Η Δεξιά του Αντώνη Σαμαρά έστρωσε τον δρόμο στη Χρυσή Αυγή λέει στη συνέντευξή του στην "Αυγή" ο Νίκος Βούτσης, ενώ μέμφεται ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. για «υποκρισία» στο θέμα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Ο γραμματέας της Κ.Ο. και βουλευτής Α' Αθηνών, μιλώντας για τη νέα σελίδα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, επισημαίνει ότι η κοινωνία παρακολουθεί αν τα στελέχη του μπορούν και συνθέτουν διαφορετικές απόψεις και καταλήγει με το... σήμα ότι «αν πάμε με βάση τις ανάγκες των δικών μας χρόνων ωρίμανσης, είναι πάρα πολύ
πιθανό στο τέλος αυτής της πορείας ο λαός να μην μας έχει πλέον ανάγκη».
* Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ότι success story δεν υπάρχει. Από εδώ και πέρα τι γίνεται όμως; Κυβερνητικά στελέχη και οικονομικοί παράγοντες υπόσχονται καλύτερες ημέρες, επιπλέον στο εξωτερικό κορυφαίοι εκπρόσωποι της Ευρώπης δίνουν την αίσθηση ότι η θηλιά χαλαρώνει. Βλέπετε τέτοιο ενδεχόμενο στον ΣΥΡΙΖΑ;
Όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι υπήρξε λάθος συνταγή, ενώ εμείς λέμε ότι πέτυχε ως προς τον ανομολόγητο στόχο: τη μείωση, δηλαδή, των εισοδημάτων, το κοινωνικό ντάμπινγκ, την κατάργηση της εργατικής νομοθεσίας, τη δημιουργία ΕΟΖ κ.λπ. Στόχο που πέτυχαν 100%, έπεσαν όμως έξω σε κρίσιμες πλευρές, όπως είναι η διάρκεια της ύφεσης, ο υφεσιακός κύκλος στον οποίον έχει μπει η Ευρώπη, η έκρηξη της ανεργίας. Δεν ελέγχουν πλέον τις εξελίξεις και οι διαφωνίες π.χ. μεταξύ ΔΝΤ/Αμερικάνων και Ε.Ε. δεν είναι σικέ.
Η κρίση είναι συστημική και μόνο ευρωπαϊκή λύση μπορεί να δοθεί για το χρέος των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Ο συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να αλλάξει, αρκεί οι εργαζόμενοι της Ευρώπης να εκμεταλλευτούν αυτές τις εγγενείς αντιθέσεις που τώρα κορυφώνονται.
* Αντιρατσιστικό. Τι θα κάνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Το αντιρατσιστικό το έχουμε φέρει στη Βουλή από την πρώτη στιγμή, εδώ και ένα χρόνο. Αντιθέτως, η κυβέρνηση είναι φιλική προς την προπαγάνδα, την ατζέντα και τελικά τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής. Υπάρχει ένα κομμάτι στην ελληνική κοινωνία που εκφασίζεται και η λιτότητα καλλιεργεί ρατσισμό, λιτότητα στην οποία έχουν συναινέσει απολύτως ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. Άρα εδώ υπάρχει και ένα ζήτημα υποκρισίας. Σε καμία περίπτωση πάντως η αναγκαία επέκταση αυστηροποίηση της αντιρατσιστικής νομοθεσίας δεν πρέπει να αγγίξει πιστεύω ανθρώπων και ιδεολογίες, αλλά να είναι στην κατεύθυνση να αντιμετωπίζει την πρόκληση κρουσμάτων βίας.
* Το φλερτ της Ν.Δ. με τη Χρυσή Αυγή γίνεται επί τη βάσει εκλογικών υπολογισμών μόνο; Ή, μήπως, τελικά το παρελθόν ενός πολιτικού, οι άμεσοι συνεργάτες του είναι ο πραγματικός καθρέπτης του;
Ο κ. Σαμαράς είχε επιλέξει προεκλογικά να βάλει στην ατζέντα, αυτός μόνος, μεσούσης της κρίσης, για «ανακατάληψη των πόλεων», για εκδίωξη των, όπως λέει, «λαθρομεταναστών», για επιβολή της στρατηγικής της μηδενικής ανοχής. Αυτή η ατζέντα, μαζί με την προεργασία από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, βοήθησαν πολύ στην άνοδο και την αποθράσυνση της Χρυσής Αυγής. Είναι σαφές ότι βρίσκονται μπροστά σε ένα τέρας που δεν μπορούν να τιθασεύσουν.
* Εφιαλτική η προοπτική, αλλά αυτοί το νομιμοποίησαν;
Αυτοί το τροφοδότησαν. Η νομιμοποίησή του έγινε στη βάση μιας νέας αφήγησης που θέλει να επανέρχονται στο προσκήνιο οι ιδέες των νικητών του εμφυλίου. Για νικητές μίλησε ο κ. Σαμαράς, αυτός μόνος, στην εκδήλωση του Ιδρύματος Καραμανλή. Και, άρα, ο διμέτωπος, που πάντα ήταν στο οπλοστάσιο της Δεξιάς - Κεντροδεξιάς, αποκτά σήμερα μια εφιαλτική προοπτική, αφού ανοίγει το έδαφος στην εγκληματική απόφυση της Ακροδεξιάς, δηλαδή τη ναζιστική Χρυσή Αυγή.
* Ο Αλ. Τσίπρας εξήγγειλε πορεία προς τον λαό. Τι χαρακτηριστικά θα έχει αυτή η νέα σελίδα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ;
Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε δύο πράγματα ακόμη, πέραν των όσων, πολλών, κάνουμε ήδη στη Βουλή, στις δομές αλληλεγγύης, στους κοινωνικούς αγώνες. Αυτά δεν είναι αρκετά και αυτό είναι φανερό πλέον. Θα πρέπει αφενός να διαμορφώσουμε ακόμη περισσότερο τις προγραμματικές απόψεις μας σε κρίσιμα ζητήματα, αφετέρου από τον Τσίπρα μέχρι το «τελευταίο» μέλος του ΣΥΡΙΖΑ να είμαστε σε εγρήγορση με την κοινωνία, ώστε να γίνει αντιληπτό ότι μαζί μπορούμε να γυρίσουμε τη σελίδα.
* Κρίσιμο μέγεθος, η σύνθεση απόψεων. Μια αποστροφή σας στην τελευταία Κ.Ε. συζητήθηκε έντονα: «Δίνουμε την εικόνα διφυούς κόμματος» είπατε. Τι εννοούσατε; Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα και με ποια μέτρα;
Η εσωκομματική δημοκρατία όσο και η απρόσκοπτη συζήτηση όλων των διαφορετικών απόψεων είναι ζητήματα που μας χαρακτηρίζουν. Η αντιμετώπιση από τη Ν.Δ., το μιντιακό και ευρύτερα μνημονιακό σύστημα αφορά σε ένα βαθμό και την εντύπωση που δίνουμε ως φορέας εν συνόλω, ότι δεν έχουμε την ικανότητα σύνθεσης που είχαμε σε άλλες εποχές. Αυτό είναι πολύ κρίσιμο ζήτημα.
Η απλή συνύπαρξη παγιωμένων, εντελώς διαφορετικών απόψεων σε μερικά, και όχι όλα προφανώς, βασικά θέματα δείχνει στην κοινωνία ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να συνθέσουμε, και άρα να συνθέσουμε και μελλοντικά στο πεδίο της αριστερής διακυβέρνησης. Αυτή η δυνατότητα, ως εντύπωση στον κόσμο, είναι άκρως απαραίτητη για να στρατευθεί στην εναλλακτική πρόταση. Κατ' αρχήν για να έλθει να ψηφίσει -ούτε οι μισοί δεν απαντούν στις δημοσκοπήσεις...
Αυτή η πίστη στην εναλλακτική πρόταση, αλλά και στη σύνθεση, σε μεγάλο βαθμό αναιρείται, για να μην πω υπονομεύεται, από την αδυναμία μας μερικές φορές να καταδείξουμε ότι, παρά τις διαφορετικές απόψεις, με ευχέρεια καταλήγουμε σε αποτελέσματα. Η αίσθηση περί διφυούς κόμματος πρέπει να αναιρεθεί και αυτό το καθήκον, πιστεύω, το αισθανόμαστε όλοι, ανεξάρτητα από την άποψη, σήμερα πλειοψηφική ή μειοψηφική, στην οποία ανήκουμε.
* Πώς μπορεί να γίνει αυτή η υπέρβαση;
Απαιτούνται δύο πράγματα: συνειδητοποίηση της κατάστασης και ειλικρινής προσπάθεια σύνθεσης. Πρέπει ανοικτά και ειλικρινά να συζητήσουμε. Αν με το κοστούμι του 4% μπορούμε να κρατήσουμε τη ραχοκοκαλιά μας ή αν αυτές οι αξίες πρέπει να γονιμοποιηθούν μέσα σε όλη την ελληνική κοινωνία και να αναδιαμορφώσουν ένα προφανώς πολύ μεγαλύτερο κοστούμι, με συμμαχίες, με προοπτική και οδικό χάρτη διακυβέρνησης, με πλήρη φερεγγυότητα για τα μέτρα για τα οποία έχουμε δεσμευτεί ότι άμεσα θα πάρουμε. Το σημαντικό είναι να βλέπουμε πλέον τις εξελίξεις και τον εαυτό μας στο μεγάλο κάδρο και όχι σαν μια υπόθεση που θα εξαρτηθεί από άλλους.
Θορυβώδης η μεταλλαγή του ΚΚΕ
* Συμμαχίες. Στον δρόμο για την κατάκτηση της διακυβέρνησης βλέπει κανείς τι δυνάμει συμμάχους έχει. Με αφορμή και πάλι την τοποθέτησή σας στην Κ.Ε., το ΚΚΕ έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια μια αθόρυβη μετάλλαξη;
Αυτή η μεταλλαγή είναι θορυβώδης, δεν είναι καθόλου αθόρυβη. Τη βιώσαμε μέσα σε πολύ κρίσιμους ταξικούς αγώνες, από τον Δεκέμβριο του 2008. Αυτή η μεταστροφή και η απόλυτη άρνηση ανάληψης ευθυνών καθιστά αυτή τη δύναμη περίπου ουδέτερη μέσα στον πολιτικό αγώνα που διεξάγεται σήμερα στη χώρα μας, ενώ είναι παρούσα με τον δικό της τρόπο και κατά μόνας στους κοινωνικούς αγώνες. Αυτή η εξέλιξη είναι άκρως αρνητική και αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη ενωτικού, πιο μαζικού, ανατρεπτικού κινήματος για τη σωτηρία της κοινωνίας και της χώρας.
Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από την άλλη, υπάρχει κοινωνικός συγχρωτισμός σε μέτωπα, παρότι δεν υπάρχει πολιτική σύγκλιση. Ταυτόχρονα όμως μας ενδιαφέρει όλο το εύρος των δυνάμεων που αφορούν απόψεις και διεργασίες στον χώρο της ευρύτερης σοσιαλιστικής Αριστεράς, των οικολόγων ή και νέων πολιτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων με αριστερό πρόσημο. Άρα, και αυτό είχα πει στην Κ.Ε., ούτε επιβολή, ούτε ηγεμονισμός, ούτε δίπολο με τον ΣΥΡΙΖΑ από τη μια και τη Ν.Δ. απέναντι -αυτά θα ήταν ανόητα και ανιστόρητα για τη δική μας Αριστερά- ούτε όμως και ομηρεία, δηλαδή να περιμένουμε να αλλάξει γραμμή το ΚΚΕ.
Το πολιτικό τάιμινγκ και οι ρόλοι που θα παίξουμε όλοι μας μπαίνουν πια από τις λαϊκές ανάγκες, δεν έχουν σχέση με τις κομματικές ανάγκες π.χ. για να καταλάβουμε τι σημαίνει αξιωματική αντιπολίτευση και αριστερή διακυβέρνηση. Αντίθετα, αν πάμε με βάση τις ανάγκες των δικών μας χρόνων ωρίμανσης, είναι πάρα πολύ πιθανό στο τέλος αυτής τη πορείας ο λαός να μην μας έχει πλέον ανάγκη, να μην τον αφορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου