Νέα επιδείνωση το 2013. Του Γιώργου Δελαστίκ

Χειρότερη χρονιά για όλους τους Ελληνες θα είναι το 2013 ακόμη και από αυτό το απαίσιο 2012, που επιτέλους τελειώνει. Η μαύρη δυστυχία της χρονιάς που πέρασε θα συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια του νέου έτους σε ακόμη πιο ζοφερό φόντο, με όλους ανεξαιρέτως τους οικονομικούς δείκτες που αφορούν στο εισόδημα του πληθυσμού να επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο.
Είναι εντελώς αβάσιμες οι κωμικοτραγικές προσπάθειες της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να καλλιεργήσουν στον ελληνικό λαό την παραπλανητική εντύπωση ότι το 2013 θα βελτιωθεί δήθεν η ζωή του. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί σε καμία απολύτως περίπτωση. Πρόκειται για συνειδητό ψέμα που υπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες. Οι αριθμοί είναι ανελέητοι.
Το ΑΕΠ θα μειωθεί πάλι - για έκτη (!) συνεχή χρονιά από το 2008, κάτι που δεν συμβαίνει ούτε στους πολέμους. Από 208,5 δισ. ευρώ που ήταν στα τέλη του 2011 καταβαραθρώθηκε στα 194,7 δισ.

Το 2013 κάνουμε τη δική μας ανατροπή!!!

αποκλειστικό: για πρώτη φορά ολόκληρη η φωτογραφία της Αθήνας του ’60

O παγκόσμιος καπιταλισμός και η Αριστερά

Συνέντευξη του Λίο Πάνιτς

μετάφραση: Στρ. Μπουλαλάκης

 

Η συνέντευξη, της οποίας δημοσιεύουμε αποσπάσματα δόθηκε με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου του Leo Panitch και του Sam Gindin, The Making of Global Capitalism (Verso, 2012) και δημοσιεύθηκε στο new left project (http: //www.newleftproject.org/). Ο Πάνιτς, καθηγητής συγκριτικής πολιτικής οικονομίας στο York University, επί σειρά ετών εκδότης του The Socialist Register, είναι μια από τις κορυφαίες μορφές στον χώρο της αριστερής οικονομικής θεωρίας.

Με ποια έννοια ο καπιταλισμός είναι ένα «παγκόσμιο» σύστημα;

Ο κόσμος μας εξακολουθεί να απαρτίζεται, σε πολύ μεγάλο βαθμό, από έθνη-κράτη με διακριτές οικονομίες, ταξικές και κοινωνικές δομές. Τούτου δοθέντος, πολλές από αυτές τις οικονομίες ενσωματώνονται στα δίκτυα παραγωγής των πολυεθνικών εταιρειών, οι οποίες παράγουν, δρουν οικονομικά αναθέτοντας σε τρίτους ή υπογράφουν συμβάσεις σε πολλές διαφορετικές χώρες. Πολλά κράτη πλέον εξαρτώνται, για πολύ μεγάλο μέρος του ΑΕΠ τους, από τις εξαγωγές και το εμπόριο,

Περιμένοντας τους καλικατζάρους

Του Γιάννη Αλμπάνη

«Με τέτοιο χαλασμό, δεν είναι να κυκλοφορεί έξω κανένα πλάσμα του Θεού», σκέφτηκε φωναχτά ο Γιακουμής. Και πολύ καλά το είχε σκεφτεί, γιατί εκεί έξω λυσσομανούσε ο αέρας, ενώ η βροχή ήταν τόσο πυκνή που δεν μπορούσες να διακρίνεις απέναντι το σπίτι του Μήτσου του επιστάτη, κι ας ήταν μοναχά πενήντα μέτρα από την αποθήκη. Εκεί στην αποθήκη φύλαγε ο κύριος Δερβέτογλου όλα τα καλά του κόσμου, λάδι, αλεύρι, σαλάμια, όσπρια, τυριά, παστές σαρδέλες, τουρσιά και μαρμελάδες. Από εκεί κάθε πρωί ο Γιακουμής φόρτωνε την καρότσα με τα καλούδια για να μη λείψει τίποτα από το μπακάλικο του κυρίου Δερβέτογλου, το πιο ονομαστό, όχι μόνο στην πόλη τους, αλλά σε όλο το νομό. Κι εκεί ακριβώς, στη μεγάλη αποθήκη, ακούγοντας τις βροντές και τη μανία του αέρα, ο Γιακουμής αισθάνθηκε για πρώτη φορά τυχερός εκείνη την Παραμονή Πρωτοχρονιάς: τυχερός γιατί δεν χρειαζόταν να βρίσκεται έξω μια τέτοια νύχτα· τυχερός, γιατί ο Μήτσος ο επιστάτης τον αγαπούσε, παρόλο που τον έλεγε συνέχεια κουτορνίθι, κι είχε παρακαλέσει τον κύριο Δερβέτοβγλου να τον πάρει στη δούλεψή του, λίγο μετά που πέθανε η μάνα. Να ΄χει καλά

Λίστες

Λίστα ΟΑΕΔ:Οι εγγεγραμμένοι καταδικάζονται σε εξαθλίωση,σε μετανάστευση,σε αναμόχλευση του περιεχόμενου των σκουπιδοτενεκέδων , στο θάνατο.

Λίστα ΟΡΟΘΕΤΙΚΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ:Οι εγγεγραμμένες καταδικάζονται σε φυλάκιση,σε δημόσια διαπόμπευση,στο θάνατο.

Λίστα ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ:Οι εγγεγραμμένοι καταδικάζονται σε φυλάκιση,σε βασανισμό,στο θάνατο.

Λίστα ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ:Οι εγγεγραμμένοι καταδικάζονται σε σίτιση κάθε δεύτερη Τετάρτη του μήνα , κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα,στο θάνατο.

Λίστα ΠΡΟΝΟΙΑΣ:Οι εγγεγραμμένοι καταδικάζονται σε εγκατάλειψη ,σε επαιτεία ,στο θάνατο.

Λίστα ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ:Οι εγγεγραμμένοι καταδικάζονται σε αιώνια περικοπή συντάξεων,στην πληρωμή των φαρμάκων και των νοσηλίων ,στο θάνατο.

Λίστα ΧΡΕΩΜΕΝΩΝ ΜΠΑΚΑΛΗΔΩΝ:Οι εγγεγραμμένοι καταδικάζονται σε άμεση φυλάκιση, στην κατάσχεση της κατοικίας τους,στην αυτοκτονία ,στο θάνατο.

Λίστα ΛΑΓΚΑΡΝΤ: εεεε………..ααααααα………..οοοοοοοοοοο………………θα πάρει κάποιο

Στο βούρκο του κόμματος Βενιζέλου

Του Θέμη Τζήμα

Υπάρχουν ορισμένες στιγμές και συμπεριφορές που ζωγραφίζουν ανάγλυφα την παρακμή και τον αμοραλισμό σε ένα χώρο. Που καταδεικνύουν πώς το αίσθημα προσωπικής επιβίωσης του ενός και της ομάδας του, με την εγγύηση των πλέον παρασιτικών δυνάμεων του κατεστημένου επικυριαρχεί των στοιχειωδεστέρων κανόνων συλλογικής λειτουργίας, νομιμότητας, ακόμα και κοινής λογικής. Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή της τόσο κακόγουστης προσπάθειας του Βενιζέλου, της ομάδας του, της συγκυβέρνησης και της διαπλοκής να εμφανίσουν το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ ως σκάνδαλο μόνο Παπακωνσταντίνου.
Είναι σαφές ότι ο Γ. Παπακωνσταντίνου είναι απολύτως έκθετος και πρέπει να παραπαμφθεί για διενέργεια τυχόν ποινικών ευθυνών του. Διαχειρίστηκε κρίσιμο υλικό σε συνθήκες αδιαφάνειας και προσωπικών παρεμβάσεών του- ο ίδιος άλλωστε παραδέχθηκε ότι έστειλε ορισμένα μόνο ονόματα προς διερεύνηση στις αρμόδιες αρχές- συνέδραμε στην εξαφάνιση και άρα στη μη αξιοποίηση της λίστας. Ανέδειξε την πλέον σάπια εκδοχή προστασίας τμήματος του παρασιτισμού, εν μέσω μάλιστα πρωτοφανούς κρίσης και καταστροφικών πολιτικών των

Ευχές για το 2013

Η φωτογραφία της χρονιάς – “Το μαρτύριο”

365 ημέρες, 68.000 λουκέτα σε επιχειρήσεις

Της Ελένης Μπότα
Λουκέτα, πτωχεύσεις εταιρειών, συλλήψεις επιχειρηματιών, οικονομική δυσπραγία, απολύσεις... είναι το σκηνικό που επικράτησε το 2012 στον κλάδο των επιχειρήσεων στη χώρα μας, μία από τις εφιαλτικότερες χρονιές του κλάδου μέχρι σήμερα.
Το μεγαλύτερο πλήγμα δέχτηκε το λιανεμπόριο, αφού, σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Μητρώου Επιχειρήσεων, σε καθημερινή βάση έβαζαν λουκέτο 68 επιχειρήσεις, δηλαδή... 3 επιχειρήσεις κάθε ώρα!
Ετσι από τις αρχές του έτους υπολογίζεται ότι γύρω στις 68.000 επιχειρήσεις έκλεισαν σε όλη την Ελλάδα, ενώ χιλιάδες είναι αυτές που ουσιαστικά υπολειτουργούν καθώς έχουν μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις, απλήρωτους εργαζομένους και άδεια ταμεία...
Ακόμη και στον τομέα της βιομηχανίας, η εικόνα είναι εξίσου αποκαρδιωτική, καθώς το 2012 άφησε πίσω του μόνο κουφάρια μεγάλων εργοστασίων, να θυμίζουν τις παλιές -προ μνημονίου- καλές εποχές.
Χαρτοποιία Θράκης, Αγνό, Νεοσέτ, Sato, Bωβός, Ναυπηγεία Ελευσίνας, PC Systems, Alsinco, Μάρακ είναι μερικές μόνο από τις εταιρείες που είτε πτώχευσαν είτε ζήτησαν την ένταξή τους στο

Catastroika: Στο ταμείο εκποίησης η ξαδέρφη του Παπακωνσταντίνου

Μια μικρή λεπτομέρεια από τις αποκαλύψεις για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και την φερόμενη εμπλοκή του πρώην υπουργού Γ. Παπακωνσταντίνου, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη είναι και η συμμετοχή της εξαδέρφης του πρώην υπουργού, Τάσας Παπακωνσταντίνου στο ΤΑΙΠΕΔ.
Η 54χρονη δικηγόρος είναι μέλος του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. H σύνθεση των μελών και συνεργατών του ΤΑΙΠΕΔ προκάλεσε από την πρώτη στιγμή αντιδράσεις καθώς ανάμεσα στους ξένους τοποτηρητές από ευρωπαϊκές πρεσβείες, έβρισκε κανείς και στελέχη τραπεζών αλλά και επιχειρήσεων που προσβλέπουν σε κέρδη εκατομμυρίων από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Η δομή και η δράση του ταμείου θυμίζει όλο και περισσότερο την αντίστοιχη Τρόιχαντ, που ανέλαβε το ξεπούλημα της Ανατολικής Γερμανίας μετά την “επιθετική εξαγορά” της από τη Δυτική.

Ακόμα ένα εργοδοτικό έγκλημα στο βωμό του κέρδους

Πέθανε χθες το βράδυ (Παρασκευή 28/12/2012) στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης ο 38χρονος λιγνιτωρύχος Νίκος Καραστογιάννης ο οποίος είχε τραυματιστεί βαριά τα ξημερώματα της περασμένης Πέμπτης (27Δεκεμβρίου) σε εργατικό ατύχημα στον εκσκαφέα Ε3 στο Νότιο Πεδίο του ΛΚΔΜ/ΔΕΗ.

Από το μπλόκ e-kozani.blogspot.gr μας εστάλη η παραπάνω πληροφορία για το θάνατο – δολοφονία του άτυχου εργάτη ,καθώς και άρθρο του Νίκου Δινόπουλου ,συνταξιούχου πρώην συνδικαλιστή στα ορυχεία της ΔΕΗ στην Κοζάνη το οποίο μας περιγράφει τις συνθήκες που επικρατουν στο συγκεκριμένο χώρο και προκαλουν αυτους τους θανάτους και σας παραθέτουμε:

Εργατικά Ατυχήματα: «Είναι θυσίες σε βρώμικο βωμό»

Γράφει ο Νίκος Δινόπουλος
Νέος, βαρύς τραυματισμός εργαζόμενου στη μακρά αλυσίδα των θυμάτων στα ορυχεία του ΛΚΔΜ της ΔΕΗ ΑΕ
Σύμφωνα με τις πληροφορίες από τα τοπικά ΜΜΕ και τις ανακοινώσεις των συνδικάτων, ο 38χρονος

"Η ελευθερία είναι η χειραφέτηση από τους αυθαίρετους κανόνες των άλλων ανθρώπων."

«Έξοδος από την κρίση με τις δικές μας δυνάμεις»

Το άρθρο του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα στην εφημερίδα «Real news»

Το 2012 αφήνει πίσω του μια Ελλάδα ρημαγμένη από την ύφεση, την ανεργία και τη φτώχεια. Το 2013 προβλέπεται ακόμα σκληρότερο για την ζωή των ανθρώπων. Η χώρα μας σηκώνει το τεράστιο βάρος ενός προγράμματος που οι πάντες ομολογούν πλέον ότι είναι εντελώς αναποτελεσματικό και ανεπανόρθωτα καταστροφικό.
Το τελευταίο διάστημα, οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούν ένα κακοπαιγμένο θέατρο γύρω από την περίφημη δόση μαμούθ, την οποία η Ελλάδα έπρεπε να έχει εισπράξει εδώ και μήνες αν οι εταίροι μας δεν παραβίαζαν τη δανειακή σύμβαση. Ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων αυτών θα πάει για να εξοφλήσουν οι δανειστές μας τον εαυτό τους. Ένα άλλο μέρος θα πάει στους τραπεζίτες οι οποίοι θα καλύψουν τις δικές τους επισφάλειες χωρίς καμία υποχρέωση (και βεβαίως χωρίς καμία πρόθεση) να χορηγήσουν ρευστότητα στην οικονομία. Ότι απομείνει θα καλύψει ένα μικρό τμήμα των χρημάτων που οφείλει το Δημόσιο, που έχει εδώ και αρκετό καιρό προχωρήσει ουσιαστικά σε

(Αν)οικοδομώντας τον ρατσισμό της φτώχειας: Ο λόγος της κοινωνικής πολιτικής των νεοφιλελεύθερων καιρών

του Νίκου Κουραχάνη

Η φτώχεια και ο ρατσισμός δεν είναι φαινόμενα με τυχαία χρονική διασταύρωση. Αντίθετα, στοιχειοθετούν μια ευθέως ανάλογη σχέση, σχέση που θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιοπρεπή διαβίωση ως αδιαπραγμάτευτο οικουμενικό δικαίωμα. Κυρίως, όμως, αποδεικνύει πως αυτή η σχέση αλληλεπίδρασης δεν είναι τίποτε παραπάνω από διακύβευμα της εκάστοτε συγκυρίας. Διακύβευμα επηρεαζόμενο από το συσχετισμό ιδεολογικοπολιτικών δυνάμεων. Υπό αυτή την έννοια, ο λόγος και η ιδεολογία που υπηρετεί διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην κατασκευή της κοινωνικής πραγματικότητας, εξίσου στην επακόλουθη ιεράρχηση των κοινωνικών προτεραιοτήτων της πολιτικής ατζέντας.

Με αυτές τις σκέψεις μπορούμε να πούμε ότι ο σύγχρονος κυρίαρχος λόγος, ο λόγος της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, επιτυγχάνει την κατασκευή εξατομικευμένων ερμηνευτικών εκδοχών. Εκδοχές στις οποίες δεν παίζουν τόσο ρόλο τα ευρύτερα κοινωνικά και οικονομικά αίτια της

Βοήθεια! Εστίες «ανομίας»!

Μιχάλης Θ, Efor

Τα Σίριαλ της Χολιγουντιανής ΕΛ.ΑΣ συνεχίζονται: Μετά την πολυβραβευμένη σειρά επιστημονικής φαντασίας «Βίλλα Αμαλίας», έρχεται η ΑΣΟΕΕ και οι Ημέρες Αντι-ραδιοφώνου

Σε μία ακόμη επίδειξη των κατασταλτικών της ικανοτήτων, η Ελληνική Αστυνομία, κατόπιν πολιτικών εντολών, εισέβαλε χθες στα στέκια αντιεξουσιαστών και αριστερών, στο κτίριο της ΑΣΟΕΕ. Λίγες μόνο μέρες μετά τις τυμπανοκρουσίες των ΜΜΕ για την κατάληψη της Βίλλας Αμαλίας από το Κράτος, το τηλεοπτικό υπερθέαμα που μετατρέπει το μπουκάλι μπύρας, σε φονική μηχανή, την αντιασφυξιογόνα μάσκα σε εξοπλισμό πυρηνικού πολέμου και τις μαυρο-κόκκινες σημαίες, σε σύμβολα του υπέρτατου κακού (για ποιούς άραγε;), συνεχίζεται. Αυτή τη φορά, η πρόφαση ήταν το «κέντρο ανομίας» των μικροπωλητών στο πεζοδρόμιο μπροστά από την ΑΣΟΕΕ. Με αφορμή τα τσαντάκια και τις ομπρέλες που πουλάν οι μετανάστες, ώστε να επιβιώσουν, το ελληνικό κράτος εξυπηρέτησε για άλλη μια φορά τα αντικοινωνικά του συμφέροντα επιτιθέμενο σε ό,τι αντιστέκεται ουσιαστικά στην απροκάλυπτη επέλαση του βάρβαρου Νεοφιλελευθερισμού, σε ένα πραγματικά

22 χρόνια από τη δολοφονία του Ν. Τεμπονέρα

ΣΥΡΙΖΑ: Ο πολιτικός πρωταγωνιστής του 2012

Της Δάφνης Σφέτσα

Μια χρονιά γεμάτη ανατροπές, καλές και κακές, ανάλογα με την (ταξική) σκοπιά που βλέπει κανείς τα πράγματα. Το 2012 επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις και την πείρα από ανάλογες κρίσεις και διαχειρίσεις κρίσεων: πέρασε και δεν άφησε σχεδόν τίποτα όρθιο. Ειδικά στο πολιτικό πεδίο, η αναδιάταξη ήταν εντυπωσιακή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, "άκρο" κατά την προπαγάνδα των αντιπάλων του, "ελπίδα" για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, ήταν ο μεγάλος πολιτικός πρωταγωνιστής.

 

Οι εκλογές που παραλίγο να τα αλλάξουν όλα

Αναμφίβολα η μεγάλη στιγμή ήταν οι δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Από το 4%, ο ΣΥΡΙΖΑ στις 6 Μαΐου έφθασε στο 16,8%, ενώ στις 17 Ιουνίου συναντήθηκε με 1.600.000 πολίτες (26,89%) και η Αριστερά έγινε αξιωματική αντιπολίτευση για πρώτη φορά μετά την ΕΔΑ το 1958.

Λίγοι είχαν αντιληφθεί το κλίμα στην κοινωνία, που με δύο χρόνια Μνημονίου έβραζε. Ο Αλέξης Τσίπρας, από μια ΚΠΕ του ΣΥΝ με την οποία άρχισε επί της ουσίας η προεκλογική εκστρατεία, έθεσε τον πολιτικό στόχο: οι μνημονιακοί να μην έχουν αθροιστικά ούτε 51% ούτε 151 βουλευτές.

Στην κρίση για πάντα

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Με την αποδέσμευση της καθυστερούμενης από τον περασμένο Ιούνιο δόσης, κάποιο αβέβαιο αίσθημα ανακούφισης διαχέεται στην καταπτοημένη κοινή γνώμη. Η κυβέρνηση μοιράζει καθυστερούμενες οφειλές στον αγροτικό κόσμο και στα ταμεία, ενώ ταυτόχρονα επαίρεται ότι η αντίστροφη μέτρηση για τη σταθεροποίηση και την ανάκαμψη έχει ήδη αρχίσει. Η Standard and Poors αναβαθμίζει τη φερεγγυότητα της χώρας κατά έξι βαθμίδες, ενώ παράλληλα ο άνθρωπος που η ευρωπαϊκή Δεξιά είχε κατατάξει σε μιασματική κατηγορία μαζί με τον Ούγγρο Βίκτορ Ορμπάν εγκωμιάζεται σήμερα από τους Ευρωπαίους συντηρητικούς ομολόγους του και ανακηρύσσεται πρόσωπο της χρονιάς στη Γερμανία. Όσοι επεκαλούντο την καθυστέρηση των διαβόητων «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» στη χώρα μας για να μπλοκάρουν τα πακέτα στήριξης, σήμερα δηλώνουν ικανοποίηση με τη «σημαντική πρόοδό» τους. Ενώ η εικόνα της χώρας μας στο ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο αναμφισβήτητα μεταβάλλεται, ποιο το μέρος της οικονομίας και ποιο της ιδεολογίας και της πολιτικής σε αυτή τη μεταβολή;

Γλίτσα, βρώμα και δυσωδία. Το σύστημά τους σάπισε.

Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης

Αυτοί

Που τόσα χρόνια διαχειρίζονταν τις τύχες μας και έφτιαχναν τις δικές τους τύχες.
Που τόσα χρόνια εμφανίζονταν στις τηλεοράσεις και γέμιζαν οι οθόνες γλίτσα.
Που ορκίζονταν στο όνομα του λαού και στο σκοτάδι σχεδίαζαν το ξέσκισμά του.
Που ζητούσαν την τήρηση του νόμου και της τάξης από τους πολίτες την ίδια στιγμή που εκείνοι παρανομούσαν ασύστολα.
Που έβριζαν τους πολίτες αυτού του τόπου ως διεφθαρμένους την ώρα που οι ίδιοι ήταν χωμένοι μέχρι τα μπούνια στη διαφθορά.
Που με τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων έχτιζαν βίλες, έκαναν πριγκηπικούς γάμους σαν ξεμωραμένοι γέροι και ζούσαν σαν βασιλιάδες ανοίγοντας το λάκκο της εξαθλίωσης για τους ίδιους

Σε μια εναλλακτική διέξοδο από την κρίση καλεί ο Αλ.Τσίπρας

«Η Ελλάδα θα πρέπει να πρωτοστατήσει στην αναζήτηση συμμαχιών και σχεδίου για πανευρωπαϊκή διέξοδο από την κρίση χρέους», υπογραμμίζει ο Αλέξης Τσίπρας σε άρθρο του στην Real News.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει επίσης εξαιρετικά σκοτεινό το μέλλον της Ελλάδα «εκτός αν θέσει από μόνη της, ανοιχτά και δημόσια το ζήτημα ότι η πολιτική των σκληρών δημοσιονομικών περιορισμών που έχει επιβληθεί μέσω των μνημονίων προκαλεί έναν φαύλο κύκλο ανεξέλεγκτης ύφεσης που θα τελειώσει μόνο με κοινωνική καταστροφή και άτακτη χρεοκοπία».
Στο άρθρο του, ο κ. Τσίπρας τονίζει πως η Ελλάδα θα πρέπει «να πρωτοστατήσει στην αναζήτηση συμμαχιών και σχεδίου για πανευρωπαϊκή διέξοδο από την κρίση χρέους, με όρθιες τις κοινωνίες».
Μάλιστα θεωρεί πως θα πρέπει η χώρα μας να είναι αυτή που θα υποδείξει έναν εναλλακτικό δρόμο διεξόδου από την κρίση «που θα διασφαλίζει τόσο τη βιωσιμότητα του χρέους και την αποτροπή της

Δημοσκόπηση Κάπα Research: Πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ

Στην παράσταση νίκης πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ με το εκπληκτικό ποσοστό 50,9%

Περισσότερο απαισιόδοξοι εμφανίζονται οι πολίτες για το νέο έτος, εκτιμώντας πως το 2013 θα είναι χειρότερο από το 2012, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση εν όψει του νέου έτους που διενεργήθηκε από την Κάπα Research για «Το Βήμα».

Στα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από τη δημοσκόπηση είναι ακόμα ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή και να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές.

Σε ό,τι αφορά την πρόθεση ψήφου, προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ με 22,6% και ακολουθούν η ΝΔ με 21,5%, η Χρυσή Αυγή με 9,8%, το ΠΑΣΟΚ με 6,2%, το ΚΚΕ με 5,2%, η ΔΗΜΑΡ με 5% και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 3,8%.

Δείτε όλα τα αποτελέσματα της έρευνας:

Τα Ξαδέλφια της Αυθεντικής Λίστας

Του Βίκτωρα Τσιλώνη

Είναι λυπηρό ότι σύμφωνα με την έρευνα της εισαγγελίας προκύπτουν σαφείς ενδείξεις ότι υπήρξε αλλοίωση της λίστας, όσον αφορά συγγενικά πρόσωπα του πρώην Υπουργού Οικονομικών κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου… Είναι σαφές ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν ανήκει πλέον στο ΠΑΣΟΚ».
(από την επίσημη ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ στις 28 Δεκεμβρίου 2012)

Η είδηση ήταν δίχως άλλο τρομερή και εκκωφαντική: ο ξακουστός, με σπουδές στο γνωστό και υπερεκτιμημένο τουλάχιστο κατά 150% LSE, και αδιάφθορος πρώην υπουργός οικονομικών της χώρας μας Παπακωνσταντίνου φαίνεται ότι αλλοίωσε σύμφωνα με το ΣΚΑΙ, αλλά και τα υπόλοιπα τηλεοπτικά κανάλια, τη λίστα Λαγκάρντ, προκειμένου να μην φανούν τρία συγγενικά του πρόσωπα στη λίστα.
Τα πρόσωπα αυτά φέρεται ότι ήταν οι ξαδέλφες του, κόρες του πρώην Υπουργού Εξωτερικών επί κ

Διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ

Στο μυαλό είναι ο στόχος

Γράφει η Μετ
Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε
πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες,
γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια.
Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου ε;

Κατερίνα Γώγου
Λιγοστεύει ο χώρος μας. Καθημερινά στριμωχνόμαστε βίαια σε συμβολικά και πραγματικά περιθώρια. Αδιέξοδα.
Λιγοστεύει το οξυγόνο μας. Όχι από την αιθαλομίχλη της ξυλόσομπας. Ασφυξία χρεών, υποχρεώσεων, ανεργίας, στέρησης, αγωνίας, αφαίρεσης της ίδιας της ανθρώπινης υπόστασής μας. Καταλαμβάνουν το χώρο μας μέρα με τη μέρα, πόντο-πόντο, αργά αλλά σταθερά. Πρώτα πήραν τις πλατείες. Έπειτα δρόμοι πολλοί σιγά-σιγά παραδόθηκαν στην αστυνόμευση και τις περιπολίες. Χώθηκαν στις διαδηλώσεις και στις πορείες μας. Μας έμαθαν με τα μικρά μας ονόματα. Κι όλο βάζαν πόδι εκεί που δεν είχαν πάει ποτέ πριν. Στο μεταξύ, εμφανίστηκαν και οι μαυροντυμένοι και μας πήραν ολόκληρες γειτονιές. Σειρά είχαν τα πανεπιστήμια-τέρμα το άσυλο. Τέλος μπήκαν και

ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ

Του Καρτέσιου

Αν δεν ήταν τόσο θλιβερή, θα ήταν απολαυστικά αστεία όλη αυτή η «ταραχή» γύρω από την «αποκάλυψη» ότι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έσβησε από τη λίστα Λαγκάρντ τα ονόματα δύο … κάτι. Εξαδέλφων του, ανιψιών του, μπατζανάκηδων, κάτι. Έχω μπερδευτεί με τα σόγια των πολιτικών, οπότε πλέον δε δίνω σημασία στις συγγένειες.
Άλλωστε όλοι τους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας. Έχουν παντρευτεί μεταξύ τους τα τέκνα του παράνομου πλουτισμού. Παλιότερα, ας πούμε, είχαμε «το σκάνδαλο των κουμπάρων». Όλοι μια οικογένεια είναι. Άλλωστε, η μία ξαδέρφη, ανιψιά ή ό,τι άλλο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου του ΠΑΣΟΚ είναι κόρη του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου της ΝΔ. Αυτό μας μάρανε;
Το πολιτικό σύστημα που έστησαν οι δύο παρατάξεις που κυβέρνησαν τη χώρα έχει τα θεμέλιά του στη διαφθορά. Από την κορυφή ως τα νύχια είναι σάπιο. Ζέχνει. Γι’ αυτό δεν είναι καθόλου τυχαία, ούτε αδικαιολόγητη η καχυποψία των πολιτών για τους πολιτικούς. Όλοι ξέρουν «κάτι» για κάποιον από αυτούς. Αλλά τους ψηφίζουν. Επειδή πείστηκαν ότι αυτό είναι. Έτσι είναι τα πράγματα. Η

Το σκάνδαλο της λίστας ως καταλύτης, του Θέμη Τζήμα

Δεν ανήκω σε εκείνους που αρέσκονται ιδιαιτέρως στην ατέρμονη σκανδαλολογία. Συνήθως, η προσφυγή σε συζητήσεις που κινούνται μεταξύ αστυνομικού δελτίου, παραπολιτικής και ονοματολογίας μάλλον συσκοτίζουν παρά αναδεικνύουν τα βαθύτερα πολιτικά ζητήματα. Δηλαδή αντί να καταπιανόμαστε με τη δομή ενός συστήματος, που παράγει διαφθορά προκειμένου να κερδοσκοπεί και να αναπτύσσεται ασχολούμαστε με τα επιμέρους γρανάζια του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δικαιούται κανείς να διαφεύγει επικαλούμενος το μικρό μέγεθός του συγκριτικά με τον ευρύτερο κατεστημένο συσχετισμό δυνάμεων.
Ωστόσο, σε κρίσιμες ιστορικά στιγμές η αποκάλυψη ενός ή περισσοτέρων σκανδάλων μπορεί να αποτελέσει καταλύτη ή έστω πυροκροτητή για ευρύτερες εξελίξεις, υπό την έννοια ότι καταδεικνύει το βάθος του θράσους των συστημικών δυνάμεων. Μια τέτοια είναι η περίπτωση της λίστας Λαγκάρντ- Παπακωνσταντίνου- Βενιζέλου.
Στην υπόθεση αυτή εξ αρχής εντοπίστηκαν εξοργιστικοί και προφανώς ύποπτοι χειρισμοί. Τόσο ο Γ.

Ο Γ.Παπακωνσταντίνου, ως νεκροθάφτης. Του Στέλιου Κούλογλου

Εχει συμβολική αξία ο καθοριστικός ρόλος του κ. Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, αν όπως όλα δείχνουν αποδειχθεί η ενοχή του. Γιατί οι ενέργειες του πρώην υπουργού Οικονομικών δεν προδίδουν μόνο προσπάθειες αλλοίωσης της λίστας και κατόπιν συγκάλυψης της ύπαρξης της, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο: αποκαλύπτουν τον τρόπο με τον οποίο η χώρα κυβερνήθηκε τις πρόσφατες δεκαετίες και ιδιαίτερα από τον Οκτώβριο του 2009, όταν ξεκίνησε η τελευταία της τραγωδία.
Στην αμαρτωλή ζωή της λίστας Λαγκάρντ δεν έχει σημασία τόσο το περιεχόμενο της, όσο η συγκάλυψη της. Ο κατάλογος αφορά καταθέσεις μέχρι το 2007, πριν δηλαδή ξεσπάσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Και μάλιστα καταθέσεις σε μια μόνο τράπεζα της Ελβετίας, την HSBC. Πολλοί από αυτούς που φιγουράρουν στον κατάλογο έχουν καταθέσει τα λεφτά τους νόμιμα. Πιθανώς να ισχύει αυτό και για τους συγγενείς του κ. Παπακωνσταντίνου, τους οποίους φρόντισε να σβήσει από τον κατάλογο.
Σε κάθε περίπτωση,ο κ. Παπακωνσταντίνου παραλαμβάνει την λίστα από την τότε υπουργό

ALCO: Το 70% θεωρεί ότι η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση

Η απογοήτευση και η απαισιοδοξία είναι αποτυπωμένες στην έρευνα της ALCO τα αποτελέσματα της οποίας μεταδόθηκαν από την ΝΕΤ.

Επτά στους δέκα ερωτηθέντες θεωρεί ότι η Ελλάδα κινείται σε λάθος κατεύθυνση, ενώ το 63% δηλώνει ότι δεν είναι ικανοποιημένο από την ποιότητα της δημοκρατίας στη χώρα.

Το 68% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, ενώ από τις απαντήσεις διακρίνεται

Αυστηρώς ακατάλληλον δια αντιμνημονιακούς

[Απόσπασμα από το εγχειρίδιο του κάθε νεοφιλελεύθερου]
Αναδιάρθρωση χρέους: Διαδικασία απομείωσης του χρέους, που θα οδηγούσε σε χρεοκοπία τη χώρα. Δε θα πρέπει να συγχέεται με το κούρεμα χρέους, που είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά αποτελεί σωτηρία για τη χώρα.
Ανάπτυξη: Η αύξηση της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών, η οποία με έναν μαγικό τρόπο θα έρθει με όσο το δυνατόν λιγότερες θέσεις εργασίας και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανεργία.
Ανασχηματισμός: Μαγικό κόλπο, με το οποίο μία αποτυχημένη, απονομιμοποιημένη κυβέρνηση μεταμορφώνεται στη στιγμή σε ελπιδοφόρα, ισχυρή κυβέρνηση.
Άνεργος: Λέξη που χρησιμοποιείται υποτιμητικά για κάποιον ο οποίος δεν καταβάλλει αρκετές προσπάθειες για να βρει δουλειά. Συνώνυμα: Τεμπέλης, Τεμπελχανάς, Ανεπρόκοπος, Παράσιτο.
Απλή αναλογική: Εκλογικό σύστημα που καλό θα ήταν να αποφεύγεται, καθώς είναι υπερβολικά δημοκρατικό.
Αποκρατικοποίηση: Η πώληση μίας δημόσιας επιχείρησης σε ιδιώτες, συνήθως έναντι χαμηλού

Κάλλιο πεινασμένος και μαζί, παρά χορτάτος και ναζί

Άλλη μια μέρα με βρίσκει να ψάχνω στις τσέπες παλιών τζιν για ξεχασμένα νομίσματα. Άλλη μια μέρα που ζητάω χάρη απ’ τον περιπτερά να μ’ αφήσει να ρίξω μια ματιά στην εφημερίδα των αγγελιών, χωρίς να την πληρώσω. Άλλο ένα πρωϊνό που τη βγάζω με ψωμί, αλειμένο με μαργαρίνη και πασπαλισμένη ζάχαρη. Άλλα δέκα λεπτά στο σουπερμάρκετ προσπαθώ ν’ αυτοσχεδιάσω βρίσκοντας κάτι φθηνό να προσθέσει μια νέα γεύση στα μακαρόνια, λίγη νοστιμάδα στις φακές, μια νότα απόλαυσης στο ρύζι. Μπορώ, βέβαια, να πω πως φέτος γνώρισα για πρώτη φορά την πόλη μου, μοιράζοντας βιογραφικά. Φέτος αντιλήφθηκα πως η χυλόπιτα του εργοδότη μπορεί να γίνει κάποιες φορές πιο απογοητευτική και πιο πικρή απ’ αυτή της γυναίκας. Πολέμησα πολύ για να μην εγκαταλέιψω τον εαυτό μου στη μιζέρια του, να μην μετατραπεί το σπιτικό μου σε σαρκοφάγος. Πολεμώ ώστε να παραμείνω άνθρωπος, να μην αφήσω το μίσος να με πνίξει μέσα στο ίδιο μου το αίμα. Και συνεχίζω…

Θυμάμαι, λίγες μέρες μόνο θα χουνε περάσει, έναν γείτονα να με φωνάζει απ’ το παρκάκι βιαστικά.

Οργιάζει η ανασφάλιστη εργασία

Σε πολύ υψηλά επίπεδα εξακολουθεί να κινείται η ανασφάλιστη εργασία στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι το ποσοστό ανασφάλιστης εργασίας αυξήθηκε κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες, μέσα σε μια τριετία και σήμερα φθάνει στο 35%, έναντι 29% το 2011 και 25% το 2010.
Στις εργασιακές σχέσεις καταγράφεται υπερδιπλασιασμός της μετατροπής των συμβάσεων από πλήρους απασχόλησης, σε εκ περιτροπής εργασίας, μονομερώς από τον εργοδότη.
Οι επιθεωρητές εργασίας διενήργησαν, εφέτος, 19.000 ελέγχους.
Τα πρόστιμα που επιβάλλονται στους παραβάτες εργοδότες ξεκινούν από 500 ευρώ, ενώ μπορούν να

ΠΕΤΑΜΕ!

Του Καρτέσιου

«Η Ελλάδα θα τα καταφέρει», ήταν το μήνυμα που απηύθυνε ο Αντώνης Σαμαράς, μιλώντας στην εκπομπή «Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν στο Πρώτο» της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και ευχήθηκε καλά Χριστούγεννα σε όλους τους Έλληνες. Χαρακτήρισε το 2013 δύσκολη χρονιά, επισήμανε, ωστόσο, ότι «αν εργαστούμε συστηματικά η χώρα θα απογειωθεί και πάλι».
«Και πάλι»! Δηλαδή πότε ήταν απογειωμένη η Ελλάδα; Για να το καταλάβω κι εγώ που ήμουν επιβάτης της πτήσης. Ο Σαμαράς δεν ήταν αυτός που ορκιζόταν μέχρι χτες ότι θα βάλει τέλος στην Ελλάδα του αίσχους, της διαφθοράς, του πελατειακού κράτους, εννοώντας την Ελλάδα που όλοι ζήσαμε τα τελευταία χρόνια;
Εκτός κι αν εννοούσε ότι η Ελλάδα ήταν απογειωμένη επί Χούντας. Εκτός κι αν εννοούσε ότι ήταν απογειωμένη επί Γλύξμπουργκ ή ακόμη πιο παλιά. Στον Εμφύλιο ή στην Κατοχή. Μήπως επί Τουρκοκρατίας; Βυζαντίου; Πότε ήταν απογειωμένη η Ελλάδα; Εννοεί την αρχαία Ελλάδα ο πρωθυπουργός;
Μάλλον όχι. Είμαι σχεδόν ανήθικος που κάνω τέτοιες σκέψεις και τρολάρω το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού. Είναι πρόστυχο να ειρωνεύομαι το αισιόδοξο αυτό μήνυμα της

Για τη δική μας «κοντινή» ανατροπή

Της Αλίκης Κοσσυφολόγου

 «Στο δρόμο να με βγάλεις που ανεβαίνει
για τη δικιά σου κοντινή Αμερική
Μ’ ένα κλειδί κι ένα περίστροφο στην τσέπη
θέλω να τρέξω κατά εκεί» *

Γιορτή αργία για τους μαθητές/τριες και τους φοιτητές/τριες, εργάσιμη για τους εργαζόμενους/ες, μια από τα ίδια για τους ανέργους και τις άνεργες. Ήλιος που τυφλώνει και θερμοκρασία 18 βαθμοί. Είναι σα να «γελάει» ακόμα ο καιρός με την ασύλληπτη κακογουστιά που επέτρεψε ο δήμαρχος Καμίνης να «εγκατασταθεί» στο Σύνταγμα με πρόσχημα τους εορταστικούς στολισμούς.
Το χριστουγεννιάτικο «πνεύμα» πατικώθηκε από τα τεράστια λογότυπα ιδιωτικής εταιρίας τηλεπικοινωνίας που «κατέλαβαν» την πλατεία. Πόσο ειρωνικό είναι όμως; Τον Ιούλιο του 2011 η ηγεσία του δήμου Αθηναίων πήρε την απόφαση να διώξει με βίαιο τρόπο τους τελευταίους αγανακτισμένους πολίτες που «παρέμεναν» στην πλατεία, ξηλώνοντας σκηνές και κάνοντας προσαγωγές με την αιτιολογία της προστασίας του δημόσιου χαρακτήρα της χρήσης της. Σήμερα, η

Της λίστας το κάγκελο

Του Κώστα Βαξεβάνη
Ο ευκολότερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις μια πραγματικότητα που δεν σου είναι ευχάριστη και δεν θέλεις, είναι να την αφήσεις να γίνει σενάριο. Έτσι η όποια πραγματικότητα αποκαλυφθεί, θα ωχριά σε μια καλή ιστορία που δημιουργεί η φαντασία. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως αυτό γίνεται από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Σενάρια, θεωρίες, υποθέσεις, αλλά ως εκεί. Κανένας έλεγχος, καμία έρευνα και βέβαια καμία
απόδοση ευθύνης.
Όταν δημοσιεύσαμε τη λίστα Λαγκάρντ, εκτός από τις διώξεις (θα υπήρχε άραγε αίτημα να ξαναέρθει η λίστα αν δεν την δημοσιεύαμε;) αντιμετωπίσαμε και ένα βασικό ερώτημα από την κοινή γνώμη. «Πού είναι οι πολιτικοί στη λίστα;» Το ερώτημα αυτό δεν το δημιούργησε η πραγματικότητα του περιεχομένου της λίστας αλλά τα σενάρια που ήθελαν εκατοντάδες πολιτικούς μέσα. Και βέβαια τα έφτιαχναν δημοσιογράφοι που και σήμερα φτιάχνουν τα νέα σενάρια της νέας λίστας. Οι πολιτικοί λοιπόν αν υπάρχουν (και πιστεύω ότι υπάρχουν) είναι κρυμμένοι πίσω από τις εκατοντάδες offshore εταιρείες που υπάρχουν στη λίστα και τους αχυρανθρώπους που εμφανίζονται ως απλοί και άγνωστοι καταθέτες. Και το θέμα δεν είναι η πολιτικοί. Η λίστα που δημοσιεύσαμε είναι το πολιτικό σύστημα

Γιατί ρε βλάκα αναρχικέ…

Άλλη μια χρονιά απελπισίας μας τελείωσε ,γεμάτη αυτόκλητους σωτήρες, χιλιάδες εξελιγμένα κινητά τηλέφωνα και τρελές ελπίδες που δεν πρόκειται να ευοδωθούν στον αιώνα τον άπειρο. Γιατί ρε βλάκα αναρχικέ παλεύεις και βασανίζεσαι στις φυλακές της «δημοκρατίας» αφού ο κόσμος δεν ακούει,δεν ακολουθεί ,δεν νοιάζεται;Δεν πρόκειται να σου δώσει σημασία γιατί ακόμα γουστάρει αστραφτερά καθρεφτάκια και χρωματιστές χάντρες.
Εδώ μιλάμε για δημοκράτες αντιμνημονιακούς φωνακλάδες που μόλις τα αρπάξουν, ξεχνάνε τις κρίσεις και τις διάφορες αντιδημοκρατικές μαλακίες. Ένα κοκαλάκι να τους πετάξουν τα αφεντικά και σκόνη η δημοκρατία, οι διάσημοι φιλόσοφοι και τα φαντασιακά άλογα της αρχαίας ελληνικής πατριδογνωσίας . Μια δουλίτσα να βρουν και γέμισαν επιτέλους τα αδειανά τους χέρια με ψώνια από τα διάφορα Hondos Center. Οποιανού το άντερο λαδώσει το συντομότερο ,οποιανού τα όνειρα

Τσίπρας στον Guardian: Είμαστε η ελπίδα για την μεγάλη αλλαγή

Σε συνέντευξή του στην βρετανική εφημερίδα, Guardian, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, δηλώνει ότι «το κόμμα αποτελεί την μεγάλη ελπίδα για την αλλαγή στην Ελλάδα». Επίσης ανέφερε ότι η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει μεγάλη διάρκεια ζωής, επιτρέποντας στην ανταποκρίτρια της εφημερίδας να σχολιάσει ότι πολύ πιθανόν το κόμμα να ζητήσει αρκετές φορές εκλογές μέσα στο νέο έτος. Την ίδια στιγμή η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ σε Βραζιλία και Αργεντινή ολοκλήρωσε την περιοδεία της ύστερα από συναντήσεις στο Μπουένος Άιρες με αξιωματούχους της κυβέρνησης, εκπροσώπους εργατικών συνδικάτων και τον αντιπρόεδρο της χώρας και ξεκινά το ταξίδι της επιστροφής φέρνοντας πίσω τόσο θετικές όσο και αρνητικές εμπειρίες από δυο χώρες στις οποίες εφαρμόστηκαν προγράμματα του ΔΝΤ.

Συναντήσεις
Έκλεισε ο κύκλος της περιοδείας της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον πρόεδρο του κόμματος, Αλέξη Τσίπρα, στην Αργεντινή ύστερα από την χθεσινή συνάντηση με τον Αντιπρόεδρο

πολεμώντας τον φασισμό στην καθημερινότητα: θεσσαλονίκη, το λεωφορείο της αξιοπρέπειας

Αναδημοσιεύω τη μαρτυρία φίλου που κυκλοφορεί εδώ και λίγη ώρα στο facebook.
Θεωρώ πως είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δημοσιεύονται ιστορίες από την καθημερινότητα που έχουν να κάνουν με την αντίσταση στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον εκφασισμό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που βλέπουμε μόνο ιστορίες “τρόμου” με φασίστες από δεξιά και προοδευτικά ΜΜΕ. Από τη μια πωλείται φόβος και από την άλλη πωλείται συσπείρωση για άγρα ψήφων. Ο αντιφασιστικός αγώνας αφορά την καθημερινότητα, και τι θέση παίρνει ο καθένας από εμάς απέναντι στον “μέσο μαλάκα” της ημέρας.
***

ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ…
Μέσα στο λεωφορείο 35 γραμμή κέντρο – Πολίχνη. Ήρωες ένας άστεγος ηλικιωμένος, ένα ζευγάρι ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ένας φασίστας κι εγώ. Μπαίνω και κάθομαι πίσω-πίσω μόνος μου. Παρατηρώ τους συνεπιβάτες να σκεπάζουν τα πρόσωπα τους με τα κασκόλ και τα παλτά τους, ενοχλημένοι από μία δυσάρεστη οσμή. Δε μυρίζω τίποτα, πιθανώς η μούχλα

Ας σκεφτούμε σαν εργαζόμενοι !!!

Ο χειρότερος φόβος τους

Του Γιάννη Θηβαίου
Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή δύο ανακοινώσεις της Νεολαίας Συν, μία για την επέτειο της 6ης Δεκέμβρη και μία για την υπεράσπιση της κατάληψης της βίλας Αμαλίας για την κατασταλτική και συκοφαντική επίθεση που δέχτηκε, γίναμε μάρτυρες και δέκτες μιας δριμύτατης επίθεσης από ΝΔ , ΕΛ.ΑΣ και ΜΜΕ.
Σίγουρα οι ενορχηστρωμένες επιθέσεις της τρικομματικής κυβέρνησης και των καθεστωτικών ΜΜΕ, βρίσκονται όπως επανειλημμένως έχουμε επισημαίνει μέσω ανακοινώσεων μας, αλλά και συγκεκριμένων αναλύσεων, σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο, που στόχο έχει την ενίσχυση της θεωρίας των δύο άκρων, την τρομοκράτηση του κόσμου και την όλο και μεγαλύτερη κοινωνική διαίρεση.
Ίσως χρειάζεται να ερμηνεύσουμε λίγο περισσότερο τις κινήσεις του αντιπάλου και να βρούμε μια συνολικότερη αφήγηση και απάντηση. Το σίγουρο είναι πως ο φόβος που αυτοί μεταδίδουν, τους έχει κυριεύσει και αποτελεί και μάλιστα συστατικό στοιχείο με το οποίο πολιτεύονται. Οι εμφυλιοπολεμικές τους ανακοινώσεις δείχνουν ακριβώς αυτό. Απέναντι σε αυτές τις ανακοινώσεις και σε αυτόν το μισαλλόδοξο τρόπο άσκησης πολιτικής δεν ταιριάζει η χλεύη, αλλά το πείσμα. Το

Μέρες αργίας: Μια έκκληση

Του Γιάννη Γκλαρνέτατζη
Είμαι σίγουρος πως ξέρετε ότι για μας που εργαζόμαστε στο λιανικό εμπόριο αυτές οι μέρες δεν είναι άγιες αλλά «άγριες». Στην καλύτερη περίπτωση έχουμε δεκάωρες βάρδιες με τις υπερωρίες να δίνονται ως επιπλέον ρεπό κάπου στο μέλλον, αλλιώς μιλάμε για ατέλειωτες ώρες («όσο μπαίνει κόσμος», «όσο έχει δουλειά», «όσο πάει γενικώς») απλήρωτης εργασίας υπέρ... δυσπραγούντων κεφαλαιοκρατών. Κι όλα αυτά συνέβαιναν ήδη π.Κ. (προ Κρίσεως).
Φέτος προστίθεται κι η αφαίρεση μιας Κυριακής. Της πρώτης γιατί έρχονται πλέον οι εφτά (για πολλές περιπτώσεις κι όλες οι Κυριακές) και τέλος... η κυριακάτικη τεμπελιά των υπαλλήλων. Τα επιχειρήματα περί τόνωσης της αγοράς, ανάπτυξης και καταπολέμησης της ανεργίας είναι ολοφάνερα χονδροειδή ψέματα. Πέρα από το γεγονός ότι αυτό που λείπει για αγορές είναι τα χρήματα, ποια άραγε άτομα δεν είχαν χρόνο να ψωνίσουν αρκετά αυτές τις μέρες με τα καταστήματα ανοιχτά από το πρωί ως το βράδυ; Οι επιβάτες κρουαζερόπλοιων, οι τράνζιτ ταξιδεύοντες αεροπορικώς, τίποτα εξωγήινοι επισκέπτες; Το μόνο τμήμα του πληθυσμού που (αν είχε χρήματα)

Στο βασίλειο της κατανάλωσης και της λιτότητας

του Ιμανουελ Βαλερσταϊν

Παντού, σε όλο τον κόσμο, η πολιτική της λιτότητας είναι πρώτη πρώτη στην ατζέντα. Για την ακρίβεια, φαίνεται ότι, προς το παρόν, υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις: η Κίνα, η Βραζιλία, οι χώρες του Κόλπου, ίσως και κάποιες ακόμα. Αλλά αποτελούν εξαιρέσεις στην πολιτική της λιτότητας που διαπερνά σήμερα πέρα ως πέρα το παγκόσμιο σύστημα. Εν μέρει, η πολιτική αυτή είναι εντελώς κατασκευασμένη. Και εν μέρει αντανακλά ένα πραγματικό οικονομικό πρόβλημα. Πώς έχει το πράγμα;
Από τη μια, η απίστευτη σπατάλη του καπιταλιστικού συστήματος έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου το παγκόσμιο σύστημα απειλείται από την αδυναμία του να διατηρήσει συνολικά την κατανάλωση στο σημερινό επίπεδο -- ιδίως αν σκεφτούμε ότι το απόλυτο επίπεδο κατανάλωσης αυξάνεται συνεχώς. Εξαντλούμε βασικούς πόρους για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους, δεδομένου ότι ο καταναλωτισμός αποτέλεσε τη βάση των παραγωγικών και κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων μας.
Από την άλλη, γνωρίζουμε ότι η παγκόσμια κατανάλωση ήταν εξαιρετικά άνιση, τόσο μεταξύ των χωρών όσο και στο εσωτερικό των χωρών. Επιπλέον, σήμερα, το χάσμα μεταξύ των ευνοημένων και των χαμένων μεγαλώνει διαρκώς, πράγμα που συνιστά τη βασική πόλωση του παγκόσμιου συστήματός, όχι μόνο από οικονομική αλλά και από πολιτική και πολιτισμική άποψη.

Κάτι θα ξαναγεννηθεί, αλλά θα διαφέρει απ’ ό,τι ξέρουμε. Της Ροσάνα Ροσάντα

Η Ροσάνα Ροσάντα ζει στο Παρίσι εδώ και πολλά χρόνια. Το σπίτι της βλέπει στο Σηκουάνα, στην Αριστερή Όχθη, φυσικά. Το κτίριο του 19ου αιώνα έχει μια ξεχωριστή αύρα. Στο διαμέρισμά της, μου λέει ότι υπήρχε το τυπογραφείο της Κολέτ. Σ’ αυτή την παρισινή γωνιά ήλθα να της πάρω συνέντευξη. Της εξήγησα ότι έχουμε έναν ιδιαίτερο χώρο αφήγησης στην εφημερίδα Pubblico, που εμείς ονομάζουμε what‘s left. Ήταν περίεργη να μάθει για μας και για τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα: «Τι εννοεί ως αριστερά ο διευθυντής σου;», με ρωτάει.
Συνέντευξη στον Μάρκο Μπερλίνγκουερ
Της απαντάω ότι νομίζω ότι απ’ αυτή την άποψη ο διευθυντής έμεινε κολλημένος στο πέρασμά του από τη Fgci (τη νεολαία του ΙΚΚ) στα μισά της δεκαετίας του ’80. Αυτό την εξέπληξε και νομίζω ότι τη διασκέδασε: «Όσο περνάει ο καιρός - μου είπε -βρίσκω όλο και πιο υπέροχο εκείνο το κόμμα, το ΙΚΚ, στο οποίο έκανα πολλή κριτική. Υπήρξε ένα μεγάλο οικοδόμημα».
Την κοιτάζω, για μια στιγμή. Θυμόμουν τη Ροσάντα στη λογοτεχνική εικονογραφία του Manifesto:

Οι αμετανόητοι Μόντι(δες) της Ευρώπης

Του Κώστα Καπνίση

Είπε και ελάλησε η μαριονέτα του τραπεζιτικού – καπιταλιστικού μορφώματος ο επονομαζόμενος και ως Ιταλός «πρωθυπουργός» Μάριο Μόντι. Τι είπε; Ότι δεν πρόκειται να θέσει εαυτόν στη διάθεση του ιταλικού εκλογικού σώματος. Παρόλα αυτά αυτός ο «πολυεθνικός ήρωας» των τραπεζών, είπε το άλλο το καλό. Ναι, εκείνο με τον Τοτό. Ότι θα το σκεφτεί πολύ αλλά θα ηγηθεί την επόμενη μέρα.
Σύντροφοι Ιταλοί μην αγχώνεστε. Όποιον και να ψηφίσετε είτε είναι αριστερός είτε κεντρώος είτε δεξιός ο Σούπερ Μάριο είναι εδώ για εσάς. Τι μας θυμίζει; Τον Λουκά. Όχι τον ευαγγελιστή αλλά τον άλλο τον «Μέγα». Πάλι δεν καταλαβαίνετε; Τον Παπαδήμο ντε. Μεγάλες μορφές του απελευθερωτικού κινήματος των τραπεζών εναντίον των λαών της Ευρώπης. Δε βάζουμε των Η.Π.Α. γιατί εκεί δεν παίζουν. Καπιταλισμός σου λένε αλλά ήρεμα γιατί δεν το έχουν και σε μεγάλη υπόληψη το καπιταλιστικό όνειρο οι Αμερικανοί. Λεφτά στην τσέπη τους θέλουν να έχουν για να μεγαλώνουν αξιοπρεπώς την οικογένειά τους. Εκεί λοιπόν δεν παίζουν με τέτοια πράγματα. Είναι του σκεπτικού δουλεύω άρα πληρώνομαι και πληρώνομαι και καλά αλλιώς έχουμε άλλα.

Πόσους της ΕΡΤ πήρε μαζί του ο Σαμαράς στις Βρυξέλλες;

Πολύς λόγος έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες για το ταξίδι το οποίο πραγματοποιεί ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας στην Λατινική Αμερική και συγκεκριμένα σε Αργεντινή και Βραζιλία.
Οι υποστηρικτικοί πυλώνες του κατεστημένου και της τρικομματικής κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά και τα καθεστωτικά ΜΜΕ δημιουργούν εντυπώσεις συντηρώντας επί ημέρες το "θέμα" με το συνεργείο της ΕΡΤ, το οποίο συνόδευσε τον Αλέξη Τσίπρα για να καλύψει τις πολύ σημαντικές επαφές που είχε εκεί. Η υποκρισία περισσεύει και η σκοπιμότητα είναι εμφανής, ιδιαίτερα δε όταν η κυβερνητική πολιτική σε σχέση με την ΕΡΤ έχει θέσει στο στόχαστρο τους εργαζόμενους στη δημόσια τηλεόραση, την στιγμή που κάποιοι ημέτεροι κάνουν πάρτι (σιγά - σιγά θα τα δούμε όλα). Όταν, όμως, πρόκειται για την προβολή του Αντώνη Σαμαρά, τότε οι διαμένοντες στο Μέγαρο Μαξίμου γίνονται ανοιχτοχέρηδες, για τους δικούς τους ανθρώπους πάντοτε.
Το εντυπωσιακό είναι ότι ενώ έχει γίνει τόσος ντόρος από τα καθεστωτικά ΜΜΕ για το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στην Λατινική Αμερική, αντίστοιχα και πριν από λίγο καιρό κανείς δεν είχε

Αλέξης Τσίπρας: «Εντατικοποίηση του αγώνα των λαών απέναντι στην κυριαρχία των αγορών»

Επαφές στην Αργεντινή είχε αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με αξιωματούχους της χώρας.

Το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης που ακολουθεί η Αργεντινή -η βασική ιδέα του οποίου συμπυκνώνεται στη λογική «πρόσβαση στα δημόσια αγαθά για όλους» ήταν το βασικό αντικείμενο της συζήτησης μεταξύ του αντιπροέδρου της Δημοκρατίας Αρμάνδο Μπουντού και της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα, στο Μπουένος Άιρες.

Κατά τη συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε στην έδρα της Γερουσίας και διήρκεσε περίπου 1 ½ ώρα, αναλύθηκε διεξοδικά το πώς η Αργεντινή απαντά στην κρίση, ενώ ιδιαίτερη ήταν η αναφορά στα μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης των διμερών σχέσεων που, όπως επισημάνθηκε, παραμένουν, ακόμα, αναξιοποίητες.

«Ολοκληρώνοντας αυτό το ταξίδι κρατάμε εμπειρίες -θετικές και αρνητικές- δυο χωρών που έγιναν πειραματόζωα- πολύ πριν γίνει η χώρα μας- μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Που, όμως, κατάφεραν να ακολουθήσουν εναλλακτικούς δρόμους και να βγουν από την κρίση με ανάπτυξη,

H αλληλεγγύη στη Villa Amalias αποτελεί κομμάτι του αντιφασιστικού αγώνα

Του Γιάννη Αλμπάνη

Τελικά εισαγγελέας και ανακριτής δεν φάνηκαν να πείθονται από το τρομολάγνο τηλεοπτικό διάγγελμα του Νίκου Δένδια. Οι δικαστές, επαγγελματικός κλάδος που δύσκολα θα τον έλεγες φιλικό στους αναρχικούς, δεν υιοθέτησαν την υπουργική άποψη ότι η Villa Amalias ήταν εργαστήριο κατασκευής μολότοφ. Οι συλληφθέντες, μετά την αστυνομική επιδρομή στην κατάληψη, αντιμετωπίστηκαν από τις δικαστικές αρχές ως καταληψίες και όχι ως επικίνδυνοι διασαλευτές της εννόμου τάξεως: αφέθηκαν ελεύθεροι με χαλαρούς ή και καθόλου περιοριστικούς όρους.
Πώς θα μπορούσε βέβαια να γίνει διαφορετικά, όταν το μόνο εύφλεκτο υλικό που βρέθηκε στην Villaήταν 250 γραμμάρια πετρελαίου δίπλα από μία σόμπα; Πώς, διάολε, θα μπορούσαν να θεωρηθούν πρώτες ύλες εκρηκτικών τα άδεια μπουκάλια μπίρας, όταν ο εν λόγω χώρος διαθέτει αίθουσα συναυλιών και καθημερινής λειτουργίας αυτοδιαχειριζόμενο μπαρ; Μα πάνω απ΄ όλα, πώς θα ήταν δυνατόν να κατασκευάζονται μολότοφ επί 22 χρόνια στη Villa Amalias και η αστυνομία να

Τέλη, χαράτσι και πετρέλαιο... σε άτοκες δόσεις

Μέχρι και σε έξι άτοκες δόσεις μπορούν να πληρώσουν οι καταναλωτές το πετρέλαιο θέρμανσης και τα τέλη κυκλοφορίας χρησιμοποιώντας την πιστωτική τους κάρτα. Παράλληλα, οι τράπεζες επιτρέπουν στους πελάτες τους να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, μαζί με το χαράτσι, σε εννιά άτοκες δόσεις, αλλά και το τέλος εισοδήματος σε έως 12 άτοκες δόσεις.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τα Νέα», οι περισσότερες τράπεζες συνδυάζουν τα προγράμματα άτοκων δόσεων με μια σειρά από προνόμια για τους πελάτες τους προσφέροντας, για παράδειγμα, επιστροφή χρημάτων σε ποσοστό έως και 3% ή πόντους που μπορούν να μετατραπούν

Venceremos!!!

Guardian: Όσο οι Έλληνες ψηφίζουν με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον, Ελλάδα και Ευρώπη θα μείνουν για πολλά χρόνια στην ίδια κατάσταση!

 

Η παραπάνω φωτογραφία αναδείχτηκε από το Guardian ως μία από τις 19 καλύτερες φωτογραφίες του 2012. Ιδιαίτερο, όμως, ενδιαφέρον έχει ο συνοδευτικός σχολιασμός που παραθέτει η υπεύθυνη για τη στήλη δημοσιογράφος, Sarah Gilbert:

«Πρόκειται για την τελευταία προεκλογική ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, δηλαδή του αρχηγού του ελληνικού συντηρητικού κόμματος, πριν από την εκλογική του νίκη τον Ιούνιο. Μπορείτε να δείτε τον ενθουσιασμό των νεαρών υποστηρικτών που κυματίζουν τις σημαίες τους και ανάβουν τους πυρσούς τους. Ο φωτισμός ήταν καλός και δίνει μία όμορφη φωτογραφία, όμως όταν την κοιτάζω βλέπω κάτι διαφορετικό: Βλέπω ότι ο ελληνικός λαός συνεχίζει να υποστηρίζει ένα παλαιό στυλ κομματικής πολιτικής, όταν όλοι χρειαζόμαστε εκεί κάτι καινούργιο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων στην Ελλάδα