιτικά προβλήματα. Σε καμιά περίπτωση δεν αντικαθιστά και ως πρόταση δεν συμβάλλει σε ένα πολιτικό και κοινωνικό κίνημα «Μαζί να διώξουμε την κυβέρνηση και τους ναζί».
Ο δικός μας δρόμος είναι ξεκάθαρος. Μέσα και έξω από την Βουλή ασταμάτητη δράση, έξω από λεγκαλιστικές αντιλήψεις, ώστε να διευρύνεται συνεχώς το κίνημα αντίστασης, ενεργητικής και παθητικής ανυπακοής για να μην περάσουν και να μην εφαρμοσθούν τα τρισάθλια μέτρα, να διώξουμε την κυβέρνηση και την πολιτική κοινωνικού κανιβαλισμού, να αναδείξουμε ως απαραίτητο κρίκο «κυβέρνηση της Αριστεράς».
www.left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου