Ο φασισμός ως εγκεφαλική διαταραχή

του Δημήτρη Αδαμίδη, Παιδίατρου - Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών

Η οικονομική κρίση δημιουργεί σε κάθε απλό άνθρωπο αισθήματα ανασφάλειας, απώλειας ελέγχου του μέλλοντός του, ματαίωσης, αδικίας, οργής, απομόνωσης από τους άλλους. Δημιουργείται μέσα μας μια έντονα αρνητικά φορτισμένη κατάσταση, αυτό που η ιατρική ορίζει ως στρες.

Ο εγκέφαλός μας έχει ένα σύστημα ανίχνευσης καταστάσεων στρες και κέντρα καθοδήγησης των μηχανισμών διαχείρισής του. Αρχικά αντιλαμβανόμαστε την στρεσογόνα κατάσταση με την αμυγδαλή του εγκεφάλου που καθοδηγεί την εγγενή φοβική αντίδραση του τύπου βάλτο στα πόδια ή χτύπα. Στη συνέχεια παρεμβαίνει άλλο κέντρο ο ιππόκαμπος που αναστέλλει την μη αποδεκτή από το περιβάλλον συμπεριφορά (π.χ. θέλω να χτυπήσω τον ξεφτιλισμένο υπουργό, αλλά κρατιέμαι για αργότερα γιατί τώρα δεν συμφέρει). Οπότε δίνεται ο χρόνος στα ανώτερα εγκεφαλικά κέντρα να επεξεργαστούν τα δεδομένα, να αναλύσουν την κατάσταση και να οργανώσουν σχέδιο δράσης (π.χ. είμαι απογοητευμένος, φοβάμαι

Υπερψηφίστηκε η αναβάθμιση της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ

Υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ η αναβάθμιση της Παλαιστίνης σε κράτος παρατηρητή – μη μέλος του ΟΗΕ. Αναλυτές κάνουν λόγο για μια έμεση «σιωπηρή» αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους.
Υπέρ της αναβάθμισης τάχθηκαν 138 χώρες μέλη, ενώ κατά μόλις εννέα. Επίσης 41 κράτη μέλη απείχαν από την ψηφοφορία.
Νωρίτερα, ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς, κατά τη διάρκεια ομιλίας του, είχε ζητήσει από τις χώρες μέλη του ΟΗΕ να εγκρίνουν ένα «πιστοποιητικό γέννησης» του Παλαιστινιακού κράτους.
«Εξήντα πέντε χρόνια πριν, την ίδια ημέρα, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε με ψήφισμά το πιστοποιητικό γέννησης του Ισραήλ, μοιράζοντας τα εδάφη σε δύο κράτη και δημιουργώντας το Ισραήλ. Σήμερα η Γενική Συνέλευση καλείται και πάλι, από την ίδια την πραγματικότητα, να εκδώσει το πιστοποιητικό γέννησης του Πλαιστινιακού κράτους», δήλωσε ο Αμπάς, που δέχτηκε θερμό

Να απαλλάξουμε την κοινωνία από τον παραλυτικό φόβο της εξαθλίωσης

Του Παναγιώτη Βωβού*

Καθώς εξελίσσεται η συζήτηση για τον χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί είναι αυτοί και αυτές που τονίζουν την ανάγκη για τη διατήρηση και ενίσχυση του αριστερού ριζοσπαστικού του χαρακτήρα. Θεμιτό μεν, αλλά γενικό και αφηρημένο, μιας και αυτό κρίνεται στις συγκεκριμένες προτάσεις. Για παράδειγμα, τι είναι αριστερό και ριζοσπαστικό στο θέμα των μισθών; Συχνά η απάντηση είναι επί της ουσίας η βούληση για επιστροφή τους στα προ κρίσης επίπεδα ή πιο ρεαλιστικά η αποκατάσταση του βασικού μισθού στα 700. Φυσικά και δικαιούται να κάνει κανείς αυτή τη συζήτηση, όμως δεν νομίζω ότι υπάρχει εδώ κάτι το ριζοσπαστικό. Μάλλον θυμίζει την ίδια συζήτηση της εποχής των κεϋνσιανών πολιτικών ή της εποχής των νεοφιλελεύθερων σε φάση ανάπτυξης. Μια απλή διελκυστίνδα ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία για τη διανομή του παραγόμενου πλούτου.

Συχνά, όταν συζητάμε για αυτά τα θέματα στον ΣΥΡΙΖΑ, παίρνουμε θέση με βάση την εκτίμησή μας για το τι θέλει ο λαός. Ο οποίος είναι λογικό, εκπαιδευμένος τόσα χρόνια σε συγκεκριμένες λογικές, να ελπίζει σε μια στοιχειώδη αποκατάσταση του επιπέδου ζωής που είχε, χωρίς να αναζητά άλλου

«Ας αφήσει το facebook ο Σαμαράς και ας έρθει στη βουλή»

Σφοδρή υπήρξε η επίθεση που εξαπέλυσε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και στην τρικομματική κυβέρνηση υποστηρίζοντας ότι «τα 3 κόμματα (της συγκυβέρνησης) είναι οι χειροκροτητές της κυρίας Μέρκελ ενώ ο Σαμαράς θριαμβολογεί στο facebook και δεν έρχεται στην Βουλή».
Χαρακτηριστικότερο όσων είπε ο Αλέξης Τσίπρας είναι το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχουν στη «συνομωσία της σιωπής και της συγκάλυψης». Μάλιστα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης χαρακτήρισε τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης «λαγούς της εξαθλίωσης των πολιτών».
Στο πλαίσιο της συζήτησης της πρότασης για εξεταστική επιτροπή για το Μνημόνιο ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε «Η άρνηση της πρότασης και η θριαμβολογία σας είναι από φόβο που σας κάνει να φυγομαχείτε.. Ο φόβος σας έδωσε την εκλογική νίκη θα σας οδηγήσει όμως και σε πρωτοφανή ήττα.

Όταν ο Σαμαράς ήταν υπερήφανος για τον Ταμήλο

Ήταν το 2010 όταν ο Αντώνης Σαμαράς μιλούσε δημόσια για τον βουλευτή Τρικάλων της ΝΔ, Μιχάλη Ταμήλο, εξαίροντας το όραμα και τη γνώση που διαθέτει, καθώς και την ικανότητά του να σε πείθει «γιατί έχει δύναμη ψυχής». Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που δήλωσε στην Υποεπιτροπή Υδάτινων Πόρων της Βουλής ότι «δεν μπορούμε να ερχόμαστε κάθε εβδομάδα στην Επιτροπή και να πληρωνόμαστε μία φορά τον μήνα».

"Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος"

Όλα όσα κρύβει ο Σαμαράς από τον Στουρνάρα

Τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα δεν μπορεί να τον χαρακτηρίσει κανείς «δυνατό παίκτη». Μάλλον θυμίζει προκάτ τεχνοκράτη προερχόμενο από το υπηρετικό προσωπικό της τραπεζοκρατίας. Οι παλαιότεροι τον θυμούνται να μην αφήνει σε ησυχία τον Κώστα Σημίτη «ψάχνοντας να χωθεί κάπου» και τελικά το πέτυχε. Χώθηκε στη ζωή των Ελλήνων με τέτοιον τρόπο ώστε είναι πάντοτε ανήσυχος - κατά δήλωσή του - μήπως είναι εκείνος ο οποίος τελικά θα κρεμαστεί στο Σύνταγμα. Μπήκε στον «κύκλο της Φρανκφούρτης», ο οποίος σχεδιάζει ήδη από τη δεκαετία του 1970 να καθορίσει την πορεία της Ελλάδας εντάσσοντάς την στη σφαίρα επιρροής της Γερμανίας.
Ο Γιάννης Στουρνάρας, πέραν από την τυπική επάρκεια των οικονομικών γνώσεων που έχει στα χαρτιά και τη λατρεία στο σούσι το οποίο καταναλώνει κυρίως όταν υπογράφει τις αποφάσεις της ελληνικής κοινωνικής γενοκτονίας, όπως λένε οι πιο καταρτισμένοι ότι είναι το απόλυτο παράδειγμα απουσίας και έλλειψης οικονομικής σκέψης. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο τον εμπιστεύεται το ανώτερο σύστημα, τον ανώτερο διευθυντήριο που τον επέβαλε και τον χρησιμοποιεί σήμερα. Έτσι ο υπουργός Οικονομικών μπορεί και εκτελεί χωρίς ιδιαίτερα μεγάλους ενδοιασμούς τις άνωθεν εντολές από τα υπερθενικά και ντόπια ξένα κέντρα

Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό

Το 1977, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η 29η Νοεμβρίου ανακηρύσσεται σε Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό, με σκοπό να αναδείξει διεθνώς το παλαιστινιακό ζήτημα. Στις 29 Νοεμβρίου του 2010, 63 χρόνια μετά, μόνο ένα κράτος υφίσταται. Αυτό του Ισραήλ.
Η Λωρίδα της Γάζας, μαζί με την Ανατολική Ιερουσαλήμ και το υπόλοιπο της Δυτικής Όχθης, κατελήφθη από το Ισραήλ το 1967. Το Ισραήλ επιβάλει ολοένα και αυστηρότερους περιορισμούς στην κυκλοφορία Παλαιστινίων εντός και εκτός της Γάζας από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, συμπεριλαμβανομένης της κυκλοφορίας τους σε άλλα μέρη των Κατεχόμενων Παλαιστινιακών Εδαφών. Το γεγονός αυτό αντιτίθεται στην αρχή, η οποία είναι αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα, ότι η Δυτική Όχθη, περιλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και η Λωρίδα της Γάζας αποτελούν εδαφική μονάδα.
Μετά την «επίσημη αποχώρησή» του από τη Λωρίδα της Γάζας, το 2005, το Ισραήλ ποτέ δεν

Αξιολόγηση και αναξιολόγηση, του Χρήστου Κυργιάκη

Από τότε που άρχισε να συζητιέται όχι απλώς η πρόθεση αλλά η ειλημμένη απόφαση των υπεύθυνων για τα της παιδείας, να θεσπίσει τη διαδικασία της αξιολόγησης, έχουν ειπωθεί και ακουστεί χιλιάδες γνώμες, έχουν γραφτεί εκατοντάδες αναλύσεις, σε μια προσπάθεια να αποδειχτεί αν η αξιολόγηση είναι «καλή» ή «κακή» και αν τελικά πρέπει να γίνει ή όχι.

Λαμβάνοντας υπόψη μας τη συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων στη δημόσια διαβούλευση που έγινε με πρωτοβουλία του υπουργείου παιδείας, θα μπορούσε να βγει σαν πρώτο συμπέρασμα ότι οι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν την αξιολόγηση.

Τι σημαίνει όμως «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου»;

Για να δώσει κάποιος την όποια απάντηση, θα πρέπει να ορίσει πρώτα τι πάει να πει «εκπαιδευτικό έργο».

Από τη δική μου μικρή εμπειρία, στο πώς αντιλαμβάνεται η εκπαιδευτική κοινότητα το εκπαιδευτικό έργο, δεν υπάρχει μία αλλά πολλές απαντήσεις.

Ήδη, με αφορμή την εξαγγελία της διενέργειας της διαδικασίας της αξιολόγησης, φούντωσε η

Η ψυχολογία της Αντίστασης

Του Μενέλαου Χαραλαμπίδη

Ο Γιόζεφ Γκαίμπελς (Joseph Goebbels) το Φεβρουάριο του 1942 έγραψε στο ημερολόγιό του ότι «οι κάτοικοι των κατεχόμενων περιοχών είναι βουτηγμένοι στις υλικές έγνοιες. Η πείνα και το κρύο είναι στην ημερήσια διάταξη. Άνθρωποι που η μοίρα τους έχει χτυπήσει τόσο σκληρά, σε γενικές γραμμές δεν κάνουν επαναστάσεις».[1] Η διαπίστωση του Γκαίμπελς μπορεί σε γενικές γραμμές να ήταν σωστή, είχε όμως σαφώς ορισμένη ημερομηνία ισχύος. Πέρα από μια δραστήρια μειοψηφία που ήδη από το καλοκαίρι του 1941 προσπαθούσε να οργανώσει την αντιστασιακή δράση, ολοένα και περισσότεροι κάτοικοι της πόλης ακολουθούσαν το παράδειγμά της ιδιαίτερα από την άνοιξη του 1942 και μετά, όταν δηλαδή οι επιπτώσεις του λιμού άρχισαν να περνούν από το σωματικό στο ψυχολογικό κυρίως επίπεδο. Ο λιμός άφησε πίσω του μια ξεκάθαρη κατάσταση για τη μεγάλη πλειοψηφία των Αθηναίων. Η στρατιωτική κατοχή της χώρας δεν επέβαλε απλά μια ανεπιθύμητη αλλαγή, αλλά απειλούσε άμεσα τη ζωή των κατοίκων της. Δεν ήταν αναγκαίο να στραφείς κατά των Γερμανών ή

Δράση της Διεθνούς Αμνηστίας για την αστυνομική βία στην Ελλάδα

Εκστρατεία για την αστυνομική βία στην Ελλάδα πραγματοποιεί η Διεθνής Αμνηστεία με σκοπό «να διασφαλίσει ότι η αστυνομία θα πράττει βάσει Διεθνούς Δικαίου και θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα». Διαβάστε την ανακοίνωση...
Η Διεθνής Αμνηστία έχει μακρόχρονες και συνεχιζόμενες ανησυχίες αναφορικά με την παράλειψη των αρχών στην Ελλάδα να διασφαλίσουν ότι η αστυνομία σέβεται και προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα και δρα βάσει διεθνούς δικαίου.
Μετά το θάνατο του 16χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από όπλο αστυνομικού το Δεκέμβριο του 2008, υπήρξαν πολλοί ισχυρισμοί για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μέλη των σωμάτων ασφαλείας προς τους διαδηλωτές, κατά την διάρκεια των μαζικών κινητοποιήσεων που ξέσπασαν μετά τον πυροβολισμό. Οι καταγγελίες έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα τη τελευταία περίοδο με την εισαγωγή σοβαρών “μέτρων λιτότητας” από την κυβέρνηση, έπειτα την επιδείνωση της

Ας αναδείξουμε εμείς οι ίδιοι το νέο mainstream

Του Πρόδρομου Σεϊτανίδη

Άμα κανείς διαβάσει τους τίτλους των μεγάλων εφημερίδων, θα πιστέψει πως όλοι οι εργαζόμενοι είναι, τουλάχιστον, Συριζαίοι. Οι «εργολαβικοί» καθαριστές του ΑΠΘ που διεκδικούν το ξεροκόμματό τους, οι δάσκαλοι στην Ξάνθη που βγάζουν κόκκινη κάρτα στη Χρυσή Αυγή, οι εργαζόμενοι της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ που τους έχουν αλλάξει τα φώτα, οι υπάλληλοι των ΟΤΑ που βλέπουν τους Δήμους να νεκρώνονται, οι πανεπιστημιακοί που θέλουν τα ΑΕΙ αυτόνομα ιδρύματα-παραγωγούς γνώσης κι όχι έρμαια της αγοράς και τσιράκια της κυβέρνησης: όλοι αυτοί, σύμφωνα με κάποιους καλοπληρωμένους κονδυλοφόρους, είναι «απομεινάρια παλιάς εποχής, μαθημένοι στο πελατειακό κράτος κοκ». Αυτά, βέβαια, τα λέει και ο Σίμος Κεδίκογλου, που έχοντας σπουδάσει δημοσιογραφία στη Μόσχα κατά τη δεκαετία του ΄80, είχε το απόλυτο CV για να γίνει κυβερνητικός εκπρόσωπος της τρόικας εσωτερικού! Ακόμα κι αν παραβλέψουμε πως οι εν λόγω καλοπληρωμένοι κονδυλοφόροι αμείβονται μέσω προσωπικών

Δημοσκόπηση VPRC για τα "Επίκαιρα": Πάνω από 30% ο ΣΥΡΙΖΑ

Χωρίς όρια η Σαμαρική προπαγάνδα

Η προπαγάνδα έχει και τα όρια της. Μετά τη συμφωνία του Eurogroup, την οποία αν εκτιμήσει κανείς σε βάθος, αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι και τόσο καλή για τη χώρα μας, οι υποστηρικτικοί πυλώνες, του καταρρέοντος πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, επιδόθηκαν στο αγαπημένο τους «σπορ», της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και της ωραιοποίησης της σκληρής αλήθειας.
Η αλήθεια είναι ότι η «λύση», δηλαδή η απόφαση του Eurogroup αποτελεί έναν προσωρινό συμβιβασμό ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην Γερμανία, τον οποίο ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ούτε «πήρε μυρωδιά» πως επετεύχθη. Το βέβαιο επίσης είναι ότι όχι μόνο δεν λύνεται το πρόβλημα της χώρας, αλλά κυρίως θα επιταχυνθεί και θα ολοκληρωθεί η διαδικασία φτωχοποίησης του ελληνικού λαού και η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση πρέπει να επιτύχει την «τέλεια εφαρμογή» του προγράμματος (πολύ αμφιβάλλουμε) και να έχει την τύχη μαζί της.

28-11-1925: Γληνός και Δελμούζος παύονται από την Μαράσλειο

Σαν σήμερα, στις 28 Νοεμβρίου του 1925, οι παιδαγωγοί Δημήτριος Γληνός και Αλέξανδρος Δελμούζος παύονται από την Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, καθώς η διδασκαλία τους κρίνεται "εθνικά επιβλαβής" (Μαρασλειακά).

Του Κ.Μπογδανίδη
Πριν 80 χρόνια η ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα συγκλονίστηκε από μία ακόμη σύγκρουση που είχε αφορμή το γλωσσικό-παιδαγωγικό ζήτημα. Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις και οι διαμάχες που ξεκίνησαν στις αρχές του εικοστού αιώνα κορυφώθηκαν με τα «Μαρασλειακά», την υπόθεση που διαδραματίστηκε με πρωταγωνίστρια καθηγήτρια του Μαράσλειου Διδασκαλείου και της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Δύο φωτισμένοι δάσκαλοι, ο Αλέξανδρος Δελμούζος και ο Δημήτρης Γληνός έχασαν τη θέση τους επειδή υποστήριξαν το αυτονόητο!
Οι τρεις κεντρικές φυσιογνωμίες του Εκπαιδευτικού Ομίλου (που ιδρύθηκε το 1910), ο Δ. Γληνός, ο Μ. Τριανταφυλλίδης και ο Αλ. Δελμούζος, συνεργάστηκαν με τον Βενιζέλο μέσα στη δεκαετία του

ΙΣΠΑΝΙΑ: Στις μεγάλες ουρές των συσσιτίων!

Το ήδη υψηλό ρεκόρ ανεργίας στην Ισπανία συνεχίζει να αυξάνεται, ενώ όλο και περισσότεροι διώχθηκαν από τα σπίτια τους επειδή δεν μπορούν πλέον να πληρώσουν το ενοίκιο, ή την υποθήκη τους. Η οικονομική κρίση είναι ιδιαίτερα εμφανής στα συσσίτια της χώρας.
Το μαγειρείο της φιλανθρωπικής οργάνωσης Emaus, στη πόλη Torremolinos, στις παρυφές της Μάλαγα, σήμερα το πρωί, όπως και κάθε άλλη μέρα εχει τη ίδια δουλειά. Εδώ, βρίσκεται ο Pepi, η Adriana και ο Diego και προετοιμαζουν φαγητό για πάνω από 100 άτομα, που κάθε μέρα έρχονται εδώ, επειδή δεν μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά να αγοράσουν τρόφιμα απο μόνοι τους.
- Η μαμά μου είναι άνεργη και έχει τρία παιδιά, λέει η 18χρονη Dariana, που επισκέπτεται το μαγειρείο για να πάρει ρύζι, σαλάτα, ψωμί και φρούτα για τη μητέρα της και τα αδέλφια της.

Μετά το δάνειο, πολιτική χρεωκοπία

Διαστάσεις "εθνικής επιτυχίας" επιχειρεί να δώσει ο Σαμαράς στην απόφαση του Eurogroup, παρ' ότι αυτή είναι γεμάτη με νέους δυσβάσταχτους όρους για τη χώρα και δεν δίνει καμιά προοπτική βιωσιμότητας του χρέους. Κυρίως καμιά προοπτική για ανάπτυξη. Είναι άραγε τυχαίο ότι η μακροσκελής απόφαση του Eurogroup περιλαμβάνει διάφορες λεξούλες (ανάμεσά τους και νεολογισμούς, με τους οποίους καλύπτονται οι λογιστικές αλχημείες), αλλά αποφεύγει κάθε αναφορά στην ανάπτυξη;
Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο. Είναι αποκαλυπτικό για το τούνελ ύφεσης στο οποίο σπρώχνεται η ελληνική οικονομία, με το χρέος να χρησιμοποιείται ως μοχλός ποδηγέτησης της χώρας και περαιτέρω διάλυσης της κοινωνίας.
Το "διάγγελμα" Σαμαρά είναι γεμάτο ψέματα, με πιο χαρακτηριστικό ότι από τις δόσεις θα πέσουν χρήματα στην αγορά. Θα δοθεί, λέει, μόνο το 10% για τα τοκοχρεωλύσια και το υπόλοιπο "θα μείνει με τον έναν ή άλλο τρόπο μέσα στη χώρα". Εννοεί προφανώς στα τραπεζικά θησαυροφυλάκια,

Γιάννης Δραγασάκης: Έτσι, μα­ζί με τη κοι­νω­νία, θα κυ­βερ­νή­σου­με

Τη συ­νέ­ντευ­ξη στην Εποχή πή­ρε ο Μά­κης Μπα­λα­ού­ρας

Σε μια πε­ρίο­δο κα­ται­γι­στι­κών ε­ξε­λί­ξεων για το ελ­λη­νι­κό και ευ­ρω­παϊκό πρό­βλη­μα, με την κυ­βέρ­νη­ση α­πού­σα, και πέ­ντε η­μέ­ρες πριν τη συν­διά­σκε­ψη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, κου­βε­ντιά­σα­με με τον υ­πεύ­θυ­νο του κυ­βερ­νη­τι­κού προ­γράμ­μα­τος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για την πο­ρεία του κόμ­μα­τος και τον προ­σα­να­το­λι­σμό του μπρο­στά στις κυ­βερ­νη­τι­κές ευ­θύ­νες.

********************

Η κυ­βέρ­νη­ση συ­μπε­ρι­φέ­ρε­ται σαν τον σπα­σί­κλα μα­θη­τή. Προχ­θές βγή­κε ο Στουρ­νά­ρας και εί­πε ό­τι το χρέ­ος εί­ναι βιώ­σι­μο, ό­ταν γί­νε­ται με­γά­λη σύ­γκρου­ση για­τί δεν εί­ναι βιώ­σι­μο.

Σε ό,τι α­φο­ρά το χρέ­ος, με την υ­φι­στά­με­νη πο­λι­τι­κή δεν α­να­μέ­νε­ται να γί­νει βιώ­σι­μο ού­τε με­τά το 2030. Η τα­κτι­κή της κυ­βέρ­νη­σης εί­ναι ε­πι­κίν­δυ­νη διό­τι στη­ρί­ζε­ται στην ε­ξής λο­γι­κή: ε­μείς ε­κτε­λού­με ό­λες τις ε­ντο­λές των πι­στω­τών, και ει­δι­κό­τε­ρα της Γερ­μα­νίας, ελ­πί­ζο­ντας πως στο τέ­λος θα κά­νουν κά­τι και για ε­μάς. Αυ­τή εί­ναι πά­ρα πο­λύ ε­πι­κίν­δυ­νη τα­κτι­κή διό­τι δεν λει­τουρ­γεί έ­τσι ο κα­πι­τα­λι­στι­κός κό­σμος. Δεν λει­τουρ­γεί με φι­λαν­θρω­πι­κά αι­σθή­μα­τα ή με τη λο­γι­κή της α­νταλ­λα­γής δώ­ρων, ού­τε υ­πάρ­χει ό­ριο στις α­παι­τή­σεις και στη λι­τό­τη­τα. Ακρι­βώς γι’ αυ­τό βλέ­που­με ό­τι α­πό το 2010 έως σή­με­ρα η πο­ρεία που α­κο­λου­θούν εί­ναι μια πο­ρεία κοι­νω­νι­κής ε­ξου­θέ­νω­σης και

Καλπάζει ο ΣΥΡΙΖΑ σε νέα δημοσκόπηση

Δημόσιο: Από τον Δ.Κ. άρχισε η «ανθρωποφαγία»

Του Ιάσονα Παναγιωτόπουλου
Καφκικές σκηνές διαδραματίζονται στον δημόσιο τομέα τις τελευταίες μέρες, με την κυβέρνηση να χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να απολύσει υπαλλήλους και να πιάσει τους στόχους του Μνημονίου που αφορούν τη συρρίκνωση του Δημοσίου.
Πρόκειται για σκηνές ανθρωποφαγίας όπου καταστρατηγείται κάθε μορφή δικαιοσύνης, με πρώτο το κριτήριο αθωότητας και δεύτερο το δικαίωμα στην υπεράσπιση.
Με εντολή του υπουργού Yγείας τέθηκε χθες σε αργία ο Δ.Κ., την υπόθεση του οποίου φέραμε στη δημοσιότητα.
Ο Δ.Κ. κλήθηκε το πρωί αιφνιδίως στη διεύθυνση προσωπικού. Εκεί του παραδόθηκε σε φάκελο η διαπιστωτική πράξη με την οποία τίθεται σε αργία, και μάλιστα αναδρομικά από τον περασμένο Αύγουστο.
Εκκρεμεί σε βάρος του πειθαρχική διαδικασία η οποία δεν έχει ξεκινήσει ακόμα και έχει

Ολιγαρχίες ελέω ψήφου, του Περικλή Κοροβέση

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει αρχίσει μια γόνιμη συζήτηση κατά πόσο η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είναι δημοκρατία και όχι ολιγαρχία. Παράλληλα, τίθεται το ερώτημα κατά πόσο η Άμεση Δημοκρατία της Αρχαίας Αθήνας, είναι δυνατόν να εφαρμοστεί σήμερα και κάτω από ποιες συνθήκες. Και πριν μπούμε στο κυρίως θέμα μας, ας απορρίψουμε ένα μύθο που σχεδόν έχει γίνει μια ιστορική βεβαιότητα. Οι δυτικές δημοκρατίες διεκδικούν τις ρίζες τους στην Αθηναϊκή Δημοκρατία. Το πολίτευμα της Αθήνας πέθανε με την έλευση των Μαδεδόνων και μέχρι στιγμής δεν έχει αναστηθεί. Ακόμα και το όνομα Δημοκρατία είχε ξεχαστεί. Οι Ρωμαίοι το αντικατέστησαν με το Res- Publica που δεν είχε ούτε το περιεχόμενο ούτε τη λειτουργία της αρχαίας Αθήνας.
Η φιλελεύθερη δημοκρατία έχει ληξιαρχική πράξη γέννησης. Είναι μόνο τρεισήμισι αιώνων και γεννήθηκε στην Αγγλία του Κρόμγουελ. Και όταν μόνη της για ενάμισι περίπου αιώνα, μέχρι να έρθουν οι επαναστάσεις στην Αμερική και τη Γαλλία, που επεξεργάστηκαν η κάθε μια αυτό το

Η θεωρία των άκρων και το ευρώ

Του Κώστα Καπνίση

Αν ρίξουμε μια ματιά πίσω, στο μακρύ παρελθόν, θα παρατηρήσουμε ότι οι λαοί δημιούργησαν την ιδιαίτερη δική τους παράδοση πολιτισμού και πολιτικής οργάνωσης των πραγμάτων, δίνοντας ο καθένας τη δική του απάντηση στη μεγάλη πρόκληση της ζωής. Σήμερα στην αυγή της τρίτης χιλιετίας αμφισβητείται πέρα από κάθε όριο της νομιμότητας(πλέον) η αξία της πολιτικής σαν κάτι που δεν έχει ιδιαίτερο νόημα και αξία μπροστά στην μεγαλύτερη εξουσία του πλανήτη που δεν είναι άλλη από τις αγορές. Συνθήματα όπως «πρόοδος», «εκσυγχρονισμός», «εξέλιξη», «ανάπτυξη», λεηλατούν κυριολεκτικά την σκέψη και την ψυχή προσώπων και κοινωνιών ολόκληρων.
Στην Ευρώπη του σήμερα ένα ολόκληρο σύστημα, το οποίο είναι κατεξοχήν υπεύθυνο για την υπερχρέωση αλλά και τον μαρασμό αρχικά των κοινωνιών του ευρωπαϊκού Νότου, διαβλέπει μέσα από αυτόν τον γενικό ξεπεσμό των ιδεολογιών τη μοναδική διέξοδο σωτηρίας του από τις δικές του αμαρτίες με αντάλλαγμα την ίδια την παραμονή του στην εξουσία με οποιονδήποτε

ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΛΟΓΙΟ

Του Καρτέσιου

Σήμερα τα ξημερώματα επετεύχθη από τον Γιάννη Στουρνάρα στις Βρυξέλλες μία τεράστια νίκη της Ελλάδας που μόνο έναν τίτλο θα μπορούσε να έχει: «Μπράβο μαλάκα!». Ναι, ναι, ξέρω, τα γνωστά, οι πανηγυρισμοί θα ξεκινήσουν και οι σάλπιγγες θα ηχήσουν στα τείχη με την επιστροφή του κ. Στουρνάρα, ο οποίος μέσα στην παραζάλη του δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά «για τη βοήθειά του στην προσπάθεια», λέγοντας ότι «χωρίς την αποφασιστική συμβολή του δεν θα είχαν προωθηθεί οι 72 προαπαιτούμενες, για την εκταμίευση της δόσης, ενέργειες»!!!
Τι έγινε ρε παιδιά; Από πότε ένας υπουργός ευχαριστεί τον πρωθυπουργό επειδή «είχε συμβολή»; Εν πάση περιπτώσει, αυτή είναι λεπτομέρεια. Η ουσία είναι ότι η απόφαση του Eurogroup και του ΔΝΤ, δίνει στην Ελλάδα μόνο 10,6 δισ. ευρώ για τη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού και τα 23,8 δισ. ευρώ σε ομόλογα του EFSF που προορίζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Τρεις λόγοι που η "λύση" του eurogroup δεν είναι λύση

Γιώργος Παντελίδης
 

Τη μεγάλη αισιοδοξία του, πρόλαβε να εκφράσει ο Πρωθυπουργός Α. Σαμαράς αμέσως μετά, την απόφαση, για το eurogroup και τη διαβεβαίωση της εκταμίευσης της δόσης.

Η πραγματικότητα όμως για άλλη μια φορά θα διαψεύσει τα σχέδια του και μάλιστα σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα από το προηγούμενο. Μια σειρά από μελέτες και στοιχεία, όπως επίσης και το που θα πάει αυτή η δόση είναι οι παράγοντες που με τεράστια σαφήνεια θα οδηγήσουν την κατάσταση σε ένα  νέο eurogroup με την ίδια ατζέντα. Αυτό όμως, που προξενεί ερωτηματικά είναι το αν τελικά όλα γίνονται απλά για να κερδηθεί λίγος χρόνος παραπάνω ή αν γίνεται επειδή υπάρχει πράγματι η πεποίθηση ότι αυτή η αδιέξοδη πολιτική μπορεί να καταφέρει κάτι. Μάλλον και τα δύο, δηλαδή ούτε την αυτοκριτική τους σκοπεύουν να κάνουν και σίγουρα, δε σκοπεύουν να την κάνουν και σύντομα.

«Στρατηγική υποτέλειας από την κυβέρνηση»

«Η λύση δεν περιλαμβάνει ένα βιώσιμο σχέδιο για την Ελλάδα, για αυτό και δεν είναι λύση» δήλωσε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας για τις τις αποφάσεις του Εurogroup που αφορούν στην Ελλάδα. Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρόσθεσε ότι «η κυβέρνηση ακολούθησε μια στρατηγική υποτέλειας, ήταν απούσα από τη διαπραγμάτευση, τη συζήτηση και τον τελικό συμβιβασμό» και υπενθύμισε ότι «Η μόνη λύση είναι να σταματήσουν να λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο και να υπάρξει μια μεγάλη πολιτική αλλαγή, που έρχεται».
Παρακολουθείστε τις δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στο video που

Επιστολή στο Συνήγορο του παιδιού: Ένα Διαθεματικό μάθημα-γραμματισμό ευαισθησίας από τη ΔΕΗ

Στα χέρια της Γερμανίας η τύχη της Ελλάδας. Του Στέλιου Κούλογλου

Δεν επιφύλασσε καμιά ιδιαίτερη έκπληξη η χθεσινή μαραθώνια συνεδρίαση του Εurogroup. Η δόση θα εκταμιευθεί, έστω και με δόσεις, αφού διαφορετικά μπορούσε να καταρρεύσει ολόκληρη η ευρωζώνη, όχι μόνο η Ελλάδα. Αλλά στο πιο κρίσιμο θέμα, την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, η απόφαση παραπέμφθηκε για μετά το φθινόπωρο του 2013, στις γερμανικές καλένδες: μέχρι τότε η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να χαροπαλεύει. Οι 17 υπουργοί έσκυψαν πάνω από τον Έλληνα ασθενή, αλλά δεν αποφάσισαν να προχωρήσουν στη δραστική εγχείρηση που θα του έσωζε τη ζωή και θα τον έβαζε σε μια πορεία ανάκαμψης. Η γερμανική κυβέρνηση, που αντιτάχθηκε σθεναρά στη δραστική λύση του κουρέματος, επέβαλλε τη δική της θέση και είναι η νικήτρια της αναμέτρησης με το ΔΝΤ.
Τα φάρμακα που δόθηκαν στον ασθενή, πέρα από την εκταμίευση της δόσης, δηλαδή η μείωση των επιτοκίων δανεισμού, η επιστροφή των κερδών που έχει η ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα και το

Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τον νέο, μαζικό, πλουραλιστικό πολιτικό φορέα της Αριστεράς

Ιστορίες αυστηρώς ακατάλληλες…για τα δελτία ειδήσεων των οχτώ!

Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη

Η Δασκάλα μπαίνοντας σήμερα το πρωί στην τάξη, ανακοινώσε στους μαθητές της πως όποιος θα συγκεντρώσει στις επόμενες δύο εβδομάδες 10 «αστεράκια» καλής απόδοσης στο τετράδιό του, θα έπαιρνε στο τέλος ένα συμβολικό δώρο.
Ρώτησε τους μαθητές της, τι δώρο θα ήθελαν, έχοντας την κρυφή ελπίδα πως θα απαντούσαν: «Ένα βιβλίο».
Τα παιδιά σχεδόν με ένα στόμα της απάντησαν: «Δύο σάντουιτς από το κιλικίο κυρία».
Η Δασκάλα είχε ακούσει εδώ και καιρό ότι η κυρία Μαρία που είχε το κιλικίο, θα το άφηνε. Πίστευε πως αυτό οφειλόταν στην πλεονεξία της κυρίας Μαρίας η οποία απλώς ήθελε να ασχοληθεί με μία πιο κερδοφόρα επιχείρηση.
Ο καθηγητής της γυμναστικής είχε ξεκαθαρίσει στους μαθητές του πως κατά τη διάρκεια του

ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ !

Σε προηγούμενα άρθρα είχαμε αναφερθεί στο εκρηκτικό πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετωπίζει η περιοχή.
Επίσης μιλήσαμε για το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να έχει εργασία αλλά και για τα δικαιώματα των ανέργων.
Ταυτόχρονα λέγαμε ότι οι Κυβερνητικές πολιτικές των Μνημονίων ωθούν σε μαζική ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση και πως για όλα αυτά υπάρχει ανάγκη να δημιουργη...

θεί κίνημα αντίστασης και στην περιοχή μας.
Σε αυτήν λοιπόν την κατεύθυνση εξελίσσεται ήδη πρωτοβουλία φορέων, (η προσπάθεια συμμετοχής και άλλων συνεχίζεται) ενώ οι ήδη μετέχοντες αποφασίσαμε να κινηθούμε σε δυο κατευθύνσεις:
1-Να αναδείξουμε όλες τις Δημοκρατικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που έχουν εκδηλωθεί και να διευρύνουμε το πεδίο δράσης τους.
Ο αριθμός των 8.500 εγγεγραμμένων άνεργων στον Ο.Α.Ε.Δ Ελευσίνας, μαρτυρά τις ανάγκες επιβίωσης που αντιμετωπίζουν συμπολίτες μας.
2-Να συμβάλουμε στην ανάπτυξη κινήματος διεκδικώντας το ανθρώπινο δικαίωμα της εργασίας και αξιώνοντας για όσο χρόνο διαρκεί η ανεργία να δίνονται κοινωνικές παροχές που δεν θα καθιστούν τον άνεργο παρία.

Εφοπλιστής αρνείται να πληρώσει 6,2 εκατ. ευρώ χαράτσι

Δεν έχουν τον Θεό τους ορισμένοι εφοπλιστές. Tο υπουργείο Οικονομικών έχει ανοίξει τους φακέλους μεγαλοεφοπλιστών και επιχειρηματιών, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον κλάδο της ναυτιλίας, αλλά και σε εκείνον του Real Estate. Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας ελέγχου, ήρθε στο φως η υπόθεση πάμπλουτου εφοπλιστή, ο οποίος δεν κατέβαλλε το χαράτσι ύψους 6,2 εκατ. ευρώ.
Το θέμα έφερε στο φως η εφημερίδα «6 μέρες», η οποία κάνει λόγο για έναν από τους κορυφαίους Έλληνες εφοπλιστές, ο οποίος κατέχει εξέχουσα θέση στην παγκόσμιας κατάταξη, διαθέτει ακίνητο έκτασης 6.000 τ.μ. δίπλα στο Ωνάσειο και τα τελευταία 6 χρόνια δεν έχει καταβάλλει τον ειδικό φόρο ακινήτων που αντιστοιχεί σε 6,2 εκατομμύρια ευρώ. Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα ο εφοπλιστής έχει εγγράψει το ακίνητο σε offshore εταιρεία, στην οποία έχουν επιβληθεί φόροι ακινήτων ύψους 2% επί της αντικειμενικής αξίας μέχρι το 2009

Ένας «αναξιοπρεπής θάνατος»... (Η νεκροψία του υπαρκτού καπιταλισμού…)

Με αυτόν τον τίτλο πέρασε από τα γερμανικά έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ ο θάνατος ενός 51χρονου στη Λειψία, ο οποίος ξεψύχησε ψάχνοντας για κάτι που να τρώγεται σε κάδο απορριμμάτων ενός σουπερμάρκετ την περασμένη Τετάρτη.«Σημασία για μας έχει το ότι δεν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια», δήλωσε εκπρόσωπος της αστυνομίας, για να συμπληρώσει: «Ίσως ο θάνατος να οφείλεται σε φυσικά αίτια. Η νεκροψία θα δείξει».
Η νεκροψία του υπαρκτού καπιταλισμού έχει ήδη δείξει ότι η Λειψία είναι η πρώτη πόλη της Γερμανίας με το 25% των κατοίκων να ζει κάτω από το όριο φτώχειας, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών «Χανς Μπρέκλερ». Θύματα του ταξικού πολέμου σε μια Γερμανία των 16 εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, των 7,5 εκατομμυρίων εργαζομένων στα λεγόμενα «μίνι τζομπς» των 400 ευρώ και μια Γερμανία των 300.000 οικογενειών και μικροεπιχειρήσεων που τους έκοψαν το

Η κόλαση και οι νέοι κολασμένοι - Η ματωμένη ιστορία μιας έξωσης

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου. Στην Μπαρακάλδο στην οδό Escuela de Artes y Oficios, στον αριθμό 11 μια ομάδα υπαλλήλων από το τέταρτο περιφερειακό δικαστήριο με την συνοδεία ενός κλειδαρά βλέπουν πως δεν έχει νόημα να χρησιμοποιήσουν το κουδούνι. Από την μπροστινή είσοδο του κτιρίου, η πόρτα είναι ανοικτή. Την ίδια περίπου στιγμή, στον τέταρτο όροφο του ίδιου κτιρίου, μια πενηντατριάχρονη ξανθιά γυναίκα τραβά μια καρέκλα δίπλα στο μεγάλο παράθυρο του διαμερίσματος της. Στην είσοδο οι υπάλληλοι και ο κλειδαράς χωρίζονται. Άλλοι με τις σκάλες και

Πρώτος και με διαφορά ο ΣΥΡΙΖΑ σε δημοσκόπηση

Ο Καπιταλισμός χτυπάει πάντα δυο φορές

Της Άννας Χατζησοφιά
Και ξαφνικά ανακαλύψαμε τους Τσαλακωμένους. Τους ανθρώπους που περιμένουν στην ουρά για το επίδομα του ΟΑΕΔ, που πηγαίνουν λαϊκή όταν φεύγουν οι παραγωγοί, λίγο πριν περάσει η σκουπιδιάρα και μαζεύουν αυτά που περιφρόνησαν οι (ακόμα) νοικοκυραίοι. Τους ανθρώπους που φορούν παλτό μέσα στο σπίτι, τυχεροί, για όσους δεν έχουν ούτε παλτό ούτε σπίτι. Τους σκυφτούς, τους αγέλαστους, ή μπορεί και όχι αγέλαστους μπορεί και να ξεκαρδίζονται με το σκυλί που κυνηγάει μάταια την ουρά του, γιατί όπως έλεγε κι ένα παλιό άσμα, που τραγουδούσε η Κάτια Γέρου αιώνες πριν, «τόσα χρόνια μαύρα χρόνια ζωή και σ αγαπώ ακόμα».
Τους ανθρώπους που ζουν πίσω από κλειστά παραθυρόφυλλα, στα σκοτεινά, χωρίς φως, γιατί το συνδέσαν μιά, το συνδέσαν δυό, τους πήρε πρέφα η ΔΕΗ και το έκοψε απ την κολώνα. Τους απολυμένους, αυτούς που το γαμημένο trendy καφέ που δούλευαν έκλεισε και πάει, τους πρώην

Είναι παρελθόν!

Μόλις πέντε μήνες μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις σαν να βρίσκεται στο τέλος της τετραετίας. Η διάσταση ανάμεσα στις προγραμματικές δεσμεύσεις και την ακολουθούμενη πολιτική και η συνακόλουθη καλπάζουσα κοινωνική καταστροφή επιδεινώνουν την κρίση πολιτικής αξιοπιστίας. Επιπλέον το καψώνι με τη δόση των 31,5 δισ. ευρώ επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός στερούνται διεθνούς αξιοπιστίας.
Οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι εκβίασαν την ψήφο των βουλευτών τους για να περάσουν τα σκληρά μέτρα. Απέκρυψαν όμως ότι υπάρχουν και σκληρότερα. Όχι μόνο μέτρα επαχθέστερα οικονομικά, αλλά και ρυθμίσεις που αλλοιώνουν το δημοκρατικό πολίτευμα και υπονομεύουν τις έσχατες δικλίδες εθνικής κυριαρχίας. Με τι άλλο ισοδυναμούν καταστάσεις όπως η καταχρηστική νομοθέτηση μέσω των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, η εκχώρηση του δημόσιου ταμείου στους πιστωτές και η αποκλειστική μεταβίβαση στην τρόικα της αρμοδιότητας να αλλάζει κάθε μήνα τον προϋπολογισμό;

«Πού ζείτε;»

Tου Σπύρου Παπαδόπουλου

Οι παλιοί φόβοι έχουν πια αντικατασταθεί. Δεν υπάρχει χώρος για άγχη σχετικά με σπουδές, μακρινά ταξίδια, δημιουργικές διαδικασίες και καλύτερους μισθούς. Στην κορυφή πια θρονιάστηκε για τα καλά η αγωνία της επιβίωσης. Ξαφνικά –μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια–, σε δύο και κάτι χρόνια, συναντήσαμε την αγωνία των παππούδων μας. Σα να κάναμε ένα τυφλό άλμα προς τα πίσω. Ένα παρελθόν ζόρικο, αλλά στα μυαλά μας κάπως τρυφερό, έρχεται να πάρει μια εκδίκηση που δεν ζήτησε ποτέ. Αναζητώ ένα μαγνητοφωνάκι, στο οποίο ο Ά. έγραφε τις αφηγήσεις του παππού μας. Την ώρα που ακούω για την τότε δυσκολία, για την κούρασή τους, ανοίγω τα μάτια. Είναι σημερινός ο άνθρωπος που έχει χωθεί μέχρι τη μέση στον κάδο των σκουπιδιών. Είναι σημερινή εκείνη που γλίστρησε μέσα απ’ τα χέρια μας στο Παγκράτι, στο ίδιο Παγκράτι που μεγαλώσαμε κάποτε, χαζοχαρούμενοι και αθώοι.

Όλα μπερδεύονται γλυκά.

***

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε Δευτέρα βράδυ την εκπομπή στη ΝΕΤ, αναζητώντας κάποιες ελάχιστες εξηγήσεις. Μέσα σε δέκα λεπτά ο Πάσχος Μανδραβέλης μας έχει πει ότι δεν υπάρχει καμιά άλλη βία εκτός απ’ τη φυσική. Ας μην ξεχειλώνουμε τους ορισμούς, για να

25 Νοεμβρίου παγκόσμια ημέρα κατά της βίας των γυναικών

Αστυνομικές ρατσιστικές επιθέσεις και βασανιστήρια

Νέα στοιχεία για βασανιστήρια από αστυνομικούς σε βάρος μεταναστών έρχονται στη δημοσιότητα μέσω καταγγελιών. Ξύλο, ύβρεις, προσβολές γενετήσιας αξιοπρέπειας, κλοπές, εκβιασμοί, ξύλο, αλλά και καταστροφή νομιμοποιητικών εγγράφων είναι μερικές από τις δράσεις αστυνομικών κατά μεταναστών στα κολαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. Οι καταγγελίες έρχονται να προστεθούν σε αυτές των 15 αντιφασιστών, η υπόθεση των οποίων πήρε διεθνείς διαστάσεις, μετά και το δημοσίευμα της Guardian αλλά και τα πορίσματα των ιατροδικαστών.
Όπως προκύπτει από τις μέχρι τώρα εσωτερικές έρευνες στην ΕΛ.ΑΣ, τις οποίες δημοσιεύει το «Έθνος της Κυριακής», στην πλειονότητά τους οι βασανιστές διατηρούν πέρα από κοινή νοοτροπία και αγαστή σχέση με τη Χρυσή Αυγή.
Υπενθυμίζεται εξάλλου πως στα 11 εκλογικά τμήματα της Αθήνας, στα οποία ψήφισαν ετεροδημότες αστυνομικοί που υπηρετούν τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής, η Χρυσή Αυγή κατέγραψε

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Ποια έξοδος; Από ποια κρίση; Με ποιες δυνάμεις

του Γιάννη Δραγασάκη

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί το βιβλίο του Γιάννη Δραγασάκη «Ποια έξοδος; Από ποια κρίση; Με ποιες δυνάμεις;» (εκδόσεις Ταξιδευτής). Είναι μια συλλογή άρθρων στην καρδιά της πολιτικής συζήτησης, με κεντρικό άξονα το κομβικό ζήτημα των προτάσεων της Αριστεράς για την κρίση, ένα βιβλίο επίκαιρο και ωφέλιμο περισσότερο από ποτέ. Από την εισαγωγή του τόμου, προδημοσιεύουμε σήμερα ένα απόσπασμα που αναφέρεται στο εξαιρετικά κρίσιμο ερώτημα με ποιες κοινωνικές δυνάμεις, με ποιους πόρους («Πού θα βρει τα λεφτά μια αριστερή κυβέρνηση για να υλοποιήσει το πρόγραμμα», ως γνωστόν τίθεται διαρκώς, όχι μόνο από αντιπάλους, αλλά και από φίλους και οπαδούς, συχνά με αγωνία) και ποιες δυνατότητες μπορούμε να βγούμε από την κρίση. Οι μεσότιτλοι είναι των «Ενθεμάτων».

Το πώς θα βγούμε από την κρίση έχει να κάνει όχι μόνο με το «τι» και το «πώς», αλλά και με τις δυνάμεις που θα ωθήσουν και θα οδηγήσουν την κοινωνία προς την έξοδο.Το ρόλο αυτόν δεν μπορεί να τον παίξει μόνο του το κράτος ή μόνος του ο ιδιωτικός τομέας ή οι αγορές ή το ξένο κεφάλαιο.

«Κανείς δεν μπορεί να συνεχίσει ή να ξεκινήσει πολιτική καριέρα από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ με βάση ιδιοτέλειες»

Του Δημήτρη Βίτσα

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ούτε είναι ούτε μπορεί να γίνει νέο ή παλιό ΠΑΣΟΚ. Η φυσιογνωμία μας είναι δεδομένη και την εγγυώνται οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που γίνονται μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για να γράψουν ιστορία και όχι να την παρακολουθούν.
Την εγγυώνται ακόμη οι άνθρωποι που πήραν τον χώρο σε μια τραγική στιγμή του, είπαν πως δεν υπάρχουν εχθροί ανάμεσά μας, ο αντίπαλος είναι έξω και δίνουμε την πραγματική μάχη ιδεών και καταστάσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Καθένας και καθεμιά έχει δικαίωμα να μετανιώνει, μετάνοια είναι και "φεύγω από τη πολιτική σκηνή" γιατί έκανα λάθος. Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να συνεχίσει ή να ξεκινήσει πολιτική καριέρα από αυτό το χώρο

Στις τράπεζες κολοσσούς τα παιδιά των «Τσάρων»

Τα μοσχοαναθρεμένα παιδιά των πρώην υπουργών Οικονομικών της Ελλάδας, δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν πρόβλημα όχι μόνο επαγγελματικής αποκατάστασης, αλλά και επαγγελματικού προσανατολισμού. Εξάλλου είναι σατανική η σύμπτωση: Έχουν όλα εξαιρετικές ικανότητας κυρίως στα οικονομικά. Έτσι πιστά στις παραδώσεις τα μοσχοαναθερεμμένα τέκνα κάποιων οι οποίοι έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης για την τραγωδία της χώρας μας, για την φτωχοποίηση του ελληνικού λαού και για την υποθήκευση το μέλλον της νέας γενιάς, όπως ο Γιώργος Αλογοσκούφης, ο Γιάννος Παπαντωνίου και ο Στέφανος Μάνος φρόντισαν και εξαργύρωσαν με τον καλύτερο τρόπο τις υπηρεσίες που παρείχαν στο διεθνές τραπεζικό σύστημα. Έτσι τα τέκνα των πρώην «τσάρων» της ελληνικής οικονομίας καταλαμβάνουν θέσεις σε τράπεζες – κολοσσούς του εξωτερικού ή και σε τράπεζες της Ελλάδας.
Ο γιος του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Αλογοσκούφη , ο γιός του πρώην υπουργού και προέδρου της Δράσης Στέφανου Μάνου και η κόρη του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Γιάννου Παπαντωνίου ,κάνουν καριέρα στον τραπεζικό τομέα έχοντας. Φυσικά οι μπαμπάδες

Αλέξης Τσίπρας: Δημιουργούμε έναν ενιαίο δημοκρατικό φορέα- Θέλουμε το λαό να συναποφασίζει μαζί μας

«Σήμερα κάνουμε το πρώτο βήμα. Περνάμε από τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών, στον ΣΥΡΙΖΑ των μελών του. Έναν ενιαίο φορέα, δημοκρατικό, μαζικό, πλουραλιστικό», δήλωσε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, από το Περιστέρι όπου συμμετείχε στη διαδικασία των εκλογών για την ανάδειξη των αντιπροσώπων στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. «Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τη μεγάλη ευθύνη. Να ανατρέψουμε το πολιτικό κατεστημένο που μας οδήγησε έως εδώ. Να σταματήσουμε την καταστροφή, να ανοικοδομήσουμε τη χώρα. Με το λαό, για το λαό».

Και πρόσθεσε:

«Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, συνειδητοποιούμε τη μεγάλη ευκαιρία που έχασε η χώρα στις 17 Ιούνη. Από εμβρυουλκός προοδευτικών εξελίξεων σε όλη την Ευρώπη, δυστυχώς παραμένουμε η χώρα εκείνη που σήμερα απειλείται και απαξιώνεται περισσότερο. Με μια κυβέρνηση που επιμένει

Γαζα, η επόμενη ημέρα.

Αποθέωση Τσίπρα στη Βαρκελώνη

«Τα προβλήματα της Ελλάδας είναι και δικά μας προβλήματα, θέλω να δώσω πολλά ευχαριστώ στον Αλέξη που έδωσε ελπίδα στην Ευρώπη. Αλέξη έχεις το λόγο» είπε ο Joan Herrera υποψήφιος του αριστερού κόμματος στις Καταλανικές εκλογές τη στιγμή που καλωσόριζε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στο βήμα προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος Ενωμένη Αριστεράς της Ισπανίας, στη Βαρκελώνη.
Το συγκεντρωμένο πλήθος ξέσπασε σε επευφημίες και χειροκροτήματα προς τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ, της μνημονιακής πολιτικής και της τρόικας. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένας παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος, στον οποίο, όπως είπε η Αριστερά πρέπει να βγει κερδισμένη προς όφελος των δυνάμεων της δουλειάς, των δυνάμεων της εργασίας. Έκανε δε ειδική αναφορά στα κολοσσιαία οικονομικά συμφέροντα, όπως εκείνα των τραπεζιτών, του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρήσεων τα οποία

Βαθιά τα ψυχικά τραύματα των παιδιών από τη σύγκρουση στη Γάζα

Τα βαθιά τραύματα που υπέστησαν τα παιδιά και στις δύο πλευρές των συνόρων της Λωρίδας της Γάζας από τη σύγκρουση των οκτώ ημερών ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, καταδίκασε η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού.
«Στη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, από την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, έζησαν μέσα στον τρόμο των εκρήξεων που προκαλούνταν από τις επιθέσεις με ρουκέτες ή τις αεροπορικές επιθέσεις», καταγγέλλει η επιτροπή σε ανακοίνωσή της.
Ο αντίκτυπος που είχε η σύγκρουση αυτή στα παιδιά μεταφράζεται «σε έναν μεγάλο αριθμό νεκρών και τραυματιών στη Γάζα, όπως και στην πρόκληση μεγάλων ψυχολογικών τραυμάτων και άλλες ψυχολογικές συνέπειες στις δύο πλευρές των συνόρων».
«Οι εμπειρίες αυτές μπορεί να έχουν επιπτώσεις στα παιδιά για πολλά χρόνια και μετά την ενηλικίωσή

Ένας κόσμος ανάποδα

 

Μάριος Λώλος: «Έχω κινδυνέψει σε εμπόλεμες ζώνες, όμως παραλίγο να πεθάνω από μπάτσο στο Σύνταγμα»

Συνέντευξη του προέδρου της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας για το in2life.gr

Ο Μάριος Λώλος σπούδασε στην Γεωπονική σχολή και σαν φοιτητής ασχολήθηκε παράλληλα με την φωτογραφία. Το πτυχίο του το πήρε, όμως προτίμησε να εργαστεί σαν ελεύθερος φωτορεπόρτερ, γοητευμένος από την φωτογραφία και το ρεπορτάζ του δρόμου. Το 1991 εργάστηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος σαν μισθωτός φωτορεπόρτερ και μετά στο κινέζικο πρακτορείο του Σινγκ Χουά. Το πρώτο του ταξίδι έγινε στην Αλβανία μετά την πτώση του Αλία Χότζα και συνέχισε με αποστολές στην Βοσνία, Κράϊνα, Κόσοβο, Τουρκία κ.α. Στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας με το ΝΑΤΟ βρέθηκε από την αρχή στην Πρίστινα και έζησε την ισοπέδωση της πόλης από τις Νατοϊκές βόμβες.

Πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, ο Μάριος Λώλος μπορεί να μην κινδύνεψε στην εμπόλεμη ζώνη, όμως λίγο έλειψε να χάσει την ζωή του από το κλομπ ενός «μπάτσου», όπως λέει.

Αλέκος Καλύβης: Ο λαός θα επιβάλει την κυβέρνηση της Αριστεράς

Ο Αλέκος Καλύβης είναι μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ

* Πώς μπορεί να λειτουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίο, δημοκρατικό κόμμα; Πώς θα συμμετέχουν τα μέλη στη λήψη αποφάσεων, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για ένα κόμμα που μπορεί να αναλάβει θέσεις διακυβέρνησης;
Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ πραγματοποιεί ένα μεγάλο βήμα ανασυγκρότησης , ενοποίησης και διεύρυνσής του. Επιχειρούμε να μετασχηματίσουμε σε ενιαίο πολιτικό φορέα μια επιτυχημένη πολιτική και εκλογική συμμαχία. Η θετική έκβαση αυτής της προσπάθειας προϋποθέτει τη συμφωνία επί του περιεχομένου της πολιτικής γραμμής, ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο συλλογικής λειτουργίας και ένα χρονοδιάγραμμα μετάβασης, όπου θα ενισχύεται ο ρόλος των μελών και οι σημερινές συνιστώσες θα μετατρέπονται ή θα ανασυντίθενται με τη θέλησή τους σε ιδεολογικά ρεύματα . Αυτή δεν είναι μόνο μια οργανωτική, αλλά κυρίως μια πολιτική διαδικασία, η οποία πρέπει να συνδυάζεται με την ισχυροποίηση του ριζοσπαστικού μας λόγου, τη σαφήνεια των στόχων μας, την ικανότητά μας να εμπνεύσουμε και να δώσουμε ελπίδα στον κόσμο της εργασίας

Τα Μνημόνια Θρέφουν το Φασισμό

Το τέλος της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας;

Της Δήμητρας Γούναρη
Τα τελευταία δύο χρόνια, με αποκορύφωμα τις δύο προεκλογικές περιόδους, η συχνότητα εμφάνισης της λέξης «Μνημόνιο» στον πολιτικό και δημοσιογραφικό λόγο, είναι παρόμοια με τη συχνότητα εμφάνισης του όρου «μικρομεσαίες επιχειρήσεις», ή αλλιώς «μικρομεσαία επιχειρηματικότητα» [1]. Και όπως συνήθως συμβαίνει σε μία χώρα όπου η κοινωνία έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο ανοχής απέναντι σε μία πολιτική εξουσία που έχει ξεπεράσει κάθε όριο λογικής, συμβαίνει το εξής παράδοξο: η ρητορεία της κυβέρνησης περιλαμβάνει τους μικρομεσαίους ως μοχλό ανάπτυξης και πολιτικοοικονομική προτεραιότητα, ενώ οι εκπρόσωποι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μιλούν για εξαθλίωση, εξόντωση και στοχοποίηση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας στα χρόνια της κρίσης. Και όσο συνεχίζει να κυκλοφορεί ο «όρος» σε Υπουργεία, Επιτροπές, κανάλια, εφημερίδες απομακρύνεται από τις πραγματικές του διαστάσεις. Τελικά, ποιος είναι ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας στην Ελλάδα; Ποιες είναι οι κοινωνικό -