Η παρουσία χρυσοπληρωμένων συμβούλων δεν είναι ικανή, σε πολλές περιπτώσεις, να εξασφαλίσει ούτε τα αυτονόητα. Παράδειγμα, η πώληση της ηπειρώτικης γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη, που δημιούργησε περισσότερα προβλήματα απ’ όσα έλυσε, καταστρέφοντας ταυτόχρονα ένα επιτυχημένο μοντέλο τοπικής συνεργασίας που παρήγε κέρδη επί δεκαετίες.Όπως είναι γνωστό, η υπό εκκαθάριση ΑΤΕ, έπειτα από μακρά διαδικασία, πούλησε τη Δωδώνη (το 67%, για την ακρίβεια) στην κοινοπραξία S.I. αντί 21 εκατ. ευρώ. Στην κοινοπραξία μετέχουν με ποσοστό 90% η ξένη επενδυτική εταιρεία Strategic Initiatives U K LLP και με 10% η Σίμος Food Group.
Το παρασκήνιο που προηγήθηκε ήταν σύνθετο, ενώ οι αντιδράσεις που ακολούθησαν έκαναν τα πράγματα πιο δύσκολα. Όπως είναι γνωστό, η Σίμος, κεντρικός διακινητής των προϊόντων της γαλακτοβιομηχανίας, αλλά ταυτόχρονα και εκ των οφειλετών της, γίνεται βασικός μέτοχος, έστω και με τη συνέργεια ενός ξένου επενδυτή.
Στα Ιωάννινα λένε πως η ΣΙΜΟΣ Foods φέρεται να έχει πίστωση 12 εκατ. ευρώ και ανοιχτά υπόλοιπα πάνω από 6 εκατ. ευρώ. Από την επίσημη αξιολόγηση των προσφορών, πάντως, προέκυψε ότι η παροχή πιστώσεων στη Σίμος από τη Δωδώνη είναι της τάξεως των 11 εκατ. ευρώ, ενώ υπάρχουν εξασφαλίσεις για 7 εκατ. ευρώ.
Εύλογα λοιπόν οι μειοψηφούντες μέτοχοι της Δωδώνης (παραγωγοί και συνεταιριστές) υπέβαλαν την τελευταία στιγμή προσφορά 20 εκατ. ευρώ. Άλλοι χαρακτήρισαν την προσφορά εκπρόθεσμη κι άλλοι εμπρόθεσμη. Γεγονός πάντως είναι ότι η προσφορά απορρίφθηκε με το αιτιολογικό ότι δεν υπήρχαν τραπεζικές αποδείξεις για την ύπαρξη των χρημάτων της προσφοράς. Είναι λογικό όμως οι παραγωγοί να μη βάζουν το χρήμα για να διατηρήσουν στα χέρια τους την επιχείρηση της οποίας ήδη έχουν το μειοψηφικό πακέτο;
Δίκαια λοιπόν ανέβασε τους τόνους τη Δευτέρα και ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίζοντας «σκάνδαλο» την υπόθεση Δωδώνη λέγοντας: «Μια κερδοφόρα επιχείρηση τουλάχιστον τα τελευταία 26 χρόνια που σήμερα ξεπουλιέται σε έναν εκ των οφειλετών της και αυτό είναι ένα σκάνδαλο». Δεσμεύθηκε ακόμη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επανεξετάσει το νόμιμο της διαδικασίας μεταφοράς του μετοχικού κεφαλαίου της Αγροτικής Τράπεζας σε ιδιώτες, αλλά και ότι θα «αντιγράψει» αυτό το πετυχημένο μοντέλο ανάπτυξης της τοπικής οικονομίας.
Όμως και αυτό που έγινε «επίσημα» στη Δωδώνη παρουσιάζει ακόμη πολλά κενά. Από οικονομικής πλευράς το τίμημα των 21 εκατ. δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό για μια εταιρεία με κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) κοντά στα 10 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, δεν βρέθηκε κανείς να δώσει περισσότερα. Η πλευρά των συνεταιριστών τεχνικά έδωσε κοντά στα ίδια, ενώ η προσφορά του μεγάλου γαλλικού ομίλου Lactalis, που συμμετείχε στη διαδικασία, ήταν ακόμη χαμηλότερη.
Προφανώς, λοιπόν, η Δωδώνη πληρώνει το τίμημα του ρίσκου χώρας. Δηλαδή την εκδήλωση χαμηλών προσφορών ακόμη και για κερδοφόρες εταιρείες. Αυτό συμβαίνει καθώς το ασφάλιστρο που αναζητούν οι ξένοι επενδυτές, για να ρίξουν χρήμα στη χώρα, είναι μεγάλο και «κουρεύει» ανάλογα τις τελικές προσφορές.
Για τη Δωδώνη, πάντως, οι ομιχλώδεις διαδικασίες και το αμφίβολο αποτέλεσμα έχουν ήδη φέρει την εταιρεία σε κρίση, με τους εργαζομένους και τους συνδικαλιστές από τη μία και τον νέο βασικό μέτοχο από την άλλη...
new.topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου