Εκλογές... παλιγγενεσίας!

Είναι επείγον το κοινωνικό αίτημα για άμεση προσφυγή στις κάλπες. Οι δυνάμεις του αστισμού σύρονται στις εκλογές, παρότι οι δημοσκοπήσεις προαναγγέλλουν την κατάρρευσή τους. Ο κατακερματισμός τους πολλαπλασιάζεται με αποτέλεσμα η Νέα Δημοκρατία να μην πείθει για τον στόχο της "αυτοδυναμίας", οι ρητορισμοί Βενιζέλου περί "αυτοδύναμης Ελλάδας" να μην συγκαλύπτουν την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ. Ακόμη κι αυτός ο στόχος της συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ φαίνεται μετέωρος, καθώς οι 151 έδρες απομακρύνονται.
Παρά τις διαφορές τακτικής και τις προεκλογικές ανάγκες κομματικής επιβεβαίωσης, όλα τα κόμματα του αστισμού ομονοούν στις επιθέσεις κατά της Αριστεράς. Η κινδυνολογία περί επαπειλούμενου "χάους", την οποία περιφέρει ο ΣΕΒ, δεν τρομοκρατεί την κοινωνία, διότι αυτή γνωρίζει ότι είναι οι δυνάμεις του Μνημονίου οι δράστες του χάους που βιώνει.

Οι εκλογές που θα γίνουν σε 40 ή 50 ημέρες θα αποτελέσουν το πρώτο βήμα για να αναζητηθεί διέξοδος από την κρίση. Το δίλημμα "αυτοί ή εμείς" αναδεικνύει την κρισιμότητα, αλλά και τις δυνατότητες του λαϊκού παράγοντα και της Αριστεράς. Εκλογές τέτοιου είδους γίνονται κάθε 30 χρόνια...
Το δίλημμα "Μνημόνιο ή έξω από το ευρώ" μπορεί να αποδειχθεί μπούμερανγκ για τους εμπνευστές του. Σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, με πιο χαρακτηριστική τη Γαλλία, αναδύεται η λαϊκή αξίωση για ανατροπή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου διαχείρισης της Ε.Ε. Ο μετριοπαθής σοσιαλιστής για την προεδρία της Γαλλίας Ολάντ αναγκάζεται να μιλήσει για "επαναδιαπραγμάτευση του συμφώνου δημοσιονομικής σταθερότητας", υπόσχεται μεγαλύτερο δημόσιο τομέα με προσλήψεις 50.000 εκπαιδευτικών και άλλων 150.000 νέων σε "θέσεις εργασίας του μέλλοντος", αρνείται τον περιορισμό του δημόσιου χρέους και προαναγγέλλει αύξηση των φορολογικών συντελεστών ακόμη και 80% για τα μεγάλα εισοδήματα.
Είναι προφανές ότι ο Ολάντ επιχειρεί να ανταποκριθεί στην κοινωνική πίεση, προκαλώντας την οργή του Βερολίνου. Την ίδια ώρα ο υποψήφιος της ενωμένης Αριστεράς Μελανσόν καταγράφει διψήφια ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Η δύναμη της ενότητας κινητοποιεί εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλους, οι οποίοι συμβολικά κατέλαβαν και πάλι τη Βαστίλλη.
Κάτι τρέχει τώρα στη Γαλλία, πιθανώς αύριο στη Γερμανία, σύντομα ευρύτερα στην Ε.Ε. Οι Έλληνες δεν είμαστε μόνοι και απομονωμένοι. Απομένει να αποδειχθεί σε ποιο βαθμό θα συγχρονιστούν οι διαθέσεις και η οργή των ευρωπαϊκών λαών. Το αίτημα, που προωθεί η γαλλική Αριστερά, να γίνει δημοψήφισμα για το νέο Σύμφωνο, μπορεί να ανασυστήσει τον ευρωπαϊκό δημόσιο χώρο της Αριστεράς και να χαλάσει τα σχέδια του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Να επαναφέρει στο προσκήνιο τους ευρωπαϊκούς λαούς με στόχο την επαναθεμελίωση της Ε.Ε. ενάντια στα νεοφιλελεύθερα δόγματα, με προτεραιότητα στην απασχόληση, το κοινωνικό κράτος και το περιβάλλον.
Οι εκλογές μπορεί να αποδειχθούν καταλύτης όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Να στείλουν μήνυμα για προοδευτικές εξελίξεις. Μέρα που είναι σήμερα μπορούμε να ισχυριστούμε (εορταστική αδεία) ότι θα πρόκειται για εκλογές... (ευρω)παλιγγενεσίας!
avgi