Βιάζονται πλέον οι καιροί να ξεβρωμίσει ο τόπος

Ο τόπος: αλλάζει. Οι βρωμιές: όλοι εμείς.

Κείμενο μέλους της ομάδας Real Democracy Now! Berlin/GR που δέχτηκε φασιστική επίθεση στο Βερολίνο

 

 

Το περιστατικό:
«Την Παρασκευή 28/09/12 στις 10 η ώρα το πρωί μέλος της ομάδας Real Democracy Now! Berlin/GR βρέθηκε στο συρμό του τρένου S9 μεταξύ Baumschulenweg και Schöneweide στο Βερολίνο, φορώντας αντιφασιστικό μπλουζάκι. Επιβάτης του συρμού αφού πέρασε από μπροστά και έλεγξε το υπόλοιπο βαγόνι, κινήθηκε επιθετικά προς το μέλος της ομάδας, έβγαλε πτυσσόμενο μαχαίρι και αρπάζοντάς το από το αντιφασιστικό μπλουζάκι, απειλούσε με το σουγιά προτεταμένο. Ο δράστης, προφανέστατα νεοναζί, όπως ο ίδιος έκανε φανερό με τη στοχοποίηση του συμβόλου, απομακρύνθηκε μετά την επίθεση. Ακόμα πιο σοκαριστική από την επίθεση ήταν η πλήρης απάθεια των παρισταμένων, όχι μόνο κατά τη διάρκεια του συμβάντος αλλά και μετά τη λήξη του. Μάταια προσπάθησε το θύμα να ενημερωθεί σχετικά με τις διαδικασίες που έπρεπε να κινήσει, εισπράττοντας
ως απάντηση την υποβάθμιση του περιστατικού έως και την πλήρη αδιαφορία.»

Εμείς, οι έλληνες μετανάστες, διασκορπισμένοι σε προκλητικά πολλές γωνιές του πλανήτη.
Εμείς που αναβιώσαμε την προσφυγιά των παππούδων μας ενώ δε διαλέξαμε να επιβεβαιώσουμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Εμείς που μπερδευόμαστε με τον πιο ακατανίκητο παραλογισμό της νεο(!)ελληνικής φασιστικής έκφρασης που ονοματίζει λαθραίο κάτι που παράγει με τους πιο αυξανόμενους ρυθμούς στην Ευρώπη: μετανάστες.
Εμείς, οι πολίτες του κόσμου, που η ζωή κι η δουλειά μας μοιράζονται ισόποσα στους παγκόσμιους πολιτισμούς. Εμείς που γνωρίσαμε τη στήριξη από τον ξένο συνάδελφο και την καταπίεση από τα ντόπια αφεντικά.
Εμείς, οι αγωνιστές του αντιφασισμού, που νιώθουμε ότι σε μια χρεοκοπημένη εποχή το μόνο χρέος που μας βαραίνει είναι αυτό της αλληλεγγύης.
Ο νεο-φασισμός, ως κανιβαλιστική επιλογή ενός χρεοκοπημένου συστήματος για την υπέρβασή της κρίσης του, δεν αναβιώνει μόνο στις χώρες που βρίσκονται στο κέντρο της επίθεσης, αλλά καλλιεργείται παντού μεθοδικά ως μια εν δυνάμει εφεδρεία.

Κάποια σημεία σχετικά:
-Οι γερμανοί νεο-ναζί, εμπνευστές και «σύντροφοι» των μαφιόζων της Χρυσής Αυγής, μπορούν ανά πάσα στιγμή να εφαρμόσουν τις αντίστοιχες δολοφονικές πρακτικές σε έλληνες μετανάστες, όπως έχουν κάνει άλλωστε στο παρελθόν. Υποστηριζόμενοι από μια προκατειλημμένη κοινή γνώμη στο περιθώριο της ευρωπαϊκής πόλωσης, κατευθύνουν την ταμπέλα του υπαίτιου στον εκάστοτε αδύναμο κρίκο. Έλληνες νεκροί από γερμανούς νεοναζί είναι οι Πέτρος και Στέφανος Κ., 22 και 23 χρονών αντίστοιχα (2003) και ο 41χρονος Θεόδωρος Βουλγαρίδης (2005). Μακρύς είναι ο κατάλογος μαχαιρωμάτων και προπηλακισμών.
-Κύρια αιτία της επίθεση αποτέλεσε το αντιφασιστικό σύμβολο στη μπλούζα. Είναι εμφανές και ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η δράση των φασιστών δεν περιορίζεται στους ξένους, αλλά και σε όλους τους αγωνιστές δημοκρατικών κ εργατικών δικαιωμάτων, σε ΛΟΑΤ, όπως και στον καθένα που δεν εντάσσεται στην ολοκληρωτική ιδεολογία τους. Αυτό που τους τρομάζει είναι να εκδηλώνουμε τον αντιφασισμό μας όσο πιο ανοιχτά γίνεται.
-Η απραξία είναι συνενοχή! Όταν ο περίγυρος αδιαφορεί ή σιωπά μπροστά σε τέτοια φαινόμενα τα ενισχύει και τα νομιμοποιεί. Με αυτόν τον τρόπο συγκροτούνται τοπικοί πυρήνες και περιοχές ελεγχόμενες από φασιστικές συμμορίες που αργά ή γρήγορα αποκτούν ρόλους εξουσίας.
-Το αντιφασιστικό κίνημα στο Βερολίνο ως απάντηση διαθέτει αξιοζήλευτη οργάνωση, με διάσπαρτες τοπικές επιτροπές και κεντρικό συντονισμό. Η δράση του περιλαμβάνει μηνιαίες συνελεύσεις και ανοιχτές παρουσιάσεις από τις τοπικές ομάδες, με φωτογραφική και όχι μόνο βάση δεδομένων για πολλούς από τους ενεργούς φασίστες κάθε περιοχής. Επίσης διανέμεται μηνιαία εφημερίδα και διοργανώνονται τακτικές πορείες.
Το Βερολίνο είναι μια πόλη όπου η ελληνική μετανάστευση έχει εκτιναχθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Παρά την ύπαρξη στοιχειώδους μεταναστευτικής πολιτικής (π.χ. μαθήματα γλώσσας) που στην ελλάδα ακούγεται μόνο ως σύντομο ανέκδοτο, οι μετανάστες έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά: την αδυναμία ευρέσεως εργασίας, την προσφορά αντ’ αυτού «πρακτικής εργασίας» πλήρους απασχόλησης με 0-400 ευρώ μηνιαίο μισθό, την εκμετάλλευσή από «συμπατριώτες» μας που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες της κρίσης και τη ρατσιστική αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ άρα και από μερίδες ντόπιων. Η απατηλή υπόσχεση της ισότιμης «Ευρώπης των Λαών» απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο, μας σώζει όμως προσωρινά από το στίγμα του «λαθραίου». Ίσως ο χαρακτηρισμός αυτός να μην έχει μεγάλη σημασία στις μελλοντικές Ειδικές Οικονομικές Ζώνες που προετοιμάζει.
Οι διεθνείς εξελίξεις δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για εφησυχασμό, αλλά μάλλον προειδοποιούν για όλο και πιο ακραίες λύσεις για την αποτροπή της αναπόφευκτης κατάρρευσης. Ας παλέψουμε ενάντια στο πισωγύρισμα της ιστορίας, τον ολοκληρωτισμό και τη μισαλλοδοξία, με όπλα την αλληλεγγύη, τα κοινά δικαιώματα και το όραμα μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση.
Καμία ανοχή στη μισαλλοδοξία, στον ολοκληρωτισμό, στο ρατσισμό και στο σεξισμό!
Καμία ανοχή στους φασίστες!

ilesxi.wordpress.com