Η Χρυσή Αυγή ήταν η απάντηση της άρχουσας τάξης στην απρόσμενη και ογκούμενη λαϊκή κινητοποίηση μετά το «μπραφ» με τις παρελάσεις. Από τότε έπεσαν 2 κυβερνήσεις και εξαφανίστηκε ο μισός πολιτικός κόσμος και είχαμε και τις πλατείες. Η Χρυσή Αυγή δεν προήλθε από τις πλατείες όπως λένε οι αναλυτές που δεν πέρασαν ποτέ από το Σύνταγμα. Δύο τρεις φορές που εμφανίστηκαν χρυσαυγίτες σε πλατείες διασώθηκαν από τα ΜΑΤ. Ναι, αλλά πόθεν μας προέκυψε;
Προσηνείς και δημοκράτες άνθρωποι του αστικού στρατοπέδου σου έλεγαν πριν ενάμιση δυο χρόνια:
«Μα, βρε παιδί μου, δεν καταλαβαίνετε ότι όλα αυτά με τους αναρχικούς και τις πλατείες θα προκαλέσουν αντίστοιχη αντίδραση κάποια στιγμή και από την άλλη πλευρά; Αυτό υπόρρητα έλεγε ότι αν εσείς έχετε τους αναρχικούς ή καταλαμβάνετε ή κάνετε πορείες και κλείνετε το κέντρο μεσημεριάτικα, το σύστημα έχει μαχαιροβγάλτες που σφάζουν τη νύχτα υπό την προστασία της Αστυνομίας. Βία η μία βία και η άλλη. Ακροδεξιό παρακράτος δηλαδή... παλιά, δοκιμασμένη συνταγή στην Ελλάδα. Δεξιοί εναντίον Αριστερών όμως, ή Κράτος και παρακράτος εναντίον του λαού;
Την απάντηση ανέλαβε να δώσει η χρυσή τιβί: «Οι ακραίοι όλων των αποχρώσεων». Αυτό ήταν το μετείκασμα. Άνθρωποι που χωρίς να το καλοσκέφτονται συμψηφίζουν τη Μαρφίν με τον Φύσσα, αντί να τους προσθέτουν. Κανείς δεν πούλαγε τη ΧΑ ως καλή και άγια. Απλώς νομιμοποιούσε αυτό που είναι. Γι' αυτό και σήμερα τα ίδια πλάνα με άλλη μουσική μετατρέπονται σε δικογραφία. Πάντως, το πρόβλημα ήταν ότι η ΧΑ πούλαγε την ατζέντα Σαμαρά καλύτερα από τον ίδιον...
Η Χρυσή Αυγή έτυχε να αναλάβει αυτόν τον ρόλο για λόγους άσχετους με την ίδια. Η ΧΑ ήταν μια ολιγομελής ιδεολογικοποιημένη ναζιστική γκρούπα που ήταν της σφαλιάρας επί δεκαετίες αλλά επιβίωνε ως υπόκοσμος. Ξαφνικά ποτίστηκε με τηλεοπτικά στεροειδή και με φράγκα από προέδρους και επιχειρηματίες και έγινε μεγάλη. Αναπάντεχα ο φυρερίσκος Μιχαλολιάκος έγινε πολιτικός αρχηγός.
Ξέροντας ποια είναι η Δεξιά στην Ελλάδα, δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση ποια είναι η ακροδεξιά. Να μην ξεχνάμε ότι εγχώρια Δεξιά και ακροδεξιά διεκδικούν ως ιερό τόπο της παράταξης τον Μελιγαλά, δηλαδή τα δοσιλογικά τάγματα ασφαλείας. Συμβολισμοί δεκαετιών. Αντί να είναι η ψυχή της παράταξης η νομιμοποιημένη Δεξιά της μεταπολίτευσης, παλινδρόμησε στη δοσιλογική καταγωγή της. Το υποπροϊόν στο προσκήνιο. Σηκώθηκαν τα φασολάκια να γαμήσουν τον μανάβη...
Και επειδή το σύστημα είναι αποσταθεροποιημένο, οι μπράβοι άρχισαν σταδιακά να διεκδικούν το μαγαζί από τους νονούς. Έτσι το κράτος στράφηκε κατά του παρακράτους. Αυτό δεν έγινε για να σταματήσουν οι φασίστες να σφάζουν τις νύχτες, αλλά για να μη χάσει η κρατική Δεξιά την πρωτοκαθεδρία στην παράταξη. Ήξεραν, βέβαια, ότι ο Μιχαλολιάκος είχε ήδη μια φορά δώσει τους πάντες και τα πάντα για να σωθεί πριν από 30 χρόνια, και ότι το ίδιο θα έκανε και πάλι. Ο αυτοεξευτελισμός του Μιχαλαλιάκου και του Κασιδιάρη, η δήλωση κοινωνικών φρονημάτων που υπέγραψαν, χωρίς να φάνε ένα χαστούκι και η απουσία οπαδών και βουλευτών τους από οποιαδήποτε εκδήλωση συμπαράστασης είναι η πολιτική ήττα της ΧΑ. Η ατζέντα της, όμως, παραμένει. Το παρακράτος θα επιστρέψει σε πιο προφέσιοναλ συσκευασία και δεν θα αποτελείται από ποινικούς με σβάστικες στο κούτελο.
*Ο Γιώργος Κυρίτσης είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Αυγή».
http://www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου