“ Η ΕΡΤ είναι το κρίσιμο σταυροδρόμι. Κάθε υπαναχώρηση,
κόπωση, διάσπαση των εργαζομένων και εφησυχασμός θα αποβούν
καταστροφικά για όλους ”
Του Θέμη Τζήμα
Οι τρεις πρόεδροι οδεύουν στο σφαγιασμό της ΕΡΤ, 2600 εργαζομένων,
ενός σημαντικοτάτου τμήματος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και
επιπλέον δημοκρατικών δικαιωμάτων, με στόχο να συντηρήσουν έως τις
γερμανικές εκλογές, τουλάχιστον, τη μνημονιακή συγκυβέρνηση και με αντάλλαγμα για τα δύο δεκανίκια του Σαμαρά, μεγαλύτερη συμμετοχή στη νομή της εξουσίας, με περισσότερα υπουργεία.
Η εν εξελίξει υπόθεση της νέας φάσης κρίσης της δημοκρατίας μας, με επίκεντρο την ΕΡΤ προσφέρει πολύ κρίσιμα διδάγματα:
1) Το κέντρο βάρος των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα βρίσκεται στον αντιδραστικό άξονα του Βερολίνου λόγω της κυριαρχίας των μνημονιακών και δεξιών δυνάμεων στην Ελλάδα αλλά και λόγω των νεοαποικιακών οικονομικών και πολιτειακών δεσμών που χαλκεύθηκαν στη βάση των μνημονίων. Η εξάρτηση δηλαδή δομείται τόσο στο εποικοδόμημα, όσο και στη βάση. Το πρόβλημα επομένως της χώρας αφορά εν πολλοίς τα αποικιακά δεσμά με τα οποία τη δένει το κατεστημένο σε αντιδραστικές μερίδες του υπερεθνικού κεφαλαίου και ταυτόχρονα σε ξένα κρατικά συμφέροντα που υπηρετούν το εν λόγω κεφάλαιο. Οι πολιτικές εξελίξεις αποφασίζονται και δρομολογούνται εκτός χώρας και κόντρα στον ελληνικό λαό, υποβιβάζοντας την Ελλάδα εν τοις πράγμασι και πλήρως σε καθεστώς υπανάπτυκτης, περιφερειακής χώρας, που παραμένει στο ευρώ όχι προς όφελός της αλλά προς όφελος της συστημικής ευστάθειας του ευρωπαϊκού, καπιταλιστικού κέντρου. Η οποιαδήποτε λοιπόν δύναμη θελήσει να υπηρετήσει όντως αντιμνημονιακή πολιτική και εναλλακτική, αριστερή ή έστω εν γένει προοδευτική στρατηγική εξόδου από την κρίση δεν μπορεί παρά να έχει σαφές αντί- αποικιακό πρόγραμμα τόσο στο εποικοδόμημα- ανατροπή της μνημονιακής συγκυβέρνησης και μπλοκάρισμα των πολιτικών της με κάθε πρόσφορο μέσο- όσο και στη βάση.
2) Τα δύο αυτά στοιχεία συνεπάγονται πρώτον την ανάγκη κόμματος με στέρεο αριστερό προσανατολισμό, αντισυστημικού χαρακτήρα, που θα δουλέψει με στόχο την οργάνωση των εργαζομένων, της νεολαίας, των κινημάτων και εν γένει του λαού. Όχι κόμματος που επιφανειακά μόνο θα αναλώνεται σε αντιπολίτευση εξυπνακίστικου χαρακτήρα και συγκρούσεων στελεχών σε στημένα τηλεπαράθυρα. Ο λαός πρέπει να μπλοκάρει την κυβέρνηση στο δρόμο γιατί μόνο έτσι οι τριγμοί από την κρίση θα φτάσουν στο πολιτικό κέντρο του Βερολίνου. Δεύτερον, χρειαζόμαστε μια νέα παραγωγική συμμαχία εργατικών στρωμάτων και τμήματος του παραγωγικού κεφαλαίου που θα αγωνιστεί για ανασυγκρότηση και ανάπτυξη με ωφελημένο το λαό.
3) Μέχρι τότε, μέχρι δηλαδή ο ίδιος ο λαός να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί, η νεοφιλελεύθερη πολιτική των μνημονίων θα εντείνεται και μαζί της ο αυταρχισμός, υπό τις επιταγές της Μέρκελ και των ευρώ- αντιδραστικών. Σε αυτό το πλαίσιο, μόλις καταρρεύσει υπό το βάρος της εντεινόμενης κρίσης και των αντιφάσεών του, ο νυν κυβερνητικός συνασπισμός θα δρομολογήσουν τον επόμενο αντίστοιχου κλίματος συνασπισμό, με φόβητρο ή – λιγότερο πιθανό σε πρώτη φάση- συμμέτοχη τη Χρυσή Αυγή. Θα αξιοποιήσουν κάθε κρατικό μηχανισμό, λειτουργία και φυσικά τα μεγάλα ιδιωτικά καρτέλ με κύρια το τραπεζικό και το μιντιακό. Κάθε αυταπάτη λοιπόν περί δήθεν προοδευτικού ρόλου των ΔΗΜΑΡ- κόμματος Βενιζέλου ή αντισυστημικότητας της Χρυσής Αυγής είναι επικίνδυνη γιατί αποπροσανατολίζει και οδηγεί σε νέες ήττες το λαό και τους εργαζομένους.
4) Άμεσα, μετά το θέατρο των τριών που οδηγεί στην εξαφάνιση της ΕΡΤ με αντίτιμο τα τριάντα αργύρια του ανασχηματισμού θα ζήσουμε όργιο προπαγάνδας με πλήρη έλεγχο του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου και απόπειρα μαζικού ξεπουλήματος κάθε αξιόλογου τμήματος του δημοσίου τομέα. Έπονται νέα μέτρα και περαιτέρω αποψίλωση κοινωνικών δικαιωμάτων. Η ΕΡΤ είναι κατά συνέπεια κρίσιμο σταυροδρόμι και κάθε υπαναχώρηση, κόπωση, διάσπαση των εργαζομένων και εφησυχασμός θα αποβούν καταστροφικά για όλους. Στη βάση των παραπάνω και με βέβαιαη σχεδόν τη συμφωνία των τριών πρέπει να διατηρήσουμε όσο γίνεται ζωντανό το δημοκρατικό αγώνα και τον αγώνα για υπεράσπιση της ΕΡΤ και από την άλλη, άμεσα, τα όποια αγωνιστικά συνδικάτα και κινήματα να προβούν με κέντρο την ΕΡΤ σε δικό τους, ξεχωριστό συντονισμό, με μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό σε κάθε μαζικό χώρο, χτίζοντας την άλλη πολιτική εξόδου από την κρίση από κάτω προς τα πάνω.
Έρχονται πολύ δύσκολες μέρες που θα τις βγάλουμε πέρα μόνο με αγώνα και αλληλεγγύη.
http://www.periodista.gr
Η εν εξελίξει υπόθεση της νέας φάσης κρίσης της δημοκρατίας μας, με επίκεντρο την ΕΡΤ προσφέρει πολύ κρίσιμα διδάγματα:
1) Το κέντρο βάρος των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα βρίσκεται στον αντιδραστικό άξονα του Βερολίνου λόγω της κυριαρχίας των μνημονιακών και δεξιών δυνάμεων στην Ελλάδα αλλά και λόγω των νεοαποικιακών οικονομικών και πολιτειακών δεσμών που χαλκεύθηκαν στη βάση των μνημονίων. Η εξάρτηση δηλαδή δομείται τόσο στο εποικοδόμημα, όσο και στη βάση. Το πρόβλημα επομένως της χώρας αφορά εν πολλοίς τα αποικιακά δεσμά με τα οποία τη δένει το κατεστημένο σε αντιδραστικές μερίδες του υπερεθνικού κεφαλαίου και ταυτόχρονα σε ξένα κρατικά συμφέροντα που υπηρετούν το εν λόγω κεφάλαιο. Οι πολιτικές εξελίξεις αποφασίζονται και δρομολογούνται εκτός χώρας και κόντρα στον ελληνικό λαό, υποβιβάζοντας την Ελλάδα εν τοις πράγμασι και πλήρως σε καθεστώς υπανάπτυκτης, περιφερειακής χώρας, που παραμένει στο ευρώ όχι προς όφελός της αλλά προς όφελος της συστημικής ευστάθειας του ευρωπαϊκού, καπιταλιστικού κέντρου. Η οποιαδήποτε λοιπόν δύναμη θελήσει να υπηρετήσει όντως αντιμνημονιακή πολιτική και εναλλακτική, αριστερή ή έστω εν γένει προοδευτική στρατηγική εξόδου από την κρίση δεν μπορεί παρά να έχει σαφές αντί- αποικιακό πρόγραμμα τόσο στο εποικοδόμημα- ανατροπή της μνημονιακής συγκυβέρνησης και μπλοκάρισμα των πολιτικών της με κάθε πρόσφορο μέσο- όσο και στη βάση.
2) Τα δύο αυτά στοιχεία συνεπάγονται πρώτον την ανάγκη κόμματος με στέρεο αριστερό προσανατολισμό, αντισυστημικού χαρακτήρα, που θα δουλέψει με στόχο την οργάνωση των εργαζομένων, της νεολαίας, των κινημάτων και εν γένει του λαού. Όχι κόμματος που επιφανειακά μόνο θα αναλώνεται σε αντιπολίτευση εξυπνακίστικου χαρακτήρα και συγκρούσεων στελεχών σε στημένα τηλεπαράθυρα. Ο λαός πρέπει να μπλοκάρει την κυβέρνηση στο δρόμο γιατί μόνο έτσι οι τριγμοί από την κρίση θα φτάσουν στο πολιτικό κέντρο του Βερολίνου. Δεύτερον, χρειαζόμαστε μια νέα παραγωγική συμμαχία εργατικών στρωμάτων και τμήματος του παραγωγικού κεφαλαίου που θα αγωνιστεί για ανασυγκρότηση και ανάπτυξη με ωφελημένο το λαό.
3) Μέχρι τότε, μέχρι δηλαδή ο ίδιος ο λαός να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί, η νεοφιλελεύθερη πολιτική των μνημονίων θα εντείνεται και μαζί της ο αυταρχισμός, υπό τις επιταγές της Μέρκελ και των ευρώ- αντιδραστικών. Σε αυτό το πλαίσιο, μόλις καταρρεύσει υπό το βάρος της εντεινόμενης κρίσης και των αντιφάσεών του, ο νυν κυβερνητικός συνασπισμός θα δρομολογήσουν τον επόμενο αντίστοιχου κλίματος συνασπισμό, με φόβητρο ή – λιγότερο πιθανό σε πρώτη φάση- συμμέτοχη τη Χρυσή Αυγή. Θα αξιοποιήσουν κάθε κρατικό μηχανισμό, λειτουργία και φυσικά τα μεγάλα ιδιωτικά καρτέλ με κύρια το τραπεζικό και το μιντιακό. Κάθε αυταπάτη λοιπόν περί δήθεν προοδευτικού ρόλου των ΔΗΜΑΡ- κόμματος Βενιζέλου ή αντισυστημικότητας της Χρυσής Αυγής είναι επικίνδυνη γιατί αποπροσανατολίζει και οδηγεί σε νέες ήττες το λαό και τους εργαζομένους.
4) Άμεσα, μετά το θέατρο των τριών που οδηγεί στην εξαφάνιση της ΕΡΤ με αντίτιμο τα τριάντα αργύρια του ανασχηματισμού θα ζήσουμε όργιο προπαγάνδας με πλήρη έλεγχο του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου και απόπειρα μαζικού ξεπουλήματος κάθε αξιόλογου τμήματος του δημοσίου τομέα. Έπονται νέα μέτρα και περαιτέρω αποψίλωση κοινωνικών δικαιωμάτων. Η ΕΡΤ είναι κατά συνέπεια κρίσιμο σταυροδρόμι και κάθε υπαναχώρηση, κόπωση, διάσπαση των εργαζομένων και εφησυχασμός θα αποβούν καταστροφικά για όλους. Στη βάση των παραπάνω και με βέβαιαη σχεδόν τη συμφωνία των τριών πρέπει να διατηρήσουμε όσο γίνεται ζωντανό το δημοκρατικό αγώνα και τον αγώνα για υπεράσπιση της ΕΡΤ και από την άλλη, άμεσα, τα όποια αγωνιστικά συνδικάτα και κινήματα να προβούν με κέντρο την ΕΡΤ σε δικό τους, ξεχωριστό συντονισμό, με μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό σε κάθε μαζικό χώρο, χτίζοντας την άλλη πολιτική εξόδου από την κρίση από κάτω προς τα πάνω.
Έρχονται πολύ δύσκολες μέρες που θα τις βγάλουμε πέρα μόνο με αγώνα και αλληλεγγύη.
http://www.periodista.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου