Το σκεπτικό μιας κατάληψης

Πολλοί με ρωτάνε γιατί συμμετέχω στην κατάληψη του σχολείου μου. Πολλοί με επικροτούν, άλλοι με κρίνουν αρνητικά. Αλλά το σίγουρο είναι πως δεν επηρεάζομαι από το τι λένε οι υπόλοιποι.
Από την Δευτέρα που το ‘χουμε κλείσει, δεν έπαψα να στηρίζω και να είμαι ενεργός καταληψίας για πρώτη φορά. Γιατί, όταν ανακοινώθηκε το ‘’νέο Λύκειο’’ ένιωσα μια θλίψη για τα παιδιά που δεν θα καταφέρουν να τελειώσουν την δωδεκάχρονη εκπαίδευση. Σκεπτόμενος πόσα φροντιστήρια κάνω από τώρα, στην Β’  Λυκείου για τις πανελλαδικές που είναι ένα χρόνο μετά, αυτός που θα δώσει 3 πανελλαδικές, τι πρέπει να κάνει; Σίγουρα, αυτές τις εποχές, με τα δύσκολα οικονομικά προβλήματα που βιώνουμε, δεν θα  μπορέσουν μαθητές να πάνε φροντιστήρια και επομένως, δεν θα έχουν την ευκαιρία να μπουν στην σχολή που επιθυμούν ή χειρότερα, να μην αποφοιτήσουν το Λύκειο.
Επίσης, αυτό που κάνουμε είναι και μια συμπαράσταση στους καθηγητές μας. Γνωρίζουμε όλοι πως αρκετοί καθηγητές δεν θα βρίσκονται στις δουλειές τους .Κι αυτοί όμως που θα μείνουν, θα ζούνε με ένα μισθό πείνας 500-600 ευρώ και θα έχει την απαίτηση το κράτος να πράττει τα δέοντα σε μια δουλειά που δεν είναι και η πιο ήρεμη. Αν κοιτάξουμε και από την δικιά μας πλευρά, των μαθητών, δεν θα μπορεί ο καθηγητής να κάνει μάθημα, όταν τον παίρνει τηλέφωνο στο σχολείο η τράπεζα για να του πει ότι χρωστάει.
Θα μπορούσα να μην συμμετέχω καθόλου στην κατάληψη, καθώς δεν με ‘’πιάνει’’ ο συγκεκριμένος νόμος. Αλλά το κάνω γιατί μπορεί και μένα να μου συμβεί κάτι παρόμοιο (ποτέ μην λες ποτέ μ’ αυτήν την κυβέρνηση, τόσα και τόσα έκανε) και να ζητάω κι εγώ υποστήριξη και συμπαράσταση. Το κάνω επίσης για την κατάσταση μου ζούμε, γιατί βλέπω τον πατέρα μου να μην αντέχει άλλους φόρους, άλλα χαράτσια. Το κάνω για μια καλύτερη ζωή. Μια ζωή με δημοκρατία και  αλληλεγγύη. Έχω ένα όραμα για μια ζωή χωρίς καταπίεση.
Ούτε μπορώ να φοβάμαι μην αναπληρωθούν οι ώρες των μαθημάτων. Γιατί μπορεί να μην κάνουμε τα μαθήματα, αλλά κάνουμε ένα ξεχωριστό μάθημα που δεν έχει βιβλία και διάβασμα.
Ένα μάθημα που εξεταζόμαστε κάθε μέρα για όλη μας την ζωή. Ένα μάθημα που χτίζει συνειδήσεις. Αυτό το μάθημα ονομάζεται κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Αν μείνουμε μετεξεταστέοι σ’ αυτό το μάθημα, θα είμαστε για πάντα χειραγωγημένοι και θα ζούμε σε μια κοινωνία αγριμιών.
Είμαι πολύ υπερήφανος για την εξαιρετική οργάνωση της κατάληψης. Καταφέραμε όλες αυτές τις μέρες να ψηφίζουμε δημοκρατικά υπέρ ή κατά της κατάληψης και να δίνουμε τον λόγο και στους μεν και στους δε, να κρατήσουμε το σχολείο καθαρό, να συγκεντρωνόμαστε αρκετοί όλες τις μέρες και όλες τις ώρες. Επίσης, είμαι υπερήφανος για τους καθηγητές μου, που ήταν από τα λίγα σχολεία στην Ελλάδα που συμμετείχαν σχεδόν όλοι στην απεργία και τις 8 μέρες. 
Αν συνεχιστεί η κατάληψη τις επόμενες μέρες, δεν ξέρω αν καταφέραμε να εισακουστούν τα δίκαια αιτήματά μας, αλλά ξέρω ότι προσπάθησα και έχοντας την συνείδηση μου καθαρή θα μπορώ στο μέλλον να ‘πω στην επόμενη γενιά κατάματα ότι αντιστάθηκα στην εξαθλίωση των μαθητών.
Με εκτίμηση
Μαθητής Β’ Λυκείου του 2ου ΓΕΛ Ζακύνθου
Χάρης Μάργαρης

 http://tvxs.gr