Το σκάνδαλο των αδειών ψηφιακής εκπομπής που δόθηκαν στους ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών «καθιερώθηκε» χθες με την υπερψήφιση της επίμαχης διάταξης. Σε αγαστή συνεργασία Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ συνέχισαν με τη συναίνεσή τους το αμαρτωλό καθεστώς των έως τώρα προσωρινών αδειών και στη νέα εποχή της ψηφιακής τηλεόρασης.
Το ακόμη πιο σκανδαλώδες της κυβερνητικής υποκρισίας ήταν ότι η εν λόγω κρίσιμη διάταξη είναι χωμένη σε άρθρο νομοσχεδίου υπό τον τίτλο «Ρυθμίσεις υπουργείου Υγείας και άλλες διατάξεις» (σ.σ.: «φέξε μου και γλίστρησα»).
Δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί κανενός, ούτε από τη σφοδρή κριτική της αντιπολίτευσης, αλλά ούτε και από το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής και τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας της διάταξης που έχει εκφράσει. Ούτε καν λαμβάνεται υπόψη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που αναφέρει ότι «η επ΄ αόριστον ανοχή της λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών, που ιδρύθηκαν και λειτούργησαν παράνομα, αντίκειται στο Σύνταγμα». Τι σημαίνει αυτή η απαξίωση προς τους θεσμούς εκ μέρους της κυβέρνησης; Απάντηση δίνει ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Π. Κουκουλόπουλος με την εξής διαπίστωση: «Είναι μία υποκριτική εκκρεμότητα (σ.σ.: έτσι ακριβώς) για την οποία έχουν ευθύνη όλες οι πολιτικές δυνάμεις». Είναι σαν να λέει ότι σύμπας ο κυβερνητικός πολιτικός κόσμος της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες έχει συμφωνήσει να ακολουθήσει την ίδια τακτική, αυτήν δηλαδή της δωρεάς συχνοτήτων σε συμφέροντα εκδοτικά με τα οποία εμπλέκεται έως θανάτου! Το πολιτικό σύστημα αποδεικνύει γι΄ ακόμη μια φορά σε όλους τους αφελείς που επηρεάζονται ακόμη από τη «λάμψη» του ότι ξέρει να προφυλάσσεται και να προφυλάσσει ταυτόχρονα τους υποτακτικούς του.
Η κυβερνητική πολιτική παραδόξως (;) επηρεάζει και τη δήθεν ευαίσθητη Δημοκρατική Αριστερά. Ολα μέλι γάλα για ένα αγαθό που είναι βασικό για τη δημοκρατική λειτουργία της κοινωνίας. Είναι αλήθεια ότι πλέον οι κυβερνώντες δεν μπορούν να απεμπλακούν από τις σχέσεις τους με το εκδοτικό και επιχειρηματικό κατεστημένο, διότι, ακριβώς, αλληλοτροφοδοτούνται ώστε να διαιωνίζεται η επικυριαρχία τους. Οταν τα μέσα ενημέρωσης χειραγωγούν την κοινωνία και την κατευθύνουν εκεί που θέλουν οι εξουσιαστές, ποιος ο λόγος να μη δώσουν οι κυβερνώντες στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ γην και ύδωρ; Μόνο η κοινωνία μπορεί να αντιδράσει σ΄ αυτή την αυθαιρεσία και να αποκαλύψει την κυβερνητική υποκρισία. Το ερώτημα παραμένει: Πώς;
Το ακόμη πιο σκανδαλώδες της κυβερνητικής υποκρισίας ήταν ότι η εν λόγω κρίσιμη διάταξη είναι χωμένη σε άρθρο νομοσχεδίου υπό τον τίτλο «Ρυθμίσεις υπουργείου Υγείας και άλλες διατάξεις» (σ.σ.: «φέξε μου και γλίστρησα»).
Δεν φαίνεται να ιδρώνει το αυτί κανενός, ούτε από τη σφοδρή κριτική της αντιπολίτευσης, αλλά ούτε και από το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής και τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας της διάταξης που έχει εκφράσει. Ούτε καν λαμβάνεται υπόψη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που αναφέρει ότι «η επ΄ αόριστον ανοχή της λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών, που ιδρύθηκαν και λειτούργησαν παράνομα, αντίκειται στο Σύνταγμα». Τι σημαίνει αυτή η απαξίωση προς τους θεσμούς εκ μέρους της κυβέρνησης; Απάντηση δίνει ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Π. Κουκουλόπουλος με την εξής διαπίστωση: «Είναι μία υποκριτική εκκρεμότητα (σ.σ.: έτσι ακριβώς) για την οποία έχουν ευθύνη όλες οι πολιτικές δυνάμεις». Είναι σαν να λέει ότι σύμπας ο κυβερνητικός πολιτικός κόσμος της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες έχει συμφωνήσει να ακολουθήσει την ίδια τακτική, αυτήν δηλαδή της δωρεάς συχνοτήτων σε συμφέροντα εκδοτικά με τα οποία εμπλέκεται έως θανάτου! Το πολιτικό σύστημα αποδεικνύει γι΄ ακόμη μια φορά σε όλους τους αφελείς που επηρεάζονται ακόμη από τη «λάμψη» του ότι ξέρει να προφυλάσσεται και να προφυλάσσει ταυτόχρονα τους υποτακτικούς του.
Η κυβερνητική πολιτική παραδόξως (;) επηρεάζει και τη δήθεν ευαίσθητη Δημοκρατική Αριστερά. Ολα μέλι γάλα για ένα αγαθό που είναι βασικό για τη δημοκρατική λειτουργία της κοινωνίας. Είναι αλήθεια ότι πλέον οι κυβερνώντες δεν μπορούν να απεμπλακούν από τις σχέσεις τους με το εκδοτικό και επιχειρηματικό κατεστημένο, διότι, ακριβώς, αλληλοτροφοδοτούνται ώστε να διαιωνίζεται η επικυριαρχία τους. Οταν τα μέσα ενημέρωσης χειραγωγούν την κοινωνία και την κατευθύνουν εκεί που θέλουν οι εξουσιαστές, ποιος ο λόγος να μη δώσουν οι κυβερνώντες στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ γην και ύδωρ; Μόνο η κοινωνία μπορεί να αντιδράσει σ΄ αυτή την αυθαιρεσία και να αποκαλύψει την κυβερνητική υποκρισία. Το ερώτημα παραμένει: Πώς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου