Να υπερασπιστούμε το πολίτευμα: τη Δημοκρατία

“ H Νέα Δημοκρατία δεν είναι δεξιό κόμμα. Κατέστη ακροδεξιό κόμμα. Μιμείται, γελοιωδώς, αλλά και επικινδύνως, τις πιο μαύρες στιγμές της ΕΡΕ. ”

Του Στέφανου Δημητρίου* 
«Εμείς πιστεύουμε ότι το τελευταίο πράγμα που μας έχει μείνει, σε αυτόν τον τόπο, να υπερασπιστούμε είναι οι θεσμοί και η Δημοκρατία. Και νομίζω ότι, όπως το ίδιο το Σύνταγμα ορίζει, αυτό πρέπει να το κάνουν πρώτα και κύρια οι ίδιοι οι πολίτες: να προστατεύουν τους θεσμούς και τη Δημοκρατία. Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα θεσμικό πραξικόπημα. Έχουμε χρέος όλοι, απέναντι σε αυτή την πράξη, να αντισταθούμε». Έτσι τελειώνει η δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και έχει δίκιο.
Έχει δίκιο όχι μόνο επειδή σαρώθηκε η κοινωνία, αλλά και επειδή η πολιτική του Μνημονίου δεν μπορεί να εδραιωθεί παρά μόνο σε βάρος του πολιτεύματος. Η Δημοκρατία είναι ακριβό πολίτευμα. Κοστίζει πολύ. Χρειάζεται απρόσκοπτη, πολιτική διαβούλευση ως εγγύηση της δημόσιας χρήσης του λόγου. Πρέπει να προωθεί τη διαφωνία και τον αντίλογο. Συνεπώς, θα πρέπει να προάγει τον συντεταγμένο πολιτικό λόγο προς τον οποίο θα μπορεί να εκφέρεται ο αντίλογος. Θα πρέπει να διευκολύνει τη δημιουργία συνδικάτων και σωματείων. Θα πρέπει να έχει δημόσια εκπαίδευση ως αξιακό αναβαθμό της παιδευτικής συγκρότησης των πολιτών. Θα πρέπει να έχει και φορέα ικανό να εγγυάται τη δημόσια ενημέρωση, όπως είναι η δημόσια τηλεόραση.

Με όλα τα στραβά και τα ανάποδά της, ως προς τη χρήση του μέσου, αυτό είναι η δημόσια τηλεόραση και γι' αυτό η ακώλυτη λειτουργία της εγγράφεται στις προσδιοριστικές του πολιτεύματος λειτουργίες. Η εμπλοκή στη λειτουργία της επιφέρει δυσλειτουργία στο πολίτευμα. Εάν αυτό αφορά την παρακώλυση της δημόσιας ενημέρωσης, τότε τι μπορεί να συνεπάγεται η κατάργησή της, μέσω πράξης νομοθετικού περιεχομένου, επιβληθείσης κατά προκλητική αναλογία προς τα αλήστου μνήμης βασιλικά διατάγματα του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»;

Θα πρέπει να σκεφτούμε ποιος και γιατί έκλεισε την ΕΡΤ. Η απάντηση είναι εντελώς προφανής: Την έκλεισε ο μείζων κυβερνητικός εταίρος. Την έκλεισε, επειδή χρειάζεται άμεσα να απολύσει εργαζομένους. Την έκλεισε, χωρίς αυτό να το απαιτεί η Κομισιόν. Την έκλεισε, επειδή έπρεπε να αποσπάσει την προσοχή από την ανεπιτυχή προσπάθεια να πωληθούν οι ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Όλα αυτά ισχύουν, πλην όμως υπάρχει και άλλη παράμετρος. Εδώ, πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: η Νέα Δημοκρατία δεν είναι δεξιό κόμμα. Κατέστη ακροδεξιό κόμμα. Μιμείται, γελοιωδώς, αλλά και επικινδύνως, τις πιο μαύρες στιγμές της ΕΡΕ.

Ως εκ τούτου, το κλείσιμο της ΕΡΤ εξηγείται με δύο λόγους:

Πρώτον, ικανοποιεί τις απαιτήσεις των στηριζόντων την κυβέρνηση καναλαρχών, κατσαπλιάδων επιχειρηματιών, δηλαδή αυτών που όντως έφεραν τη χώρα ώς εδώ. Χωρίς αυτούς, ο ακροδεξιός νεοφιλελευθερισμός δεν μπορεί να τελεσφορήσει. Είναι χαρακτηριστική η απειλή του υπουργού Οικονομικών, ότι θα αφαιρεί τις άδειες των σταθμών που αναμεταδίδουν το πρόγραμμα της ΕΡΤ. Η απειλή δεν πλήττει μόνο το πολίτευμα, αλλά και τη φιλελεύθερη και δικαιοκρατική υπόσταση του κράτους. Εξηγείται, αν σκεφτούμε ότι, σε περίπτωση εκλογών, η κυβερνώσα άκρα Δεξιά θα επιδιώξει αυτοδυναμία, μέσω επαναληπτικών εκλογών, και εν ανάγκη θα συμπράξει ακόμη και με το νεοναζιστικό έκτρωμα που θα την συνδέσει ευθέως με την, ως φαίνεται ουδέποτε εγκαταλειφθείσα, παράδοση του φον Γιοσμά. Αυτό εξηγείται και αλλιώς: σε όλη την Ευρώπη, ο καπιταλισμός επιτίθεται στη δημοκρατία. Όποιος μιλά για φασισμό, χωρίς να μιλά και για καπιταλισμό, λέει μισερά λόγια. Αυτό όμως δεν είναι του παρόντος. Το παρόν μας είναι προείκασμα του ελευσόμενου, ζοφερού μέλλοντος το οποίο προοιωνίζεται το θεσμικό πραξικόπημα.

Ο ακροδεξιός πρωθυπουργός θέλει να τελειώνει με τη συνταγματική πολιτική. Αυτός είναι ο δεύτερος λόγος που εξηγεί το γιατί έκλεισε η ΕΡΤ. Είναι καλό να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αλλά είναι ακόμη καλύτερο να λέμε και τους ανθρώπους με τα δικά τους. Ο δεύτερος λόγος έχει το όνομα του αρχηγού της ακροδεξιάς, πλέον, Νέας Δημοκρατίας· αυτής της καρικατούρας της ΕΡΕ.

Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι συγκυβερνώντες εταίροι: εάν έχουν πολιτικό ίσκιο. Αλλά, για να έχεις ίσκιο, θα πρέπει να έχεις και όρθιο ανάστημα, σαν αυτό που η Αριστερά μάς καλεί να υψώσουμε, εκτελώντας το δημοκρατικό-πατριωτικό μας καθήκον, όπως το ορίζει το άρθρο 120, παρ. 2, του Συντάγματος: «Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων». Η συνέπεια όλων κρίνεται, κάθε φορά, από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων. Αυτή ήταν – και παραμένει – η ιστορική προσφορά και συνέπεια της Αριστεράς στην πατρίδα, τη δημοκρατία και την κοινωνία. Αυτή είναι η αυτοκρατής αξία του δημοκρατικού πατριωτισμού της.

*Ο Στέφανος Δημητρίου διδάσκει πολιτική φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

ΠΗΓΗ: avgi.gr