Με ποσοστό ανεργίας 28% και επίσημα καταγεγραμμένους 1,3 εκατομμύρια ανέργους, βασικό στόχο ενός Σχεδίου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης (στο εξής: ΣΠΑ) αποτελεί η απορρόφηση των ανέργων και η επιστροφή τους στην παραγωγική διαδικασία. Η διατήρηση των υψηλών ποσοστών ανεργίας επιφέρει εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή και οδηγεί στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό όχι μόνο όσους είναι άνεργοι, αλλά και τα εξαρτημένα μέλη των οικογενειών τους.
Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη
Όμως, και σε οικονομικό επίπεδο, η μακροχρόνια ανεργία σε τέτοια ποσοστά οδηγεί σε απαξίωση ενός συσσωρευμένου ανθρώπινου κεφαλαίου (με τη μορφή των δεξιοτήτων και της εκπαίδευσης), με αποτέλεσμα να φαλκιδεύονται οι όποιες δυνατότητες μελλοντικής αξιοποίησης των ανέργων με αποτελεσματικούς όρους. Η ανεργία αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα για την οικονομία και την κοινωνία, ειδικά αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι παρουσιάζει τέτοια ποιοτικά χαρακτηριστικά ώστε ωθεί στη μετανάστευση χιλιάδες νέους και νέες με υψηλό επίπεδο μόρφωσης και δεξιοτήτων.
Για τους παραπάνω λόγους η απορρόφηση του αργούντος δυναμικού και η αντιμετώπιση της ανεργίας κατέχουν την πρώτη θέση στους στόχους του ΣΠΑ. Φυσικά, ένα ΣΠΑ δεν θα αποτελεί αποκλειστικά σχέδιο αντιμετώπισης της ανεργίας, ούτε και η ανεργία θα αντιμετωπιστεί μόνο μέσω αυτού. Η αντιμετώπιση της ανεργίας απαιτεί ολοκληρωμένο πλέγμα πολιτικής, του οποίου το ΣΠΑ αποτελεί μόνο μία συνιστώσα.
Το παραγωγικό μοντέλο που προωθεί η κυβέρνηση Σαμαρά σε συνεργασία με την τρόικα έχει ως βασικό συστατικό στοιχείο τη μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας. Στο πλαίσιο του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης η «εργασία» αντιμετωπίζεται ως ένας παραγωγικός συντελεστής, το κόστος του οποίου αποτελεί ανάχωμα στην επενδυτική δραστηριότητα. Γι΄ αυτό επιλέγεται η μείωση του άμεσου και έμμεσου εργασιακού κόστους, μέσω της μείωσης των μισθών, της συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους με την παράλληλη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, την αποδυνάμωση των εργατικών σωματείων, την αποδυνάμωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την προώθηση ατομικών συμβάσεων εργασίας.
Ένα παραγωγικό μοντέλο υπό το πρίσμα της Αριστεράς αντιμετωπίζει τον κόσμο της εργασίας όχι ως έναν ακόμη παραγωγικό συντελεστή σε μία αφηρημένη συνάρτηση παραγωγής, αλλά ως τον πυρήνα της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Σε αυτό το πλαίσιο η εξασφάλιση αξιοπρεπών μισθών και εργασιακών συνθηκών για τους εργαζομένους αποτελεί προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ίδιο ισχύει και για την προστασία και την ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και την ενίσχυση του ρόλου των εργατικών σωματείων σε αυτές. Η ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, ώστε να περιοριστεί η εργασιακή ανασφάλεια, που είναι διάχυτη στην κοινωνία, είναι άλλη μία προτεραιότητα της κυβέρνησης της Αριστεράς.
Τα παραπάνω δεν έχουν επίπτωση μόνο στο κοινωνικό επίπεδο. Σίγουρα διασφαλίζουν αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης και ενισχύουν το αίσθημα ασφάλειας στα ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας. Όμως έχουν επιπτώσεις και στο οικονομικό επίπεδο, διότι δημιουργούν τους όρους για την αύξηση της παραγωγικότητας και ταυτόχρονα συμβάλλουν στην προώθηση της καινοτομίας και της τεχνολογικής εξέλιξης στην παραγωγική διαδικασία.
Όμως για την Αριστερά ο ρόλος των εργαζομένων σε ένα παραγωγικό μοντέλο δεν περιορίζεται μόνο στη στερεότυπη θέση τους στην παραγωγή, αλλά μέσα από την ανάπτυξη δομών κοινωνικής και συνεταιριστικής οικονομίας οι εργαζόμενοι μπορούν να αναλάβουν την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των παραγωγικών μέσων. Ειδικά, στο πλαίσιο των πρωτοφανών συνθηκών αποβιομηχάνισης και ύφεσης στην ελληνική οικονομία, η κοινωνική οικονομία που θα βασίζεται σε αυτοδιαχειριζόμενες και συνεταιριστικές επιχειρήσεις μπορεί να απαντήσει στο πρόβλημα της ανεργίας εξασφαλίζοντας και αποτελεσματικότητα στην παραγωγική διαδικασία αλλά και δικαιότερη διανομή του εισοδήματος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και ακόμα περισσότερους, ο κόσμος της εργασίας βρίσκεται στον πυρήνα του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης για την Αριστερά.
Πηγή: Αυγή
Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη
Όμως, και σε οικονομικό επίπεδο, η μακροχρόνια ανεργία σε τέτοια ποσοστά οδηγεί σε απαξίωση ενός συσσωρευμένου ανθρώπινου κεφαλαίου (με τη μορφή των δεξιοτήτων και της εκπαίδευσης), με αποτέλεσμα να φαλκιδεύονται οι όποιες δυνατότητες μελλοντικής αξιοποίησης των ανέργων με αποτελεσματικούς όρους. Η ανεργία αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα για την οικονομία και την κοινωνία, ειδικά αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι παρουσιάζει τέτοια ποιοτικά χαρακτηριστικά ώστε ωθεί στη μετανάστευση χιλιάδες νέους και νέες με υψηλό επίπεδο μόρφωσης και δεξιοτήτων.
Για τους παραπάνω λόγους η απορρόφηση του αργούντος δυναμικού και η αντιμετώπιση της ανεργίας κατέχουν την πρώτη θέση στους στόχους του ΣΠΑ. Φυσικά, ένα ΣΠΑ δεν θα αποτελεί αποκλειστικά σχέδιο αντιμετώπισης της ανεργίας, ούτε και η ανεργία θα αντιμετωπιστεί μόνο μέσω αυτού. Η αντιμετώπιση της ανεργίας απαιτεί ολοκληρωμένο πλέγμα πολιτικής, του οποίου το ΣΠΑ αποτελεί μόνο μία συνιστώσα.
Το παραγωγικό μοντέλο που προωθεί η κυβέρνηση Σαμαρά σε συνεργασία με την τρόικα έχει ως βασικό συστατικό στοιχείο τη μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας. Στο πλαίσιο του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης η «εργασία» αντιμετωπίζεται ως ένας παραγωγικός συντελεστής, το κόστος του οποίου αποτελεί ανάχωμα στην επενδυτική δραστηριότητα. Γι΄ αυτό επιλέγεται η μείωση του άμεσου και έμμεσου εργασιακού κόστους, μέσω της μείωσης των μισθών, της συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους με την παράλληλη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, την αποδυνάμωση των εργατικών σωματείων, την αποδυνάμωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την προώθηση ατομικών συμβάσεων εργασίας.
Ένα παραγωγικό μοντέλο υπό το πρίσμα της Αριστεράς αντιμετωπίζει τον κόσμο της εργασίας όχι ως έναν ακόμη παραγωγικό συντελεστή σε μία αφηρημένη συνάρτηση παραγωγής, αλλά ως τον πυρήνα της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Σε αυτό το πλαίσιο η εξασφάλιση αξιοπρεπών μισθών και εργασιακών συνθηκών για τους εργαζομένους αποτελεί προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ίδιο ισχύει και για την προστασία και την ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και την ενίσχυση του ρόλου των εργατικών σωματείων σε αυτές. Η ενδυνάμωση του κοινωνικού κράτους, ώστε να περιοριστεί η εργασιακή ανασφάλεια, που είναι διάχυτη στην κοινωνία, είναι άλλη μία προτεραιότητα της κυβέρνησης της Αριστεράς.
Τα παραπάνω δεν έχουν επίπτωση μόνο στο κοινωνικό επίπεδο. Σίγουρα διασφαλίζουν αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης και ενισχύουν το αίσθημα ασφάλειας στα ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας. Όμως έχουν επιπτώσεις και στο οικονομικό επίπεδο, διότι δημιουργούν τους όρους για την αύξηση της παραγωγικότητας και ταυτόχρονα συμβάλλουν στην προώθηση της καινοτομίας και της τεχνολογικής εξέλιξης στην παραγωγική διαδικασία.
Όμως για την Αριστερά ο ρόλος των εργαζομένων σε ένα παραγωγικό μοντέλο δεν περιορίζεται μόνο στη στερεότυπη θέση τους στην παραγωγή, αλλά μέσα από την ανάπτυξη δομών κοινωνικής και συνεταιριστικής οικονομίας οι εργαζόμενοι μπορούν να αναλάβουν την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των παραγωγικών μέσων. Ειδικά, στο πλαίσιο των πρωτοφανών συνθηκών αποβιομηχάνισης και ύφεσης στην ελληνική οικονομία, η κοινωνική οικονομία που θα βασίζεται σε αυτοδιαχειριζόμενες και συνεταιριστικές επιχειρήσεις μπορεί να απαντήσει στο πρόβλημα της ανεργίας εξασφαλίζοντας και αποτελεσματικότητα στην παραγωγική διαδικασία αλλά και δικαιότερη διανομή του εισοδήματος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και ακόμα περισσότερους, ο κόσμος της εργασίας βρίσκεται στον πυρήνα του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης για την Αριστερά.
Πηγή: Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου