«Δηλαδή θα μπορούσα να ζητήσω και εγώ κάποτε άσυλο σε μια χώρα της Ευρώπης» σκεφτόμουν καθώς ο δικηγόρος του Μαμαντού Μπα συνέχιζε να μου εξηγεί τη νομική διαδικασία που ακολούθησε.
Είναι αλήθεια ότι στη χώρα που εργάζομαι η ελευθερία του Τύπου έχει πέσει στην 99η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, γεγονός που σημαίνει ότι όλοι οι συνάδελφοί μου στη μοναρχία του Κουβέιτ, στο βασίλειο του Μπουτάν ή ακόμη και στο ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου απολαμβάνουν μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης από εμένα. Και η Γουινέα άλλωστε, απ όπου πήρε άσυλο ο Μαμαντού είναι μόνο τρεις θέσεις πιο κάτω στο 102.
Και είναι αυτός επαρκής λόγος να ζητήσεις άσυλο;. Δεν ζούμε και στη Βόρεια Κορέα.
Στην Ελλάδα επίσης έχω δει συναδέλφους μου να οδηγούνται στην εντατική από την αστυνομία (Μάριος Λώλος), άλλους να δέχονται απειλές εκτέλεσης από στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού (Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος) ή να σέρνονται στα δικαστήρια για τη λίστα Λαγκάρντ (Κώστας Βαξεβάνης) όταν όλοι οι ένοχοι της λίστας κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Αλλά να ζητήσεις άσυλο γιά αυτά; Άσυλο ζητάνε πρόσφυγες που έρχονται από την Αφρική και την Ασία.
Υπάρχει φυσικά και ο κίνδυνος να σε βασανίσει η αστυνομία αν συμμετάσχεις σε κάποια αντιφασιστική συγκέντρωση, να σε δολοφονήσει κάποιος αστυνομικός αν πίνεις μπύρα σε λάθος στενό των Εξαρχείων ή να σε διαπομπέυσουν στα κανάλια αν είσαι οροθετικός. Και αν σε πιάσει η αστυνομία; Είσαι σίγουρος ότι θα βγείς από τη φυλακή πριν περάσουν τρία χρόνια ενώ κανένα δικαστήριο δεν θα έχει προλάβει να ασχοληθεί καν με την περίπτωσή σου; Τουλάχιστον όταν φτάσεις στην έδρα του δικαστηρίου τελειώνει η αγωνία σου. Ξέρεις ότι αν δεν είσαι εφοπλιστής, εκδότης ή κάποιο άλλο μεγάλο λαμόγιο που στήριξες το μεταπολιτευτικό καθεστώς, είσαι χαμένος από χέρι.
Αλλά και πάλι να ζητήσεις άσυλο; Άσυλο ζητάνε αυτοί που ζουν σε δικτατορίες.
Μπορεί φυσικά να μην κινδυνεύεις από το κράτος αλλά από το παρακράτος και τα τάγματα εφόδου της ελληνικής αστικής (ο θεός να την κάνει) τάξης. Να έρχονται οπαδοί του Μελισσανίδη και να σε σπάνε στο ξύλο επειδή διαφωνείς με τα σχέδιά τους για την κατασκευή ενός γηπέδου. Να περνά η Χρυσή Αυγή και να σε στέλνει στο νοσοκομείο επειδή είσαι συνδικαλιστής σε μια περιοχή που παίζονται τα συμφέροντα συγκεκριμένων εφοπλιστών. Αλλά ας μην πηγαίνει ο νους σας στο κακό. Μπορεί απλώς να επιχειρήσει την πολιτική σου εξόντωση ένας από τους δημοσιογράφους εκβιαστές που εξέθρεψαν οι μεγαλύτεροι Έλληνες καναλάρχες της δεκαετίας του ’90. Η μπορεί να σε στοχοποήσει κάποιος άνθρωπος του ΠΑΣΟΚ επειδή βρέθηκες δίπλα στις καθαρίστριες και τις επόμενες ημέρες να βλέπεις τη φωτογραφία σου σε ένα κόκκινο κύκλο να κυκλοφορεί σε όλο το Ιντερνετ.
Πιστεύετε πραγματικά ότι ο Μαμαντού Μπα είχε πολύ σοβαρότερους λόγους όταν εγκατέλειψε τη Γουινέα και αργότερα την Ελλάδα για να ζητήσει άσυλο στο Βέλγιο. «Η δημοκρατία και το κράτος δικαίου που συνάντησα στην Ελλάδα ήταν η Δημοκρατία και το κράτος δικαίου της Αφρικής» μου είπε όταν τον συνάντησα στις Βρυξέλλες. Και είχε δίκιο.
Άρης Χατζηστεφάνου
Περιοδικό Unfollow Ιούλιος 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου