Δυο χρόνια πέρασαν σχεδόν από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου και για το μόνο που θα μπορούσε να είναι κανείς σίγουρος, μετά τις πρώτες εκβιαστικές φωνές της τότε κυβέρνησης περί στάσης πληρωμών, είναι ότι πλέον κυριαρχεί το συναίσθημα της απογοήτευσης. Καμιά ελπίδα δεν φαίνεται από πουθενά , ενώ μέρα με τη μέρα οι έλληνες χάνουν ότι είχαν και δεν είχαν, από τις αποταμιεύσεις τους. Ενώ από την πρώτη στιγμή η μοναδική επιλογή ήταν για τον απλό μέσο πολίτη ένα σωστό επενδυτικό κλίμα και ένα επενδυτικό πλαίσιο που θα απελευθέρωνε τις δυνάμεις της ανάπτυξης, το μόνο που δεν έγινε τελικά ήταν αυτό.
Δυο χρόνια μετά και αφού έγινε ότι ήταν δυνατόν για να εξαφανισθούν τεράστια ποσά, να κλείσουν εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, η ανεργία να έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, ενώ παράλληλα
ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού να είναι καταχρεωμένο στις τράπεζες και στο κράτος, το μόνο που είδαμε να σκάει μύτη, είναι το ζήτημα των ΕΟΖ στα πλαίσια της συνέχισης της πολιτικής των Γερμανών στη χώρα μας σε αγαστή συνεργασία με τους κυβερνήτες του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.
Μέσα από ένα θολό τοπίο και με μπροστάρηδες τα επιμελητήρια προσπαθούν να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις στους έλληνες επιχειρηματίες, ενώ το θέμα είναι ακόμα πιο σοβαρό, αν σκεφθεί κανείς ότι τα σχέδια που προβάλουν ως πρωτοποριακά για τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας, έρχονται ως συνέχεια της συνεργασίας με την Άγκυρα για μεγάλες επενδύσεις στη Θράκη από Τούρκους επιχειρηματίες.
Φυσικά για άλλη μια φορά οι δικαιολογίες είναι τουλάχιστον αστείες, όπου οι ΕΟΖ θα διέπονται από μια άλλη διοίκηση διαφορετική από τη διοίκηση που υπάρχει, ενώ ούτε λίγο ούτε πολύ στην Ελλάδα θα έχουμε και άλλες υπηρεσίες που θα κάνουν πλέον την ίδια δουλειά, αλλά αυτές θα είναι καλύτερες και φυσικά ο ελληνικός λαός θα καλείται να πληρώνει δυο ίδιες υπηρεσίες την καλή και την μάπα…
Στην καλή τα πάντα θα γίνονται γρήγορα και σε περίπτωση που κάποιος υπάλληλος δεν απαντήσει σε μια επενδυτική πρόταση, θα μπορούσε δηλαδή και να λαδωθεί για να μην απαντήσει αρνητικά, τότε η επένδυση θα εγκρίνεται αυτομάτως… κάτι σαν Ρουάντα δηλαδή.
Την ίδια στιγμή που προσπαθούν να τουμπάρουν τους επιχειρηματίες να δεχθούν τα σχέδια που θα εξυπηρετήσουν της επιλογές της Άγκυρας στη Θράκη, κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες να παραπλανήσουν και τα Εργατικά Κέντρα, με την υπόσχεση ότι οι εργαζόμενοι θα είναι έλληνες υπήκοοι, αλλά δυσκολεύονται να απαντήσουν πως θα μπορούσαν να αποκλείσουν τις χιλιάδες των μουσουλμάνων της Νότιας Βουλγαρίας μιας και είναι υπήκοοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ να θυμίσουμε ότι είναι και ο βασικός μοχλός επηρεασμού της Βουλγαρικής κυβέρνησης από την Άγκυρα. Τη μια εφευρίσκουν ότι οι έλληνες είναι πιο μορφωμένοι και παραπέμπουν σε υψηλά εξειδικευμένες επιχειρήσεις, κάτι σαν επιχειρήσεις που συνεργάζονται με τη ΝΑΣΑ δηλαδή, ενώ αδυνατούν να απαντήσουν ακόμα και σ αυτή την περίπτωση για ποιο λόγο να μη κάνουν οι Τούρκοι επιχειρηματίες τις επενδύσεις στο Τουρκικό έδαφος, όπως τα εργοστάσια που συναρμολογούν τα αεροπλάνα τους…
Σήμερα η Ελλάδα έχει ανάγκη από κλίμα εμπιστοσύνης για τον επενδυτή όλων των μεγεθών. Οι συμφωνίες Παπανδρέου Ερντογάν δεν είναι η λύση. Σήμερα χρειάζεται ένας άλλος άνεμος να αναζωογονήσει τις ελπίδες μας και σ αυτή την περίπτωση η λύση είναι μια. Άλλη πολιτική, από άλλα πρόσωπα, με άλλες προτάσεις.
hxo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου