Πιο πολλοί οι "αλήτες" στην Ευρώπη!

Η ανεργία εκτοξεύτηκε στην Ευρωζώνη, με τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου να κρατούν τα θλιβερά πρωτεία. Πρόκειται για άλλη μια απόδειξη ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική που έχει επιβληθεί και ο νάρθηκας που έχει φορεθεί στις κοινωνίες προοιωνίζονται μόνο δεινά για τους Ευρωπαίους πολίτες
Τα όσα δήλωσαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες περί "ανάπτυξης" δεν είναι καν λέξεις παρηγορίας. Είναι ξεδιάντροπο επικοινωνιακό παιχνίδι. Ανάπτυξη με ανεργία; Ανάπτυξη υπό τα δεσμά του νέου Συμφώνου Σταθερότητας, που προτάσσει τον μηδενισμό των δημοσίων ελλειμμάτων εις βάρος των κοινωνικών δικαιωμάτων; Ακόμη κι αν υπάρχουν αναξιοποίητα κοινοτικά κονδύλια, όπως συμβαίνει με την Ελλάδα, θα λιμνάζουν, διότι η δημοσιονομική αυστηρότητα δεν επιτρέπει την αναγκαία χαλάρωση, ώστε να βρεθούν χρήματα για να συγχρηματοδοτηθούν δημόσια έργα. Και μέσα στο τούνελ της ύφεσης δεν υπάρχει ενδιαφέρον ιδιωτών επενδυτών να ρισκάρουν..
Όταν, λοιπόν, επιβάλλεται η πολιτική της ύφεσης, είναι υποκριτικό και συνιστά κοροϊδία για τους πολίτες να μας παραμυθιάζουν ο Έλληνας πρωθυπουργός και οι Ευρωπαίοι συνεταίροι του περί της επικείμενης ανάπτυξης. Πάντοτε υπάρχει το αμείλικτο ερώτημα "ανάπτυξη για ποιον;".

Η άνωθεν επιβαλλόμενη ύφεση, που βάζει φωτιά στο κοινωνικό σπιράλ της ανεργίας, καθιστά ακόμη πιο ανυπόληπτες τις κυβερνητικές και τις οικονομικές ελίτ της Ε.Ε. Χθες η πόλη Μπαγιόν της νοτιοδυτικής Γαλλίας έζησε μέρες που θυμίζουν την ελληνική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, μόλις τον περασμένο Οκτώβριο. Ο Σαρκοζί αποδοκιμάστηκε από νεαρούς που βρίσκονταν σε απόγνωση, οι οποίοι τον αποκάλεσαν "πρόεδρο των πλουσίων". Χρειάστηκε να παρέμβουν τα γαλλικά ΜΑΤ για να... απεγκλωβιστεί. Μετά κατέφυγε στη γνωστή θρασυδειλία των ομοίων του, επιτιθέμενος εκ του ασφαλούς στους "αλήτες"! (Όχι, ακόμη δεν αιτιάται τον ΣΥΡΙΖΑ!)
Όσα, λοιπόν, ζούμε στη χώρα μας, με την αποδοκιμασία των ενόχων και την καταστροφή της ζωής μας, δεν αποτελούν ελληνική ιδιορρυθμία. Η ένταση της καταστροφής είναι μεγαλύτερη στη χώρα μας, αλλά το αίτημα "να φύγουν" απλώνεται και στην Κεντρική Ευρώπη. Προχθές, τα μεγάλα συλλαλητήρια εργαζομένων, ανέργων, μαθητών και φοιτητών στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία έδειξαν τον δρόμο της Ευρώπης των λαών κόντρα στην Ευρώπη των εργαζομένων, της Ευρώπης των λαϊκών αναγκών κόντρα στο αδηφάγο κεφάλαιο.
Το αίτημα είναι να αφήσουμε... άνεργους τους πολιτικούς που διαλύουν τη ζωή και τα όνειρά μας. Μπορούμε! Ας το έχει υπόψη του ο κ. Σαμαράς, ο οποίος χθες προσκύνησε τη Μέρκελ και τον Γιούνκερ, δίνοντας όρκους πίστης στο Μνημόνιο. Μπορούμε! Και δεν είμαστε μόνοι μας! Οι "αλήτες" γίνονται πολλοί σε ολόκληρη την Ευρώπη, είμαστε πλειοψηφία!
avgi