Πέραν, όμως, της αγωνίας για το εργασιακό τους μέλλον, οι εργαζόμενοι, φαίνεται να έχουν έναν ακόμη σοβαρό (ίσως και σοβαρότερο) λόγο ανησυχίας. Ποιος είναι αυτός; Δάνεια αρκετών εκατομμυρίων ευρώ να βαραίνουν τις πλάτες τους!
Πέρασαν, σχεδόν, τρεις μήνες από την (οριστική) απόφαση για την απορρόφηση της PROBANK από την Εθνική Τράπεζα, στο πλαίσιο της… ανάγκης (για ποιόν;) ενοποιήσεων στον τραπεζικό κλάδο, αλλά και την πλήρη απορρόφηση των 1080 εργαζομένων της πρώτης από την δεύτερη με στόχο την ένταξή τους σε ενιαίο μισθολόγιο από 1η Φλεβάρη του 2014.
Εκείνη την εποχή, μάλιστα, είχε ακουστεί πως αρκετοί (για να μην πούμε οι περισσότεροι) εργαζόμενοι, μετά την απορρόφηση της τράπεζας από την Εθνική θα παρέμεναν στο καθεστώς της πρότερης μισθοδοσίας τους, μόνο για το τρέχον εξάμηνο. Σύμφωνα, μάλιστα, με φήμες που βγήκαν από μέλη του συμβουλίου της ΟΤΟΕ, οι εργαζόμενοι της τράπεζας, μπροστά στον κίνδυνο να μείνουν... ξεκρέμαστοι, μετά τη λήξη των εξάμηνων συμβάσεων (Φλεβάρης του 2014), είχαν πραγματοποιήσει (προ τριμήνου) συναντήσεις τόσο με εκπροσώπους της διοίκησης της Εθνικής όσο και της PROBANK και η εκκρεμότητα άρθηκε.
Πέραν, όμως, της αγωνίας για το εργασιακό τους μέλλον, οι εργαζόμενοι, φαίνεται να έχουν έναν ακόμη σοβαρό (ίσως και σοβαρότερο) λόγο ανησυχίας. Ποιος είναι αυτός; Δάνεια αρκετών εκατομμυρίων ευρώ να βαραίνουν τις πλάτες τους! Για να γίνουμε πιο κατανοητοί ας πάρουμε τα πράγματα από την… μέση: Το 2012, οι εργαζόμενοι της PROBANK, «πείστηκαν» να συνάψουν δάνεια, με το κατώτατο ύψος δανεισμού ανά εργαζόμενο να το ορίζει η διοίκηση της τράπεζας, με σκοπό να συμμετάσχουν (εθελοντικά, πάντα…) στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας! Η λέξη «πείστηκαν» έχει την σημασία της, καθώς κάποιες κακές γλώσσες έκαναν λόγο για πιέσεις στα όρια του «εκβιασμού», με φόντο την εργασιακή ασφάλεια των υπαλλήλων της τράπεζας. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα που δεν θα το εξετάσουμε αυτή την στιγμή…
Το πρόβλημα, στην ουσία, ξεκινά από την στιγμή που παρ’ ότι η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, οι εργαζόμενοι της τράπεζας βρέθηκαν με μετοχές η αξία των οποίων, μετά την διάσπαση της PROBANK σε «καλή» και «κακή», εκμηδενίστηκε! Το δάνειο, όμως, των εργαζομένων, το οποίο σημειωτέον ξεπερνά τα 30εκατ. ευρώ, παρέμεινε! Με λίγα λόγια δηλαδή, οι εργαζόμενοι χρεώθηκαν για το τίποτα! Το γιατί η διοίκηση της τράπεζας θέλησε να βάλει στο παιχνίδι της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου τους ίδιους του εργαζόμενους είναι ένα ερώτημα το οποίο για να απαντήσουμε πρέπει να ανατρέξουμε στο ιστορικό της PROBANK.
Το περίφημο άρθρο 7 του καταστατικού της PROBANK, απαγόρευε σε ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο να κατέχει άνω του 5% του μετοχικού της κεφαλαίου (φανταζόμαστε ότι, επειδή, οι εργαζόμενοι αλλά και τα πρώτα στελέχη της τράπεζας, που προέρχονταν από την Τράπεζα Εργασίας, είχαν καταλάβει για τα καλά τι σημαίνει «επιθετική εξαγορά» (βλ. Λάτσης – Eurobank), φοβόντουσαν να υπάρχει μέτοχος με μεγαλύτερο ποσοστό…). Παράλληλα όταν ιδρύθηκε η τράπεζα, οι εργαζόμενοι συμμετείχαν με ένα ποσοστό της τάξης του 7% στο αρχικό μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας…
Με αυτή τη λογική, λοιπόν, τέσσερα χρόνια νωρίτερα από την περιβόητη αύξηση του 2012, το 2008 δηλαδή, η διοίκηση της PROBANK, (με «ήπιες», κατ’ αρχάς, εκείνη την εποχή, πιέσεις) ξανάβαζε τους εργαζομένους στο κόλπο της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου. Μάλιστα στην αύξηση του 2008, οι εργαζόμενοι κατέβαλαν τα 17 από τα 80 εκατομμύρια της αύξησης. Ήταν η εποχή που η κυβέρνηση Καραμανλή, μέσω του νόμου Αλογοσκούφη, πίστωνε με «εγγυήσεις» δισεκατομμυρίων τα τραπεζικά ιδρύματα… Και αν τότε κάποιοι από αυτούς έβλεπαν την συμμετοχή τους σαν συστημική ανάγκη για την «ορθή» λειτουργία ενός τραπεζικού οργανισμού, το 2012, μέσα στο βαθύτερο σημείο της κρίσης, λογικά δεν θα έπρεπε να το έβλεπε κανείς. Οπότε γεννά απορίες το πώς οι εργαζόμενοι πήραν τέτοιο ρίσκο… Άρα η λέξη «πείστηκαν» που χρησιμοποιήσαμε στην αρχή του κειμένου, φαίνεται να βρίσκει το νόημά της…
Στο δια ταύτα… Τι ζητούν οι εργαζόμενοι; Το αυτονόητο: να «γυρίσουν» (με κάποια νομική φόρμουλα, υποθέτουμε) πίσω τα χρήματα ώστε να καλυφθούν τα δάνεια που διατέθηκαν για την… ανύπαρκτη, όπως αποδείχθηκε τελικά, αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της πάλαι ποτέ PROBANK!
Ερωτήματα… Σε τι ενέργειες έχει προχωρήσει ο σύλλογος των εργαζομένων της PROBANK ώστε να εξασφαλίσει πως δεν θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα σπασμένα; Οι ενέργειες αυτές σε τι επίπεδο (κινηματικό ή…)βρίσκονται, δυο μήνες, μάλιστα, πριν την οριστική ενσωμάτωση των υπαλλήλων της PROBANK στην Εθνική;
Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις… άμεσα!
Πέρασαν, σχεδόν, τρεις μήνες από την (οριστική) απόφαση για την απορρόφηση της PROBANK από την Εθνική Τράπεζα, στο πλαίσιο της… ανάγκης (για ποιόν;) ενοποιήσεων στον τραπεζικό κλάδο, αλλά και την πλήρη απορρόφηση των 1080 εργαζομένων της πρώτης από την δεύτερη με στόχο την ένταξή τους σε ενιαίο μισθολόγιο από 1η Φλεβάρη του 2014.
Εκείνη την εποχή, μάλιστα, είχε ακουστεί πως αρκετοί (για να μην πούμε οι περισσότεροι) εργαζόμενοι, μετά την απορρόφηση της τράπεζας από την Εθνική θα παρέμεναν στο καθεστώς της πρότερης μισθοδοσίας τους, μόνο για το τρέχον εξάμηνο. Σύμφωνα, μάλιστα, με φήμες που βγήκαν από μέλη του συμβουλίου της ΟΤΟΕ, οι εργαζόμενοι της τράπεζας, μπροστά στον κίνδυνο να μείνουν... ξεκρέμαστοι, μετά τη λήξη των εξάμηνων συμβάσεων (Φλεβάρης του 2014), είχαν πραγματοποιήσει (προ τριμήνου) συναντήσεις τόσο με εκπροσώπους της διοίκησης της Εθνικής όσο και της PROBANK και η εκκρεμότητα άρθηκε.
Πέραν, όμως, της αγωνίας για το εργασιακό τους μέλλον, οι εργαζόμενοι, φαίνεται να έχουν έναν ακόμη σοβαρό (ίσως και σοβαρότερο) λόγο ανησυχίας. Ποιος είναι αυτός; Δάνεια αρκετών εκατομμυρίων ευρώ να βαραίνουν τις πλάτες τους! Για να γίνουμε πιο κατανοητοί ας πάρουμε τα πράγματα από την… μέση: Το 2012, οι εργαζόμενοι της PROBANK, «πείστηκαν» να συνάψουν δάνεια, με το κατώτατο ύψος δανεισμού ανά εργαζόμενο να το ορίζει η διοίκηση της τράπεζας, με σκοπό να συμμετάσχουν (εθελοντικά, πάντα…) στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας! Η λέξη «πείστηκαν» έχει την σημασία της, καθώς κάποιες κακές γλώσσες έκαναν λόγο για πιέσεις στα όρια του «εκβιασμού», με φόντο την εργασιακή ασφάλεια των υπαλλήλων της τράπεζας. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα που δεν θα το εξετάσουμε αυτή την στιγμή…
Το πρόβλημα, στην ουσία, ξεκινά από την στιγμή που παρ’ ότι η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, οι εργαζόμενοι της τράπεζας βρέθηκαν με μετοχές η αξία των οποίων, μετά την διάσπαση της PROBANK σε «καλή» και «κακή», εκμηδενίστηκε! Το δάνειο, όμως, των εργαζομένων, το οποίο σημειωτέον ξεπερνά τα 30εκατ. ευρώ, παρέμεινε! Με λίγα λόγια δηλαδή, οι εργαζόμενοι χρεώθηκαν για το τίποτα! Το γιατί η διοίκηση της τράπεζας θέλησε να βάλει στο παιχνίδι της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου τους ίδιους του εργαζόμενους είναι ένα ερώτημα το οποίο για να απαντήσουμε πρέπει να ανατρέξουμε στο ιστορικό της PROBANK.
Το περίφημο άρθρο 7 του καταστατικού της PROBANK, απαγόρευε σε ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο να κατέχει άνω του 5% του μετοχικού της κεφαλαίου (φανταζόμαστε ότι, επειδή, οι εργαζόμενοι αλλά και τα πρώτα στελέχη της τράπεζας, που προέρχονταν από την Τράπεζα Εργασίας, είχαν καταλάβει για τα καλά τι σημαίνει «επιθετική εξαγορά» (βλ. Λάτσης – Eurobank), φοβόντουσαν να υπάρχει μέτοχος με μεγαλύτερο ποσοστό…). Παράλληλα όταν ιδρύθηκε η τράπεζα, οι εργαζόμενοι συμμετείχαν με ένα ποσοστό της τάξης του 7% στο αρχικό μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας…
Με αυτή τη λογική, λοιπόν, τέσσερα χρόνια νωρίτερα από την περιβόητη αύξηση του 2012, το 2008 δηλαδή, η διοίκηση της PROBANK, (με «ήπιες», κατ’ αρχάς, εκείνη την εποχή, πιέσεις) ξανάβαζε τους εργαζομένους στο κόλπο της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου. Μάλιστα στην αύξηση του 2008, οι εργαζόμενοι κατέβαλαν τα 17 από τα 80 εκατομμύρια της αύξησης. Ήταν η εποχή που η κυβέρνηση Καραμανλή, μέσω του νόμου Αλογοσκούφη, πίστωνε με «εγγυήσεις» δισεκατομμυρίων τα τραπεζικά ιδρύματα… Και αν τότε κάποιοι από αυτούς έβλεπαν την συμμετοχή τους σαν συστημική ανάγκη για την «ορθή» λειτουργία ενός τραπεζικού οργανισμού, το 2012, μέσα στο βαθύτερο σημείο της κρίσης, λογικά δεν θα έπρεπε να το έβλεπε κανείς. Οπότε γεννά απορίες το πώς οι εργαζόμενοι πήραν τέτοιο ρίσκο… Άρα η λέξη «πείστηκαν» που χρησιμοποιήσαμε στην αρχή του κειμένου, φαίνεται να βρίσκει το νόημά της…
Στο δια ταύτα… Τι ζητούν οι εργαζόμενοι; Το αυτονόητο: να «γυρίσουν» (με κάποια νομική φόρμουλα, υποθέτουμε) πίσω τα χρήματα ώστε να καλυφθούν τα δάνεια που διατέθηκαν για την… ανύπαρκτη, όπως αποδείχθηκε τελικά, αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της πάλαι ποτέ PROBANK!
Ερωτήματα… Σε τι ενέργειες έχει προχωρήσει ο σύλλογος των εργαζομένων της PROBANK ώστε να εξασφαλίσει πως δεν θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα σπασμένα; Οι ενέργειες αυτές σε τι επίπεδο (κινηματικό ή…)βρίσκονται, δυο μήνες, μάλιστα, πριν την οριστική ενσωμάτωση των υπαλλήλων της PROBANK στην Εθνική;
Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις… άμεσα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου